วันนี้ โพสต์ชนเข้ากับคุณนวรัตน หลายโป๊กด้วยกันในกระทู้นี้ ถือโอกาสตอนค่ำ ท่านคงกำลังกินดินเนอร์ มาเล่าแยกซอยออกไปอีกหน่อย
ถ้าไม่เล่าถึงพลต.อ. เผ่า ศรียานนท์ กระทู้จะขาดสีสันเข้มข้นไปมาก
อธิบดีตำรวจคู่ใจของจอมพลป. เป็นลูกเขยจอมพลผิน ชุณหะวัน เท่ากับท่านมีแบ๊คชั้นเยี่ยมทั้งนายและพ่อตา เป็นคนที่ปรับโครงสร้างกรมตำรวจให้กว้างใหญ่ไพศาลเป็นประวัติการณ์ มีทั้งตำรวจน้ำ ตำรวจพลร่ม ตำรวจรถไฟ ตำรวจม้า ตำรวจรถถัง ถึงขั้นมีธงไชยเฉลิมพลเช่นเดียวกับกองทัพ พูดง่ายๆคือในยุคนั้น เรียกว่าเรามีกองทัพตำรวจก็ไม่ผิดนัก
นอกจากจับกุมกวาดล้างปรปักษ์ของรัฐบาลอย่างแข็งแกร่ง อาจจะยิ่งกว่าสมัยพลต.อ.อดุล อดุลเดชจรัส ตำรวจในยุคนี้สาดน้ำมันขยายกองเพลิงใหญ่ในภาคใต้ คือจับหะยีสุหลง อับดุลกอเดร์หัวหน้าใหญ่ของปัตตานีไปถ่วงน้ำหลังจากติดคุกอยู่ 3 ปี 6 เดือน เพื่อจะดับไฟใต้ให้สงบ แต่กลับเป็นตรงกันข้าม
รายละเอียดดิฉันจะข้ามไป รอท่านกูรูใหญ่กว่าเผื่อท่านจะมาเล่าเอง ถ้าท่านไม่เล่าก็ไม่เป็นไร เรื่องของจอมพลป. มีให้เล่าได้สนุกได้อีกแยะ
นโยบายอีกอย่างที่ไม่ได้ประกาศเป็นทางการ แต่รู้ๆกันคือตำรวจเลี้ยงนักเลงไว้ปราบนักเลง นักเลงฝ่ายตำรวจเดินเข้าออกกองปราบปรามสามยอดเป็นว่าเล่น คนกลุ่มนี้เอง เป็นที่มาของคำว่า "นักเลงเก้ายอด"
นักเลงในสมัยนั้นแบ่งเป็น 2 พวกคือนักเลงจีนกับนักเลงไทย นักเลงจีนมาจากคนจีนแผ่นดินใหญ่ เข้ามาไทยแบบเสือผืนหมอนใบ ส่วนใหญ่มาอยู่กันย่านเยาวราช บางส่วนก็ไปเป็นคนงานเมืองแร่ที่ภูเก็ต ใช้แรงงานและค้าขาย หาเงินตั้งตัวได้ไม่อดตาย
ในเมื่อหลั่งไหลกันมามากเข้าเพราะเมืองไทยอุดมสมบูรณ์ พวกคนชั่วที่เข้ามาด้วยก็สบช่องทาง ไม่ต้องทำมาหากิน แต่ตั้งแก๊งค์รีดไถ เก็บส่วยเอากับคนจีนที่มาทำมาหากิน เรียกว่าเก็บกันเป็นรายหัวไปเลย ไม่ให้ก็ใช้วิชามาร ทำร้ายร่างกาย ต่อมาก็ตัดนิ้วบ้าง ท้ายสุดก็ฆ่าทิ้ง
ในเมื่อเมืองไทยเป็นถิ่นทำมาหากินคล่อง คนจีนสุจริตจะหนีก็ไม่ได้ ต้องจำใจจ่ายค่าคุ้มครอง ปล่อยคนชั่วลอยนวล จนพวกนี้ได้ใจส่งข่าวไปยังสมัครพรรคพวก ให้แห่กันมาเป็นจำนวนมาก จนกลายเป็นก๊อดฟาเธอร์จีน เรียกว่าแก๊งค์ "ลั้กกั้ก"
พวกนี้มีอิทธิพลไม่น้อย ตำรวจไทยปราบไม่สำเร็จ ก็เลยใช้วิธีโจรปราบโจรแทน
นักเลงไทยเป็นเจ้าถิ่นมาแต่เดิม เห็นนักเลงจีนกำแหงหนักขึ้น ก็รวมตัวเป็นแก๊งค์นักเลงไทย เรียกตัวเองว่า "เก้ายอด" คือสักที่ท้ายทอยเป็นยันต์เก้ายอด
หลังจากรวมพลได้ ก็ยกพวกเข้าตะลุยเยาวราช ตีกันฆ่ากันบาดเจ็บล้มตายกันมากทั้งสองฝ่าย ฝ่ายเก้ายอดชนะ ตำรวจไทยก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น จับแต่พวกแก๊งค์จีน ไม่จับแก๊งค์เก้ายอด
จากนั้นนักเลงเก้ายอดก็กลายมาเป็นพันธมิตรของตำรวจไทย ไปไหนมาไหนได้ตามสบาย ชาวบ้านเกรงกลัว เพราะพวกเขาเป็นมือเป็นขาให้ตำรวจ ในยุคปลายรัฐบาลจอมพลป.ถึงกับเลื่องลือกันว่า อันธพาลเกลื่อนเมือง
อำนาจถ้าหากว่าตะแคงลงไปข้างหนึ่ง ไม่มีดุลย์มาถ่วงให้พอดีๆ ก็ย่อมตะแคงได้ไม่นาน ยังไงก็ต้องพาคันชั่งคว่ำคะมำลงไป
ผู้ที่มาคว่ำ ก็คือกองทัพที่เงียบสงบมาตลอดในยุคอัศวินผยอง มีอัศวินควบม้าสีเขียวขี้ม้าขึ้นเวทีมาคนหนึ่ง รังสีเจิดจรัสขึ้นทุกทีในช่วงปลายรัฐบาล
แต่จะเป็นใคร ไม่ใช่หน้าที่คนอื่นที่จะเล่า ต้องเจ้าของกระทู้มาเองค่ะ
