๑๐๐ คำถามเรื่องรามเกียรติ์ (สำหรับแฟนพันธุ์แท้) ๑

[art47]

มหาอำมาตย์ตรี พระยาวรุณฤทธีศรีสมุทรปราการ (แช่ม โรจนประดิษฐ์ 2413-2473) ผู้ว่าราชการจังหวัดสมุทรปราการ

[siamese]

ว่าจะตะโกนบอกคุณหลวงว่า เล่มสีนวล ๆ มีตรา อยู่บนซ้าย    เผอิญนึกขึ้นมาได้ว่าคนถามน่ะเป็นสหายกัน

เลยขออภัยคุณไซมีส  โดยแจกข่าวว่า  เมื่อวาน  ช้าราชการหนุ่มน้อยผมดกปกไหล่ผู้หนึ่ง   ได้หอบหนังสือกลับบ้านไปสองสามเล่ม

ชะรอยทีน้าวันดีเกิดนึกคึก           เปิดผนึกบอกหนังสือไปตามหลัง
จึ่งรีบแจ้งยังคุณหลวงโดยเร็วพลัน อย่ากระนั้นเจ็ดวันอย่าช้ากาล

จึ่งโทรถามทราบกันเมื่อคืนวาน     หนุ่มสยามได้เล่าขานตามวิสัย
หนังสือนั้นหนังสือดีอยู่ที่ใด         จงรีบไปค้นคว้ามาอย่าแชเชือน

ให้รีบรุดหยุดดูภายในเรือน          อยากย้ำเตือนหน้าตาออกทางเหลือง
ออกเมฆลายสายฟ้านภาเดือน      คงไม่เคลื่อนจากนี้เป็นแน่แท้
 

[luanglek]

เนื่องจากสัปดาห์นี้  คำถามข้อที่ ๑๑.- ๒๐. ได้ตั้งแล้วยังมีเวลาเหลืออยู่อีก ๒ วัน
ก่อนที่หมดวันทำการ  เพื่อไม่ให้กระทู้ทิ้งช่วงระยะการประมือนานเกินไป
อันจะทำให้ผู้เข้าร่วมรบเกิดอาการประมาทหรือวางเฉยต่อการข้อหาข้อมูลมาต่อสู้ได้
ผมจึงยินดีที่จะตั้งค่ายกลใหม่ให้ท่านทั้งหลายได้ทดสอบปัญญาอีก ๒- ๕ ข้อ
เริ่ม  ณ บัดเดี๋ยวนี้


คำถามข้อที่  ๒๑.  คำถามนี้  เจ้าหน้าที่กรมชลประทานส่งมาเข้าถาม

สาเหตุที่ทำให้ขาดแคลนน้ำในการอุปโภคบริโภคคืออะไร
และมีวิธีการจัดการปัญหาอย่างไร    จงอธิบายให้ละเอียด
ข้อนี้  ๒๐  คะแนน  ตอบได้ที่หน้าไมค์



คำถามข้อที่  ๒๒.  คำถามนี้  เจ้าหน้าที่กรมสรรพากรส่งเข้าประกวด
ถ้านาย ก  อยากจะตั้งคณะละครหรือโขนรับจ้างแสดงทั่วราชอาณาจักรสยาม ในสมัย ร,ศ, ๑๑๓
เขาอยากทราบกฎเกณฑ์และอัตราการเก็บอากรมหรสพในสมัยรัชกาลที่ ๕
ว่ามีรายละเอียดอย่างไรบ้าง  พร้อมอ้างอิงเอกสารหลักฐานประกอบ
ข้อนี้  ๒๐  คะแนน  ตอบหน้าไมค์



คำถามข้อที่  ๒๓.  คำถามนี้  นายแพทย์ท่านหนึ่งส่งมาให้ถาม
พระลักษมณ์ต้องอาวุธศัตรูกี่ครั้ง  จงเล่าเหตุการณ์และอาการบาดเจ็บที่เกิดจากอาวุธแต่ละครั้ง
ว่ามีรายละเอียดอย่างไร  พร้อมด้วยยาและขั้นตอนวิธีรักษาพยาบาลประกอบด้วย
ข้อนี้  ๓๐  คะแนน   ตอบหน้าไมค์อีกแล้วครับท่าน

[Wandee]

     ถ้าพวกเราออกชื่อหนังสือ รามเกียรติ์  ไปเรื่อย ๆ         คุณหลวงท่านก็จะนึกว่าเรามี หรือ อ่านแล้ว

