ตามล่าหาหนังสืองานศพ

[Wandee]

การศึกษา

โรงเรียนมหาดเล็กหลวง
จบเคมบริดจ์

รับราชการในกระทรวงมหาดไทย  เริ่มจากตำแหน่งเลขานุการมณฑลภูเก็ต  เป็นข้าหลวงหลายจังหวัด
เป็นข้าหลวงพระตะบอง   อธิบดีมหาดไทย  อธิบดีกรมประชาสงเคราะห์   เลขาธิการพระราชวัง  ผู้อำนวยการสำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์
ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าแต่งตั้งเป็นองค์มนตรี


ขออภัยที่ได้ย่อประวัติการศึกษาและการทำงานของท่าน  เพราะอยากจะเล่าชีวิตในวัยเด็กของท่านในตำหนักสมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชินีนาถ 
และได้เป็นมหาดเล็กรับใช้พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยุ่หัว

[Wandee]

       เมื่อต้นรัชกาลที่ ๖   สมเด็จพระพันปีเสด็จอยุธยาและพักอยู่เป็นเวลานาน      บิดาของท่านองคมนตรีเป็นข้าราชการกรมสรรพากรอยุธยา

ได้นำตัวท่านมาถวายสมเด็จพระพันปี  และนำ ม.ร.ว.วิไลยถวายสมเด็จพระเจ้าน้องนางเธอ เจ้าฟ้าวไลยอลงกรณ์



       หม่อมเจ้าหญิงผ่องผัสมณี  จักรพันธ์ เล่าประทานว่า  เดิมท่านพ่อของพี่เหลิม  ไม่ได้คิดจะนำพี่เหลิมมาถวายสมเด็จพระพันปี 

แต่เผอิญพี่เหลิมไปในงาน  สมเด็จฯทอดพระเนตรเห็นจึงรับสั่งว่า "ขอฉันเถอะนะลูกคนนี้"       ท่านพ่อนิ่งไม่กราบทูลว่าอย่างใด

เพราะรักมากไม่อยากให้จากไปอยู่ไกล  ครั้นกลับมาวังจึงปรึกษากันในระหว่างพระญาติ  ซึ่งลงความเห็นกันว่า  ไม่ถวายไม่ได้  เดี๋ยวจะถูกกริ้วว่าอวดดี

สมเด็จพระพันปีทรงพระกรุณามาก  ทรงเลี้ยงรวมกับหม่อมเจ้าหลายองค์   ให้ขึ้นไปรับประทานอาหารหน้าพระพักตร์ด้วยเช่นเดียวกับเจ้านายบางองค์

รับสั่งเรียกพระองค์เองกับพี่เหลิมว่า "ย่า" ทุกครั้งไป




     หม่อมทวีวงศ์ ฯ ชื่อ ภิรมย์เฉลิมลาภ   เป็นที่รู้จักในวังว่าชื่อภิรมย์  ถูกส่งตัวไปเข้าโรงเรียนมหาดเล็กหลวง เป็นนักเรียนนอนค้าง  เสาร์อาทิตย์จึงกลับ 

ถ้าอาทิตย์ไหนไม่กลับ  อาทิตย์หน้าจะส่งคนไปรับเพราะสมเด็จทรงเป็นห่วง



      เป็นเด็กเรียบร้อย  ช่างเอาใจผู้ใหญ่      คุณท้าววรคณานันท์(เจ้าจอมม.ร.ว. ปั้ม  มาลากุล)ผู้สำเร็จราชการฝ่ายในรักคุณชายมากเพราะให้เธอทำอะไรก็ทำได้ดังใจ

แม้นแต่ปอกลูกตาลอ่อนไม่ให้มีรอยมีดและไม่ให้แตก   คุณท้าวทำนายว่าเด็กคนนี้ต่อไปจะได้สายสะพายแดง




