เที่ยวทั่วไทยด้วยบทเพลง

[จ้อ]

อยากเที่ยวให้ทั่วเมืองไทยแต่ยังไม่มีโอกาสครับ
ใครมีเพลงที่เกี่ยวกับจังหวัด หรือ สถานที่ต่างๆ ในประเทศไทย
เพลงอกหัก เพลงหวานซึ้ง หรือ เพลงสนุกๆ ก็ได้ครับ
ลูกทุ่งหรือลูกกรุง ไม่เกี่ยง มาลองร้องกันดูว่าจะครบทุกจังหวัดหรือเปล่า

[จ้อ]

เริ่มด้วยจังหวัดใหนดีนี่... เอาพะเยาก่อนแล้วกัน

.............กว๊านพะเยา..............

โอ้ธารสวรรค์ กว๊านพะเยา ธารรักเราครวญคร่ำ
ลมโชยพริ้วฉ่ำ ในวังน้ำวน พร่างพรมมนต์รักมา
ดูราวสายชลธาร สวยตระการอยู่ในนิททรา
แว่วเพลงรักของปักษา ร้องอำลาคืนรัง

โน่นทิวทุ่งลิบ รวงพิศเรืองรอง ราวสีทองเปลวปลั่ง
ธาราไหลหลั่ง ใสราวน้ำวัง ขังน้ำตาแห่งดาว
ห้วงน้ำลึกนัก ห้วงรัก...ลึกกว่าหลายเท่า
แม้รักมิจริงกับเรา อายกว๊านพะเยาหลายเท่าเอย

[จ้อ]

ยังติดลมอยู่ ไปต่อภาคอีสานดีกว่า

ชวนไปทำบุญที่วัดพระธาตุเชิงชุม ริมฝั่งหนองหาร จังหวัดสกลนคร

ที่หนองหารนี่มีตำนาน ท้าวฝาแดง-นางไอ่ หนึ่งในตำนานรักอมตะของภาคอีสาน



..................... ตะวันรอนที่หนองหาร ....................... ( ศรคีรี ศรีประจวบ )



โอ้ละเหนอ โอ้โอละโอ้ละเหนอ ผู้สาวภูไท ใช่มีแต่ที่เรณู

ได้ฮักและที่ได้ฮู้ คือสาวภูไทสกลนคร

ครั้งไปเที่ยวงาน พระธาตุเชิงชุมได้พบบังอร

เหมือนเคยร่วมบุญปางก่อน อยู่สุดขอบฟ้าก็มาพบกัน



แดดอัศดง ค่ำลงที่ฝั่งหนองหาร

เฮาสองเคยเที่ยวด้วยกัน มนต์ฮักสายันต์สวาทวาบหวาม

สายลมเฉื่อยฉิว ทิวสนลิ่วโอนสอดเสียงกังวาล

เหมือนเสียงใจเฮาสาบาน ให้หนองหารได้เป็นสักขี



โอ้ละเหนอ หัวใจดังเหมือนต้องมนต์

ท้าวฝาแดงและนางไอ่ดล ให้เจอน้อง ณ. แดนแห่งนี้

พรเจ้าช่วยคุ้ม ฮักยังยืนอย่าได้หน่ายหนี

เหมือนนิยายมี อยู่คู่หนองหารคนขานกล่าวชม



แดดอ่อนคราใด หัวใจพี่สั่นสะท้าน

คิดถึงเคยฮักผูกพัน คิดถึงหนองหารที่เคยรื่นรมณ์

ความหลังฝั่งหนอง พี่เคยประคองนวลน้องแนบชม

หัวใจยังครางระงม โอ้แม่สาวสกลฯที่รัก



..............................