ท่านก็จะไม่ถามเราในเรื่องในนั้นไง        

[luanglek]

     ถ้าพวกเราออกชื่อหนังสือ รามเกียรติ์  ไปเรื่อย ๆ         คุณหลวงท่านก็จะนึกว่าเรามี หรือ อ่านแล้ว

ท่านก็จะไม่ถามเราในเรื่องในนั้นไง        

หึหึ   ช่างคิดแยบยลดีนักหนา   ก็ไม่แน่หรอก 
นี่เพิ่งไปค้นได้มาอีก ๒ เล่มเมื่อเช้ามืด 
กำลังคิดอยู่ว่าจะเอามาตั้งคำถามดีไหม   

[art47]

คุณหลวงช่างมีเกลอเยอะแท้ๆ
เกลอต่างกระทรวงยังอุตส่าห์ส่งคำถามเข้าประกวดเวทีนี้

คำถามข้อที่  ๒๑.  คำถามนี้  เจ้าหน้าที่กรมชลประทานส่งมาเข้าถาม

สาเหตุที่ทำให้ขาดแคลนน้ำในการอุปโภคบริโภคคืออะไร
และมีวิธีการจัดการปัญหาอย่างไร    จงอธิบายให้ละเอียด
ข้อนี้  ๒๐  คะแนน  ตอบได้ที่หน้าไมค์

จักตอบคำถามของเจ้าหน้าที่กรมชลประทาน (ไม่รู้ว่าประจำอยู่ที่บางกระบือหรือปากเกร็ด)

สาเหตุที่ทำให้ขาดแคลนน้ำในการอุปโภคบริโภคคือ
อุปราชเมืองลงกา นามกุมภกรรณ ทำพิธีทดน้ำ โดยการนอนขวางแม่น้ำมิให้ไหลไปทางกองทัพของพระราม หวังให้ไพร่พลวานรน้อยใหญ่ทั้งปวงอดน้ำตาย

วิธีการจัดการปัญหา คือ
ส่งหนุมานไปหาทางทำลายพิธี โดยแปลงกายเป็นเหยี่ยว หาตัวนางกำนัลของกุมภกรรณที่มีหน้าที่ส่งดอกไม้แล้วฆ่าเสียไหนึ่งคน ปลอมตัวเป็นนางนั้น
ลอบเข้าไปถึงพิธีมณฑล แล้วกลับรูปดังเดิมเพื่อต่อสู้กับกุมภกรรณ จนอุปราชเมืองลงกาเสียทีเหาะหนีกลับไป

[siamese]

คำถามข้อที่  ๒๑.  คำถามนี้  เจ้าหน้าที่กรมชลประทานส่งมาเข้าถาม

สาเหตุที่ทำให้ขาดแคลนน้ำในการอุปโภคบริโภคคืออะไร
และมีวิธีการจัดการปัญหาอย่างไร    จงอธิบายให้ละเอียด
ข้อนี้  ๒๐  คะแนน  ตอบได้ที่หน้าไมค์

+++

เรื่องนี้ต้องดูตัวอย่างจากกุมภกรรณทดน้ำ

"หลังจากกุมภกรรณเข้าใจว่าพระลักษมณ์สิ้นชีพด้วยหอกโมกขศักดิ์ของตน กลับไปแจ้งแก่ ทศกัณฐ์ ต่อมากองคอยเหตุของทศกัณฐ์กลับไปรายงานว่าพระลักษมณ์ฟื้นขึ้นได้ กุมภกรรณแค้นใจยิ่งนัก รู้ว่าพิเภกช่วยแก้กลจึงทูลลาไปทำพิธีทดน้ำมิให้ไหลไปทางพลับพลาพระราม หวังให้ไพร่พล อดน้ำตาย
       พิเภกจับยามรู้ความ จึงทูลแนะให้พระรามส่งหนุมานไปหาทางทำลายพิธีอีก หนุมานรับอุบายแปลงกายเป็นเหยี่ยว ไปเที่ยวหาตัวนางกำนัลของกุมภกรรณที่มีหน้าที่ส่งดอกไม้ฆ่าเสีย แล้วปลอมเป็นนางนั้นลอบเข้าไปถึงพิธีมณฑลแล้วจึงกลับรูปดังเดิมเข้าต่อสู้กัน กุมภกรรณเสียทีเหาะหนีกลับไป
       รุ่งขึ้นกุมภกรรณคุมพลออกรบกับพระรามถูกศรพรหมาสตร์ต้องอกล้มลง ก่อนสิ้นชีพแลเห็นพระรามเป็นองค์นารายณ์สำนึกผิดทูลขออภัยสั่งเสียพิเภกด้วยดี พระรามก็ทรงอโหสิให้ "

