คำถามข้อที่ ๕๕.
สักวา ก่อน ร,ศ, ๑๒๙ (ไม่ได้ให้แต่งสักวานะครับ)
ข้อนี้ตอบหน้าไมค์ คะแนนคิดตามข้อมูลที่ตอบมา ให้ได้สูงสุด ๒๐ คะแนน
เริ่มโพสต์คำตอบได้ วันขึ้น ๕ ค่ำ เดือน ๓ ปีเถาะ (นับตามจันทรคติปฏิทินหลวง)
ตั้งแต่เวลาย่ำรุ่งแล้ว ๕ บาท
คำฉลย - สักวา ก่อน ร.ศ. 129 คือ สักวา ก่อน พ.ศ. 2453 เป็นสักวาที่เล่นในสมัยรัชกาลที่ 5 (จำเพาะเรื่องรามเกียรติ์)
(ภาคที่ 1)
สักวาเล่นที่ในสระพระราชวังบางปะอิน
บทสักวาเรื่องรามเกียรติ์ ตอนท้าวมาลีวรราชว่าความ เล่นคืนที่ 2 ณ วันอังคาร เดือนอ้าย ขึ้น 13 ค่ำ จุลศักราช 1239 (พ.ศ. 2420)
วงที่เล่น
1. วงอาลักษณ์ ของกรมหลวงบดินทรไพศาลโสภณ
2. วงนายทหารหน้า ของหลวงสิทธิศรสงคราม (แย้ม)
3. วงสัสดี ของหลวงพิชัยเสนา (เปลี่ยน ทัศนะพยัคฆ์)
4. วงหลวง (ผู้หญิง) ของสมเด็จกรมพระยาสุดารัตนราชประยูร
หลวงสิทธิศร๏ สักวาอัญชลียินดีนบ โดยเคารพคำนับน้อมจอมสยาม
ข้าพระบาทมุลิกาพยายาม แสวงความชอบในใต้ธุลี
มิได้คิดกายาว่าเหนื่อยเหน็ด ตามเสด็จพระภูมินทร์ปิ่นเกศี
ถ้าแม้นโปรดจะได้เปรื่องกระเดื่องดี จะได้มีชื่อเสียงสำเนียงเอย ฯ
หลวงพิชัยเสนา๏ สักวาข้าพระพุทธเจ้า ต่างก้มเกล้าประณตบทศรี
ใต้ละอองบาทาฝ่าธุลี ซึ่งเป็นที่เย็นเกล้าเหล่านิกร
ขอสิ่งซึ่งเป็นใหญ่ที่ในโลก จงดับโศกบำรุงสุขสโมสร
แต่พระมิ่งนฤเบศร์เกศนคร ดังนารายณ์ฤทธิรอนปางก่อนเอย ฯ
อาลักษณ์๏ สักวาอภิวาทบาทบงกช จะแจกบทแบ่งบั่นปันให้ว่า
แม่ลูกจันทร์นั้นที่โฉมสีดา วงนี้หน้าที่บรมพรหมพงศ์
สิทธิศรรับบททศพักตร์ เล่นเมื่อซักสอบความตามประสงค์
ลำท่าพระจักรกฤษณ์ฤทธิรงค์ บทนี้องค์อสุราว่าก่อนเอย ฯ
หลวงสิทธิศร๏ สักวาทศพักตร์ท้าวยักษา จึงเข้ามากราบก้มบังคมไหว้
ข้านี้เห็นนางหลงในพงไพร เก็บมาได้โดยชัดเจนเป็นสัจจา
พระราเมศตามข่มเหงคะเนงร้าย มาทำลายฆ่ายักษ์เสียหนักหนา
ชอบแต่เจ้ามาง้อขอสีดา ตามกิจจาจะได้ให้นางไปเอย ฯ
อาลักษณ์๏ สักวาองค์บรมพงศ์พรหเมศ สดับเหตุทศพักตร์ขุนยักษา
จึงเอื้อนอรรถตรัสถามพระรามา ที่เขาว่าจริงกระนั้นฤๅฉันใด
เขาว่าเก็บนางได้ที่ในป่า เจ้าจงว่าสินะเป็นไฉน
อย่ายักเยื้องแยบยนต์เป็นกลไก จงว่าไปตามจริงอย่างนิ่งเอย ฯ
คุณพุ่ม๏ สักวาพระอวตารให้การว่า ฤๅษีพาเดินบกไปยกศิลป์
หลานยกได้ให้สีดายุพาพิน ครั้นเสร็จสรรพกลับบุรินทรอยุทธยา
ต้องรับสัตย์ทรงฤทธิ์บิตุเรศ พาดวงเนตรมาผนวชบวชในป่า
ทศพักตร์ยักษ์พาลเจ้ามารยา ลักสีดาแจ่มจันทร์เมียฉันเอย ฯ
อาลักษณ์๏ สักวาภูวนัยครรไลหงส์ สดับองค์อวตารให้การแก้
ความไม่ถูกต้องกันยังผันแปร การจะแน่ข้างผู้ใดก็ไม่ชัด
จึงตรัสถามสีดาว่าไฉน จงว่าไปให้งามโดยความสัตย์
เจ้าคนกลางจงเป็นเช่นบรรทัด อย่าเลี้ยวลัดกล่าววาจามุสาเอย ฯ
หลวงพิชัยเสนา๏ สักวาลักษมีสีดานาฏ บังคมบาททูลความตามประสงค์
ข้ากับลักษณ์รามานราพงศ์ มาดำรงสร้างพรตดาบศนี
ได้ยลกวางกลางป่าพนาเวศ เป็นบังเหตุที่จะพรากจากถิ่นที่
