ดวลเพลงกระทู้สุดท้าย- ขืนดวลกันต่อไปคงแก่กันตายไปข้างหนึ่ง

[เทาชมพู]

สืบเนื่องจากกระทู้

href='http://vcharkarn.com/snippets/board/show_message.php?dtn=dtn5&number=422&show_comment=1&last10=1'
target='_blank'>http://vcharkarn.com/snippets/board/show_message.php?dtn=dtn5&number=422&show_comment=1&last10=1
/>
เหตุการณ์ดำเนินมาถึงตอนใกล้จบ

คุณแจ๋ว กลางวันครับ กลางคืนค่ะ
ถูกแม่ยายขับไล่ออกจากบ้านไปแล้ว  เพราะเวียนหัวดูไม่ออกว่าชายหรือหญิงกันแน่  
อยากเท่แต่กินไม่ได้ก็ยังงี้ละค่ะ
/>
คุณพระนายถอดใจอำลาไปแล้วในตอนท้ายกระทู้  

คุณนกข.ผละจากวิกลิเก  
มาแย็บซ้ายขวาเก็บคะแนนเพลงคู่ไปได้มากโข  แต่ยังไงก็ยังไม่ยอมน็อกเอาท์
(ตามฟอร์ม)คงหวังชนะคะแนนแบบสูสี

คุณแจ้งใบตอง
พูดไม่น้อยต่อยหนักเสมอต้น แต่ไม่เสมอปลาย  
เพราะถูกสาวปริศนาล่อไปชกจนเมาหมัดอยู่หน้าวิกลิเก  
กลับมาทำคะแนนแทบไม่ทัน
/>
แม่หญิงโยนเผือกร้อนใส่มือแม่ยายให้ตัดสินใจแทนเธอ  
ไหวพริบข้อนี้แม่ยายมิอาจรับให้หาเรื่องใส่ตัวเปล่าๆ
/>
เลยเปิดให้อีกกระทู้  มีข้อแม้ว่า- ต้องจบคราวนี้นะค้าาา

[บัว]

เฮ้อ..กองเชียร์ผมเริ่มหงอกแล้วเหมือนกันค่ะ
สองวันนี้คุณแจ้งทำลูกคู่เป๋ไปด้วย เพราะเล่นไปจีบสาววิกอื่นต่อหน้าต่อตาสาวที่นี่  หนูบัวเลยออกอาวุธไม่ถนัด กลัวเชียร์แทบตาย แต่ลูกพี่หักหลังทิ้งทางนี้ ไปแล้ว
กลัว เสียแรงลูกคอฟรีเปล่า ๆ

ว่าแต่  เอ....ชักสงสัยค่ะ
ยังไง ๆ ก็ไม่ยอมเลือกสักที  แม่หญิงซื้อเวลารอใครอยู่หรือเปล่าเนี่ย

[แจ้ง ใบตอง]

...น้ำค้างเดือนหกตกแล้ว
น้องเอยน้องแก้วเจ้าไม่หนาวบ้างหรือไร
เมื่อไหร่จะหา เพื่อนมาช่วยจับคันไถ
รู้ตัวหรือเปล่าว่าใคร คนหนึ่งชอบน้อง

น้ำค้างที่หยาดจากฟ้า
เหมือนเป็นสัญญาปรารถนาพี่รับรอง
เมื่อพี่เสนอแล้วเธอไม่ตอบสนอง
น้ำค้างก็เป็นน้ำคลอง คู่จองก็เป็นคู่จาง

ห้องจะกลายเป็นรังหนู
เรือนหอที่รอรักอยู่
จะกลายเป็นเรือนร้าง
ข้าวที่มองเห็นอยู่เต็มฉาง
คงเหมือนก้อนดินที่วาง อยู่กลางท้องนา

น้ำค้างเดือนหกตกแล้ว
..............บุ๋ง......................
เจ้าหยดน้ำค้าง รักนางขอปรารถนา
ถึงใครจะมองไร้ค่า พี่อยากได้มาไว้เชย...

เมื่อวานนี้ และวันนี้ฝนตกหนักครับ ถ้าจะร้องเพลงฝนให้แม่หญิง
ก็กลัวจะหนักไป ร้องเพลงแบบน้ำค้างให้ดีกว่านะครับ เย็นๆ โรยระรื่น
ชื่นใจ แม่หญิงคงจำคืนที่เราตากน้ำค้างกันได้ดี...

