ยินดีต้อนรับ
ท่านผู้มาเยือน
กรุณา
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
ส่งอีเมล์ยืนยันการใช้งาน?
หน้าแรก
ตู้หนังสือ
ค้นหา
ข่าว
: การแนบไฟล์ กรุณาใช้ชื่อไฟล์ภาษาอังกฤษเท่านั้นครับ
เรือนไทย
>
General Category
>
ภาษาวรรณคดี
>
ตกกระไดพลอยโจร หรือ ตกกระไดพลอยโจน
หน้า: [
1
]
พิมพ์
อ่าน: 11794
ตกกระไดพลอยโจร หรือ ตกกระไดพลอยโจน
ขอคิดด้วยคน
บุคคลทั่วไป
เมื่อ 25 ต.ค. 00, 12:00
ไปเล่น Trivia Pursuit ของที่นี่มา
มีคำถามนึงถามว่า ตกกระไดพลอยโจร หมายถึงอะไร
ผู้เฉลยบอกว่า คำนี้ไม่มี จริงๆแล้วเป็น ตกกระไดพลอยโจน
(น. หนู ไม่ใช่ ร. เรือ) จริงหรือไม่ ผมเข้าใจมาตลอดว่าเป็น ตกกระไดพลอยโจร
บันทึกการเข้า
ลุงแก่
บุคคลทั่วไป
ความคิดเห็นที่ 1
เมื่อ 19 ต.ค. 00, 00:00
ตกกระไดพลอย"โจน" เป็นตำตอบสุดท้ายที่ถูกต้องครับ
คือ โจน = กระโจน หรือ กระโดดลงมา นั่นเอง
ส่วนความหมายที่ถูกต้อง คงจะมีผู้รู้เข้ามาอธิบายให้ทราบต่อไป
บันทึกการเข้า
จากพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน
บุคคลทั่วไป
ความคิดเห็นที่ 2
เมื่อ 19 ต.ค. 00, 00:00
คำ : ตกกระไดพลอยโจน
นิยาม : จำเป็นที่จะต้องยอมเข้าไปเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อไม่มีทางเลี่ยง
http://www.royin.go.th/riThdict/lookup.html
' target='_blank'>
http://www.royin.go.th/riThdict/lookup.html
บันทึกการเข้า
นิรันดร์
บุคคลทั่วไป
ความคิดเห็นที่ 3
เมื่อ 20 ต.ค. 00, 00:00
สำนวนนี้น่าจะมาจาก
ไม่ได้ตั้งใจจะกระโดดลงบันได
แต่เสียหลักตอนกำลังลงบันได
เมื่อไม่อยากเจ็บตัวก็เลยกระโดดลงมาเสียเลย
เปรียบเทียบคนที่ทำไม่ดีอะไรบางอย่างที่ทำเพราะสถานการณ์พาไป
เนื่องจากมักเป็นเรื่องไม่ค่อยดี คนก็นึกว่าไปเป็นโจร
อย่างนักท่องราตรีตอนตีสองไปแล้วบางที่
เห็นเขาทะเลาะกันก็เลยแถมบาทาเข้าอีกอัน
(เกี่ยวหรือเปล่านะนี่)
ก็อย่าโจนกันบ่อยนักก็แล้วกันนะครับ
บันทึกการเข้า
นกข.
บุคคลทั่วไป
ความคิดเห็นที่ 4
เมื่อ 21 ต.ค. 00, 00:00
ไหน ๆก็ตกบันไดหล่นลงมาอยู่แล้ว เลยพลอยกระโจนลงมาเสียเลย ถูกแล้วครับ ไม่เกี่ยวกับขโมยขโจรใดๆ
บันทึกการเข้า
ศิษย์โง่
บุคคลทั่วไป
ความคิดเห็นที่ 5
เมื่อ 26 ต.ค. 00, 00:00
สำนวนนี้ ท่านขุนวิจิตรมาตรา
แสดงให้เห็นเป็นสองความหมายครับ หนึ่งพลอยประสมทำในเรื่องที่คนอื่นเป็นต้นเหตุ เช่นในขุนช้างขุนแผนมีกลอนขุนแผนว่า
อองามก็หลงงงงวย
ไม่ช่วยไปข้างหน้าจะว้าวุ่น
ตกกระไดพลอยโจนโผนตามบุญ
ทำเป็นหุนหันโกรธเจ้าพลายงาม
หรือในความหมายที่สองคือเป็นเรื่องของตนเองที่ถึงเวลาต้องทำแล้วหลีกเลี่ยงต่อไปไม่ได้ เหมือนเมื่อตกกระไดแล้วก็จำต้องกระโจนพอให้มีท่าทาง ไม่เสียรูปไปมากนัก
ในโคลงกระทู้สุภาษิตมีว่า
ตก เรือนเพื่อนยั่วเย้ย ยืนหัว เราะนา
กระได พลาดพลั้งยั้งตัว คล่อมแคล้ว
พลอย ผสมโดดโดยกลัว เกรงเจ็บ มากนา
โจน พรวดซวดเซแล้ว เกือบล้มนอนหงาย
บันทึกการเข้า
หน้า: [
1
]
พิมพ์
กระโดดไป:
เลือกกระทู้:
-----------------------------
General Category
-----------------------------
=> ศิลปะวัฒนธรรม
=> ภาษาวรรณคดี
=> ระเบียงกวี
=> ชั้นเรียนวรรณกรรม
=> หน้าต่างโลก
=> ประวัติศาสตร์โลก
=> ประวัติศาสตร์ไทย
=> ทันกระแส
=> วิเสทนิยม
=> ห้องหนังสือ
=> ชมรมอนุรักษ์ภาพจิตรกรรมไทย
Powered by SMF 1.1.21
|
SMF © 2006, Simple Machines
Simple Audio Video Embedder
XHTML
|
CSS
|
Aero79
design by
Bloc
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.025 วินาที กับ 17 คำสั่ง
Loading...