กระทู้ดวลเพลงรอบสุดท้าย ใครจะไปใครจะมา(หวังว่า)คงรู้กันที่นี่ละค่ะ

[เทาชมพู]

สืบเนื่องจากกระทู้

href='http://vcharkarn.com/snippets/board/show_message.php?dtn=dtn5&number=352'
target='_blank'>http://vcharkarn.com/snippets/board/show_message.php?dtn=dtn5&number=352
/>
เกิดเหตุการณ์พลิกล็อกเล็กๆ ด้วยฝีมือพ่อตา  
ว่าแม่หญิงกลายเป็นหลานของคุณนกกางเขนไปแล้ว  

คุณนกกางเขนเธอก็เลยถอย
แต่ก็ไม่วายห่วงหลานกลับมาซุ่มดูเป็นระยะ
/>
แต่จะกลับมาเป็นอาเดียวขาของหลานจอยหรือเปล่า   เธอยังไว้ฟอร์มไม่ยอมตอบ


ฝ่ายนกกระจาบตีปีกเป็นการใหญ่  มีลวดลายเท่าไรขนมาโชว์หมด  
หวังสร้างรังถาวรในเน็ท

ส่วนนกขุนทองนนท์ เรี่ยวแรงยังดีไม่ยอมถอย  
บินมาจากชลบุรีเป็นระยะ

แม่หญิงเองคงจะตั้งตัวไม่ติดเหมือนกัน  
ปล่อยนกออกจากกรงแล้วไปไม่หมด
/>
เรื่องจะจบยังไง...หนู..เอ๊ย..แม่ยายไม่รู้จริงๆค่ะ

[นกนนท์]

คุณ นกข.  ผมว่าถ้าคุณไปไหนไม่รอด อยากจะกลับมาขึ้นเวทีใหม่ ก็มาเถอะ เรื่องอะไร มาจด ๆ จ้อง ๆ อยู่ข้างเวที คอยยุให้แม่หญิงหักคะแนนผม แค่ตัวสะกดผิดนิดเดียวแค่นี้
ทีคุณแจ้งคัดลายมือเป็นสิบ ไม่ยักกะว่าสักคำ

เมื่อคืน หลับสบายไหมครับแม่หญิง

[หนูบัว]

คุณแจ้งคะ ยังไม่ต้องวอรี่ค่ะ คุณนนท์แกได้แค่นอนเฝ้าหน้าห้องแม่หญิงเท่านั้นเอง  ไม่ได้เข้าห้อง ไม่งั้นต้องรู้ว่าแม่หญิงนอนหลับสบายหรือเปล่า

เอาล่ะ กระทู้นี้ชักเข้ม  ใกล้ห้องนอนแม่หญิงเข้าไปทุกที
ไง ๆ ล่ะก็อย่าถึงขั้นปีนหน้าต่างเข้าหาก็แล้วกันนะ พ่อนกทั้งสาม

แม่หญิงคะ ถ้าพ่อ รปภ. แวะเข้ามาอีกเมื่อไหร่ รีบจ้างเลยนะคะ สถานการณ์ชักไม่ปลอดภัยแล้วค่ะ

[อ้อยขวั้น]

เอ้อ ตอนนี้ดิฉันก็กลับมารับบทแม่สื่อและกองเชียร์ต่อได้แล้วนะคะ  หลังจากที่คุณพระนายเธอกลับไปดูแม่นกยูงรำฟ้อนเล็บ เอ้ย รำแพนให้ดู  (โล่งใจไปที)

คุณแจ้งเธอก็มีคุณบัวเป็นกองเชียร์  งั้นดิฉันขอเชียร์คุณ นกข. ละกันนะคะ  (แบบว่าชอบคนมีอายุ  แต่ไม่ชอบเอาตัวพันหลัก)  คุณ นกข. เจ้าขา  มาร้องเพลงนี้ให้แม่หญิงเร็ว เร้ว  รีบทำคะแนนหน่อย  ไหนๆ คุณ(ว่าที่)แม่ยายก็แง้มๆ นิดหน่อยเรื่องอาเดียวขาของหลานจอยให้เป็นแนวแล้ว

หนึ่งน้องนางเดียว

ยลพักตร์ชวนพิศน่าเชยชิดชม  แม้ได้สมดั่งใจนึกปอง  พี่คอยประคองเฝ้าแต่จะปองแนบนาง  หวังเคียงครองแต่เพียงน้องนวล

รักชื่นชวนยั่วยวนพะวง  ความรักคงไม่ชืดจืดจาง  รักแล้วไม่ร้าง  น้องนางนั้นเป็นคู่ใจ

รักแต่น้องนั้นแน่แท้  มิได้แปรไปจากใจ  สุดจะผลักหักฤทัย  ขอฝากดวงใจมอบไว้เพียงนางเดียว

ใจรักแต่น้องเฝ้าปองภิรมย์  ขอชิดชมด้วยใจแน่นเหนียว  รักแท้แน่เทียว  รักเดียวมิขอห่างไกล

[นกข.]

