เรือนไทย
ยินดีต้อนรับ ท่านผู้มาเยือน
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
ส่งอีเมล์ยืนยันการใช้งาน?
ข่าว: การแนบไฟล์ กรุณาใช้ชื่อไฟล์ภาษาอังกฤษเท่านั้นครับ
หน้า: [1]
  พิมพ์  
อ่าน: 4427 สักวาออกตัว ตอน ลอยแพกากี โดย สุดสงวน
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33584

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
 เมื่อ 02 มี.ค. 11, 10:25

วงดนตรีดุริยประณีต ร่วมกับ  สำนักการสังคีต กรมศิลปากร
และสโมสรสยามวรรณศิลป์  เสนอ
สักวาออกตัว ตอน ลอยแพกากี
ในงานฉลองอายุครบ ๘๐ ปีอาจารย์สุดจิตต์ ดุริยประณีต
ณ สวนสันติไชยปราการ ๒๖ กรกฎาคม ๒๕๕๒
...
“ภาษาทำให้คนเข้าใจกัน ชอบกัน รักกัน หรือเกลียดกัน โกรธกัน หรือทำลายล้างกันก็ได้  พวกเราทั้งหลายต้องตระหนักถึงความสำคัญของภาษาไทย  ต้องรักษาภาษาไทยที่บรรพบุรุษมอบมาให้เราอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง  รักษาให้เป็นภาษาที่ใช้สนุกและเหมาะสม  ใช้ภาษาไทยให้พอเหมาะที่จะทำให้สังคมร่มเย็น  ใช้ภาษาสร้างสิ่งดีๆให้สังคม  สร้างความรักความผูกพันต่อกัน  ใช้ภาษาสร้างความภาคภูมิใจในชาติ  ใช้ภาษาเพื่อความประนีประนอมกัน ใช้ภาษาเพื่อให้อภัยต่อกัน  ใช้ภาษาเพื่อสั่งสอนคนให้เป็นคนเจริญ  ใช้ภาษาสอนให้คนซื่อสัตย์สุจริต  มีคุณธรรม จริยธรรม  เพื่อความพัฒนาถาวรของชาติ..”

-สุนทรพจน์ของฯพณฯ พล.อ.เปรม ติณสูลานนท์ ประธานองคมนตรีและรัฐบุรุษ 
ในการเปิดการสัมมนาเรื่อง “ภาษาไทย พ.ศ.พอเพียง” ซึ่งสมาคมครูภาษาไทยแห่งประเทศไทย  จัดขึ้น เมื่อวันที่ ๒๖ กรกฎาคม ๒๕๕๑  เนื่องในวันภาษาไทยแห่งชาติ ๒๙ กรกฎาคม ๒๕๕๑ 

     เมื่อวันเสาร์ ที่ ๒๖ กรกฎาคม ๒๕๕๑ ศูนย์สังคีตศิลป์ ธนาคารกรุงเทพ จำกัด ร่วมกับ สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ –สำนักงานเขตพระนคร-สภาวัฒนธรรมเขตพระนครและประชาคมบางลำพู  ร่วมกันจัดงานคารวะครูสุดจิตต์ ดุริยประณีต ศิลปินแห่งชาติสาขาศิลปะการแสดง (คีตศิลป์) ปี ๒๕๓๖ ในโอกาสที่ครูมีอายุครบ ๘๐ ปี เมื่อวันที่ ๑๖ กรกฎาคม ปีนี้
   ครูสุดจิตต์ในวันนี้คือเสาหลักของบ้านดนตรีแห่งปลายถนนพระสุเมรุจรดกับถนนพระอาทิตย์  ย่านชุมชนบางลำพู ที่เหลือต้นลำพูเก่าแก่อยู่ต้นเดียว (เกือบถูกความเจริญแต่ทางวัตถุพิฆาตเสียด้วยซ้ำ  โชคดีที่คนที่นั่นยังมีจิตสำนึกอันงดงามยิ่งอยู่)  เป็นชุมชนเก่าที่ผู้คนในชุมชนยังรักใคร่กลมเกลียวแน่นแฟ้น  น่าเป็นตัวอย่างของชุมชนไทยทั้งหลาย  เวลามีงานการอะไร  จะได้รับความร่วมมือร่วมใจแข็งขัน  น่าปลาบปลื้มใจยิ่งนัก  โอกาสที่ผู้อาวุโสของบ้านและของชุมชนเดินทางในชีวิตที่งดงามมาถึง ๘ ทศวรรษ จึงไม่มีใครยอมให้ผ่านไปง่ายๆเป็นอันขาด  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง  ศิลปินที่แท้อย่างคุณเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์  ซึ่งเป็นทั้งนักดนตรี กวีรัตนโกสินทร์และทรัพยากรบุคคลขั้นภูมิปัญญาที่สำคัญยิ่งคนหนึ่งของแผ่นดินในสังคมที่วิ่งหนีอดีตที่ดีงามอย่างสุดเหวี่ยงในวันนี้ ไม่ยอมให้ผ่านไปโดยไร้การรำลึกถึงความสำคัญเป็นอันขาด
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33584

