หัวใจไทย : หัวใจแผ่นดิน
ดอกไม้เหลืองเรียงรายใต้พระบาท
คือหัวใจไทยราษฎร์ทุกถิ่นที่
ทั้งใกล้ไกล ถวายด้วยรักและภักดี
ใต้ร่มพระบารมีตลอดมา
จะเป็นสุข เมื่อเห็นทรงเป็นสุข
เมื่อทรงทุกข์ ก็พลอยทุกข์กันถ้วนหน้า
เมื่อโรคภัยทรงมี มาบีฑา
ก็เหมือนว่าไข้จับทั่วทุกตัวคน
นับปีแล้วเมฆมืดมัวทั่วฟ้ากว้าง
มองไม่เห็นแสงสว่างส่องกลางหน
วันแล้ว วันเล่า เฝ้ากังวล
เฝ้าคอยเมฆลอยพ้นหนทางจร
จนวันหนึ่งฟ้าสีทองส่องกระจ่าง
ลอยกระทงเทียนสว่างสโมสร
เสด็จออกสู่สายตาประชากร
แผ่นดินร้อนก็กลับเย็นเช่นก่อนมา
เห็นพระพักตร์ผ่องใส ใจก็ชื่น
น้ำตารื้น แล้วหยาดลงที่ตรงหน้า
ตื้นตันเกินคำจำนรรจา
หัวใจไทยปรีดาทั่วหน้ากัน
ด้วยความอิ่มเอมและเต็มตื้น
หมอบกราบแทบพื้นด้วยสุขสันต์
“ทรงพระเจริญ” คือคำที่รำพัน
ตื้นตัน เกินสรรหามาบรรยาย
เฝ้ามองหัวใจของแผ่นดิน
ใจบันทึกทุกภาพสิ้นมิรู้หาย
มองซ้ายมองขวา ก็เรียงราย
ล้วนผู้ถวายใจรักและภักดี
ต่อจากนี้ ถึงเวลาฟ้าเริ่มใส
หัวใจไทยน้อยใหญ่ได้สุขศรี
เหตุด้วยพระมหาบารมี
คุ้มชีวีเหนือเกล้าผองชาวไทย
"เทาชมพู"