คุณบัวครับ คุณบัวไม่ผิดหวังในตัวผมแน่ สองกระทู้ สบายมากอยู่แล้ว  ไม่ต้องกังวลครับผม

[จ้อ]

อืม... ในเมื่อคุณแม่ยาย คุณแม่หญิง ให้ต่อเวลาโกลเด็ลลลล โกล
ผมต้องเสี่ยงลากเลี้ยงทะลุทะลวงซักหน่อยแล้ว
แต่ไม่ชวน คุณแม่หญิงไม่ตากน้ำค้างให้หนาวสั่นหรอกครับ
เดี๋ยวจะเป็นหวัดไปซะก่อน
ขอถามเพื่อความแน่ใจก่อนแล้วกัน

*************** รักครั้งแรก *********** ( ชาตรี )

แอบมองไปเจอ ฉับพลันนั้นเธอก็เหม่อมองสบสายตา
เธอต้องอุราให้ฉันคิดรักเธอในแรกเราพบกัน
ใจตรงกับใจ สายตาที่บอก คิดยืนยันแอบรักเมื่อวันก่อน

 (*)เกิดเป็นความรัก ความรักเมื่อแรกเจอ
จิตใจละเมอ จิตยังฝังตรึง
ความรักมันเรียกร้อง ทุกเวลาให้ฝันถึงวันก่อน
อยากบอกเธอ รักครั้งแรก

จากวันเป็นเดือน จิตยังฝังเตือนให้แอบพะวงถึงเธอ
ไม่กล้าเสนอว่ารักเธอ เปลี่ยมล้นจนเต็มหัวใจ
วันคืนผ่านไป หัวใจจะบอก รักจำนัลแต่ฉันไม่กล้าเอ่ย
(*)
หวันใจเพียงใด ไม่กล้าเผยคำ อำเอ่ยสุนทรวจี
อัดอั้นเต็มทีจึงลองถามนิดว่าเธอรักใครหรือยัง
คำเดียวที่คอย หวังเธอจะบอก รักเช่นกันต่างรักเมื่อวันก่อน

เกิดเป็นความรัก ความรักเมื่อแรกเจอ
จิตใจละเมอ จิตยังฝังตรึง
ความรักมันเรียกร้อง ทุกเวลาให้ฝันถึงวันก่อน
อยากบอกเธอ รักครั้งแรก

***********************************

อ้าว... คุณแจ้งอย่าพึ่งมันใจครับ ถ้าเชิงกลอนละก็ผมขอหลีกทาง
แต่ถ้าเชิงเพลงละก็ คงต้องดวลถึงยิงจุดโทษครับผม

[จ้อ]

กระทู้ที่แล้ว น้องหญิงเรไร ให้ระบุ ว่ารวยหรือจน
ผมก็หวันใจ เพราะไม่มี สวนกล้วยพันไร่ อย่างคุณแจ้ง
ไม่มีคฤหาสน์กลางกรุงเจนีวาอย่างพี่นกกางเขน
ผมมี... เอ่อ... ผม...

....ผมไม่ใช่ผู้วิเศษ ที่จะเสกปราสาทงามให้เธอ
ไม่มีฤทธิ์เดช ไม่มีราชรถเลิศเลอ
แต่ฉันมีใจพิเศษ ที่จะพาเธอผ่านคืนนี้ไป
ฉันเป็น เพียงผู้ชาย คนนี้ที่มีใจมั่นรักเธอ
......

จำได้แค่นี้ครับ เอาไว้ถ้าผ่านเข้ารอบไปสอบสัมภาษณ์ได้
ค่อยร้องต่อแล้วกัน แล้วค่อยบอกว่าผมมีอะไร?

[แม่หญิงเรไร]

เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ
แค่เพลงนี้เพียงเดียว  ก็ลัดคิวไปรอสอบสัมภาษณ์ได้เลยค่ะ

มีอีกเพลงของคุณปานศักดิ์เหมือนกัน  ที่ตอนหนึ่งร้องว่า
"....ฉันเป็นคนรักเดียวใจเดียว
มีจิตรักแท้ในวิญญา..."
คุณ  jor ร้องได้ไหมคะ แม่หญิงชอบมาก
ถ้าร้องได้   จะให้ผ่านฉลุยเข้ารอบ ไม่ต้องสอบสัมภาษณ์เลยเจ้าค่ะ

[แจ้ง ใบตอง]

ผมจะไม่ได้เข้ามาสามสี่วันนะครับ ต้องไปกรุงเทพฯ      ก่อนไปผมขอร้องเพลงนี้
คู่กับแม่หญิงก่อน เพลง "แต่ปางก่อน" ครับ เพราะมากเลย

แจ้ง.........รอคอยเธอมาแสนนาน
...............ทรมานวิญญาณ...หนักหนา
...............ระทมอยู่ในอุรา แก้วกานดาฉันปองเธอผู้เดียว