ถ้าหากเป็นการดำเนินการชลประทานอย่างเป็นระบบนั้น ต้องดำเนินการให้รู้จักการใช้น้ำอย่างประหยัดและใช้ประโยชน์ของน้ำให้มากที่สุด
แม้ว่าจะมีการดำเนินการชลประทานบริหารงานเรื่องนำน้ำ ขุดคลองจากอยุธยา อ่างทอง และที่ราบลุ่มภาคกลางในสมัยรัชกาลที่ ๕ โดยนายช่างที่ปรึกษาชาวต่างประเทศ ดำเนินการขุดคลองทุ่งรังสิต และการบริหารงานประปา ขุดน้ำเพื่อให้เข้าคลองเปรมประชากร เพื่อประโยชน์ในการใช้สอย แต่ด้วยจำนวนประชากรปัจจุบันนี้มีมากเกิน จึงต้องมีการก่อสร้างเขื่อนเก็บกักน้ำ หรือ ก่อสร้างขุดบ่อไว้ให้มีน้ำใช้ ตลอดจนโครงการแก้มลิง เพื่อกักน้ำไว้ใช้ในยามแล้ง และน้ำท่วมเพื่อหน่วงน้ำในหน้าฝน อีกทั้งต้องไม่ตัดไม้ทำลายป่า ซึ่งเป็นแหล่งต้นกำเนิดของน้ำ

ดังพระราชเสานีย์ "พระเจ้าอยู่หัวจะเป็นน้ำ ฉันจะเป็นป่า ป่าที่ถวายความจงรักภักดีต่อน้ำ"

[luanglek]

ทั้งคุณsiamese และคุณart47  ตอบมานั้น
ทางเจ้าหน้ากรมชลประทานแจ้งให้ทราบว่า
ตอบมาดังนี้  ให้ไปคนละ  ๑๐  คะแนนพอ
เนื่องจากยังตอบไม่ครบ
(อ่ะ  สงสัยล่ะสิ   ไม่มีไกด์ไลน์อะไรให้ด้วย  เปิดหาดูเอาเอง)

[siamese]

คำถามข้อที่  ๒๓.  คำถามนี้  นายแพทย์ท่านหนึ่งส่งมาให้ถาม
พระลักษมณ์ต้องอาวุธศัตรูกี่ครั้ง  จงเล่าเหตุการณ์และอาการบาดเจ็บที่เกิดจากอาวุธแต่ละครั้ง
ว่ามีรายละเอียดอย่างไร  พร้อมด้วยยาและขั้นตอนวิธีรักษาพยาบาลประกอบด้วย
ข้อนี้  ๓๐  คะแนน   ตอบหน้าไมค์อีกแล้วครับท่าน

+++

๑. ศึกครั้งที่ ๑ กับอินทรชิต พระลักษณ์ถูกศรนาคบาศ มัดพร้อมกับพระราม อาการบาดเจ็บคงอึดอัดเล็กน้อย ถึงปานกลาง แก้ไขด้วยพญาครุฑบินมาจิกนาค จึงรอด

๒. ครั้งนี้รบกับทศกัณฐ์ ครั้งที่ ๑ ถูกหอกกบิลพัสดุ์ บาดเจ็บสาหัส บาดแผลไม่ฉกัรรฐ์มากนัก แก้โดยพระรามถอนออกได้

๓. รบครั้งนี้กับอินทรชิตครั้งที่ ๒ ถูกศรพรหมมาศ บาดเจ็บสาหัส เกือบเข้าไอซียูไม่ทัน เนื่องจากพระอาทิตย์จวนฉายแสง ต้องแก้โดยหมุนมานแบกเขาสรรพยา พอได้กลิ่นยา ก็ฟื้นกันหมด

๔. ครั้งนี้รบกับอินทรชิต ครั้งที่ ๓ ต้องศรอาคเนย์ เจ็บชิวๆ พันแผลหาย ไม่ต้องรักษามาก