ส่วนข่างล่างนี่คือภาพพระธาตุเชิงชุมครับ เคยแปะไว้แล้วที่หนึ่ง

พร้อมกับตำนานรักภาคอีสานที่กระทู้เก่านู้นนน

http://vcharkarn.com/snippets/board/show_message.php?dtn=dtn5&number=97' target='_blank'>http://vcharkarn.com/snippets/board/show_message.php?dtn=dtn5&number=97
http://vcharkarn.com/reurnthai/uploaded_pics/RW377x002.jpg'>

[แจ้ง ใบตอง]

ยังอยู่แถวอีสานครับ สงสัยจะร้องเป็นภาคๆ ไป วันนี้ผมจะพาไปเที่ยวอุบลราชธานีครับ
เพลง สาวงามเมืองอุบลฯ  ของสายัณห์ สัญญา

มาถิ่นอุบลเจอแต่คนง้ามงาม
สมแล้วสมนาม คนงามแห่งเมืองดอกบัว
บัวเมืองอุบล ผู้คนเขาลือไปทั่ว
บัวเมืองไหน บ่ถูกใจตัว
เหมือนดอกบัวของเมืองอุบล

รวยรินกลิ่นบัว หอมยั่วหัวใจภมร
บัวของบังอร ยั่วใจอ้ายสั่นเหลือทน
ดอกบัวในบึง สวยซึ้งหมู่ผึ้งบิ่นว่อน (ท่อนนี้มั่ว)
ยังบ่งามเกินของอุบล
ของแม่หน้ามลเป็นตาออนซอน

เป็นบุญตาที่ได้มาถึงเมืองอุบล
ได้พบหน้ามลแล้วอ้ายบ่อยากลาจร
อยากอยู่อุบลช่วยหน้ามลคราดไถนาดอน
แต่จำใจจำไปจำจร เพราะเป็นตำรวจต้องตรวจชายแดน

ลาก่อนตาหวาน สาบานต่อแม่น้ำมูล
ชีวิตดับสูญบ่ลืมดอกคูณเสียงแคน
ทำบุญครั้งใด ปักใจเอาไว้ฝังแน่น
หยิบดอกบัวไหว้พระทั่วแดน
ขอให้มีแฟนอยู่เมืองอุบล

ใครอยากฟังเพลงเกึ่ยวกับจังหวัดต่างๆ ก็ลองขอมานะครับ ผมมีเพลงอยู่
หลายๆ จังหวัดทีเดียว แต่ถ้าร้องอยู่คนเดียวก็จะไม่สนุกครับ

[แจ้ง ใบตอง]

เอาเพลงเกี่ยวกับกว้านพะเยามาฝากคุณจ้ออีกเพลง จำชื่อเพลงไม่ได้ ของครูสุรพลครับ

โอ โอ่ โอ โอ่ โอ้ ละเหนอ
ทำบุญจั๋งใดเล่าเออ ถึงได้มาเจอสาวเจ้า
น้องอยู่บนดอย ดินแดนห้วยป่าและเขา
ถิ่นพงไพรในป่าลำเนา
กว้านแห่งพะเยายังงามละเหนอ

โอ โอ่ โอ โอ่ โอ้ นวลน้อง
เจ้าคงสร้างบุญด้วยทอง
ไผมองก็จึงหลงเหม่อ
น้องอยู่พะเยาดินแดนสวยแจ่มเลิศเลอ
สาวเมืองกรุงยังบ่เทียมเธอ
ใช่ยอนะเออพี่พูดด้วยใจ

เจ้าแต่งตัวยามเล่นน้ำเจ้านุ่งกระโจม
เก็บกล้วยไม้มาแซมเสียบผม
แลสลวยสวยงามวิไล
เห็นดอกบัวตูม เด่นงามท่ามกลางน้ำใส
เจ้าผูดดำโผแหวกเวียนว่าย
ร้องกรีดหวีดไปในเพื่อนหมู่สาว

โอ โอ่ โอ โอ่ โอ้ ละเหนอ
ทำบุญจั๋งใจเล่าเออ ถึงได้มาเจอสาวเจ้า
ขอตักบาตรพระร่วมเรียงเคียงคู่กับสาว
แม่ตาหวานกว้านแห่งพะเยา
พี่ปองรักเจ้าจนวันชีพวาย

 ร้องจากความทรงจำ ผิดถูกอย่างไรก็ขออภัยครับ

[แจ้ง ใบตอง]

ขออภัยอีกทีครับ เขียนคำว่ากว๊านพะเยาผิด แก้ตัวโดยร้องเพลงนำเที่ยวอีกเพลงครับ
เอาใกล้ๆ กรุงเทพแล้วกัน แถวๆ รังสิต เพลง แตงเถาตาย ของไวพจน์ เพชรสุพรรณ ครับ