แม่หญิง...เธอเอย แม้เราห่างกันแสนไกล
..............ชายใดดวงใจฉันไม่แลเหลียว
..............รักเธอแน่ใจจริงเชียวรักเธอรักเดียวนิรันดร์

แจ้ง.........แม้มีอุปสรรคขวากหนาม
แม่หญิง....ขอตามมิยอมพลัดพรากจากกัน
แจ้ง.........จะชาติไหนไหน ไม่ยอมห่างไกลกัน
แม่หญิง....ดวงจิตผูกพันรักมั่นมีไว้เพียงเธอ

แม่หญิง-แจ้ง.......คงเป็นรอยบุญมาหนุนนำ
........................รอยกรรมรอยเกวียนหมุนเปลี่ยนเสมอ
........................ให้เราได้มาเจอะเจอ ฉันและเธอพบกันร่วมสุขสมดังรอคอย

แม่หญิงร้องเพลงแล้ว เนื้อเพลงซึ้งดีนะครับ ขอให้สองเรารักกันเหมือนอย่างในเพลง
วันอังคารจะกลับมาดูใจแม่หญิง  อยู่ทางนี้ระวังพวกเสือสิงห์ทั้งหลายด้วย
คุณบัว คุณบี พ่อปังปอนด์ ฝากดูแลแม่หญิงด้วยนะครับ...

[ตาอยู่]

คุณจ้อสู้ตาย คุณจ้อไว้ลาย คุณจ้อสู้ๆ
ชนะเลิศได้รางวัลแล้ว แบ่งรางวัลกันบ้างนะ

[ชานเรือน]

อิฉันมาเชียร์ คุณ jor ค่ะ
2-3 วัน ก่อนดิฉันเข้ากระทู้นี้ไม่ได้ค่ะ  คุณเทาชมพู  ช่วยดูตรงประตูทางเข้าทีค่ะ เจอมดทั้งรัง ไม่รุ้ขึ้นอะไร  เผลอไปโดนเข้า ท่าจะตกมาจากต้นมะม่วงนะคะ

[บัว (บก)]

คุณแจ้งจะไปกรุงเทพฯ  เรื่องงาน หรือไปฝึกวิทยายุทธเล่นลิเกวิกโน้นกันแน่ ระวังกลับมาแม่หญิงปิดกระทู้หนีไปแล้วเรียบร้อย
กระทู้นี้ขายดีจนขึ้นใหม่แทบไม่ทัน  สามวันร้อย สามวันร้อย  เรตติ้งถล่มทลายเหลือเกิน

คุณ jor น่ะไม่ใช่กระจอกนะ  ร้องไม่กี่เพลงก็มาอยู่หัวแถวแล้ว
เพลง ฝากรัก  แม่หญิงก็บอกว่าชอบ ได้คะแนนบวก
หรือ  เพียงชายคนนี้ฯ  แม่หญิงก็บอกว่าสอบผ่านโลด อีก   แถมพกกองเชียร์มาอีกเพียบ

คนนี้มาแรง  คนนี้ซิมาแรง  สัญชาตญาณบอก...

[นกข.]

เห็นชื่อกระทู้ว่า ขืนดวลกันต่อไปคงแก่ตายไปข้างหนึ่ง เลยนึกถึงเพลงฝรั่งที่ว่า Will you still love me when I am sixty-four?...

ถ้าแม่หญิงถามผม ผมบอกว่า Yes, I do... เอ๊ย I will ครับ ลืมตัวไปครับ นึกว่ากำลังเข้าพิธีแต่งงานในโบสถ์ฝรั่งอยู่

ไปถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชรด้วยกันเหอะจ้ะ... ถือเป็นสามภาษาเลย
ไทย "อยู่กันจนถือไม้เท้ายอดทอง กระบองยอดเพชร"  หรือ "อยู่กันจนลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง"  ซึ่งอันนี้นอกจากจะอยู่กันจนแก่แล้วสงสัยต้องขยันทำการบ้านตั้งแต่ก่อนแก่ด้วย...
ฝรั่ง "Till death do us part"  จนกว่าความตายจะมาพราก...
จีนกลาง - "ซินฮุนเหมยหม่าน ไป๋โถวเสียเหล่า" - แปลว่า แรกวิวาห์เปี่ยมรัก และขอให้ (เป็นเช่นนั้น) จนแก่ผมหงอกไปด้วยกัน ... ยกเว้นแต่ผู้ชายจะแพ้ผม อาจจะล้านเกลี้ยงเสียก่อนจะทันได้หงอก...

