เที่ยวเหนือกันครับ

[pattarapong]

สวยคับ

[ติบอ]

No 'LIKE' botton here..

So I give you..

  Oh my god!!!

[ติบอ]

หลังวัดพระธาตุจอมแจ้ง มีกู่เก่าอยู่องค์หนึ่ง
เป็นกู่ที่สร้างมาแต่ยุคโบร่ำโบราณ
อาจจะถึงสมัยอาณาจักรล้านนายังรุ่งเรือง
หรืออ่อนลงมาถึงสมัยพม่าปกครองแล้วก็อาจเป็นได้

แต่ทางวัดเขาเชื่อกันว่า... 'พระยาลิไททรงสร้าง'

เอาเถอะ... เราปล่อยให้ตำนานเป็นเรื่องราวของท้องถิ่นดีกว่า
ยุคนี้สมัยนี้สังคมไทยคงยังรับกับอะไรๆไม่ได้เท่าที่ควรจะเป็น








เราลองมาดูสิ่งที่น่าสนใจอื่นๆในวัดกันดีกว่า
เนื่องจากวัดพระธาตุจอมแจ้งเป็นวัดเก่า
ที่อาจจะคุ้นเคยกับความคิดอย่างพม่า-มอญ อยู่บ้าง
ที่นี่ก็เลยมีตุ๊กตาแบบที่ชาวพม่าชอบทำไว้ตามวัดประดับอยู่เต็มไปหมด
จนกระทั่งหนังสือนำเที่ยวเล่มไหนๆเมื่อพูดถึงวัดแห่งนี้
ก็ต้องกล่าวถึง 'นรก' ในวัด ไว้ให้นักท่องเที่ยว (อย่างผม) มาดู
แหม่.... ก็ท่าเขา xxx ซะ หิหิ

[ติบอ]

โดยเฉพาะเจ๊คนนี้....
ผมล่ะอยากรู้จัง...ว่าครูช่างท่านไปหาแรงบันดาลใจมาจากไหน!!!



นอกจากนรกสวรรค์แล้ว ที่นี่ยังมีรูปปั้นอื่นๆให้ดูอีกมาก
เช่น เจ้าแม่กวนอิมศิลปะล้านนาองค์นี้...
ที่ดูแล้วเหมือนเทพเจ้าพม่ามากกว่า หรือเปล่าว๊า... ?

[ติบอ]

หรือพระเจ้าองค์นี้ที่มัวแต่ทรงนอนหลับปุ๋ย...
พระแม่ธรณีเลยหนีไปบีบน้ำลงสระแทน...
อ่อ ขออนุญาตลงภาพนางธรณีแต่ด้านหลังนะครับ
เกรงว่าลงภาพเต็มๆแล้วผมจะไปเกี่ยวข้องกับพรรคการเมืองเข้า!!!



แล้วก็ถึงเวลาออกจากวัดพระธาตุจอมแจ้ง...
เราแวะกินอาหารกลางวันกันที่ร้านก๋วยเตี๋ยวโบราณแห่งหนึ่ง
ที่นี่บรรยากาศดี... และดูจะ 'โบราณ' ได้สมกับอาหารที่ขาย
มุมนั่งเล่นมุมนี้ก็ดูน่ารักไม่น้อย

[ติบอ]

ตกบ่าย พวกเราเดินทางต่อไปยัง 'วัดจอมสวรรค์'
แต่น่าเสียดายว่าฟ้าปิดค่อนข้างมาก
ภาพสถาปัตยกรรมที่ถ่ายได้เลยไม่ได้สวยอย่างที่ใจหวังไว้








ช่างเถอะ ถึงอย่างไรมัณฑนศิลป์ที่นี่ก็สวยถูกใจอยู่แล้ว
โดยเฉพาะเมื่อถูกปัดฝุ่นทาสีใหม่ ก็ยิ่งงามมะลังเมลืองขึ้นอีกมาก
(ถ้ามองข้ามอะไรๆที่กรมศิลปากรเขาเปลี่ยนไปได้... ที่นี่ก็ยังงามอยู่มากอยู่)
อ่อ... แต่เมื่อก่อนวัดแห่งนี้ 'สีขาว' ทั้งหลัง นะครับ!!!

[ติบอ]

งานประดับภายในของวัดแห่งนี้
ผสมผสานกันขึ้นจากศิลปะหลายแขนงได้อย่างลงตัว
ทั้งจากไม้สลัก สังกะสีฉลุ ปิดทองประดับกระจก
และประดับ 'ลูกบอลสังกะสี' ที่เอาไว้แต่งต้นคริสต์มาสด้วย







ดูยังไงความงามตามยุคตามสมัยก็ชนะเลิศ
ฉากหนังสวยๆของหม่อมน้อยใน 'ชั่วฟ้าดินสลาย' เทียบไม่ติดสักนิด
ทั้งในความลงตัวของสถาปัตยกรรม หรือการจัดการแสง

ที่จริงถ้าใครพอจะคุ้นกับโบสถ์ (เต่ง) ในศิลปะพม่าอยู่บ้าง
อาจจะนึกได้ว่าที่นี่เหมือนวัดพม่า และวัดไทยใหญ่ แทบไม่ผิดเพี้ยน

[ติบอ]

การจัดการแสงที่นี่ประณีตมาก
จนทำให้ดูว่าบรรยากาศภายในของวัดไม่ดูน่าขัดหูขัดตา
เหมือนศาลาการเปรียญไม้หลายๆหลังในภาคกลางของเรา
ที่พยายามจะแสดงความเป็นไม้มากจนน่าอึดอัด

