ราชทินนามนักดนตรีไทยสมัยรัชกาลที่ ๖

[ลุงแก่]

ราชทินนามนักดนตรีไทย

ประสานดุริยศัพท์ - ประดับดุริยกิจ - ประดิษฐ์ไพเราะ - เสนาะดุริยางค์ - สำอางดนตรี -
ศรีวาทิต - สิทธิ์วาทิน - พิณบรรเลงราช - พาทย์บรรเลงรมย์ - ประสมสังคีต - ประณีตวรศัพท์ -
คนธรรพวาที - ดนตรีบรรเลง - เพลงไพเราะ - เสียงเสนาะกรรณ - สรรเพลงสรวง -
พวงสำเนียงร้อย - สร้อยสำเนียงสนธิ์ - วิมลวังเวง - บรรเลงเลิศเลอ - บำเรอจิตรจรุง -
บำรุงจิตรเจริญ - เพลินเพลงประเสริฐ - เพลิดเพลงประชัน - สนั่นบรรเลงกิจ - สนิทบรรเลงการ -
สมานเสียงประจักษ์ - สมัคเสียงประจิต - วาทิตสรศิลป์ - วาทินสรเสียง - สำเนียงชั้นเชิง -
สำเริงชวนชม - ภิรมย์เร้าใจ - พิไรรมยา - วีณาประจินต์ - วีณินประณีต - สังคีตศัพท์เสนาะ -
สังเคราะห์ศัพท์สอาง - ดุริยางค์เจนจังหวะ - ดุริยะเจนใจ - ประไพเพลงประสม - ประคมเพลงประสาน -
ชาญเชิงระนาด - ฉลาดฆ้องวง - บรรจงทุ้มเลิศ - บรรเจิดปี่เสนาะ - ไพเราะเสียง ซอ - คลอขลุ่ยคล่อง -
ว่องจรเข้รับ - ขับคำหวาน - ตัตตริการเจนจิต - ตันตริกิจปรีชา - นารถประสาทศัพท์ - คนธรรพประสิทธิสาร

สำรับพิเศษ
เจนดุริยางค์ - จัดดุริยางค์ - ถนัดดุริยางค์ -ถนอมดุริยางค์

คัดลอกจากหนังสือเนื่องในงานพระราชทานเพลิงศพ หลวงไพเราะเสียงซอ (อุ่น ตูรยะชีวิน)

[เทาชมพู]

เคยได้ยินชื่อนักแต่งเพลงคนหนึ่ง ชื่อ เอิบ ประไพเพลงประสม
 คงจะเป็นเชื้อสายของท่านหนึ่งในจำนวนนี้
สมัยรัชกาลที่ ๖ นาฏศิลป์และการดนตรีเฟื่องฟูมาก แต่พอสิ้นรัชกาลก็หมดไป   มีการยุบหน่วยงานไปเลย
 แบบสุนทรภู่เคยกล่าวไว้
"สิ้นแผ่นดินสิ้นรสสุคนธา  วาสนาเราก็สิ้นเหมือนกลิ่นสุคนธ์"