
(รำลึก ๑๑๐ปี พระราชสมภพ
๒๑ ตุลาคม ๒๕๕๓)
จากกรวดหินดินทรายหลากหลายเกร็ด
รวมเบ็ดเสร็จเป็นแผ่นดินถิ่นไพศาล
หลากหลายหยดจรดแปรกระแสธาร
เกินปริมาณมหรรณพจบขอบฟ้า
ชวนคำนึงถึงพระราชดำรัส*
อภิสัจ “เวลาเป็นสิ่งมีค่า”
จึ่งควรทุกวินาทีแห่งชีวา
สร้างศรัทธาได้ทุกพรมแห่งลมปราณ
ราชจริยวัตรพระมาตุรงค์
อุทาหรณ์นุสรณ์ทรงคงสืบสาน
เป็นประกายเริงแกร่งแรงบันดาล
รอยพระบาทเป็นตำนานอันจีรัง
สอนให้ซึ้งถึงคุณค่าความเป็นมนุษย์
พึงพิสุทธิ์รังสรรค์มั่นจิตหวัง
พึงกอปรกิจกรณีย์พลีพลัง
แน่วแน่หยั่งคุณธรรมความงามดี
พระเกียรติคุณหนุนสนองสองกษัตริย์
คือมหัจฉริยะประเสริฐศรี
ยิ่งพระคุณท่วมรัฐท่วมปฐพี
พระเมตตาทรงปรานีพลีประชา
ตลอดพระชนมานร่วมศตวรรษ
พระป้องฉัตรปิ่นจักริศทุกทิศา
เป็นลมปราณแห่งพสกปกสุธา
ทุกอาณาอุทยานบนลานทอง
พระมาตรแม้นมวลธาตุประสาทชีพ
ปิ่นประทีปคุณธรรมนำฉายส่อง
พระดำรัสตรัสร้อยสร้อยคำกรอง**
เป็นทำนองครรลองชีพทิพวาที
(* พระราชดำรัส สมเด็จพระศรีนครินทรา
บรมราชชนนี
** พระนิพนธ์สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ
เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา
กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์)
ราตรี ประดับดาว