๕. ทศกัณฐ์รบ ครั้งที่ ๒ ถูกหอกทศกัณฐ์ อาการปางตาย แต่เดชะบุญพระรามมาถอนออกได้
แต่อนิจจาบาดแผลลึกเกิน ทำให้เกิดอาการสลบไม่ยอมฟื้น ต้องช่วยให้หนุมานแบกเขาสรรพยา มาแก้อีกจึ่งได้กลิ่นยาฟื้น

สรุปได้ ๕ ครั้งครับ

[art47]

พลาดท่าเสียรู้เจ้าหน้าที่กรมชลประทานไปแล้วครั้งหนึ่ง หวังว่าคงไม่พลาดท่ากับคนจากกรมพระอุเทนอีกนะ

คำถามข้อที่  ๒๒.  คำถามนี้  เจ้าหน้าที่กรมสรรพากรส่งเข้าประกวด
ถ้านาย ก  อยากจะตั้งคณะละครหรือโขนรับจ้างแสดงทั่วราชอาณาจักรสยาม ในสมัย ร,ศ, ๑๑๓
เขาอยากทราบกฎเกณฑ์และอัตราการเก็บอากรมหรสพในสมัยรัชกาลที่ ๕
ว่ามีรายละเอียดอย่างไรบ้าง  พร้อมอ้างอิงเอกสารหลักฐานประกอบ
ข้อนี้  ๒๐  คะแนน  ตอบหน้าไมค์

ถ้านาย ก. อยากจะเป็นนายโรง ต้องไปศึกษาอัตราการเก็บภาษีโขนละคร พ.ศ. 2402 ในสมัยรัชกาลที่ 4
(ปรากฏอยู่ในตำนานเรื่องละครอิเหนา)

ละครโรงใหญ่เล่นเรื่องละครใน
เล่นเรื่องรามเกียรติ์ เล่นวันกับคืน 1 หรือวัน 1 ภาษี 20 บาท
เล่นเรื่องอิเหนา เล่นวันกับคืน 1 หรือวัน 1 ภาษี 16 บาท
เล่นเรื่องอุณรุท เล่นวันกับคืน 1 หรือวัน 1 ภาษี 12 บาท
ละครเล่นเรื่องละครนอก
ละครกุมปนี คือเลือกคัดแต่ตัวดีเล่นประสมโรงกัน เล่นวัน 1 ภาษี 4 บาท
ละครสามัญ เล่นงานปลีก เล่นวันกับคืน 1 ภาษี 3 บาท
ละครสามัญ เล่นงานปลีก เล่นวัน 1 ภาษี 2 บาท
ละครสามัญ เล่นงานปลีก เล่นคืน 1 ภาษี 1 บาท
ละครเล่นงานเหมา เล่นวันกับคืน 1 ภาษี 1 บาท 50 สตางค์
ละครเล่นงานเหมา เล่นวัน 1 ภาษี 1 บาท
ละครเล่นงานเหมา เล่นคืน 1 ภาษี 50 สตางค์

ละครหลวง และละครที่เกณฑ์เล่นงานหลวง ยกเว้นไม่ต้องเสียภาษี

โขน เล่นวัน 1 ภาษี 4 บาท
ละครหน้าจอหนัง เล่นเรื่องรามเกียรติ์ ตัวละครตั้งแต่ 10 คน ขึ้นไป เล่นคืน 1 ภาษี 2 บาท 50 สตางค์
ละครชาตรีและละครแขก เล่นวัน 1 ภาษี 50 สตางค์
เพลง เล่นวัน 1 ภาษี 1 บาท
แคน มอญรำ ทวายรำ เล่นวัน 1 ภาษี 50 สตางค์
กลองยาว เล่นวัน 1 ภาษี 12 สตางค์ครึ่ง
หุ่นไทย เล่นวัน 1 ภาษี 1 บาท
หนังไทย เล่นคืน 1 ภาษี 50 สตางค์
งิ้ว เล่นวัน 1 ภาษี 4 บาท
หุ่นจีน เล่นวัน 1 ภาษี 1 บาท
หนังจีน เล่นวัน 1 ภาษี 50 สตางค์

