อันนี้ยากจริง
ยักษ์กายขาวตนไหนหนอ บำเพ็ญพรต แล้วรบกับพระลักษณ์
อัศธาดา เห็นไม่ถูกน้องชายอย่างทศกัณฐ์เรียกตัวไปช่วยรบเลย
เปาวนาสูร เป็นแค่เสนายักษ์ ไม่น่าสู้กับพระลักษณ์ (แถมบางกระแสว่าหัวโล้น บางกระแสว่ามงกุฎน้ำเต้า)
คิดหนักๆ
บุราณท่านว่าไว้ ตีเหล็กต้องตีตอนกำลังร้อน
ฉันใดก็ฉันนั้น เราจึงให้การบ้านให้ไปปวดขมองเล่น
ในช่วงสุดสัปดาห์นี้ อีก ๑ ข้อ
คำถามข้อที่ ๗๗.
จากคำพากย์รามเกียรติ์ภาษาเขมรที่ยกมานี้
สหายพอจักสันนิษฐานได้หรือไม่ว่า เป็นรามเกียรติ์ตอนใด
จงตอบพร้อมเล่าเรื่อง พร้อมระบุวิธีสันนิษฐานจากโจทย์ที่ให้
ข้อนี้ ๑๐ คะแนน ตอบหน้าไมค์ เริ่มตอบได้ตั้งแต่
วันที่ ๒๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔ เวลา ๐๙.๐๐ น.
คาบ่ยล่ยกฺสยง่ติรฺถีย แสรกเหานรปตี
สนฺธาบ่นูวสพฺทเหาหาน
ไพรเนะชาบุรีสฺถาน โทะโยบีมาน
สตฺวอมฺรึคยง่ฆฺนงณา
อาจมกเฎีรกฺนุงสีมา อญนึงโภกฺฎา
จํแอตอุทรอญโหง
อิฬูวมึงพีรมกผฺคง คาบ่อญจง่โหง
บริโภคไนมนุสฺสพิสา
โทะพังเธวีจิตฺตโกรฺธา โนะรึงอปรา-
ชัยพีงอญแหกปีราย
ฎงโนะพฺระพิสฺณุพงฺสนารายณ์ ฉฺลาส่เฉลียอภิปฺราย
พฺระโอสฺฐพฺระสูรเทาขฺมี
เวียยกฺสยง่ยสติรฺถีย มึงธฺลาบ่จาบ่สี
อมฺรึคสพฺพไถงโภกฺฎา
มึงพุมนึงฤทฺธิเจสฎา เยีงพีรราชา
พนฺลึกรูเภลีงกลฺปไกร
มึงอฺวตปฺรกฺวตตไฎ พุมนึงขฺลฺวนกฺสัย
อิฬูวเนะโหงฎฺวลแสฎง
(ขุนขพุนขรขึงคัศแขง แสรกสฺรฺวลนูวสํแญง
สนฺธาบ่สํเบีมราชา)
กางจูลขาบ่พฺระบาทา พฺนะหสฺตราชา
ก็กาจงฺกูมยกฺสบาก่
(เสด็จดมเสด็จชันเสด็จทัก เสด็จจราลบีตำลัก
เสด็จแหกรวายเบาะบง
ฉามหูรเชราะเชราถลายง โชรชลลิจลง
รูหารสมุทรชลธี
เสด็จเพจนขพุนยักษ์ฤทธี เสด็จปีรบรบดี
รำพึงเจนจรยาตรา)
โซกดีเด้อ สหาย แล้วพบกันวันจันทร์ปลายเดือน
แม่ทัพขอไปนอนเล่นแถวๆ หัวหินก่อน นะ
ในบทความมีการกล่าวถึง ป่าอันเป็นเมืองสถาน เปรียบดังทิพยวิมาน แต่ต้องเสียเมืองไป มาอยู่ในป่าเดินดง เป็นมนุษย์สองขา เจอ “จํเอตอุทรอยโหง” ท้องอันใหญ่โต
พระองค์เป็นพระวิษณุอวตาร มีความฉลาดหลักแหลม มีวาจาอันไพเราะ มารู้ตัวอีกทีก็เห็นจะเป็นบทข้ามห้วย (เชรา แปลว่าห้วย) และข้ามมหาสมุทร เสด็จไปปราบยักษ์