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 1  เมื่อ 02 มี.ค. 11, 10:28

        งานนี้จัดขึ้นที่บริเวณสวนสันติชัยปราการ  ป้อมพระสุเมรุ  บางลำพู  ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านครูไม่มากนัก  โดยคณะลูกศิษย์และญาติมิตรที่รักใคร่ช่วยกันดำเนินการอย่างสุดจิตสุดใจเต็มไม้เต็มมือ
   งานเริ่มเวลาบ่าย ๒ โมงครึ่ง ด้วยโหมโรงจากวงดุริยประณีต  ซึ่งแดดบ่ายก็ให้ความร่วมมือเป็นอันดียิ่ง  มีลมเย็นจากแม่เจ้าพระยามาช่วยให้รื่นรวยริน   ตามมาด้วยหลวงพ่อพร ภิรมย์ กรุณารับนิมนต์มาปาฐกถาธรรม  แล้วครูบุญเลิศ นาจพินิจ  ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (ลิเก)ปี ๒๕๓๙  ก็มาร้องลิเกอวยพรได้ซาบซึ้งมาก   ครั้นเวลาบ่าย ๔ โมง ศาสตราจารย์เกียรติคุณ นายแพทย์พูนพิศ อมาตยกุล  หม่อมหลวงจุลลา งอนรถ   ผู้ช่วยศาสตราจารย์ณรงค์ เขียนทองกุล ก็ถูกคุณคมสันต์วรรณรัตน์ สุทนต์ เชิญมาล้อมวงเสวนา  ช่วยกันเล่าถึง “ดนตรีไทย จากบ้านใหญ่ดุริยประณีต”
          เสียดายที่คนคุยหลายคนแต่เวลาเหลือน้อย ยังไม่อิ่มสมใจคนฟัง  เวลาก็มาเบียดบังให้ถึงเวลาที่ต้องฟังและชมสักวาบอกบทและออกตัวที่กำหนดไว้ในเวลา บ่าย ๔ โมงครึ่ง  เพราะเวลา  ๖ โมงครึ่ง  นักดนตรีฝีมือเยี่ยมๆก็คันไม้คันมือ เตรียมที่จะลงมือแสดงปี่พาทย์เสภาประชันวง  ของวงศิษย์ดุริยประณีต นำโดย ชัยยุทธ โตสง่า กับ ศิษย์เรืองนนท์ ซึ่งนำโดยบุญสร้าง เรืองนนท์

   เมื่อเห็นว่านาฏศิลปินจากกรมศิลปากร นำโดยครูปกรณ์ พรพิสุทธิ์แต่งตัวพร้อมแล้ว    การแสดงสักวาก็เริ่มด้วยวงดุริยประณีตโหมโรง  จบแล้วเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์กวีซีไรต์คนแรก(ปี ๒๕๒๔)และศิลปินแห่งชาติ  สาขาวรรณศิลป์ ปี ๒๕๓๖ ก็เริ่มไหว้ครูดังนี้

        สักวาไหว้ครูกวีไทย 
        ผู้ประดับดอกไม้ให้อักษร 
        ไหว้ครูปี่พาทย์โขนละคร 
        ผู้ประดับอาภรณ์ให้แผ่นดิน 

