คุณหมอคะ
เส้นทางของนักอ่านหนังสือเก่าทุกคน มิได้ปูด้วยกลีบกุหลาบ ที่จริงก็เสียดายกลีบกุหลาบ
น่าจะเป็นหนทางที่เต็มไปด้วยขวากหนามเสียมากกว่า อุปสรรคใดๆก็สู้ใจของเราไม่ได้หรอกนะคะ
ที่พูดมานี่ก็มิได้ตั้งใจจะมาบังอาจแนะนำอะไร ฐานะทางเศรษฐกิจของครอบครัวแต่เดิม
ก็ไม่ได้ดี หรือรับมรดกตู้หนังสือเดินทองจากผู้ใด แต่พวกเรารักการอ่านค่ะ เราอ่านทุกสิ่งทุกอย่าง
ที่มีตัวหนังสือ ถุงกล้วยแขกสมัยนู้นเราก็อ่านค่ะ เพราะกล้วยแขกแถวบ้านใช้กระดาษข้อสอบของ
นักเรียนมาทำถุง อ่านแล้วดูคะแนนนักเรียนโรงเรียนอื่นสดชื่นเหมือนกัน
ขอยืนยันตามข้อความที่ขีดเส้นใต้ว่า เป็นจริงทุกประการ
นักอ่านหนังสือมักเริ่มฝึกวิทยายุทธ์จากการอ่านทุกอย่างที่ขวางหน้า
ส่วนนักสะสมหนังสือมักเริ่มเก็บเพราะความอยากอ่านและไม่มีใครให้ยืมหนังสือที่อยากอ่าน
จากนั้นความอยากอ่านก็จะเข้าเส้นเลือด ทำให้เริ่มสะสมหนังสือมากเข้าจนไม่มีที่เก็บ
พอถึงระดับหนึ่งก็จะล้นบ้าน และเริ่มปลงได้ว่า อ่านอย่างก็พออย่าเก็บสะสมเลย ถ้าไม่ได้ใช้ประโยชน์
แต่ก็ปลงได้เท่านั้น พอเผลอๆ ก็หามาเก็บอีก จึงต้องคอยเตือนตนเองว่า พอได้แล้ว
นิทานชาวไร่เป็นหนังสืออ่านสนุกดี เหมาะแก่ผู้สนใจอ่านหนังสือประเภทเรื่องเล่าฟังเขาว่ามา
อ่านดี อ่านเพลิน แต่อย่าเพิ่งเชื่อถือเสียทั้งหมด เพราะคนเขียนจดเอาตามคำที่ฟังมา
ยังไม่ได้สอบกับข้อมูลและเอกสารอื่นๆ จึงอาจจะมีข้อผิดพลาดได้มาก
ท่านจึงได้ตั้งชื่อว่า นิทานชาวไร่ เพราะมันไม่ใช่ข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์