ม.จ. พูนพิสมัย  ดิศกุล   เล่าประทาน

     เวลาอยู่ในวังพญาไทนั้น  คุณปั้มรักมาก  ใช้ให้นวดอย่างเด็กผู้หญิง  เพราะช่างประจบและเรียบร้อยอย่างเด็กผู้หญิง    เวลาสมเด็จพระพันปีเสวย

ต้องขึ้นเฝ้าพร้อมกับเด็กรุ่นเดียวกัน มี ม.จ.ศุภสวัสดิ์(ชิ้น)  ม.จ.วิสิษฐ์ฯ สวัสดิวัฒน์ และ ม.จ.มุรธาภิเศก(จิ๋ว  โสณกุล)

เวลาจะขึ้นไปนั้นกลัวด้วย  เบื่อด้วย   เพราะท่านทรงซักต่างๆทุกวัน  เช่นไปโรงเรียนเรียนอะไรบ้าง   ใครเป็นครู  ครูดีหรือไม่ดี   ดีอย่างไรไม่ดีอย่างไร

ชื่ออะไร   เขาเป็นลูกใคร  อายุเท่าไรฯ  เป็นต้น          บางทีก็ทูลตอบไม่ถูก  ท่านก็ทรงติเตียนว่าโง่  ไม่รู้จักถามใคร

วันหนึ่งท่านตรัสถามเด็ก ๆ อยากกินอะไรกันบ้าง?   ทุกคนทูลตอบว่าอยากกินข้างคลุกกะปิ         ท่านก็โปรดให้ทำขึ้นมาให้กินต่อพระพักตร์   

คนหนึ่งกิน ๓ ชาม  คนหนึ่งกิน ๑ ชาม  ม.ร.ว.เฉลิมลาภกิน ๒ ชาม           อิ่มกันแล้วท่านจึงทรงวิจารณ์ว่า  คนที่ ๑ นั้นเป็นคนจะกละจะกลาม       

คนที่ ๒ กินด้วยแกล้งทำต่อพระพักตร์  แล้วจะลงไปกินต่อข้่างล่างเพราะไม่อิ่มจริง          แต่เฉลิมลาถเป็นคนสุจริต   อยากกินก็กินให้เต็มอิ่มจริง ๆ   

จึงทรงมีพระราชดำรัสว่า  เด็กคนนี้ดี

[Wandee]

บันทึกของ ม.จ.อุปลีสาน  ชุมพล

       
      พอโรงเรียนมหาดเล็กหลวงหยุดวันเสาร์อาทิตย์   นักเรียนอื่น ๆ กลับบ้าน  มีแต่นักเรียนหลวงเท่านั้นที่ค้างที่โรงเรียน

ส่วนหม่อมทวีและข้าพเจ้ามักไปเฝ้าสมเด็จพระพันปีที่พญาไทแล้วจึงกลับบ้านหรือไปค้างที่โรงเรียนอย่างนักเรียนหลวงอื่น ๆ

ข้าพเจ้าเองมักจะค้างที่พญาไทคืนหนึ่งเสมอ  แต่ไม่ได้ค้างที่ห้องคุณปุย(คุณท้าวสมศักดิ์)เหมือนแต่ก่อน  เพราะทูนหม่อมติ๋วและทูนหม่อมฟ้าน้อย(พระปกเกล้า ฯ)

ก็เสด็จกลับไปศึกษาต่อแล้ว    ที่ต้องอยู่ห้องคุณปุยก็เพื่ออยู่ใกล้ทูนหม่อมฟ้าน้อยเท่านั้น

[Wandee]

ขุนตำรวจเอก พระมหาเทพกษัตรสมุห(เนื่อง  สาคริก)  เขียน


     "ระหว่่างต้นปี ๒๔๖๓  นายจ่ายวด(ปรานี  ไกรฤกษ์) กับข้าพเจ้า  ทำหน้าที่เป็นเสมียนประจำออฟฟิศทนายความของท่านราม ณ กรุงเทพ 