        ไหว้ครูสุดจิตต์ดุริยประณีต 
        ผู้กล่อมขับสรรพสังคีตมงคลศิลป์ 
        ไหว้ครูป้อมพระสุเมรุสยามินทร์ 
        ปราบอริน-ทรราชย์พินาศเอย  (ปรบมือ)
      บทไหว้ครูนี้ ครูนฤพนธ์ ดุริยพันธุ์  ทายาทครูเหนี่ยว(ซึ่งมาพร้อมพี่สาวทั้งสองคือ ครูสุรางค์  และ ครูดวงเนตร  ในฐานะหลานของครูสุดจิตต์ด้วย) ขับร้องในทำนองเพลงเวสสุกรรม ๒ ชั้น แม้จะห่างเหินการเปล่งเสียงร้องไปนาน  แต่ก็ยังคงเสน่ห์สำเนียงและลีลาไม่ผิดหวังเช่นเคย
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33584

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 2  เมื่อ 03 มี.ค. 11, 10:08

      ตามมาด้วยบทเกริ่นชวน ซึ่งคุณอดุล จันทรศักดิ์ (อดีตผอ.กองวินัยแห่งกพ.และปัจจุบันเป็นตุลาการหัวหน้าคณะในศาลปกครอง  หมายเหตุ : ต่อมาเป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ พ.ศ. ๒๕๕๑ )เกริ่น ๒ คำกลอนดังนี้     
       
       สักวาสองท่านพี่กวีใหญ่   
       บัญชาให้มาเกริ่นกล่าวเชิญสาวศรี 
       มาร่วมเล่นสักวาเรื่องกากี 
       ฝากวาทีระหว่างวรรคของสักวา
       (คุณกัญจนปกรณ์ แสดงหาญ จากกรมศิลปากร ขับร้อง ในทำนองมะลิซ้อนอันไพเราะอ่อนหวานมากๆ)

   แล้วหม่อมราชวงศ์อรฉัตร ซองทอง ( ผอ.ศูนย์วัฒนธรรมมหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์)ตอบรับใน ๒ คำกลอนหลังดังนี้
        นักกลอนหญิงมาคนเดียวโดดเดี่ยวนัก 
        ซ้ำต้องรักชายสามให้งามหน้า
        แปดสิบปีพี่สุดจิตต์จึงต้องมา 
        รับคำท้าหาญสู้ชายหมู่เอย(ฮา ปรบมือ  ครูสุรางค์ ขับร้อง)    
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33584

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 3  เมื่อ 03 มี.ค. 11, 10:08

        มาถึงบทแจกตัว  โดยพี่ชายของ “สุดสงวน” ศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์ปี ๒๕๔๘ ดังนี้
       
        สักวามาคุยเขื่องเรื่องกากี 
        ยามฝนตกรัฐมนตรีขี้หมูไหล(ฮา ) 
        เนาวรัตน์ถูกสมมุติครุฑเวนไตย 
        อรฉัตรจำจัดให้บทกากี 
        อดุลเป็นนาฏกุเวรเจนกฎหมาย   
        เป็นทนายไม่ขายชาติขายศักดิ์ศรี (ปรบมือ) 
        พรหมทัตกษัตริย์เฒ่าเก๋าเวที 
        ประยอมมีอายุมากยากหลบเอย (ฮา ปรบมือ) 

         บทนี้ ครูแจ้ง คล้ายสีทอง ศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป์(คีตศิลป์) ปี ๒๕๓๘ ซึ่งให้คนช่วยควบขับยานคู่ชีพมาจากสุพรรณบุรี มาร่วมงานด้วยหัวใจเต็มรักในพี่สาวที่ครูรักมาก  เป็นผู้ขับเสภาด้วยลีลาชั้นครู  ซึ่งหวานในแบบฉบับของตน  เป็นที่จับใจใจยิ่ง
   แล้วผู้แจกตัวก็เริ่มบทท้าวพรหมทัต  ต่อไปเลยว่า
   สักวาพรหมทัตกษัตริย์เฒ่า
        สงสัยเจ้าหนุ่มสกาพาเมียหนี 
        คงหลอกขึ้นเขาวิหารวิมานฉิมพลี (ฮาดัง) 
        ระริกระรี้ศาลโลกคุ้มคงรุ่มรวย (ฮาเบาๆ) 
   