[เจ้าชายกบ]

ผมน้อยใจคุณแม่ยายเจงๆ เรื่องอะไรมาไล่ผมไปจากแม่หญิงเรไร    แค่คุณแม่ยายเวียนหัวก็ไปหายาดมก็หมดเรื่อง  ผมไม่เวียนด้วยซักนิด
ไม่รู้ว่าผมเป็นชายหรือหญิง ก็เรื่องของคุณแม่ แต่ผมรู้ว่าตัวเองเป็นชายแท้ครับ
สำคัญแต่ใจแม่หญิง  อย่าไปตื่นเต้นกับรายใหม่ตั้งท่าชู้ทลูกมาแต่ไกล...เด๋วก็ตกม้าตาย ดูออกน่า หลายรายแล้ว
อีกคนนึงไปจีบนางเอกลิเก เห็นๆอยู่   คุณแม่ยายไม่ยักถอนสิทธิ์เป็นลูกเขย ๕ ปี
อ้อ เพลงแต่ปางก่อนคุณหลวงช.ร้องแล้วครับ   ถึงตาคุณแจ้งโดนหักคะแนนมั่งละ
ยังเมาหมัดไม่หายก็ยังเงี๊ยะ  จำอะไรไม่ค่อยแม่นเหมือนก่อน
คนสุดท้ายก็คงรู้ว่าใกล้เวลาแล้ว...เลยปลงสังขารซะหลายภาษา    ถ้าแม่หญิงไม่หวังมรดกก็อย่าไปเอามาเลยนะจ๊ะคนดี  ไม่ใช่ปู่ใช่ตาแท้ๆซักหน่อย

คืนนี้ใจแป้วๆยังไงพิกล  เหมือนแม่หญิงเรไรไม่ไยดีแจ๋ว  ทั้งที่เคยสนิทชิดใกล้กันมากกว่าเพื่อน

ตั้งแต่วันที่ฉันและเธอชิดใกล้  แต่ไฉนเธอห่างฉันไปทุกที
ช่างไม่มีน้ำใจไยดี   ต่อไม่ตรีห่างกัน

จำไม่ได้แล้วครับ เพลงก่อนผมเกิด

[คุณพระนาย]

เข้ามาดู เพราะรู้ว่าสอบตกไปนานแล้ว แหมพอพูดเรื่องแก่ กับเรื่องผมนี่ เพื่อนผมเค้ารีบสรุปรวบรัด เป็นชวนไปพูด I do ทันทีเลยนะครับเนี่ย คุณ Jor นี่แรงจริง ๆ ครับคุณบัวผมว่าเพราะว่าเพลงแกไม่เก่าแก่เกินไป และไม่วัยรุ่นเกินเหตุ เป็นเพลงยุคที่ผมยังเพิ่ง สิบกว่า ๆ ไม่ค่อยรู้เรื่อง อะไรกับหนุ่ม ๆ สาว ๆ เท่าไหร่ ทั้งชาตรี อินโนเซนท์  คีรีบูน นี่

[พวงร้อย]

มาเชียร์คุณจ้ออย่างออกหน้าออกตาเลยค่ะ

[นกข.]

...โอ้นวลนาง ใยหมางเมินพี่ ตัดไมตรีไม่มีเหลือความรักกัน
เคยหยอกล้อ ทุกคืนทุกวัน วิมานที่ฝันเราคิดกันไว้ก่อน
บ้านสักหลัง พอฝังกายอยู่ ไม่ต้องหรูพอมีที่ซุกหัวนอน เป็นแม่ศรีเรือนอันสุนทร ฉันหาบคอนไม่บ่นเลย
ตกตอนเย็นเห็นน้ำพริกปลาทู รสมือนางเลิศหรู เจ้าไม่เคยอยู่เฉย พอค่ำลง เราจู๋จี๋ดังเคย พี่แนบเขนย คือตักกานดา
...นี่คือความ ฝันนั้นไงเล่า กลับหลอกเราให้จมทะเลน้ำตา คำสุดท้าย ที่เธอขอลา เย้ยฝากมาว่า - เสียใจ (ย่ะ)....

ข้าราชการจนๆ ที่ไม่ค่อยได้กินน้ำพริกปลาทูอย่างผมก็คงต้องก้มหน้าไปตามกรรม เก็บ "ใจวิเศษ ที่จะพาเธอผ่านคืนนี้ไป เพราะฉันเป็น เพียงผู้ชาย คนนี้ที่มีใจมั่นรักเธอ..."  (ผมก็มี ไม่ใช่ว่ามีแต่เฉพาะคุณจ้อคนเดียว) เข้าลิ้นชักไว้ก่อนชั่วคราว หัวใจวิเศษของผม ทำท่าจะแหลกสลายเสียอีกแล้ว...