คุณแจ้งแกรู้ตัวว่าสะกดผิดครับ แกเลยขอคัดลายมือเอง จึงไม่มีความจำเป็นที่ผมหรือคนดูอื่นรอบสนามจะต้องแจ้งข้อมูลกับกรรมการอีกครั้งหนึ่ง

ท่าทางคุณนนท์คงเป็นวัยรุ่นจริงๆ แหละ เลือดร้อน อิอิ

ง่า... คุณอ้อยขวั้นครับ อาเดียวขาของหลานสลักจิตน่ะถึงยังไงก็เป็นแค่อานะครับ กรณีผมนี้ถูกยกเป็นลุงไปแล้ว เข้าใจว่าไม่เคยมีประวัติในนิยายไทยเรื่องไหนมาก่อน ดังนั้นผมว่าผมเป็นคนดูดีแล้วครับ ตอนนี้กำลังนึกๆ ว่าจะร้องเพลง "อย่าเห็นกันดีกว่า ถ้าเห็นแล้วเอื้อมไม่ถึง..." ครับ

เพลงของคุณอ้อยนั้นผมก็ชอบ แต่ความที่ผมเป็นคนบาป ไพล่ไปจำได้เป็นอีกเนื้อหนึ่งที่เอาพระเอาเจ้ามาล้อ ("โยม... อยู่กับแพะสักคืนไหมโยม.. แพะไม่ทำอะไรหรอกโยม จะคอยประโลม จนกว่าโยมจะยอม....ฯลฯ") ถ้าร้องจนจบเพลงคงบาปตายเลย

[แจ้ง ใบตอง]

เมื่อคืนแม่หญิงหลับสนิทดีครับคุณนนท์  ผมยืนยันได้ แต่ตอนดึกๆ แม่หญิงเผลอละเมอออกมา
นิดหน่อย จับความได้ว่าแจ้งๆ ตองๆ อะไรนี่แหละ สงสัยว่าจะฝันเหมือนในเพลงของพุ่มพวงที่ว่า
"เมื่อคืนฝันดีน่าตบฝันฝันก็พบผู้ชายยอดดี"  ยังไงคุณนนท์ลองถามเองดีกว่า...

เพลง"ขาดคนหุงข้าว" ครับ ร้องเองสนุกๆ ให้แม่หญิงฟัง

บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว
อยากได้เจ้ามาเป็นคนช่วยหุง
พ่อแม่ท่านแก่ท่านเฒ่า
ขาดคนหุงข้าวที่บ้านเลยยุ่ง
พี่เองก็งานนัวนุง
ทุกวันพี่ยุ่งขาดคนปลอบใจ

คุณแม่ท่านเคยบอกเล่า
อยากได้เจ้ามาเป็นสะใภ้
คุณพ่อท่านก็โอ.เค.
อยากได้หลานนอนเปลฝากผีฝากไข้
หากได้เจ้ามาเป็นเพื่อนตาย
ลำบากเพียงใด จะไม่บ่นให้รำคาญ

มาซิมา มาซิมา เรไรจ๊ะจ๋า มาเป็นแม่บ้าน
หากมีลูกชาย จะส่งไปเรียนเป็นนายทหาร
หากมีลูกสาวจะให้เรียนพยาบาล
เมื่อเจ็บป่วยพลัน จะได้มาช่วยรักษา

บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว
อยากได้เจ้ามาช่วยหุงช่วยหา
พี่จะเป็นฝ่ายขาดทุน
จะให้ใช้นามสกุลโดยไม่คิดมูลค่า
มารักพี่เถิด แม่ยอดชีวา
เรไรจ๊ะจ๋ามาเป็นทองแผ่นเดียวกัน

เพลงมันเป็นอย่างนี้เอง  ในชีวิตจริงแม่หญิงไม่ต้องทำอะไรเลย ถ้าจะอาบน้ำแจ้งก็จะตักมาไว้ให้
กับข้าวกับปลาก็จะเตรียมให้พร้อม  แม่หญิงไม่ต้องลำบากเลยครับ

[แม่หญิงเรไร]

ว้า ..จะเป็นคนดูเฉย ๆ จริงหรือคะ ว้า..
แม่หญิงชอบฟังนิทานของคุณลุง นกข.  ออกค่ะ เล่าได้น่ารักจะตาย
คืนนี้แอบหนีคุณพ่อตามาขอฟังสักเรื่องนึง ไม่ได้หรือคะ คุณลุง...  นะคะ
เล่าจบแล้วแม่หญิงจะให้รางวัลค่ะ

[นนท์]

แม่หญิงเล่นทำเสียงอ้อนอย่างนี้  เดี๋ยวปู่ เอ๊ย ลุงแกก็หัวใจวายไปเท่านั้นเอง
(ตามมาโวยครับ)

[นกข.]