         นาฏกุเวรเจ้าเจนจัดการสอบสวน 
         เจ้าจงแปลงแต่งสำนวนด่วนไปช่วย 
         ค่าขนมสักสองล้านอาจอำนวย (ฮาดัง แถมมีฮือตามาด้วยความสะใจ ?) 
         อย่าให้ซวยเป็นหมิ่นศาลงาน(จะ)ยุ่งเอย (ฮา ปรบมือ) 

         บทนี้ครูแจ้งวาดลีลามือชั้นครูในทำนองทองย่อน  เน้นทุกคำได้อารมณ์เหลือประมาณ
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33584

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 4  เมื่อ 03 มี.ค. 11, 20:31

         ขณะที่นักสักวาว่ากลอน ครูปกรณ์  พรพิสุทธิ์ ในบทท้าวพรหมทัตและคุณสมเจตน์ ภู่นา ในบทนาฏกุเวรคนธรรพ์  สองดารากรมศิลปากรที่เรียกแม่ยกมาคับคั่งในวันนี้ ก็รำออกมาตามบท  เรียกเสียงปรบมือฮือฮา  ทำให้สักวามีชีวิตชีวายิ่งนัก
   คุณอดุล จันทรศักดิ์ในบทนาฏกุเวรรับสำนองจอมกษัตริย์ไปทันทีว่า
      สักวาคนธรรพ์ขันอาสา                 
            รู้ปรารถนาพรหมทัตก็จัดให้ 
           ทูลว่าจะปลอมตนเป็นตัวไร 
           แทรกขนครุฑไปหากากี
 
           เหตุเกิดเพราะพระองค์หลงสกา 
           พญาครุฑจึงมาเป็นนอมินี่ (ฮาดังระเบิด) 
           คงพานางไปพลอดแถวฉิมพลี 
           และดูทีจะติดใจไปยาวเอย(ฮา ปรบมือ) 

           บทนี้ครูนฤพนธ์ขับร้องในเพลงนาคราช ที่มีลีลากระฉับกระเฉงเร้าใจ  ในขณะที่คุณสมเจตน์ก็รำบทคนธรรพ์รับอาสาท้าวพรหมทัต    หลังจากที่มีบทเจรจากันเล็กน้อยก็แยกย้ายกันเข้าโรง

           แล้วก็ถึงบทพญาเวนไตยของคุณเนาวรัตน์  ขณะเดียวกันคุณวัชรวัน ธนะพัฒน์ในบทพญาครุฑก็ประคองคุณกษมา ทองอร่ามในบทกากีออกมา

      สักวาพญาครุฑครองวิมาน 
           สืบทอดเผด็จการสันดานเก่า (ฮาดัง พร้อมเสียงปรบมือดังด้วยความมันในอารมณ์)
           เป็นหุ่นเชิดให้ชักเล่นเต้นตามเงา (ฮาดังกว่าเก่า) 
           มามัวเมากับมายามนต์กากี 
           
           วันนี้ได้ดื่มเลือดที่อุดร (ปรบมือ พร้อมเสียงฮือดังมากตามมา จนคุณเนาวรัตน์ต้องกล่าวซ้ำและย้ำ) 
           เชือดไก่กลางนครเซ่นเจ้าที่ 
           ทำผิดกฎก็แก้กฎให้หมดคดี (ปรบมือดัง) 
           เชื่อมือพี่เถิดน้องอย่าหมองเอย (เฮและปรบมือดังยาว) 
 
           นอกจากชอบใจในบทกลอนอันเข้มข้นของคุณเนาวรัตน์ กวีรัตนโกสินทร์แล้ว  คุณกัญจนปกรณ์ผู้รับร้องเพลงสาลิกาแก้ว (เจ้าตัวประกาศว่าเพลงนกแสนรู้)ที่เน้นความอ่อนหวานและรสไพเราะยิ่งแล้ว   ยังติดใจบทบาทของสองนาฏศิลปินผู้รำทำท่าได้เด็ดขาดยิ่ง ด้วย
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33584

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 5  เมื่อ 04 มี.ค. 11, 10:07

