เที่ยวเมืองไทยด้วยบทเพลงภาคสอง

[พวงร้อย]

ขอบคุณค่ะคุณเพลิน  นั่นซีคะ  มาดูแล้วรู้สึคกมันกุดๆหายไปวรรคนึง  แต่นึกไม่ออกค่ะ  ว่าเอาตามที่จำได้เท่านั้นค่ะ  แหะๆ

[ปะกากะออม]

พาไปเที่ยวน้ำตกบ้างนะคะ  แต่คงเพี้ยนและดำน้ำเล่นตามเคย

นางรอง

นางรองเจิ่งนองไหลท่วมท้องนา
หลั่งอุทกตกมาตามแนวผางามสะพรั่ง
หว่างธารไหลหลั่ง
สาวน้อยร้องชั่งงามเหมือนดังเงือกน้อย

นางลงสระสรงลงเล่นสายธาร
...บุ๋ง บุ๋ง....

น้ำตกนางรองใช่เป็นสองรองเขาอื่น
แต่เจ้างามชื่นเจ้าไม่เป็นสองรองใคร
เจ้าชื่อนางรองแต่น้องจะรู้บ้างไหม
นางเอกประจำใจ....


และดำน้ำไปอีกน้ำตกนึง

เมื่อเยือนถึงถิ่นที่เคยได้มา
น้ำตกสาลิกา

บุ๋ง บุ๋ง

[แจ๋วครับ]

ผมดำน้ำ ไม่ยักโผล่ที่น้ำตกสาริกา กลับมาโผล่ที่ไทรโยคแห่งความหลัง แทน

...ท่ามกลางสายลมโบยโบก
ริมน้ำธารไทรโยค ดินแดนแห่งความหลัง
ฉันยังจำได้ใต้เงาร่มไม้บัง
ตรงที่เราเคยนั่งอยู่กันเพียงสองคน
ได้ยินเสียงลมเบาเบา
กลางแสงนวลจันทร์
เจ้าดวงดาวเกลื่อนเวหน
สายน้ำซัดซ่า หลั่งมาจากเบื้องบน
คืนนั้นเราต่างคน อยู่ชิดกันไม่ห่างไกล
ไทรโยคเคยเป็นเหมือนแดนสวรรค์
ที่เธอกับฉันร่วมกันสร้างไว้ในใจ
เดี๋ยวนี้ตรอมตรม เพราะเธอมาเปลี่ยนไป
เห็นไทรโยคทีไร ช้ำใจไม่อยากชม
ท่ามกลางสายลม ไทรโยค
คงเหลือความเศร้าโศก ดวงใจสุดขื่นขม
เสียงน้ำซัดซ่า หริ่งเรไรร้องระงม
เคยเหมือนเพลงชื่นชม
กลับคล้ายเพลงที่บาดใจ

ไทรโยคปีนี้เป็นไงไม่รู้  ไม่ได้ไปเยือนมาหลายปีแล้ว