ต่อมาในรัชกาลที่ 5 มีการออกประกาศแก้ไขภาษีโขนละคร เมื่อวันที่ 1 มีนาคม รศ. 111 (พ.ศ. 2435)
ซึ่งในครั้งนี้เปลี่ยนการเรียก "ภาษีโขนละคร" มาเป็น "อากรมหรสพ" แทน
และยังเพิ่มเติมการเล่นต่างๆ ในชั้นหลังอีกเช่น
ละครชาตรี ที่เล่นเทียมละครนอก      ภาษีวันละ 4 บาท
หนังตะลุง                                  ภาษีคืนละ 50 สตางค์
สักวา                                       ภาษีคืนละ 1 บาท
เสภา                                        ภาษีคืนละ 50 สตางค์
ลิเก                                          ภาษีคืนละ 2 บาท
ปี่พาทย์ มโหรี กลองแขกเครื่องใหญ่  ภาษีวันละ 1 บาท
ปี่พาทย์ มโหรี กลองแขกเครื่องเล็ก   ภาษีวันละ 50 สตางค์
จำอวดสวดศพ                             ภาษีคืนละ 8 บาท

(อ้างอิงจากแหล่งเดียวกัน เพราะหาในราชกิจจานุเบกษาแล้วไม่เจอ)

[:D :D]

โอ!!  ไม่ถึง 10 นาที คำถามถูกตอบหมดแล้ว เก่งกันจริงๆ   

[siamese]

ทั้งคุณsiamese และคุณart47  ตอบมานั้น
ทางเจ้าหน้ากรมชลประทานแจ้งให้ทราบว่า
ตอบมาดังนี้  ให้ไปคนละ  ๑๐  คะแนนพอ
เนื่องจากยังตอบไม่ครบ
(อ่ะ  สงสัยล่ะสิ   ไม่มีไกด์ไลน์อะไรให้ด้วย  เปิดหาดูเอาเอง)

หนุมานดำลงไปใต้น้ำชักตรีเพชรทิ่มแทงกุมภกรรณ จึงทำลายพิธีทดน้ำได้

[Wandee]

คำถามข้อที่  ๒๓.  คำถามนี้  นายแพทย์ท่านหนึ่งส่งมาให้ถาม
พระลักษมณ์ต้องอาวุธศัตรูกี่ครั้ง  จงเล่าเหตุการณ์และอาการบาดเจ็บที่เกิดจากอาวุธแต่ละครั้ง
ว่ามีรายละเอียดอย่างไร  พร้อมด้วยยาและขั้นตอนวิธีรักษาพยาบาลประกอบด้วย


โดนหอกโมกขศักดิ์ของกุมภกรรณที่อก  ปักแน่น
ล้มลงสลบ
หอกปักแน่น ดึงไม่หลุด
รักษาด้วยสังกรณีตรีชะวาเกิดที่ยอดเขาสรรพยา     ก่อนอาทิตย์ขึ้น
น้ำกระสายคือน้ำจากมหาปัญจนทีในอยุธยา
แบ่งทุกส่วนเท่ากัน  พิเภกเป็นผู้ปรุงยา     แล้วบด   ใช้เป็นยาทา
ในการทานี้พิเภกได้เสกเป่าด้วย
ฟื้น
์


ต้องศรนาคบาศ  ซึ่งเป็นพิษของนาค
นาคพ่นพิษเป็นวงกว้าง และรัดตัวพระลักษณ์ไว้
พิเภกแนะนำพระรามให้แผลงศรพลายวาตไปหาพระยาครุฑ  มาคาบศรนาคไปเสีย
พอพรระยาสุบรรณ(ครุฑ)มาถึงก็จิกนาค      นาคก็ตกใจเพราะความกล้ว(ครุฑกินนาค)ดำดินหนีไป
เมื่อศรนาคบาศหลุดและได้ละอองน้ำค้าง
พระลักษณ์และไพร่พล ฟื้น



ต้องศรพรหมาสตร์
ซึ่งเป็นลูกศรจำนวนมาก  ถูกพระลักษณ์และไพร่พล  ล้มลงกับพื้นดิน  ไม่ได้สติ
ชมพูพานเป็นคนบอกยารักษาเพราะเคยตรวจยาให้พระศุลี
พอหนุมานไปถึงจักรกรดก็หยุด
หนุมานชลอเขาอาวุธที่มีจักรกรดพัดอยู่ไม่หยุดที่บริสุทธ์ไม่อาจวางลงในทะเล    จึงพาเขาไปทางทิศอุดรให้ลมชวยกลิ่นมาต้ององค์