        ตามมาติดต่อกันไปด้วยบทกากีจากคุณหญิงอรฉัตร ที่ครูสุรางค์ขับร้องด้วยเพลงกล่อมนารีและคุณกษมารำได้แช่มช้อยแต่ตีบทตามกลอนในบทกากีได้แนบเนียนยิ่ง
        สักรวากากีศรีสมร 
        ลี้ภัยจรมากับครุฑสุดบิดผัน 
        ระอาท้าวพรหมทัตคู่ชีวัน 
        ยังพัวพันหลายคดีที่พ้องพาน (ฮา ปรบมือ) 
            ซ้ำลุ่มหลงนางเล็กเล็กเด็กคราวลูก (ฮา บางคนก็คงคิดไปต่างๆกันเช่นนึกถึงนักการเมืองบางคนและข่าวลือเรื่องนักร้องบางชื่อ ?)
        เฝ้าฝังปลูกปลาบปลื้มลืมสังขาร 
        นางขอครุฑร้อยละยี่สิบทุกโครงการ (ฮาดังมาก  ยิ่งบทรำของคุณกษมายิ่งทำท่าสมบทบาทชวนขำด้วย) 
        แล้วสมานใจสมัครรักครุฑเอย (ปรบมือ)
   
         ถึงตรงนี้ พญาเวนไตยรำบทเล้าโลมกากีสักพักแล้วก็บอกนางว่าถึงเวลาจะต้องไปเล่นสกากับท้าวพรหมทัตแล้ว  หากผิดนัดเดี๋ยวท้าวพรหมทัตจะสงสัยได้ รำแล้วเข้าโรงไปถึงบทคนธรรพ์  ซึ่งคุณอดุลบอกสักวา จบลงแล้ว ครูนฤพนธ์ก็ขับร้องในทำนองเพลงจระเข้ขวางคลอง แล้วคุณสมเจตน์ก็รำเข้ามาเล้าโลมโน้มน้าวกากีตามบทที่ว่า

            สักวาคนธรรพ์เพิ่งได้ท่า 
         บอกนางว่าไม่ต้องหนีไปที่ไหน 
         อยู่กับครุฑครุฑพูดมากพันธุ์ปากไว (ฮา แถมมีฮิ้วประกอบด้วย  คนฟัง-คนชมคงนึกถึงใครบางคน ที่มีฉายาเช่นนั้น) 
         กับพรหมทัตก็ขัดใจไม่ยินดี 
                ลองอยู่กับคนธรรพ์สักวันไหม (ตอนนี้คุณสมเจตน์รำเกี้ยวคุณกษมาถูกใจผู้ชมเป็นอย่างยิ่ง  สมกับเป็นพระเอกเด่นคนหนึ่งของกรมศิลป์ที่มีแม่ยกตามไม่น้อย) 
         จะพาไปเป็นสาวอัปสรศรี (คนฟังนึกตามไปเห็นภาพสลักนางอัปสรตามโบราณสถานของศิลปะขอมดั้งเดิมเป็นแน่ จึงมีเสียงหัวเราะกิ๊กกั๊กตามมา) 
        แต่ละคำค่อยสรรมาลวงกากี 
        ไปอยู่ที่ปราสาทพระวิหารเอย (ฮา ปรบมือดังยาว)
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33584

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 6  เมื่อ 04 มี.ค. 11, 10:09

        ถึงบทของกากีบ้าง คุณหญิงอรฉัตรบอกสักวา   แล้วครูดวงเนตรขับร้องด้วยเพลงกระทงน้อยที่ได้อารมณ์ และให้บรรยากาศเข้ากับบทที่ทำให้คุณกษมารำได้สมบทบาทมาก  โดยเฉพาะบทตอนท้ายที่เรียกเสียงฮาและปรบมือพร้อมเสียงกรี๊ดกร๊าดสนุกสนานเหลือหลาย
           สักรวากากียินดีเหลือ 
        เพราะเริ่มเบื่อพญาครุฑผู้ยิ่งใหญ่ 
        ไม่รู้ว่าเป็นสุบรรณสายพันธุ์ใด (เริ่มมีเสียงหัวเราะคิกคัก) 
        จึงกินไปด่าไปได้ทุกวัน
        (ปรบมือพร้อมฮาระเบิดเปิดเปิง) 
               เห็นคนธรรพ์ตามมาในครานี้ 
         สมฤดีปรีดิ์เปรมเกษมสันต์ 
         จะแลกปราสาทพระวิหารสำราญครัน 
         แล้วตั้งบ่อนการพนันเหมือนฝันเอย (เสียงฮาดังระเบิดพร้อมปรบมือและเสียงกรี๊ดกร๊าดด้วยความสะใจอีกครั้ง  คงรวมทั้งท่ารำทำแจกไพ่บอกสัญลักษณ์การพนันของคุณกษมา  ที่ให้บทบาทถึงใจคนชมมากด้วย)
 