ขอตอบตอนว่า “พระรามฆ่ายักษ์อสุรกุมพล”
หลังจากที่พระรามได้ตามกวางมารีศเข้าป่าไป ทศกัณฐ์ได้เข้ามาชิงตัวนางสีดาจากอาศรม ระหว่างนั้นเจอนกสดายุเข้าขัดขวางแต่สู้กำลังไม่ได้ ทศกัณฐ์จึงได้ถอดแหวนจากนางสีดา ขว้างไปยังนกสดายุจนปีกหักตกพื้น ส่วนพระรามหลังจากนั้นได้ฆ่ามารีศแล้วกลับอาศรม ระหว่างทางได้พบพระลักษณ์ จึงพร้อมกันออกตามหานางสีดา และได้มาพบนกสดายุปีกหักและเล่าเรื่องทศกัณฐ์ลักนางสีดาไปพร้อมกับนำแหวนนางสีดามาให้ดู แล้วนกสดายุก็ขาดใจตาย ระหว่างทางพระรามและพระลักษณ์ได้พบยักษ์อสุรกุมพล ซึ่งถูกพระอิศวรสาปไว้เนื่องจากไปหยอกเย้านางฟ้านิลมาลี ท่านจึงเอาจักรตัดกายเหลือแต่ท่อนบน ทนทุกข์มากว่าหกหมื่นปี ซึ่งความว่านะพ้นคำสาปได้ต้องมาเจอพระราม จึงจะแก้คำสาปได้
หลังจากนั้นยักษ์อสุรกุมพลก็ได้บอกทางไปยังเมืองลงกา หลังจากนั้นพระรามก็ได้แผลงศรพรหมาสาตร์ถุกอสุรกุมภพตายจึงพ้นคำสาป หลังจากนั้นพระรามและพระลักษณ์จึงเดินทางต่อไปและหนุมานเริ่มเข้ามาถวายตัวต่อไป
๖๘๒ พระชวนอนุชาดั้น ดงเดิน
ข้ามเฃตรสิงฃรเขิน โขดเค้า
ไปชมพนมเนิน พนาเวศ
ถวิลบวายคลายเศร้า โศกซึ้งคนึงสมร ฯ
๖๘๓ กุมพลคนโปรดเจ้า โลกี
ลอบหยอกนิลมาลี ท่านรู้
คว่างจักรตัดนาภี ขาดสาป ซ้ำแฮ
ต่อพบพาสุเทพกู้ กลับให้ไปสวรรค์ ฯ
๖๘๔ กุมภัณฑ์มีฤทธิเรื้อง เดโช
แต่รูปครึ่งตนโค เติบเตื้อง
จับถึกมฤคโค เข้าเฃตร กินแฮ
ตามสาปแต่บาปเบื้อง บ่มเศร้าโศกสนอง ฯ
๖๘๕ อดิศรสองราชเฃ้า เฃตรมาร
ยักษกระหยิ่มใจทยาน อยากเคี้ยว
ขยดจับกลับบันดาน แดพรั่น
ฉงนจิตรคิดเชดเขี้ยว ขยับย้อนยุบลถาม ฯ
๖๘๖ พระรมดิลกแจ้ง แก่มาร
กูอวตารผลาญ เผ่าเสี้ยน
ตามมิ่งมหาศาล ไปปราบ อสูรเฮย
๖๘๗ แทตย์ทูลไขขษณต้อง โทษา สยมแฮ
ถวายนิเทศลงกา เกาะแก้ว
ทศภักตรลักสีดา ด่วนรีบ ไปเฮย
เชิญเสดจขีดขินแล้ว จักรู้ทางไป ฯ
๖๘๘ พระจักได้พานเรศล้วน เทวินทร์
จุติเป็นโยธิน ทาศร้า
ชมพูและขีดขิน สองนะ ครแฮ
แต่พระเอนดูฃ้า โปรดให้ไปสวรรค์ ฯ
๖๘๙ พระตรีภูวนารถได้ สดับสาร
เสี่ยงพระแสงแผลงผลาญ ส่งฟ้า
กุมพลดับปราณหาญ เหาะกลับ สวรรค์แฮ
โทธิเบศเกษหล้า รีบดั้นดงพนานต์ ฯ