ตั้งแต่รังสิต ไปจนติด (บาง)ปะอิน
พหลโยธินมีของกินไม่น้อย
แม่ค้าหน้าหวานนั่งร้านแผงลอย
ปากนิดจมูกหน่อย แม่นั่งร้อยพวงมาลัย

สะพานรังสิต เชื่อมติดใต้เหนือ
มีก๋วยเตี๋ยวเรือดังแต่เหนือจรดใต้
วันเสาร์วันอาทิตย์แฟนเค้าติดมากมาย
แต่เดี๋ยวนี้เขาย้ายเลิกขายริมคลอง

ที่ริมทางระหว่างที่กล่าว
มีแฟนแม่สาวหน้าขาวผิวผ่อง
ผัดหน้าทาแก้มเสียแดง
นั่งร้านขายแตงอยู่ที่ริมคลอง (แตง = แตงโม)
ฝานแตงแดงแดงเป็นแผ่น
เหมือนหนึ่งเชิญแฟนให้ชิมลิ้มลอง
รอยยิ้มเหมือนน้ำผึ้งหยด
ทำให้ผมไวพจน์ต้องจอดรถลงมามอง
แตงเล็กแตงใหญ่ก็วางขายเป็นตับ
เจ้าของต้อนรับด้วยรอยยิ้มย่อง
ชาติเจ้าชู้ประตูดิน
ผมไม่ได้ซื้อแตงกินแต่อยากจะจีบเจ้าของ
เลยแกล้งถามเนื้อความนัยนัย
ว่าแตงน้องสองใบนั้นน้องจะขายไหมน้อง
เพลินคุยอยู่กับแม่ค้า
นั่นเจ้าของแตงมาตั้งท่าคอยจ้อง
ไม่พูดจาไว้ท่าอมภูมิ
ในมือพ่อหนุ่มนั้นกุมไม้พลอง
แม่ค้าแถวนี้แม่คงจะมีเจ้าของ
ลาก่อนละน้อง ชะโอ้แม่แตงเถาตาย

ตั้งแต่วันนั้น ผมผ่านไปมา
ไม่เคยมองหน้าแม่ค้าคนไหน
เพราะเบื่อรอยยิ้มมองไม่อิ่มหัวใจ
ล้วนแต่แตงเถาตาย เจ้าของเธอมี

[จ้อ]

ขอบคุณครับคุณแจ้ง ผมไม่เคยไปกว๊านพะเยาหรอกครับ
หารูป หรือ เว็ปเพจไม่เจอซะด้วยไม่งั้นจะเอามาแปะซะหน่อย
แต่ฟังจากเพลงที่คุณแจ้งยกมาแล้ว ... ฮี่ๆๆๆ
ช่างเป็นสถานที่ๆ น่าเยี่ยมชมอารายเช่นนี้ ... ฮี่ๆๆๆ

[จ้อ]

กลับไปภาคอีสานต่อดีกว่าครับ...

