สุภาษิต บทเพลง ที่เกี่ยวกับข้าว ชาวนา และควาย

[ปังปอนด์]

ข้อยเป็นคนอยู่ภาคอีสาน...อาชีพการงานข้อยทำนาไร่
มาวันหนึ่งข้อยออกทำนา...เจอะแว่นตาผู้ใดตกไว้
ข้อยลองใส่จึงรู้ขึ้นมา...ว่าเจอะแว่นตาวิเศษยิ่งใหญ่
มองผ้าถุงมองเสื้อกระโปรง..ทะลุปรุโปร่งถึงข้างในได้
โอ่...โอ....โอ...โอ่...ถ้ามองไฮโลก็คงจะเห็นเม็ดใน

ข้อยดีใจใส่เข้าเมืองกรุง...ข้อยหมายมุ่งมองเชฟใหญ่ๆ
.......................................

[แจ้ง ใบตอง]

เพลงมันๆ อย่างนี้ทำไม่คุณปังปอนด์ไม่ร้องให้จบครับ ไม่เป็นไร ผมต่อเอง

...ข้อยดีใจใส่เข้าเมืองกรุง
ข้อยหมายมุ่งมองเชฟใหญ่ๆ
เจอะดนตรีเล่นที่โรงหนัง
ข้อยอยากฟังรีบเข้าทันใด
นักร้องหญิงออกมาเต้นโชว์
เห็นก้นขาวโร่ข้อยนั่งเสียวใส้
พอสาวสวยออกมาร้องเพลง
เห็นอกโตงเตงข้อยนั่งตาใส
โอ่ โอโอ โอโอ โอโอ่
ข้อยนี้สุโขก็เพราะมีแว่นคู่ใจ

แว่นวิเศษวิเศษนักหนา
มองเสื้อผ้าทะลุลอดได้
มองผู้หญิงที่ผ่านไปมา
เหมือนเดินแก้ผ้าช่างน่าอับอาย
บ้างก้นขาวก้นด่างก้นดำ
บ้างก้นเป็นจ้ำก้นเล็กก้นใหญ่
สาวบางคนก้นไม่ค่อยมี
ก็เอาสำลีเข้ามาใส่ไว้
โอ่ โอโอ โอโอ โอโอ่
บ้างก็ขี่ม้าโชว์เดินผ่านหน้าไป

สุขใจจริงยิ่งกว่าได้ทอง
ใส่แว่นมองสาวเชฟใหญ่ๆ
เช้ายันค่ำแต่ค่ำยันเช้า
ไม่ยอมกินข้าวซาบซ่าสดใส
เวรหรือกรรมเมียตามข้อยมา
มาแย่งแว่นตาข้อยเอาไปใส่
ข้อยยื้อแย่งหมดแรงถลา
เธอโดดไล่คว้าแว่นตาว่องไว
โอ่ โอโอ โอโอ โอโอ่
เธอรีบใส่โชว์มองนิโกรผู้ชาย

เพลง "แว่นวิเศษ" ครับผม อยากมีซักอัน

[บุญมา]

เพลงนี้หละครับ
ชาวนาคือผุ้ทำนาปลูกข้าว
ทำกัน.....  ของคาราบาวอะครับใครจำได้บ้าง

[บุญมา]

เหนื่อยกันแล้วเหรอครับสำหรับบทเพลง ของชาวนา  ถ้าใครยังมีหลงเหลือก็อย่าแบ่งปันมาอีกนะครับ

[นิรันดร์]

ช่วยคุณ "แจ้ง ใบตอง" ดำนาต่อมาอีกนิด
"คนกับควาย"

คนกับคนทำนาประสาคน
คนกับควายทำนาประสาควาย
คนกับควายความหมายมันลึกล้ำ
ลึกล้ำทำนามาเนินนาน
แข็งขันการงานมาเนิ่นนาน
สำราญเรื่อยมาพาสุขใจ

ไปเถอะเรา พวกเราไปเถอะไป
คนกับควายแบกไถไปทำนา
ทนยากจนหม่นหมองมานานนัก
นานนัก น้ำตามันตกใน
คับแค้นลำเค็ญในหัวใจ
....
ขอโผล่ไปหายใจก่อน เฮ้อ ...
ไม่ได้ยินใครร้องเลยเป็นสิบปีแล้ว
ได้ยินบ่อย ๆ ตอนปี 2516-18

[จ้อ]

มีพูดถึงควายเหมือนกันครับเพลงนี้
เพลง ไก่นาตาฟาง ต้นฉบับใครร้องไม่ทราบ
ดิ้นกันมันนะครับเพลงนี้

ฉันขี่ไอ้ทุย วิ่งลุยท้องนา
ฉันคนบ้านป่า หน้าตาเหมือนโจร
แต่งตัวก็เชยนักหนา ดูหน้าดูตาก็มีแต่โคลน
ต่อให้ตะโกน เธอก็ไม่มา

เธอขี่รถเก๋ง ร้องเพลงฝรั่ง
ฉันจนทนนั่ง เร่นั่งขายยา
เธอจึงเปลี่ยนทางห่างเห
ไปทุ่มใจเท เสนห์ (?)
ลืมคนบ้านนา ลืมหนังตะลุง

คงนึงว่าตัวเธอเด่น มองเห้นฉันเป็นคนโง่
ได้ควงจิ๊กโก๋ แล้วลืมลูกทุ่ง
วันไหนเธอลืมกินยา น้ำตาจะฟุ้ง
อีสาวลูกทุ่ง อย่ายิ่งเกินไป

ไปเด่นไปดังก็ช่างของเธอ
หรือเป็นด็อกเตอร์ก็ไม่สนใจ
หมดสิ้นความสาวเก่าลง
หมอนวดก็คงไปเป็นไม่ได้
ก็เลยต้องไปเป็นไก่ตาฟาง

[นิรันดร์]

คุณ แจ้ง ใบตอง

ถ้าสนใจแว่นวิเศษ

ผมมีตัวอย่างให้ดู

ประเภท"มองเสื้อผ้า ทะลุลอดได้ โอ้ฮะโอ.."