   ถึงตอนนี้  ปี่พาทย์ทำเพลงแสดงให้รู้ว่า พญาครุฑเวนไตย (วัชรวัน)กลับมาแล้ว     คนธรรพ์สมเจตน์จึงรีบรำทำบทแอบหนีออกไปด้านหนึ่ง  พญาเวนไตยทำบ่นว่าเห็นภาพเหมือนใครไวๆแว้บๆ ซึ่งนางกากีพยายามปกป้องว่าไม่เห็นมีใครที่ไหนนี่
   พญาครุฑเนาวรัตน์ก็บอกบทสักวาแสดงว่าไม่สบอารมณ์นักว่า
   
           สักวาพญาครุฑหงุดหงิดใจ 
        ชิมไปด่าไปไม่เป็นผล(ฮาดังอีกครั้ง)
        ชะ..ไอ้พวกมัฆวานดื้อด้านทน (ฮา ปรบมือ) 
        มาแฝงตนเป็นคนธรรพ์รังควานกู (มีเสียงหัวเราะฮือฮา คงนึกว่ามันมาพ้องกันได้อย่างไรไม่รู้...) 
              ทั้งนายหญิงนายใหญ่ก็ไล่รุก   
        จะติดคุกหัวโตโอ้อดสู 
        ไม่อุ้มแล้วนอมินีกากีชู้ (ฮาดัง) 
        ขอไปสู่ที่ชอบที่ชอบเอย (ฮา ปรบมือดังยาว)
   
            ยิ่งคุณกัญจนปกรณ์ขับร้องบทนี้ด้วยทำนองเพลงพญาตานีลงสองไม้เน้นๆทุกถ้อยคำ และคุณวัชรวันที่ตัวใหญ่เหมือนยักษ์ก็รำได้สมบทบาท  คนชมก็ยิ่งปรบมือชอบใจ  จนนายกสโมสรสยามวรรณศิลป์ทำเป็นบ่นว่าสงสัยจะต้องรีบจบเสียทีกระมัง  เพราะไม่แน่ว่าเหตุการณ์ต่อไปจะเป็นอย่างไร
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33584

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 7  เมื่อ 07 มี.ค. 11, 09:54

        สักวาบทต่อไปครูแจ้งใส่เพลงทะเลบ้าและบรรจงขับร้องเองด้วยลีลาศิลปินแห่งชาติที่แสดงฝีปากเยี่ยม ใน  ขณะที่ครูปกรณ์ พรพิสุทธิ์พระเอกเงินหลายล้านก็รำทำบทเรียกเสียงกรี๊ดจากแม่ยกสุดครึกครื้นเหลือหลาย

       สักวาพรหมทัตเจนจัดโลก 
        เห็นกากีร่ำวิโยคยิ่งเหม็นหน้า 
        เหมือนการเมืองเมื่อสับปลับกลับวาจา 
        ควรเวลาพันธมิตรดีดทิ้งไป (ฮา) 
            แต่ละวันพลันกุกล่าวข่าวโคมลอย 
        นายปากพล่อยลูกน้องถ่อยใครทนไหว(ปรบมือ) 
        น่าแล่เนื้อเอาเกลือทาสาแก่ใจ 
        ลอยแพไล่ไปเขมรเห็นดีเอย (ฮา ปรบมือ)
   