ต้องหอกมูลพลัม
หนุมานถอนหอก และร่ายเวท ๗ คาบ เป่าลงตรงหอก
ฟื้น

ถูกหอกกบิลพัท
หนุมานไปเก็บสังกรณีกับต้นตู่ตัวตรีชวาที่ภูเขาสัญชีพในทวีปอุดร  และมูลนิลสดของ โคอุสุภราชของพระศุลี
ศิลาบดอยู่ในบาดาล  ลูกบดทศกัณฐ์ทำเป็นเขนยแก้วหนุนหัว
บดส่วนตามตำรา  น้ำกระสายคือน้ำท่ีสะอาดเย็นไม่มีผง
ฟื้น

[art47]

ทั้งคุณsiamese และคุณart47  ตอบมานั้น
ทางเจ้าหน้ากรมชลประทานแจ้งให้ทราบว่า
ตอบมาดังนี้  ให้ไปคนละ  ๑๐  คะแนนพอ
เนื่องจากยังตอบไม่ครบ
(อ่ะ  สงสัยล่ะสิ   ไม่มีไกด์ไลน์อะไรให้ด้วย  เปิดหาดูเอาเอง)

เอาใหม่... เริ่มแต่ต้น

หลังจากที่กุมภกรรณรู้ว่าพระลักกษมณ์ฟื้นจากฤทธิ์ของหอกโมกขศักดิ์แล้ว ก็โกรธพิเภกว่าเป็นผู้บอกกลแก้ไข จึงคิดอุบายทดน้ำเหนือกองทัพพระราม เพื่อข้าศึกจะได้อดน้ำตาย แต่ไม่ให้ทศกัณฐ์บอกใครให้ปิดเป็นความลับทางราชการ จากนั้นสั่งนางคันธมาลีกับนางกำนัลอีกสี่คนเก็บดอกไม้ไปบูชาตนเองที่ริมฝั่งแม่น้ำกำหนดเจ็ดวันเจ็ดคืน แล้วจึงเหาะไปแม่น้ำซึ่งไหลไปทางเขามรกตอันเป็นที่ตั้งทัพของพระราม กุมภกรรณนั่งแท่นศิลาใต้ต้นตร่างใหญ่ งึมงำๆ ท่องมนต์จนตัวโต ก็ลงไปนอนจมในท้องน้ำพร้อมบริกรรมคาถาไม่ให้ใครเห็น เหตุนั้นทำให้แม่น้ำจึงแห้งลงจนพื้นดินทราย พลวานรทั้งหลายไม่สามารถอาบกินได้ตามปกติ

ความทราบถึงพระรามจึงถามพิเภก ฝ่ายขุนโหรจับยามสามตาแล้วรู้ว่าเป็นแผนกุมภกรรณที่จะทดน้ำ ซึ่งเมื่อครบเจ็ดวันแล้วฝ่ายตนก็จะตายหมดสิ้นทั้งกองทัพ จึงให้หนุมานไปทำลายพิธีนี้ ขุนกระบี่ก็ไป แต่ด้วยไม่รู้ว่ากุมภกรรณอยู่ไหน เลยปลอมเป็นนางกำนัลไปที่วังของกุมภกรรณหลอกถามจนได้ความ ก็แปลงเป็นเหยี่ยวบินมาพบนางคันธมาลีและพวกที่กำลังเก็บดอกไม้อยู่ หนุมานคิดแผนจัดการนางกำนัลไปหนึ่งแล้วปลอมกายเข้าแทน อาศัยเดินไปกับพวกนางคันธมาลีจนถึงพิธีมณฑล ก็เห็นมีน้ำวนอยู่จึงรู้ว่ากุมภกรรณอยู่ตรงนั้น เลยกลางร่ายใหญ่โตดำน้ำลงไปรบกับอุปราชเมืองลงกา ฝ่ายกุมภกรรณโดนแทงเลยเหาะหนีกลับเมืองไป พญาวานรจึงทำลายพิธีนี้สำเร็จตามที่ได้รับหมอบหมาย...

[art47]

นึกว่าท่านนายกองทั้งหลายจะปล่อยให้เสือป่าแมวเซาของคุณหลวงตีตัดกองลำเลียงได้เสียอีก

อุตส่าห์หนีมาเป็นกองเกียกกายแล้ว ยังไม่พ้นต้องทำศึก
นี่ถ้าแพ้ล่ะก็ ท่าทางจะโดนฟันคอริบเรือนแน่ทีเดียว