นิทานเรื่องที่เล่าแล้วไม่ติดเรท... เอ.. ขอนึกก่อนครับ

กาลครั้งหนึ่ง.. ครั้งหนึ่ง.... เอ้อ- ครั้งหนึ่ง....

ครั้งหนึ่ง- ครั้งหนึ่งเธอจำได้ไหม
สองเราเคยเที่ยวงานวัดบ้านใต้
ทำบุญปิดทององค์พระมาลัย
ก่อพระเจดีย์ทราย ร่วมกัน
สาบาน สาบานต่อหน้าหลวงพ่อ
.... บุ๋งๆๆๆ (ลืม)

ส่วนนิทานฝรั่งสมัยก่อนต้องขึ้นว่า Once upon a time, แต่เดี๋ยวนี้คงต้องขึ้นว่า Long long ago in a galaxy far far away...

ถ้านิทานแขกอินเดีย ต้องขึ้นต้นว่า อตีเต กาเล.. ครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว ตั้งแต่ครั้งสมัยพระเจ้าพรหมทัตยังครองราชสมบัติในกรุงพาราณสี... แทบทุกเรื่องซิน่า ไม่รู้สมัยท้าวพรหมทัตนี่สมัยไหน
ถ้าเป็นนิทานแขกอาหรับหรือเปอร์เซีย คงต้องขึ้นต้นโดยอ้างถึงรัชสมัยพระเจ้ากาหลิบฮารูน อัล- ราษจิต (อัล-ราชิด)

เลยไม่ได้เล่าเสียที มัวแต่ขึ้นต้นนิทานอยู่นั่นแล้ว

[นนท์]

โดดเข้ามาขวางก่อนครับ
แหม กว่าจะเริ่มเรื่องได้...   แล้วยังอ่อยเหยื่อไม่ยอมเล่าต่อให้จบซะอีก  จะหลอกให้สาวเข้าไปหาใกล้ ๆ หรือไง ผมรู้ทันนะคุณนกกางเขน  
แม่หญิงครับ  อย่าไปฟังเลยครับ นิทงนิทาน อันตราย

[แม่ยายตามมาเผา]

แม่หญิงเรไรคอยสังเกตนะคะ ว่าตั้งแต่ค่ำไปจนดึกของคืนวันที่ ๑๔  หนุ่มคนไหนบ้างไม่เข้ามาในกระทู้
ถ้าหายไป  แสดงว่าไปฉลองวาเลนไทน์กับสาวตัวจริง
ส่วนใครที่อยู่คนละประเทศ  แม่หญิงอย่าลืมเอา ๕ ชั่วโมงลบออกก่อน
ส่วนเวลาที่อยู่ในกระทู้นี้  น่าจะเป็นเวลาของอินเดียและปากีสถาน   เป็นของไทยต้องบวกหนึ่งชั่วโมงค่ะ

[นกข.]

คุณแม่ยายเล่นกำหนดเงื่อนไขยังงี้ งั้นผมคงต้องส่งใบลากิจกันตรงนี้เลยว่า ค่ำๆ ถึงดึกๆ คืนนี้ผมจะหายไปจริงๆ ครับ แต่ไม่มีสาวไหนจะให้ฉลองด้วย วันนี้นายเชิญแขกกินข้าว มีคณะจากเมืองไทยครับ เรื่องงานครับ

เห็นไหมว่าวันวาเลนไทน์ของหนุ่มอกหักอย่างผมน่าสงสารขนาดไหน อุตส่าห์วาเลนไทน์ทั้งทีนะเนี่ย... ยังต้องไปกินข้าวเย็นกับเจ้านายอีก ... นั่งนึกไล่รายชื่อแขกร่วมโต๊ะ (และฝ่ายเจ้าภาพด้วย) คืนนี้แล้ว ไม่มีสาวๆ เลย มีสุภาพสตรีผู้อาวุโส น่านับถือ (ผมเรียกท่านว่า "พี่") อยู่ท่านเดียว นอกนั้นเป็นสุภาพบุรุษหมดทั้งคณะ โรแมนติกตายละ...

[พ่อตามาแจม]

หึหึ    ปูนง่ะกินแล้วร้อนท้องจริงป่ะครับ พี่

[แจ้ง ใบตอง]

ยังอยู่ครับคุณว่าที่แม่ยาย กำลังทำงานอยู่ดีๆ เจอว่าที่แม่ยายดักคออย่างนี้
ก็เลยต้องรีบเข้ามา  ร้องเพลงนี้ดีกว่าครับ

พ.ศ.สองพันห้าร้อยสี่สิบสี่
แม่ยายใจดีตีกลองประชุม
ให้(ว่าที่)ลูกเขยต่างมาชุมนุม
มาประชุมที่นี่ซะโดยดี

รวมตัวภายในสิบนาทีครับ ถ้าเกินจากนี้ แม่ยายอาจตัดสิทธิ์การเป็นลูกเขยของท่านได้เราเตือนคุณแล้ว

[พ่อตา(อีกที)]

พี่แจ้งก็ร้อนตัว