" เราที่สองรองภูมินทร์นามปิ่นเกล้า"

[siamese]

ลองค้นหาพิกัดละติจูด ลองติจูด ที่กล่าวถึงในพระราชหัตถเลขา กลายว่าตรงกับกลางอ่าวไทย ตรงเครือ่งหมายบวก 

ซึ่ง มีการกล่าวถึง "บ้านอ่างหิน" จะหมายถึง อ่างศิลา หรือไม่ ? ซึ่งดูจากทิศพิกัดแล้วคงเป็นการตรัสถึงการเดินทางโดยทางเรือ

[NAVARAT.C]

ผมใช้เวลาทั้งเช้า แกะลายพระราชหัตถเลขาออกมาได้ดังนี้ ขอเชิญท่านถอดความต่อ
อันนี้ของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าฯ

May it please your Majesty.

Xan ock pai chack wang hlung wan sua reem kham nung wela bai Sam Mong (10th and at 3 o’ck.) pai thung tha ban Ang hin wela 11 P.M. wan nan thot smo’ yu thin nan to xau leeu chung dai khung pai bon bock du kan tham it sai (sandy bricks) nai thi leeu dai wat deet du longitude 13 ° 20 ' 13 4 '' N. lee latitude dai hen wa latitude nai thi nan pen longitude 100 ° 54 ' 36 ' ' East Greenwich.

To His Majesty the Second King of Siam

[NAVARAT.C]

อันนี้ของพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ


May it please your Majesty.
Kha mom xan dai krap thawai bang khom la ox chak Krungthap tang tae na Athid duan 7 ram 1 kham wela yen (Sunday 16th., at 6 P.M.) Khiun ma thung Ban Sitha na wan ram 2 kham wela klang khiun pra man sak 5 thum set (june 17th., at 11 P.M.) lae rub phra ratxa than khiun ma khang ni tong dirn thang rue chuing xa pai duai dirn thang bog pen khlon mag dirn har dai mai pho khiun ma thung ko pho phob phuak maung Roi et khum au xang Si pra lat long ma thun klaw thun kha mom thawai xang 1 ma phac yu thi lung reiun kha mom xan  lae kha mom xan dai rub xai klow xai kha mom pai du wat xana sut sung 3 sok 7 niu hu hang rub…

เดี๋ยวหายตาแฉะแล้วจะมาเฉลยต่อครับ

[siamese]

ผมใช้เวลาทั้งเช้า แกะลายพระราชหัตถเลขาออกมาได้ดังนี้ ขอเชิญท่านถอดความต่อ
อันนี้ของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าฯ

May it please your Majesty.

Xan ock pai chack wang hlung wan sua reem kham nung wela bai Sam Mong (10th and at 3 o’ck.) pai thung tha ban Ang hin wela 11 P.M. wan nan thot smo’ yu thin nan to xau leeu chung dai khung pai bon bock du kan tham it sai (sandy bricks) nai thi leeu dai wat deet du longitude 13 ° 20 ' 13 4 '' N. lee latitude dai hen wa latitude nai thi nan pen longitude 100 ° 54 ' 36 ' ' East Greenwich.

To His Majesty the Second King of Siam

แกะออกมาให้ได้ความดังนี้ ถูกผิดก็ติเตียนได้ครับ 

[siamese]

อีกฉบับหนึ่ง

[NAVARAT.C]

ไม่บังอาจติเตียนหรอกครับ กรุณาอ่านเองเลย

[NAVARAT.C]

ฉบับของพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯครับ

[เทาชมพู]

ขอบคุณสำหรับคำเฉลย ทันเวลา  มิฉะนั้นดิฉันคงหลอนไปอีกหลายวัน  เหมือนเคยหลอนกับสะพานบางลำพูมาแล้ว   

มิน่า อ่านเท่าไรก็ไม่ออกว่าเป็นคำอังกฤษว่าอะไร
การเทียบอักษรฝรั่งกับตัวสะกดภาษาไทยในพระราชหัตถเลขา น่าศึกษามาก
ทั้งสองพระองค์ทรงสะกด ฉัน ว่า Xan   ใช้ X = ฉ  ไม่ได้ทรงใช้ ch อย่างเวลาเราถอดเพลงคาราโอเกะสมัยนี้
ส่วน ch อย่างในคำว่า chack = จาก  ใช้แทนเสียง จ
น่าจะเป็นการถอดจากอักษรโรมันมากกว่าอังกฤษ

ในพระราชหัตถเลขาตอบจากสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ ก็ทรงสะกดแบบเดียวกัน คือ x=ฉ  ch= จ

May it please your Majesty.
Kha mom xan dai krap thawai bang khom la ox chak

น่าสังเกตว่า Kh ใช้แทนทั้ง ก  และ ค
Kha mom xan = ก(ร)ะหม่อมฉัน
bang khom    =  บังคม

แต่มีบางคำที่สมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ ทรงสะกดแตกต่างจากสมเด็จพระจอมเกล้า  คือคำว่า ออก
สมเด็จพระจอมเกล้า ทรงสะกดว่า ock
แต่สมเด็จพระปิ่นเกล้า ทรงสะกดว่า ox 