อยู่ด้วยกันที่พระราชวังพญาไท  ทุกโอกาสที่เสด็จลงดุสิตธานีจะต้องอยู่คอยเฝ้ารับใช้     วันหนึ่งคุณจ่ายวดซื้อมอเตอร์ไซด์ยี่ห้ออินเดียนสีแดงมาใหม่คันหนึ่ง   

เป็นธรรมดาที่มักจะใช้เวลาง่วนอยู่กับรถตามลักษณะของคนที่กำลังหนุ่ม

     ณ บริเวณถนนหน้าเรือนพักของมหาดเล็กรับใช้  ซึ่งอยู่ตรงกันข้ามกับบ้านสองชั้นที่คุณเฉลิมลาภพักอยู่ชั้นบนพอดีนั้น   ตอนเย็นใกล้เวลาที่ท่านรามจะเสด็จลงดุสิตธานี

ข้าพเจ้าก็แต่งตัวนุ่งผ้าม่วงสีน้ำเงิน   สวมเสื้อนอกขาวเดินลงมาจากเรือนพัก   เห็นคุณจ่ายวดกำลังง่วนอยู่กับรถมอเตอร์ไซด์   จนกะดูว่าพอจะติดเครื่องให้รถวิ่งได้

ก็หันมาชวนช้าพเจ้าให้ขึ้นนั่งเกาะท้ายเพื่อไปลองวิ่งดู    พอข้าพเจ้านึกได้ตอนที่จะขึ้นนั่ง  ก็พูดกับคุณจ่าบวดว่า  เผื่อเสด็จลงมาในตอนนี้แล้วไม่เห็นเราทั้งสองคน

น่าจะพลอยกันถูกกริ้วเป็นแน่   คุณจ่ายวดก็ว่า  เออ! จริงซิ   ถ้าเช่นนั้นเนื่องอยู่คอยรับหน้าท่านจะดีกว่า  อย่าไปเลย

     ยังมิทันจะสิ้นเสียงเรื่องการต่อรองกัน   ก็พอได้ยินเสียงคุณเฉลิมลาภตะโกนเสียงดังลงมาจากชั้นบนว่า  จะไปไหนกัน  ขอไปด้วยคน  รอด้วย ๆ  แล้วก็รีบ

วิ่งตึง ๆ ลงบันไดมาโดยไม่รอคำตอบ  ถึงพื้นชั้นล่างแล้วก็วิ่งตรงมากระโดดขึ้นนั่งท้ายรถมอเตอร์ไซด์ทันที         สมัยนั้นรถมอเตอร์ไซด์ยังไม่มีสต้าตเตอร์   

ข้าพเจ้าเห็นเขานั่งกันเรียบร้อยดีแล้วก็ช่วยเข็นท้ายให้เครื่องติดวิ่งออกประตูหายไป   แล้วข้าพเจ้าก็ไปคอยเฝ้ารับใช้ท่านราม ณ กรุงเทพ อยู่ตามหน้าที่


     เวลาผ่านไปไม่ถึง ๒ ชั่วโมง  นายพยอม อักษรมัต  ก็มาขอเฝ้ากราบบังคมทูลว่า  นายจ่ายวดขี่มอเตอร์ไซด์พาม.ร.ว. เฉลิมลาภ

ไปชนกับรถยนต์หลวงแดงพญาเข้าที่ถนนราชวิถีตอนข้ามทางรถไฟไปจากพระราชวังพญาไทประมาณ ๔ เส้น   นายจ่ายวดกะโหลกศีรษะแตกสลบ   

ส่วนหม่อมราชวงษ์เฉลิมลาภกระดูกไหปลาร้าหักเป็นลมอยู่"

[Ruamrudee]

สวัสดีค่ะทุก ๆ ท่านที่เคารพ

คุณวันดีกรุณาเอาเรื่องดี ๆ มาเล่าให้ได้อ่าน น่าสนใจเป็นอย่างยิ่งค่ะ ขอบพระคุณมากค่ะ