มาถึงอีสานไม่ไปนมัสการพระธาตุพระพนมก็เหมือนมาเสียเที่ยว

( ผมยังไม่เคยไปเลย ... ฮือๆๆๆ )  หวังว่ายังไม่หมดลมหนาวที่เรณูนะครับ



***************** หนาวลมที่เรณู ************ ( ศรคีรี ศรีประจวบ )

เรณูนคร ถิ่นนี้ช่างมีมนต์ขลัง

ได้พบนวลนาง ดั่งเหมือนต้องมนต์แน่นิ่ง

น้องนุ่งซิ่นไหม ไว้ผมมวยสวยเพริดพริ้ง

พี่รักเจ้าแล้วแท้จริง สาวเวียงพิงค์แห่งแดนอีสาน



เราเคยสัมพันธ์ พรอดรักเมื่อคราหน้าหนาว

คืนฟ้าสกาว เหน็บหนาวน้ำค้างคืนฤานั่น

เพราะได้เคียงน้อง ถึงต้องหนาวตายไม่หวาดหวั่น

รุ่งรางต้องร้างไกลกัน สุดหวันไหว อ่อนล้า



ผ้าผวยร้อยผืน ไม่ชื่นเหมือนน้องอยู่ใกล้

ดูดผุร้อยไห ไม่คลายหนาวได้หรอกหนา

ห่างน้อง พี่ต้องหนาวหนักอุรา

คอยนับวันเวลา จะกลับมาอบไอรักกัน



เย็นลมเหมันต์ ผ่านผันยิ่งพาสะท้อน

โธ่น้องบังอร ก่อนนั้นเคยคลอเคียงเจ้า

ครั้นเที่ยวชมงาน พระธาตุพนมยามหน้าหนาว

พี่ยังไม่ลืมนงค์เยาว์ โอ้แม่สาว...เรณู



***********************************



หาเนื้อไม่ได้ครับ เลยไม่แน่ใจความถูกต้องเท่าไหร่นัก

เช่น "ผ้าผวย" ไม่ทราบว่าแปลว่าอะไร "ผ้านวม"

มีคำว่า "ดูดผุ" เข้าใจว่า "ผุ" คงเป็นสุราพื้นบ้าน

ใครทราบภาษาอีสานแทบนครพนมช่วยยืนยันด้วยครับ



เดาเอาครับว่า "เรณู" คงหมายถึงนครพนม

อีกอย่างหนึ่ง มีคำว่า สาวภูไท (เพลงความเห็นที่2) ก็บอกว่าอยู่ที่เรณู

เข้าใจว่าภูไทเป็นชื่อเรียกชาวพื้นเมืองที่อาศัยอยู่แถวๆ นั้น ?

อยากทราบว่า สวยจริงๆ เหมือนในเพลงหรือเปล่า ... พูดถึงตั้งสองเพลงเชียวนะนี่



เอารูปพระธาตุพนมมาฝากกันครับ
http://vcharkarn.com/reurnthai/uploaded_pics/RW377x007.jpg'>

[จ้อ]

ประวัติพระธาตุพระพนมครับ คุณทิดเคยแนะนำให้ไว้หลายเดือนมาแล้ว

http://www.heritage.thaigov.net/religion/pratat/index06.htm' target='_blank'>http://www.heritage.thaigov.net/religion/pratat/index06.htm

ส่วนวันนี้ประวัติพระธาตุเชิงชุม

http://www.heritage.thaigov.net/religion/pratat/index07.htm' target='_blank'>http://www.heritage.thaigov.net/religion/pratat/index07.htm

[อ้อยขวั้น]

น่าจะเป็น "ดูดอุ" มังคะ  ที่เป็นเหล้าหมักเองของชาวบ้านน่ะค่ะ

ร้องไม่เป็นแต่อยากฟังเพลง "ลำน้ำพองล้นนองรินหลั่ง  สองฝั่งสะพรั่งด้วยมวลพฤกษา..." หน่อยค่ะ

แม่เคยร้องเพลงภูกระดึงให้ฟังสมัยเด็กๆ  ไม่แน่ใจว่าจำเนื้อได้หมดหรือเปล่า  ขอไปคิดดูก่อนนะคะ

เอาเพลงนี้ไปก่อนละกัน  สั้นๆ
"ชุมแพพลเมืองหนาแน่น  เป็นแดนติดแคว้นภูเวียง
ภูเขียวอยู่ทางทิศเฉียง  ติดแคว้นภูเวียงคือเกษตรสมบูรณ์"

[แจ้ง ใบตอง]

แถวนั้นเค้าเรียกว่า "อุ" ครับผม "อุ" จะบรรจุอยู่ในไหขนาดเท่าลูกมะพร้าวย่อมๆ
ปิดปากไหด้วยกระดาษบางๆ อุปกรณ์ที่ใช้ดูดอุเค้าจะใช้ไม้ซางครับ เอาไม้ซางเจาะให้
กระดาษทะลุแล้วก็ดูดเวียนกันไปรอบวง ไม่มีการรังเกียจกัน มีเรื่องเล่าว่า ฝรั่ง
นักเที่ยวไปเที่ยวแถวสกลนคร เพื่อนชาวไทยก็พาเข้าไปร่วมวงดูดอุ ทีแรกฝรั่งก็นึก
รังเกียจ เพราะเห็นว่าสกปรกเหลือเกิน แต่ทนคะยั้นคะยอจากเพื่อนไม่ได้ เลยหลับหู
หลับตาดูดไปอึกนึง  พลันแกก็อุทานว่า "โอ้ว พระเจ้า อึไทยอร่อยที่สุดในโลก"