        คุณปกรณ์ในบทพรหมทัตเจรจากับคุณสมเจตน์คนธรรพ์ว่ากากีมาอยู่ในสวนขวัญนี่ได้อย่างไร   คนธรรพ์ก็ทูลว่าพญาครุฑคงเบื่อหรือจับได้  คงเอามาคืน  ท้าวพรหมทัตตรัสเรียกเสนามาเอาไปลอยแพ คุณถนอม นวลอนันต์ตลกอาวุโสพร้อมลูกน้องอีกคนคือคุณหัสดินทร์ ปานประสิทธิ์ออกมาเล่นตลก บ่นว่าไม่ใครแต่งบทให้ตน  แต่งเองก็ได้ ว่าแล้วก็ว่าบทของตนคมคายเรียกเสียงฮาได้มาก เช่นลูกน้องแหย่ว่าเล่นตลกมานาน  ทำไมไม่ได้เป็นศิลปินแห่งชาติกับเขาสักที  ครูถนอมก็บอกว่า  ไม่เอาหรอกเพราะทุกวันนี้ก็เป็นอยู่แล้ว คือศิลปินตลกประจำโรงละครแห่งชาติไง
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33584

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 8  เมื่อ 07 มี.ค. 11, 09:57

         แล้วก็มาถึงบทลาซึ่งคุณหญิงอรฉัตรและคุณอดุลช่วยกันลาคนละครึ่ง(เพื่อประหยัดเวลา เหมือนตอนเกริ่น)  เสียดายที่ตอนครูสุรางค์กับครูดวงเนตรแบ่งกันขับร้องบทหญิงและครูนฤพนธ์กับคุณกัญจนปกรณ์และครูแจ้งแบ่งกันร้องบทชายในทำนองเพลงเต่ากินผักบุ้งนั้น  ไม่ได้ตกลงกับนาฏศิลปินไว้ก่อนว่าขอให้รำบทลาให้ด้วย  (เหมือนอย่างตอนที่แสดง ณ สังคีตศาลา)  มิฉะนั้นการแสดงสักวา (ที่รีบเร่ง เกรงจะกินเวลาช่วงอื่น)จะสมบูรณ์อย่างยิ่ง 
         ทั้งผู้ชมผู้ฟังวันนั้นก็เหนียวแน่นน่าชื่นชมยิ่งนัก  เอาใจใส่ทุกบททุกตอน  อาจเพราะไม่มีเสียงรบกวนมากก็ได้   นอกจากนั้นยังเข้าใจในสำเนียงบทกลอนของกวี  รับมุกได้ทุกลูกพร้อมแสดงความพอใจได้เต็มที่
          (บทลาหญิง –ม.ร.ว.อรฉัตรแต่ง ครูสุรางค์ ขับร้อง)
              สักรวาจะราวงลงลาแล้ว 
          ลาเสียงแจ้วแว่วหวานกังวานหู 
          เชิญมิ่งขวัญวันฉลองประคองชู 
          คุ้มครองครูสุดจิตต์พิชิตภัย 
             (สร้อย – ครูดวงเนตร ขับร้อง) ดอกเอ๋ยเจ้าดอกบัวไทย  แปดสิบปียังสดใส  ศิษย์น้อยใหญ่เคารพเอย   คือครูเพลงบรรเลงร้อง   ระนาดฆ้องซ้องสรรเสริญ  ฉิ่งฉับสดับเพลิน เชิญชมชื่นรื่นรมย์เอย
 
           (บทลาชาย – อดุล แต่ง –นฤพนธ์ ขับร้อง)
               ครูจำเรียงเสียงทิพย์ราวเทพร่ำ 
           แต่ละคำขับขานหวานและไหว 
           สร้างสุขให้โลกหล้ามาเท่าไร 
           จงรับไปเป็นบทวีวันนี้เอย         
            (สร้อย - ครูแจ้ง ขับร้อง) ดอกเอ๋ยเจ้าดอกสารภี  ศิลปินศิลปี ครูดนตรีของเราเอย  หวานใดในแหล่งหล้า มิหวานกว่าเสียงเสนาะ  ขับร้องพร้องไพเราะ  เพราะสุดจิตต์สุดใจเอย
           (เสียงปรบมือยาวนาน..)

บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006, Simple Machines
Simple Audio Video Embedder

XHTML | CSS | Aero79 design by Bloc หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.039 วินาที กับ 19 คำสั่ง