สนไหมครับ

ถ้าสนก็ตามมาที่

http://www.easy.to/physics' target='_blank'>http://www.easy.to/physics

แล้วคลิ้กที่รูปภาพ, การสาธิตประกอบคำบรรยาย,

แล้วก็ไปที่ข้อ 20

แล้วกลับมาบอกผมทีว่า ใช่อย่างที่อยากได้หรือเปล่านะครับ

[นิรันดร์]

มีอีกเพลงที่พอนึกออก

เปิบข้าวทุกคราวคำ จงสูจำเป็นอาจิน
เหงื่อกูที่สูกิน   จึงก่อเกิดมาเป็นคน
ข้าวนี้นะมีรส ให้ชนชิมทุกชั้นชน
เบื้องหลังสิทุกข์ทน และขมขื่นกันเกรียวกราว
...
ใครจำได้ช่วยต่อให้จบทีครับ

[แจ้ง ใบตอง]

...เปิบข้าวทุกคราวคำ จงสูจำเป็นอาจิณ
เหงื่อกูที่สูกิน จึงก่อเกิดมาเป็นคน
ข้าวนี้น่ะมีรส ให้ชนชิมทุกชั้นชน
เบื้องหลังสิทุกข์ทน และขมขื่นจนเขียวคาว
จากแรงมาเป็นรวง ระยะทางนั้นเหยียดยาว
จากรวงเป็นเม็ดพราว ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ....

ต่อของอาจารย์นิรันดร์ให้จบครับ  รู้สึกบทกวีนี้จะชื่อว่า "เปิบข้าว"  เป็นของจิตร ภูมิศักดิ์
อ้อ เรื่อง แว่นวิเศษ ผมแวะไปดูของอาจารย์มาแล้ว แหม!  อาจารย์เอาอะไรมาให้ผมดูก็ไม่รู้  ยังงี้ผมเสียเด็กแย่ ว่าแต่มีอีกมั้ยครับเนี่ย  แฮ่...

[นกข.]

เพลง ไก่นาตาฟาง ที่ผมจำได้
... ฉันคนจนนั่ง แลหนังขายยา (แล แปลว่า ดู)
มาจืดมาจางห่างเห ไปทุ่มใจเท - ซีเนราม่า (คือ ลืมหนังกลางแปลงหนังขายยาสมัยก่อนเพราะไปดูหนังโรงทันสมัยระบบเสียงรอบทิศในเมือง)

[นกข.]

และต่อ เปิบข้าว ของจิตร ภูมิศักดิ์

... ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ
เหงื่อหยดสักกี่หยาด
... (จำไม่ได้)...ล้วนยากเย็น
ปูดโปนกี่เส้นเอ็น
จึงแปรรวงมาเป็นกิน
น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง
และน้ำแรงที่หลั่งริน
สายเลือดกูทั้งสิ้น
ที่สูซดกำซาบฟัน ฯ

[พวงร้อย]

ถ้าขมขื่นจนเกรียวกราวได้นี่  คงมีคนสนเหมือนกันนะคะ  ฮาๆๆ ต้องแซวอาจารย์นิรันดร์คืนบ้าง

มีเพลงนึงที่ดูเหมือน จิตร จะเป็นคนแต่งเหมือนกันนะคะ คือเพลง "กลิ่นโคลนสาบควาย" น่ะค่ะ

อย่าดูหมิ่น ชาวนาเหมือนดั่งตาสี  เอาผืนนาเป็นที่พำนักพักพิงร่างกาย
.... จำได้แค่เนี้ยค่ะ

[พวงร้อย]

อุ๊บส์ ไม่ทันเห็นที่อาจารย์นิรันดร์เขียนไว้ที่ #12 น่ะค่ะ  แหะๆ

อืมม มีเพลงของจรัล มโนเพชร เพลงหนึ่ง จำชื่อไม่ได้แล้วค่ะ  ที่หนุ่มชาวนาจะแต่งเมีย  แต่สาวเจ้ายุให้ขายวัวขายควายขายนาจนหมด สุดท้ายยังบอกให้ไปขายตัวด้วยน่ะค่ะ  ดูเหมือนจะขึ้นว่า

ต่อนยอน ตะต่อนย้อน ตะตอนหย่อนต๋อนยอนต๋อนยอน
แต่งการ กันเสียที ...
ไปขายวัวเหียก่อน... (คำเมือง เหียก่อน แปลว่า เสียก่อน นะคะ)  ขออภัยจำไม่ได้แล้วค่ะ

[นิรันดร์]

ก็มันนานมากแล้วที่ไม่ได้ร้องเพลงแบบนี้ ก็เลยจำพลาดไปบ้าง ขอโทษที่ครับ
แต่ก่อนใครจะร้องเพลงอย่างนี้ก็ต้องระวังสันติบาลมาจับลงถัง
เผานั่งยาง อะไรทำนองนั้น

[นกข.]

เพลงของคุณพวงร้อยดูเหมือนจะเป็นเพลง เอ็งเป็นบ้าแล้วโว้ย -ค รับ แปลจากชื่อภาษากำเมือง ว่า ฮานี่บ้าเฮ้ย...
ผมเป็นเจ้าผัวก็คงต้องดุนางเมียอย่างนั้นเหมือนกัน