คำถามข้อที่ ๘๙.
อาแปะคนหนึ่งส่งมา ถามว่า นักลบลามเกียรติ์ทั้งหลาย
อั๊วะอยากลู้ว่า ในบทละคองลามเกียรติ์มีตงไหลมั่ง
ที่แสลงให้เห็งวัฒนธรรมจีงในสมัยต้งกุงลัตนโกสิง
ยกมาให้เห็งสัก ๒ ตัวอย่าง เอาไป ๑๐ คะแนง
ลีบตอบบัดเหลียวนี้ ที่หน้าม่าง ก่องเวลา ๒๒.๐๐ น.
พ้งนี้ หัก ๓ คะแนง
ฟังอาแปะพูดแล้วก็ปวก เอ๊ย ปวดหัว เอาเถอะช่วยแกหน่อยนะ
ฮ่อ
ช่วงนี้ใต้เท้าคบค้าต่างชาติมากนัก
ทั้งจีน แขก ฝรั่งพุทธเกษ (ต่อไปอาจจะมี พม่า รามัญ จาม ญวน ลาว เขมร อีกก็ได้)
ไม่อยากให้อาแปะรอนาน
1. การละเล่นเพื่อความบันเทิงอย่างหนึ่งในวัฒนธรรมจีน มีชื่อเรียกว่า "งิ้ว"
ตัดมาจาก "ราชาภิเษกพระราม"
พระราชนิพนธ์พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก
"บัดนั้น หญิงชายชาวเมืองถ้วนหน้า
แตกกันมาดูเทวา กับนางฟ้าจับระบำสำราญใจ
อันโขนละครมอญรำ
งิ้วหุ่นมวยปล้ำปรบไก่
หน้าโรงตะดล่งตะลุยไป ผู้ใหญ่จะดูก็ไม่มี
แต่เหล่าลูกเล็กเด็กน้อย วิ่งเล่นทุบต่อยกันอึงมี่
บ้างทะเลาะวิวาทชกตี พี่น้องพ่อแม่ไม่นำพา ฯ"
2. เครื่องมือใช้ในการกินชนิดหนึ่ง มีชื่อเรียกว่า "ตะเกียบ"
ตัดมาจาก คำถามข้อที่ 49 ในแฟนพันธุ์แท้รามเกียรติ์ 2 ตอน "พิราพ"
บทละครรามเกียรติ์ชุดเบ็ดเตล็ดสำหรับเล่นเบิกโรง พระราชนิพนธ์พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย
"เมื่อนั้น พิราพร้องว่ากล่าวกับบ่าวไพร่
ชวนกันกินก่อนนายสบายใจ เอออะไรไม่รออยู่ท่ากู
เช่นนี้ชอบแต่ถองสักสองศอก มัดไว้ให้ออกอ่อนหู
ว่าพลางทางเดินเข้าไปดู ถึงที่อยู่โรงใหญ่ในนั้น
เห็นพ่อครัวหัวป่าหากับเข้า แกล้มเหล้าหลายสิ่งมหิงส์หัน
เนื้อพะแนงแกงช้างกวางทอดมัน กุมภัณฑ์นั่งลงตรงโต๊ะโต
ชิมเนื้อช้างลองสิ้นสองขา เทสุราดื่มพลางทางพูดโอ้
เรียกบ่าวช่วยฉีกซีกโครงโค เคี้ยวคำโตโตยิ่งติดใจ
เอาไม้ลำทำ
ตะเกียบหยิบแกล้ม ซ้ำแถมเหล้าเข้มอีกเต็มไห
แล้วรินใส่ถ้วยลงส่งไป บ่าวไพร่พร้อมพรั่งนั่งทำที"
คำตอบ 2 ข้อ ชัดๆ ว่า "วัฒนธรรมจากเมืองจีน"
หากคุณหลวงไม่เชื่อถามอาแปะดู