พระราเมศประเวศมฤคี อยู่ข้างนี้ทศพักตร์ลักมาเอย ฯ
อาลักษณ์๏ สักวาภูมีมาลีวรราช สถิตอาศน์รถอิงพิงเขนย
ฟังคนกลางอ้างคารมสมจำเลย จึงเอื้อนเอ่ยมธุรศแก่ทศกัณฐ์
อย่าละห้อยละเหี่ยด้วยเมียเขา จงฟังเราอย่าโกโรมุ่นโมหันธ์
เร่งรีบส่งองค์สีดาวิลาวรรณ ให้ผัวขวัญของเขาเถิดเจ้าเอย ฯ
หลวงสิทธิศร๏ สักวาฟังโองการบรรหารหัก พระยายักษ์ทูลละอองสนองไข
เป็นความสัตย์โดยแท้แน่ในใจ ข้าเก็บได้กลางดงที่พงพี
นางเห็นองค์พระรามงามสะอาด ข้าเชื้อชาติทศพักตร์เป็นยักษี
ด้วยรูปร่างหม่อมฉันนั้นไม่ดี ซึ่งนางนี้เห็นพระรามรูปงามเอย ฯ
อาลักษณ์๏ สักวาพรหมพงศ์ทรงสดับ เห็นอุบอับขัดบังคับที่รับสั่ง
ประพฤติการทุจริตให้คิดชัง ยากจะหยั่งความในให้เห็นจริง
จึงผินพักตร์ตรัสถามพระราเมศ จงแจ้งเหตุตามสัจจังอย่านั่งนิ่ง
เมียคนหนึ่งอย่าอาลัยใจประวิง คิดทองทิ้งให้กับเขาเถิดเจ้าเอย ฯ
คุณพุ่ม๏ สักวาพระรามงามงอนขำ ได้ฟังคำอัยกาบัญชาถาม
ทศพักตร์เจ้าสำนวนกระบวนความ ว่ารูปฉันงามคัดค้านให้การยาว
จึงถวายอภิวาทบาทบรม เมียกระผมคู่คุมแต่หนุ่มสาว
อย่าเชื่อโจทก์โปรดรับสั่งสักครั้งคราว ถามหลานสาวสีดาก่อนหนาเอย ฯ
อาลักษณ์๏ สักวาสอนให้ก็ไม่เชื่อ นึกน่าเบื่อยังตะบอยสำออยอ้อน
แล้วกล่าวถ้อยลอยหน้าสาระวอน ทำแสนงอนอย่างผู้หญิงจริงจริงเชียว
นั่งเลือกผ้าท้าวแขนใส่แหวนก้อย จนเหงื่อย้อยโทรมหน้าลูกตาเขียว
จงทำยอมให้เมียเสียทีเดียว ทำลดเลี้ยวจะต้องตีเดี๋ยวนี้เอย ฯ
คุณพุ่ม๏ สักวาพระรามงามเล็กเล็ก พบยักษ์เจ๊กเจ้าสำนวนกวนโมโห
อัยกาอัยเกก็เฉโก มาพาโลพาเลอะเซอะสุดใจ
ว่าเลือกผ้าตาเขียวเหลียวมาขู่ ฤๅพระครูคิดกระดากไม่อยากได้
เห็นหมอบยิ้มกริ่มกรุ่มอิ่มอุ่นใจ คงได้ไปฝากฝังที่หวังเอย ฯ
อาลักษณ์๏ สักวาเห็นไหมเล่าดูเอาสิ เตือนสติให้ยังมาว่ากันได้
ฤๅตรองตรึกนึกละเหี่ยเศร้าเสียใจ เบี้ยหวัดไม่ขึ้นกับเขานั่งเหงางม
ได้ชั่งเดียวเปรี้ยวจี๋ปีนี้ขัด เชิญไปวัดริมบ้านหาท่านถม
แทงธรรมบทดูสักครั้งฟังคารม อย่านิยมลูกเมียให้เสียเอย ฯ
คุณพุ่ม๏ สักวาเตือนสติให้บิเบอะ ตรัสออกเปรอะแประเปราะเยาะขยับ
ตรงเบี้ยหวัดตัดหมดเพราะยศยับ คงได้รับห้าชั่งสักครั้งคราว
ผัดเดือนยี่ปีขาลการที่ว่า ไปวัดวาจะทำไมมิใช่ลาว
ฟังเทศน์ธรรมกันชีวิตให้จิตยาว หาไม่คราวนี้หมายจะตายเอย ฯ
อาลักษณ์๏ สักวาคิดคาดอาชาติหน้า คงได้ห้าชั่งบ้างเหมือนอย่างหมาย
ในชาตินี้แล้วคุณป้าอย่าตะกาย บนแม่ยายแม่ย่าไม่กล้ารับ
คิดกำเริบเอิบโอบโลภเปล่าเปล่า จนแก่เถ้ากร่อนเกรียนเจียนจะดับ
มีเงินทองกองให้แร้งมันแย่งยับ กล่องเงินรับเผาผีดีแล้วเอย ฯ
คุณพุ่ม๏ สักวาคิดคาดในชาตินี้ ให้ฟ้าผี่เถิดเพคะกรมขุน
ฉันไม่อวดสวดมนต์ขอผลบุญ อยากเป็นคุณท้าวอนงค์ทรงกันดาล
ตรงแม่ย่าสีกุกอย่าทุกข์ร้อน ฉันอ้อนวอนแล้วแกคงจะสงสาร
ถ้าท่านอยากจะเป็นโสดเปรื่องโปรดปราน จงคิดอ่านบนแม่ย่าล่วงหน้าเอย ฯ
.....
มีต่อภาค 2 โปรดรอติดตามชม