อาจารย์เทาชมพูคะ ดิฉันไปงานศูนย์สิริกิตทุกปี ๆ ละ 2 ครั้ง และก็นิยมดูแต่หนังสือเก่า โดยเฉพาะหนังสืองานศพนี่แหละค่ะ เพราะมีเรื่องที่หาไม่ได้จากหนังสือทั่วไปเยอะมาก อุดหนุนมาบางเล่ม ไม่มากนัก เงินไม่ค่อยจะมีค่ะ เพราะเขาจะขายค่อนข้างแพงนะคะ

จึงฝันว่า สักวัน คงมีคนเห็นค่าหนังสือเหล่านี้  หาทางจัดทำห้องสมุดเก็บเฉพาะหนังสืองานศพ เพราะเรื่องราวที่ติดมากับประวัติผู้จากไป มักให้ภาพและเหตุการณ์ที่คนรุ่นหลังไม่เคยรู้มาก่อน หลายเรื่องก็เป็นหลักฐานประวัติืศาสตร์ที่ดีมาก

ดังนั้น จะติดตามอ่านเงียบ ๆ อย่าไม่ลดละเชียวค่ะ ขอบพระคุณทุกท่านที่กรุณาแบ่งปันนะคะ

"ร่วมฤดี"

[Wandee]

       ไปบ่นกับสหายทั้งปวงว่า ไม่มีหนังสืออนุสรณ์  สู้คุณหลวงเล็กไม่ได้  อายฟ้าดิน

โดนเพื่อน ดุ มาว่า  ได้ไปหมดแล้วไง  มาบ่นทำไม

อ้าวซือตี๋ทั้งหลายพูดออกมาได้อย่างไร    ให้มาแต่ประวัตินักประพันธ์เก่า ๆ ทั้งนั้น

ที่จริงก็อ่านผ่านมาบ้าง  จำเรื่องราวที่แปลกประหลาดสนุกสนานได้  แต่ไม่คิดว่าเป็นหนังสืออนุสรณ์เนื่องจากส่วนมากปกขาว  และมีตรามังกร

ห้องสมุดที่นั่งทำงานอยู่นี้คับแคบแอบอุดอู้ค่ะ  

กำลังจะรื้อลงมาบางส่วนเพื่อหาหนังสือที่มีข้อมูลสำคัญไว้ต่อสู้กับคุณหลวงเล็ก

แหล่งข่าวแจ้งมาว่าคุณหลวงคิดจะถามเรื่องพระยาคนสำคัญ ๕๐ คน

อึ้ก!(สะอึกค่ะ)  

[Wandee]

เรียนคุณ โทนี่ฮุย

       ท้องขึ้นบ้างหรือไม่

คุณหลวงเล็กบ่นถึงคุณทุกวัน    ท่านสั่งดิฉันว่าท่านจะไปจตุจักรพรุ่งนี้ไปคุยกับร้านเฮียเต่า

ท่านบ่นว่าท่านจะบุกไปหาคุณด้วยทั้งๆที่ท่านก็ไม่ทราบว่าคุณอยู่ที่ไหน  ดิฉันเรียนท่านไปแล้วว่าคุณอยู่ ราบ 11

คุณก็ลองบุกไปหาท่านบ้างซิ  แล้วท่านจะรู้สึก

[Wandee]

       หนังสืออนุสรณ์ของ พลตรี หม่อมทวีวงศ์ถวัลยศักดิ์นั้น  นอกจากจะมี พระราชวงศ์  ท่านผู้ใหญ่  และผู้เคยร่วมงาน เขียนไว้อาลัยแล้ว

ยังมีบทความที่มีประโยชน์น่าอ่านเป็นความรู้

       งานของท่านองคมนตรีเองมีเรื่อง

พระราชพิธีประจำปีในรัชกาลปัจจุบัน
พระราชพิธีถือน้ำพระพิพัฒนสัตยา

พระนิพนธ์ ของ พระวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยลาภพฤติยากร
ฉากลายรดน้ำในพระที่นั่งดุสิตมหาปราสาท