[NAVARAT.C]

พระราชหัตถเลขาที่พระมหากษัตริย์ในรัชกาลที่๔ทั้งสองพระองค์มีถึงกันเป็นส่วนพระองค์นั้น แสดงถึงความรัก ความผูกพันระหว่าพี่กับน้องร่วมพระครรภ์ ในขณะเดียวกัน ได้แสดงถึงความยอมรับนับถืออย่างชัดเจนว่าใครเป็นที่หนึ่งและใครเป็นรอง ภาษาที่เลือกใช้ ทรงเลือกที่จะสื่อกันด้วยภาษาไทยที่สะกดด้วยภาษาอังกฤษแบบ Romanization ดังที่ท่านอาจารย์เทาชมพูตั้งข้อสังเกตุไว้แล้วนั้น

โดยเนื้อหาของจดหมายทุกฉบับ เป็นการบอกกล่าวสารทุกข์สุขดิบซึ่งกันและกัน หรือเล่าเหตุการณ์ต่างๆที่ประสพ หรือการแสดงสัมพันธภาพอื่นๆ เช่นพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าฯทรงแจ้งพระราชประสงค์ที่จะพระราชทานพระราชทรัพย์เพื่อช่วยพระราชอนุชาสร้างวัดที่วังสีทา หรือการที่ทรงแจ้งให้อีกฝ่ายหนึ่งทราบถึง “ของฝาก” ที่ทรงนำมาถวายจากการประพาศหัวเมือง เป็นต้น แม้บางครั้งจะเป็นเพียงทุเรียนกวน๒ห่อก็ตาม

คำขึ้นต้นและคำลงท้ายก็น่าสนใจ แม้จะทรงใช้คำขึ้นต้นอย่างกับเป็นทางการว่า “To His Majesty the First King of Siam”  หรือ “ To His Majesty the Second King of Siam” และตามด้วยบรรทัดที่ว่า “May it please Your Majesty” ตามรูปแบบของภาษาอังกฤษแท้ๆ แต่ในเนื้อหานั้น ทรงเลือกใช้สรรพนามของพระองค์เอง พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าฯ จะทรงใช้คำว่า ฉันและท่าน ในขณะที่พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯทรงใช้คำสรรพนามแทนพระองค์ว่า “เกล้ากระหม่อม”

คำลงท้ายพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าฯ จะทรงใช้ว่า “ This from Your Majesty’s very affectionate brother” อันแปลตรงตัวว่า “นี่จากพระบรมเชษฐาผู้รักยิ่งของพระองค์”
ส่วนพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ จะทรงใช้ว่า “Your Majesty’s most obedient and humble servant” อันแปลตรงตัวว่า “จากข้ารับใช้ที่เชื่อฟังและต่ำต้อยของพระองค์” หรือจะแปลให้ไพเราะห์แบบไทยๆก็ได้ว่า “จากข้าพระบาทที่จงรักภักดีของพระองค์”

พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าฯ ทรงลงพระนามว่า “ S.P.P.M. Mongkut (สมเด็จพระปรเมนทรมหามงกุฏ)
พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ ทรงลงพระนามว่า S.P.Pawarendrarames, (สมเด็จพระปวเรนทราเมศ)

[เทาชมพู]

ได้ดูภาษาเขียนสำเนียงไทยจากภาษาอังกฤษในสมัยรัชกาลที่๔มาจนมึนพอสมควรแล้ว
คราวนี้มาลองดูเขียนอังกฤษจากสำเนียงไทยบ้าง

นี้คือตัวอย่างพระราชหัตถเลขาของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าฯ ทรงมีไปถึงพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ น่าสนใจที่พี่น้องสองพระองค์จะมีหนังสือส่วนพระองค์ที่ทรงเขียนถึงกันในวิธีนี้ (ไม่ทราบตั้งแต่เมื่อไหร่ ด้วยพระประสงค์อันใด)

ได้ข้อสันนิษฐานมาอีก ๒ ข้อ จากพระหัตถเลขา ความเป็นภาษาไทย ที่สะกดด้วยอักษรโรมัน
๑  เป็นการทดลองของนักปราชญ์ ๒ พระองค์ว่า อักษรฝรั่งสามารถเอามาเขียนภาษาไทย  แทนอักษรไทย ได้หรือไม่    ทำให้นึกถึงบางประเทศเช่นอินโดนีเซีย ใช้อักษรอังกฤษในภาษาเขียนของเขา
๒  ไม่มีพระราชประสงค์ให้คนอื่นได้ล่วงรู้เห็นความในพระราชหัตถเลขา   
    การใช้ภาษาอังกฤษ ปลอดภัยพอๆกับเขียนด้วยรหัสลับ   เพราะข้าราชบริพารไทยก็อ่านภาษาฝรั่งไม่ออก   ฝรั่งในสยามก็อ่านความในภาษาไทย เต็มกลืนพอกัน

