สีฟ้า

[เทาชมพู]

สีฟ้าพีระ (Bira blue) 

รถเบนท์ลี  B152AH  คันนี้เคยเป็นรถของพระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าพีรพงศ์ภาณุเดช หรือ "พระองค์พีระ" ทาสีฟ้าพีระเช่นเดียวกับรถคันอื่นๆของท่าน  สีฟ้าสดเฉดนี้เป็นสีโปรดปราน
ทรงขายไปเมื่อพ.ศ. 2479  
รถถูกเปลี่ยนเจ้าของไปหลายคน   จนกระทั่งมาถึงค.ศ. 2002  (พ.ศ. 2545) จึงมาอวดโฉมให้เห็นอีกครั้งใน  2002 Copenhagen Classic Grand Prix   ได้รางวัลที่ 3  
รถยังอยู่ในสภาพดีเยี่ยม

[เทาชมพู]

สีฟ้าพีระ อีกคันหนึ่ง คือ Remus เป็นรถ ERA R5B

[เทาชมพู]

คันเดียวกัน Remus

[เทาชมพู]

ส่วนรถสีพีระคันนี้ดังสุด เป็นรถ ERA R2B   พระองค์พีระประทานชื่อว่า  Romulus
หน้าตาเหมือนฝาแฝดกับ Remus

[เพ็ญชมพู]

จำได้ว่ารถเมล์พีระก็สีฟ้า

หาได้แต่ภาพตั๋วรถเมล์

ส่วนตัวรถเมล์ใครมีภาพถ่ายเก็บไว้บ้างหนอ

 

[เทาชมพู]

ไม่รู้จักรถเมล์พีระ     ไม่รู้ว่าเป็นธุรกิจของพระองค์พีระ หรือว่าเพียงแต่ใช้ชื่อเหมือนพระนาม   

ไปพบข้อเขียน เรื่องเล่าจากอดีตที่โรงเรียนวัดพลับพลาชัย  ของ ดร.จันทร์ชัย หญิงประยูร
( Sunday, 20 June 2010, 12:23AM)

  รถเมล์สมัยก่อนให้เอกชนทำธุรกิจเดินรถ มีหลายหลายบริษัท ส่วนใหญ่จะเน้นสีให้ประชาชนจำได้ เช่น รถเมล์พีระ-สีฟ้า รถเมล์นายเลิศ-สีขาว รถเมล์บขส-สีส้ม บริษัทรถเมล์แดง-สีแดง รถเมล์บุญผ่อง-สีน้ำเงิน รถเมล์ไทยประดิษฐ์-สีน้ำเงินคาดเหลือง รถเมล์ศิริมิตร-สีน้ำตาล  เป็นต้น เช่นที่กล่าวถึงรถเมล์สาย 5 ในความคิดเห็นข้างต้นนั้น เป็นรถสีเขียว ที่วิ่งระหว่าง บางซื่อ-จักรวรรดิ  มีิีอีกสายหนึ่งที่ผมจำได้คือรถเมล์"พีระ"  เพราะนึกถึงคำว่า "สีพีระ" อันหมายถึงสีของผ้าพันพระศอและสีของรถของพระองค์เจ้าพีระ (พระเจ้า วรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ - วิกิพีเดีย) ที่มักทรงใช้ในการแข่งรถเสมอ ซึ่งเป็นสีฟ้าปนขาว

บริษัท รถเมล์พีระ จำกัด มีรถที่มี "สีพีระ" ก็คือรถเมล์สาย 16 สมัยก่อน ที่วิ่งระหว่างอู่เตาปูน และ สี่พระยา เป็นรถเมล์ที่มีสีฟ้า ซึ่งไม่ใช่สาย 5 ที่มีสีเขียวที่กล่าวถึงข้างต้น สมัยก่อนนี้ผมนั่งอยู่บ่อยครั้งตอนไปฝีกเทนนิสที่ลอนเทนนิสสมาคมแห่งประเทศไทย ที่บริเวณบ้านพิษณุโลก ที่รถเมล์พีระวิ่งผ่าน  เมื่อก่อนรถเมล์พีระสาย 16 จะผ่านบริเวณสยามสแควร์(ตอนนั้นกำลังเริ่มสร้างยังไม่เสร็จสมบูรณเหมือน ปัจจุบัน) ก่อนจะไปถึงสี่พระยา