ผ้าผวยเข้าใจว่าเป็นผ้าห่มผืนบางๆ ธรรมดานี่เองครับ ไม่ใช่ผ้านวมแน่นอน ส่วนสาว
ภูไทจะสวยหรือไม่นั้น คงจะต้องเป็นเรื่องที่คุณจ้อต้องไปพิสูจน์เองอย่างที่โบราณ
ท่านว่า "สิบปากว่า ไม่เท่าหนึ่งตาเห็น" มีใครก็ไม่รู้เพิ่มให้อีกว่า สิบตาเห็นไม่เท่ากับหนึ่ง
มือคลำ ถ้าคุณจ้ออยากรู้คงจะต้องไปคลำ เอ้ย ไปดูเองครับ  

ภาษาพูดของชาวภูไทเองก็จะแปลกไปกว่าภาษาอีสานธรรมดา อย่างเช่น คนอีสานพูดว่า
ไปไส คนภูไทจะพูดว่าไปซิเร้อ  คนอีสานพูดว่า กินข้าวแล้วไป (กินข้าวหรือยัง) คนภูไท
จะพูดว่า กินผะเร้อ

ท่อนสุดท้ายของคุณอ้อยขวั้นเพี้ยนไปหน่อย ที่ถูกต้องร้องว่า

ชุมแพพลเมืองหนาแน่น ดินแดนต่อแคว้นภูเวียง
ภูเขียวอยู่ทิศเฉียงเฉียง ติดทางเมียงก็เกษตรสมบูรณ์ (ซ้ำ)

ภาษาถิ่นอีสานบางที่จะออกเสียงจะไม่ออกเสียงสระเอือ คำไหนที่มีสระเอือก็จะเปลี่ยน
เป็นสระเอียหมด เช่น เมือง เป็น เมียง มะเขือเป็นมะเขีย มีเรื่องล้อกันสนุกๆ เกี่ยวกับ
การออกเสียงสระเอียว่า...

ณ กองร้อยเสือดาว จังหวัดอุบลราชธานี จ่าครูฝึกกำลังสอบถามถึงภูมิลำเนาทหารใหม่

จ่าครูฝึก:   ว่าไง พลทหารจ้อย อยู่อำเภออะไร
พลฯจ้อย:  อำเภอหนองงูเหลียมครับผม
จ่าครูฝึก:   พลฯจ้อย พูดสระเอือสระเอียให้ถูกๆหน่อย เอาใหม่ซิ
พลฯจ้อย:  อำเภอหนองงูเหลือมครับผม
จ่าครูฝึก:   ดีมาก แล้วพลฯแจ้งล่ะ
พลฯแจ้ง   (ตอบด้วยความมั่นใจเต็มที่) : อำเภอโขงเจือมครับผม

ด้วยความเคารพชาวอีสานทุกท่าน    อย่าหาว่าผมเอาภาษาของท่านมาล้อเล่นเลยนะครับ
ถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมทางภาษาก็แล้วกัน ผมเองก็เป็นหนี้ข้าวแดงแกงร้อน
ของชาวอีสานอยู่มากโข ที่ได้เป็นผู้เป็นคนอยู่ทุกวันนี้ก็ได้รับความอนุเคราะห์จากชาวอีสาน
นี่แหละครับ

คุณจ้อครับ ผมว่าเราไล่เพลงของภาคอีสานให้หมดก่อนดีกว่า มีอะไรบ้างแล้วเดี๋ยวผมทวนให้

๑.สกลนครของคุณจ้อ
๒.นครพนมของคุณจ้อ
๓.อุบลราชธานีของผม
๔.ขอนแก่นของคุณอ้อยขวั้น

เหลืออีก ๑๕ จังหวัด เอาเท่าที่ได้ก็แล้วกัน วันนี้ผมพาไปเที่ยวจังหวัดนครราชสีมาครับ

ข้อยเป็นหลานย่าโม
อยู่เมืองโคราชสุขโข
ไม่ใหญ่โตแต่ก็พอตัว
พี่มาอยู่กรุงอย่าทำมั้วซั่ว
จะรักกันต้องวางตัว
ให้ดีก่อนหนา..