อาจมีผู้ค้านว่า พระราชหัตถเลขา ที่ส่งกันไปมานี้ก็เนื้อความธรรมดา เล่าเรื่องส่วนพระองค์เล็กๆน้อยๆ ไม่เห็นจะมีความลับตรงไหน แต่อย่าลืมว่านี่คือตัวอย่างเดียวเท่านั้น   เราไม่มีทางรู้ว่าพระราชหัตถเลขาที่เป็นเรื่องลับมีหรือไม่  อาจจะมีก็ได้
เพราะถ้าทรงสื่อสารกันด้วยภาษาที่มีคนรู้น้อยมาก พ่วงด้วยเนื้อความที่อ่านยากหนักขึ้นไปอีก  ก็เป็นได้ว่าถ้ามีเรื่องลับ หรือเรื่องด่วนที่จะต้องทรงส่งถึงกัน ไม่ให้ใครลักลอบเปิดอ่านกลางทาง   วิธีนี้น่าจะใช้ได้ผล

[NAVARAT.C]

^
^
ผมก็ยังมองไม่เห็นเหตุผลอื่นนอกจากการพยายามปกปิดเรื่องที่ทรงเขียนถึงกัน จากบรรดาผู้ที่พยายามสอดรู้สอดเห็นในสมัยนั้น ไม่แน่เหมือนกัน บางทีอาจจะทรงใช้วิธีนี้มาตั้งแต่ครั้งยังเป็นสมเด็จเจ้าฟ้า เพื่อสื่อสารระหว่าง๑พระกับ๑โยม

[เทาชมพู]

ในเมื่อคุณ Navarat เห็นด้วย  ดิฉันก็เลยขอเดาในทางเดียวกันว่า น่าจะมีการสื่อสารทำนองนี้กันมาตั้งแต่ในรัชกาลที่ ๓     เพราะทั้งสองพระองค์ต่างก็เรียนภาษาอังกฤษมาตั้งแต่ยังดำรงพระยศเจ้าฟ้า     ถ้าจะทรงฝึกอักษรอังกฤษแบบโรมัน ก็ไม่จำเป็นต้องรอมาจนรัชกาลที่ ๔  ทรงเรียนใหม่ ๆ ไฟกำลังแรง น่าจะทดลองกันได้ตั้งแต่ตอนนั้น
ในรัชกาลที่ ๓ อันตรายมีอยู่ใกล้เจ้าฟ้าทั้ง ๒ พระองค์   ไม่ว่าจะเป็นเรื่องกรมหลวงรักษ์รณเรศที่จ้องจับผิดพระธรรมยุติกนิกายไม่ละลด  ส่วนเจ้าฟ้าน้อยก็มีเรื่องพระลครที่ไปเกลี้ยกล่อมซ่องสุมผู้คนมาเป็นข้าเจ้าฟ้า      ก็ยังดีที่สมเด็จพระนั่งเกล้าฯ มิได้ทรงลงพระอาญาเจ้าฟ้า  ตัดหัวพระลครไปคนเดียว
ดังนั้นทรงติดต่ออะไรกัน   ก็น่าจะให้ปลอดภัยจากการคนที่สามรู้เห็น ได้มากที่สุด

[NAVARAT.C]

วิธีนี้ อาจจะเริ่มกันเล่นๆแบบเด็กๆที่เรียนภาษาอังกฤษมาด้วยกัน แล้วชักจะแตกฉาน
จนเป็นเรื่องเป็นราว สามารถนำมาใช้ได้จริงๆเมื่อจำเป็นโดยไม่ขัดเขิน

และคงจำเป็นต้องใช้ด้วย (ดังสมมติฐานข้างต้น)

ปกติ ถ้าโตๆกันแล้วมีคนมาเขียนถึงเราโดยวิธีนี้ และให้โต้ตอบด้วยวิธีเดียวกันด้วย เราคงจะกระดากกระเดื่องไม่น้อยนะครับ
แสดงว่า ทรงปฏิบัติต่อกันมานานจนเป็นปกติวิสัย

[เทาชมพู]

น่าจะทรงคล่องกันทั้งสองฝ่ายค่ะ   
สังเกตจากประโยคที่ทั้งสองพระองค์ทรงใช้  ล้วนแต่ยาวๆกันทั้งนั้น  แสดงว่าไม่จำเป็นต้องประหยัดถ้อยคำ แบบเกรงพระทัยอีกฝ่ายว่าทรงอะไรยาวๆจะถอดเสียงไม่ออก    เลยต้องรวบรัดให้กระชับเข้าไว้   
พระราชหัตถเลขา มีลักษณะให้เห็นว่าจะทรงใช้คำอะไรก็ได้ทั้งสิ้น    แน่พระทัยว่าผู้รับไม่ทรงรำคาญ  และทรงอ่านเสียงได้ออกทุกคำ   ก็คงจะเคยชินในการรับส่งกันมามากแล้ว

ถ้าไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินจะเจริญรอยตามพระราชนิยมในเรื่องนี้  ไม่ใช่แค่กระดากกระเดื่องอย่างเดียวเท่านั้น  คงเขียนได้ลำบากลำบนมากๆด้วยค่ะ
Nai  ja mai chai phasa kong rao, nai ja kian lum bag , tong koy kid wa sakod yang rai, jing mai kha?

[NAVARAT.C]

jing krabbbbb