[เทาชมพู]

จากรถแข่งและรถเมล์ ขอกลับมาถึงเพลงป๊อป ที่มีคำว่า Blue   เพลงแรกคือ Blue Suede Shoes  ของ Elvis Presley  เป็นเพลงร็อคแอนด์โรล ที่มีท่วงทำนองผสมกันระหว่างเพลง blues, country และ pop music
แต่งโดย Carl Perkins  วางตลาดเมื่อปี 1956  เป็นเพลงดังระเบิดอีกเพลงของนักร้องหนุ่มซึ่งพาเพลงร็อคแหวกตลาดขึ้นมาจากเพลงป๊อปที่ฮิทอยู่เดิม   วัยรุ่นคลั่งไคล้เพลงนี้ไม่แพ้ Heartbreak Hotel  ที่ขึ้นอันดับหนึ่งอยู่ในตอนนั้น

เนื้อเพลง ไม่เกี่ยวกับความรัก หรืออารมณ์ละเมียดละไมอย่างที่นิยมกับในเพลงป๊อป    แต่เป็นเพลงพูดถึง รองเท้าหนังกลับสีน้ำเงิน
ซึ่งน่าจะเป็นของแพง หรือของรักของหวงที่สุดของเจ้าหนุ่มผู้สวม   ถึงกับบอกว่า จะทำอะไรข้าก็ทำไป แต่อย่ามาเหยียบรองเท้าข้า(นะเฟ้ย)

ดูคลิปนี้ ลองสังเกตเสียงกรี๊ดในแบคกราวน์  ในสมัยนี้อาจไม่แปลกเพราะทุกคอนเสิร์ตก็กรี๊ดกันถล่มทลาย  แต่ในยุค 1950s  เป็นปรากฏการณ์ประหลาดที่นักร้องน้อยคน และเพลงไม่กี่เพลง จะทำได้

[เทาชมพู]

จากร็อคแอนด์โรล  เปลี่ยนข้างมาเป็นเพลงป๊อปสีฟ้าบ้าง
 
เพลงสีฟ้าที่แนะนำในค.ห.นี้ ชื่อ Love is Blue เดิมเป็นเพลงฮิทของฝรั่งเศส ชื่อ L'amour est bleu  เมื่อข้ามมาอเมริกา แปลงเนื้อร้องเป็นอังกฤษ ก็เป็นเพลงฮิทติดอันดับของบิลบอร์ดเช่นกัน ในปี 1967
จุดเด่นของเนื้อเพลง คือเปรียบเทียบอารมณ์ในความรัก กับสีต่างๆ   เช่นสีฟ้า สีเทา สีเขียว สีแดง และสีดำได้เข้าทีทีเดียว

วิดีโอแรกเป็นเพลงบรรเลงโดย Paul Mauriot  

วิดีโอนี้ เป็นเสียงร้องของ Al Martino

Blue, blue, my world is blue
Blue is my world now I'm without you
Gray, gray, my life is gray
Cold is my heart since you went away

Red, red, my eyes are red
Crying for you alone in my bed
Green, green, my jealous heart
I doubted you and now we're apart

When we met how the bright sun shone
Then love died, now the rainbow is gone

Black, black, the nights I've known
Longing for you so lost and alone

[เพ็ญชมพู]

พูดถึงสีฟ้า

แล้วนึกถึง ร้านอาหาร"สีฟ้า" 

“อย่าลืม สีฟ้า เวลาหิว”




 

[เทาชมพู]

นางฟ้าสายการบินญี่ปุ่น  สีฟ้าทั้งเครื่องทั้งคน

[:D :D]

ของว่างโทนสีฟ้าค่ะ...

[:D :D]

ทับทิมกรอบ สีฟ้า...

[เทาชมพู]

ยกน้ำอัญชันมาเสิฟโดยพลัน  ให้เข้าชุดค่ะ

[:D :D]

อย่างนี้ต้องทานกับขนมเค็กสีฟ้าค่ะ...

[:D :D]

แล้วตามด้วย คุ๊กกี้สีฟ้า...ฮึ่ม!โลกนี้สีฟ้าสดใสจัง..