แต่เมื่อคิดว่าทุกวันนี้แสงภายในของวัดค่อนข้างน้อย
ทำให้ดูมืดไปนิด... ก็เลยพอจะเข้าใจได้ว่าทำไมวัดแห่งนี้จึงเคยเป็นสีขาวทั้งหลัง

แต่ขาวก็อาจจะไม่ใช่ของที่ 'เก่าที่สุด' ที่วัดเคยเป็น
เพราะวัดหน้าตาเช่นนี้ในพม่ามักมีสีน้ำตาลของเนื้อไม้
มากกว่าสีสว่างไสวที่ถูกเติมเข้ามาให้เช่น 'สีขาว'

เอาเถอะ ปล่อยให้สีเป็นเรื่องของนักวิชาการดีกว่า
เรามาชื่นชมวัดกันเพื่อเสพความงาม ก็น่าจะได้ชื่นชมให้อิ่มตา
ไม่ใช่มาฟังเขาโต้อะไรกันให้รกสมอง!!!










ด้านนอกวัดมีหมู่พระเจดีย์อีกหมู่หนึ่ง
เป็นพระเจดีย์ในศิลปะพม่า-มอญ
ซึ่งอาจจะผ่านมาจากทางไทยใหญ่อีกทอดหนึ่ง
แต่ผมก็ไม่ได้แน่ใจอะไร เพราะโดยส่วนตัวไม่สันทัดกับเรื่องแบบนี้
ขอวานผู้รู้มาให้ความกระจ่างน่าจะดีกว่าครับ

[V_Mee]

ขอเรียนถามท่านผู้รู้ว่า วัดจอมสวรรค์นี้เป็นวัดที่อยู่นอกกำแพงเมืองแพร่ใช่หรือไม่ครับ  พยายามตามรอยเส้นทางที่ล้นเกล้าฯ รัชกาลที่ ๖ เสด็จเมืองแพร่  ได้ความจากสมุดจดหมายเหตุรายวันส่วนพระองค์และพระราชนิพนธิลิลิตพายัพว่า  ประทับพักร้อนที่วัดเงี้ยว  เปลี่ยนเครื่องทรงแล้วทรงม้าพระที่นั่งเสด็จเข้าเมืองแพร่  วัดเงร้ยวที่ว่านั้นจะเป็นวัดจอมสวรรค์หรือไม่  วานผู้รู้ช่วยวิเคราะห์ด้วยครับ

[ติบอ]

ต้องขอโทษคุณ V_Mee ด้วยครับ ที่ผมเองก็ไม่ได้ทราบรายละเอียดอะไรกับพระประวัติในช่วงนั้น ถ้าหากมีผู้รู้ท่านใดทราบ ขอความช่วยเหลือด้วยนะครับ

[han_bing]

สวยเนอะ อยากไปเที่ยวจริง

[ติบอ]

ก็คุณ han_bing ไม่ว่างไปด้วยกันนี่ครับ  

[ติบอ]

ในที่สุด ก็ถึงเวลาต้องจากลา
พวกเราบอกลาวัดจอมสวรรค์มา
เพื่อเดินทางต่อไปยังจุดมุ่งหมายแห่งถัดไป
'วัดสระบ่อแก้ว' ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากกันนัก









จะว่าไปแล้ววัดแห่งนี้อาจจะเข้าข่าย 'น่าสงสาร' อยู่หน่อยๆก็ได้
เพราะดูเหมือนตุ๊เจ้าในวัดท่านจะมัก 'สีชมพู' มากไปนิด
อะไรๆในวัดก็เลยมีสีชมพูแต่งๆ แต้มๆ อยู่ดาดไปเสียหมด
เช่น อ่างบัว หรือกระถางต้นไม้ ในภาพด้านบนที่ผมแปะไว้

[ติบอ]

แต่คงไม่มีอะไรในวัดที่จะน่าสงสารเท่า
'เจดีย์' ที่มีรัดอก 'สีชมพู' ใน 'สวนสีชมพู' องค์นี้
เพราะนอกจากจะต้องมีสีชมพูดื่นไปหมดแล้ว
ยังต้องมามีฉากหลังเป็นเสาอากาศยักษ์นี่อีก...
เห็นแล้วปวดตับยังไงพิกลไม่รู้แฮะ













เอาเถอะ... เราออกจากวัดกันดีกว่า
พวกเราออกจากเขตเมืองแพร่ตอนบ่ายคล้อย
แวะถ่ายภาพคูเมืองกันนิดหน่อยพอหอมปากหอมคอ
แล้วก็มุ่งหน้าไปยังจุดหมายปลายทางถัดไป

[ติบอ]

สถานที่ถัดไปในโปรแกรมของพวกเรา
อยู่ที่ 'วัดหัวข่วง' ซึ่งยังมีทรากเจดีย์โบราณ
ที่สร้างมาตั้งแต่สมัยอาณาจักรล้านนาเรืองอำนาจอยู่องค์นี้















แล้วไหว้สาพระเจ้าลุกยืน ซึ่งเป็นประธานในโบสถ์วัดศรีชุม
ที่ฃเห็นแล้วก็ชวนให้นึกถึงพระเจ้าลุกยืนอีกหลายองค์
ซึ่งสร้างขึ้นในราว 500 กว่าปีที่แล้ว เช่น พระเจ้าลุกยืนที่วัดตะพานหิน เมืองสุโขทัย
หรือพระศรีสรรเพชญ์ ในวัดพระศรีสรรเพชญ์ เป็นต้น