อย่ามองกันง่ายไป
คนเมืองโคราชหัวใจ
รักใครต้องจริงดังว่า
ไม่จริงอย่ามาเว้าเสียเวลา
หลีกไปให้ไกลดีกว่า
อย่าทำโมโห...

ถ้าจริง จริงจังจริงใจแน่นอน
ต้องไปสาบานเสียก่อนต่อหน้าย่าโม
ให้ย่ารู้หลานสาวท่านมีแฟนโก้
มีรักจริงใจไม่โอ่ แต่โชว์ความดี

ย่าช่วยเป็นพยาน
ให้รักจริงใจของหลาน
ชื่นบานชั่วนาตาปี
ถ้าเขาหลอกลวงหลานช้ำฤดี
ย่าจงอย่าไว้ชีวี สาปส่งไปเลย...

เพลงหลานย่าโม ของ รุ่งฤดี แพ่งผ่องใสครับ

[พวงร้อย]

"ดูดผุร้อยไห" ก๊ากกกกก
สงสัยดูดจนฟันผุมังคะ คุณจ้อ กั๊กๆๆๆ  อย่างนี้บ่แซวบ่ได้เด้อ

เห็นด้วยว่าต้องเป็น "อุ" ค่ะ (ไม่ใช่ "อึ" นะคะ)

แล้วคุณแจ้งลืมเพลง "สาวขอนแก่น" ได้ไงคะ

คนภูไทนี่มีขนบธรรมเนียบและประเพณีต่างไปจากคนอีสานทั่วไปค่ะ   ผิวจะขาว และจะสูงโปร่ง  หน้าเป็นรูปไข่  เลยมักจะว่าสาวภูไทนี้งามนักค่ะ  

คุณแจ้งมีเพลงพวก กันตรึม ด้วยรึเปล่าคะ  ดิฉันได้ยินว่าเพลงสนุกมากน่าจะมีที่พูดถึงสาวสุรินทร์ด้วยนะคะ

[จ้อ]

โอ้โห คุณแจ้ง จะเอาให้หมดภาคอีกสานก่อนเชียวหรือครับ
ยากแฮะ ... ขอเวลานึกก่อน
ว่าแต่มีเพลงไหนเกี่ยวกับจังหวัดหนองบัวลำภูหรือเปล่าครับนี่ อิอิ
สงสัยจะใหม่ไปนะครับจังหวัดนี้

พูดถึงขอนแก่น ขาดเพลงนี้ไม่ได้ครับ เพลงโปรดของผม

********* ฮักสาวขอนแก่น *****************

ไปทั่วแคว้นแดนอีสาน
ไปร่วมงาน พื้นบ้านเป็นหมอแคน
หนุ่มหมอลำ ลำเต้ยงานขอนแก่น
เป็นหมอแคน ช่วยเป่าแคนนำ

เจอนวลน้องงามกระไร ยิ้มละไมยั่วใจหนุ่มหมอลำ
เจ้าผ่องพรรณ นวลเหมือนจันทร์ยามค่ำ
เรือนผมงาม ดกดำน่าแล

โอ้ละเน้อ โอ้ละเน้อนวลเอย ข้อยพึ่งเคยมาขอนแก่น
คลอเสียงแคน ตะแลนแตร แลนแตร แล่นแตร
แล้ละแล้ ละแล่นแตร แล้ละแล้ ละแล่นแตร ละแล้ละแล้ ละแล่นแต่
ตะลึงแล โอ้แม่เนื้อเย็น งามแถ้เบิ่งตาแลบ่ว่างเว้น
งามเหลือเนื้อเย็น ฮักแรกเห็นก็อยากเป็นแฟน

