เรือนไทย
ยินดีต้อนรับ ท่านผู้มาเยือน
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
ส่งอีเมล์ยืนยันการใช้งาน?
ข่าว: การแนบไฟล์ กรุณาใช้ชื่อไฟล์ภาษาอังกฤษเท่านั้นครับ
หน้า: 1 2 [3]
  พิมพ์  
อ่าน: 11517 ศุภร บุนนาค และ สมบัติกวี ชุด "ขุนช้างขุนแผน"
Wandee
หนุมาน
********
ตอบ: 4006


ความคิดเห็นที่ 30  เมื่อ 05 ก.พ. 11, 16:12



ขอบคุณคุณปลาจังเลย  ที่แวะมาคุย

คุณปลาเคยอ่าน รสลิน ไหมคะ    ชีวิตของเด็กผู้หญิงที่คุณยายเป็นช่างทำทอง
มีไหว้ครู   คุณพ่อเล่นดนตรีไทยใส่แหวนก้อย    มีหมี่กรอบ    บ้านโดนระเบิดระหว่างสงครามโลกครั้งที่ ๒
มีหมูหวานแบบในวัง  (เอะ!!  หมู่นี้คิดออกแต่อาหารค่ะ)


ขุนช้างขุนแผนไม่มีวันจะตายไปจากการอ่านของคนรักหนังสือได้หรอกค่ะ   เรือนไทยมีกระทู้ขุนช้างขุนแผนอยู่บ้าง

แวะมาคุยกันนะคะ

บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33584

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 31  เมื่อ 05 ก.พ. 11, 19:03

กำลังอ่าน รสลิน เล่ม ๒ อยู่พอดีค่ะ  ยิงฟันยิ้ม
บันทึกการเข้า
ลุงไก่
สุครีพ
******
ตอบ: 1281



ความคิดเห็นที่ 32  เมื่อ 15 ก.พ. 11, 08:26

จดหมายถึง "กร"

ชอ่ม ปัญจพรรค์


       ฉันกับน้องชอบอ่านหนังสืออ่านเล่นมากทุกคน    แต่คุณป้าฉันห้ามอ่าน  เพราะกลัวใจจะแตก

แต่บ้านเธอมีตู้หนังสือตั้งกลางบ้านเต็มบ้าน  และเธอมีหนังสือไม้เมืองเดิมแต่งครบชุดเลย  ฉันขอยืม

ไปอ่านที่บ้านหลายเล่ม  เธอหยิบให้ยืมง่าย ๆ ไม่หวงของเลย


       ฉันยังจำได้เธออุตส่าห์เอาผ้าพันคอสีเหลืองเนื้อหนาของเธอมาห่อผูกเงื่อนตายให้อาจินต์ถือหิ้วกลับบ้าน
ฉันรู้ดีเธองามทั้งรูปร่างและน้ำใจ

ผมเข้าใจในวันนี้เองว่าทำไมคุณอาจินต์ ปัญจพรรค์ ถึงได้แต่งหนังสือได้ดีมาก จนได้รับเกียรติเป็นศิลปินแห่งชาติ


บันทึกการเข้า
Wandee
หนุมาน
********
ตอบ: 4006


ความคิดเห็นที่ 33  เมื่อ 15 ก.พ. 11, 11:46

เรียนคุณลุงไก่


       เป็นธรรมดาอยู่เอง  ที่คุณลุงไก่จะไม่คุ้นเคยกับ  ชอุ่ม ปัญจพรรค์

ท่านเป็นนักเขียนเรื่องรักที่หวาน  สดชื่นและสมหวังค่ะ    อุปสรรคอยู่ที่ความยากจนและการทำงานหนัก

ไม่มีอันตรายต่อวัยรุ่น หรือพาไปในทางเสียหาย   อาจจะฝัน ๆ สักหน่อย


       หลังๆ คุณชอุ่มเขียนประวัติบุคคล  ยิ่งน่าอ่านมากขึ้น    ชีวิตของสาวน้อยที่แต่งงานกับข้าราชการหนุ่ม  ไปอยู่หัวเมือง

สาวน้อยทำข้าวแกงขาย  แสนจะเหน็ดเหนื่อย  อ่านแล้วก็เหนื่อยตามจริงๆ         หญิงไทยที่มีเรือนแล้ว  ส่วนมากก็อยู่บ้าน

ปอกมะพร้าว  ขูดมะพร้าว  ตำนำ้พริก       เหน็ดเหนื่อยหนักหนาเลี้ยงลูกและบริวารมา   รายได้ของสามีก็ลงสโมสร ลงขวดไป

ไม่ใช่ว่านักอ่านจะเลือกอ่านเรื่องที่บำรุงปัญญา  ยกระดับจิตใจเท่านั้น    บางทีเราก็อ่านเพื่อความเพลิดเพลินด้วย


       คุณหญิงของท่านจอมพลคนหนึ่ง  ที่แสนงาม(คุณหญิงงามนะคะ  ท่านจอมพลสูงและสะโอดสะอง)  ได้ต่อสู้ชีวิตดังนี้ผ่านมาแล้ว  คือขายข้าวแกงในตลาด  

 เมื่อตอนสามีเป็นนักเรียนนายสิบ     ดีแต่เรียนเก่งได้เป็นนักเรียนนายร้อย        

วันหนึ่งท่านเหนื่อยมากเป็นลมกลางตลาด  สามีไปช่วย  เพิ่งจะสงสารเมียขึ้นมา  ภรรยาร้องไห้บอกว่าเหนื่อยเหลือเกินแล้ว  สามีเลยกลับตัวเป็นคนดี


ดิฉันเคยติดตามผู้ปกครองไปที่บ้านของท่านจอมพล  รู้สึกว่าเกรงกลัวไปหมด       ธิดาของท่านจอมพลก็เป็นคุณหญิงเหมือนกัน

ท่านกรุณาทักทายผู้ปกครองของดิฉันที่เป็นแม่บ้านธรรมดา   อย่างมีอัธยาศัย

       หลายสิบปีผ่านไปแว๊บเดียว   ดิฉันได้อ่านว่าท่านเคยข้าวแกงในตลาดต่างจังหวัด   หนังสืองานศพ หรือที่พวกเราเรียกว่าหนังสืออนุสรณ์นั้น

ก็เป็นหนังสือที่เขียนโดยนักเขียนและปราชญ์ของประเทศ   หายากไปตั้งนานแล้ว


       สตรีที่มีอาชีพเพียงทำกับข้าวขาย  เลี้ยงลูกเป็นพรวน    ก็น่านับถือ  เพราะท่านมิได้ปิดบังพื้นภูมิของตน

กว่าจะคั้นกะทิมาแกง  ต้องใช้แรงและเวลาแต่ไหน   ตำน้ำพริกกว่าจะแหลกง่ายหรืออย่างไร

บันทึกการเข้า
หน้า: 1 2 [3]
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006, Simple Machines
Simple Audio Video Embedder

XHTML | CSS | Aero79 design by Bloc หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.059 วินาที กับ 19 คำสั่ง