มาเถิดน้องเป็นคู่ใจ จงร่วมไปเป็นคู่กับหมอแคน
ข้อยวอนเว้า นะแม่สาวขอนแก่น
ใจหมอแคน บ่ลืมเจ้าเลย

โอ้ละเน้อ โอ้ละเน้อนวลเอย โอ้ละเน้อนวลเอย

[จ้อ]

แหมพี่พวงร้อยก็ ผมก็คิดว่ามันอร่อยมากเลยดูดกันจนผุ

เพลงสาวขอนแก่นจำเนื้อไม่ได้ครับ ฟังฮักสาวขอนแก่นไปก่อนแล้วกัน



ค้นเทปเจออีกเพลง คราวนี้พาไปจังหวัดอุบลราชธานี ไปล่องลำน้ำมูล

เที่ยวแก่งสะพือกัน

http://buffers.kku.ac.th/pub/info/ubon01311.htm' target='_blank'>http://buffers.kku.ac.th/pub/info/ubon01311.htm



********** แก่งสะพือ ************ ( ทูล ทองใจ )



เที่ยวชมแก่งสะพือ งามสมชื่อเลื่องลือทั่วไป

มองสายน้ำหลากไหล พัดโคนแก่งหินน้อยใหญ่ กระเซ็นเป็นฝอยงดงาม



แว่วเพลงขลุ่ยชาวไพร เหมือนโน้มให้จิตใจสุขตาม

เพลินธรรมชาติงาม  เสียงลมแผ่วหวิวทุกยาม เสียงน้ำซัดซาดแผ่นหิน



ใจเราสองเกลียวกลม เคียงคู่ไปเกี่ยวชม แสนเพลินอารมณ์ชมน้ำหลั่งริน

เสียงน้ำกระทบแก่งหิน  เสียงดังได้ยิน เหมือนใครครวญพร่ำรำพัน



เที่ยวชมเกาะแก่งไป  เพลินเหมือนให้ เที่ยวในสวรรค์

ชวนใจรักผูกผัน สัญญาว่าจะรักมั่น เหมือนวันเที่ยวแก่งสะพือ



***************************************************************

[อ้อยขวั้น]

แฮ่ะ แฮ่ะ ขออำไพเจ้าค่ะ  เพลงชุมแพเนี่ยร้องตั้งกะยังละอ่อนอยู่  เลยเพี้ยนๆ ไป  ขอบคุณนะเจ้าคะคุณแจ้ง

ส่วนเพลงภูกระดึงที่ติดไว้  นึกเท่าไรก็ได้เนื้อเพลงมาแค่นี้  แถมยังดำน้ำบางท่อนอีกต่างหาก  ลองฟังดูก่อนแล้วหากใครต่อเนื้อแบบถูกต้องได้ก็ช่วยด้วยนะคะ

เขาภูกระดึงเสน่ห์ซึ้งตรึงใจจริง  สัณฐานเหมือนดังกระดิ่งทับหล้า  สูงล้ำสุดค้ำนภา  สูงลิ่วทิวทัศน์ตื่นตา  สวยกว่าเทวาสรรสร้าง
หนทางขึ้นลงไม่เรียบแต่ชวนเดิน  เห็นเนินซ้อนเนินลดหลั่งสล้าง  บุ๋ง บุ๋ง
สระอโนดาตดาดน้ำธาร  น้ำใสตระการปานแก้วแวววาว  ริมธารละลานไปด้วยบุปผา  ดอกแดงกุหลาบพนา  ประดับลัดดากล้วยไม้ไพร
แม้นใครได้ยลขออยู่ไปจนตาย  เพราะความสบายยอมตายที่นั่น  โสฬสฟากฟ้าลาวัลย์  สามโลกไม่แม้นเทียบทัน  บุ๋ง บุ๋ง

เนื้อเพลงบรรยายไว้น่าไปเที่ยวนะคะ  ใครที่เคยไปมาแล้วคงจำได้ว่าช่วงซำแฮกนั่นหอบแฮ่กๆ แค่ไหน  ยิ่งถ้าขึ้นไปแล้วเจอฝนตกระหว่างทางล่ะ ฮู้ย ลื่นก็ลื่น เละก็เละ เหนื่อยซะไม่มี