งานเขียนของ ม.ร.ว. แสงสูรย์  ลดาวัลย์
พระพุทธปฎิมากรฉลองพระองค์
ฐานันดรศักดิ์แห่งพระราชวงศ์ของไทย
พระราชพิธีบรมราชาภิเศกครั้งกรุงรัตนโกสินทร์

[Wandee]

ม.ล. ปิ่น  มาลากุล  เขียนถึง หม่อมทวีวงศ์ ฯ


       "หม่อมทวีวงศ์ ฯ เฝ้าแหนรับใช้ทุกอย่างขณะที่ยังไม่เสด็จลง  หรือเมื่อเสด็จขึ้นแล้วก็ได้อยู่เฝ้ารับใช้เหมือนเป็นผู้ช่วยมหาดเล็กห้องบรรทม

เมื่อเสด็จลงกีฬาก็เล่นด้วย  โดยเฉพาะ Rounder  หม่อมทวีวงศ์ได้เป็นผู้วิ่งแทนพระองค์บ่อย ๆ   เมื่อเสด็จประพาสโดยขบวนเรือกรรเชียง

เรามักจะเห็นหม่อมทวีวงศ์นั่งอยู่ที่หัวเรือเรือพระที่นั่ง


        หม่อมทวีวงศ์  มีร่างค่อนข้างเล็ก  จึงมักต้องแสดงละครในบทของเด็กหรือสตรี  ทั้งละครพูด ละครพูดสลับรำ  และละครรำ

เช่นบทของแม่เฉลิมในเรื่องหาโล่ห์   บทของเอเลนในเรื่องวิวาห์พระสมุทร   บทของนางสุวรรณเกษาตัวปลอมในเรื่องพระเกียรติรถ 

และพระภรตกุมาร  ในเรื่องศกุนตลา  แต่ที่ข้าพเจ้าชอบเป็นพิเศษก็คือเมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในรัชกาลที่ ๖  ทรงแสดงเป็น John Smith

ในเรื่องล่ามดี  และหม่อมทวีวงศ์  แสดงเป็นลูกสาวที่ชื่อ Betty Smith"

[Wandee]

ท่านผู้หญิง มณีรัตน  บุนนาค  เขียนถึงคุณอา


       "สมเด็จ ฯ ทรงพระกรุณารับสั่งเรียก คุณอาว่า 'พี่เหลิม'  ในบางครั้ง  โปรดให้ตามเสด็จไปหัวหินทุกปี

เคยรับสั่งชม คุณอา เหมือน การี่ คูเปอร์ดาราตุ๊กตาทองสมัยก่อน    ซึ่ง คุณอา ก็ภูมิใจนักหนา 

เอ่ยให้พวกเราฟังอยู่เสมอ ๆ จนต้องล้อว่า "ทรงหมายว่าการี่คูเปอร์ตอนแก่กระมัง"

[Ruamrudee]

สวัสดีค่ะ คุณ Wandee และ คุณ Luanglek

ดิฉันได้อ่านเรื่องของพระยาทรงสุรเดช มีตอนหนึ่ง อ้างอิงจากหนังสือ 55 ปี ชีวิตของข้าพเจ้า เข้าใจว่า เป็นหนังสือของ พลโท ประยูร ภมรมนตรี

ดิฉันเคยอ่านสมัยเด็ก ๆ จากห้องสมุดที่สวนลุมพินี หลังจากนั้น หาซื้อไม่ได้เลย (เคยเห็นวางขายที่งานสัปดาห์หนังสือ แต่วันนั้น ไม่มีเงินเหลือ จึงไม่ได้ซื้อแล้วห็หาไม่ได้อีก)

ปรากฏว่า หนังสือดังกล่าว ได้รับรางวัลอะไรสักอย่างหนึ่ง แล้วถูกถอดถอนในภายหลัง ไม่ทราบสาเหตุคืออะไรคะ

หนังสืออีกเล่มที่ดีมาก และลงทุนซื้อมาเก็บไว้ในราคาค่อนข้างแพง แต่ก็คุ้มค่า คือ หนังสือ ประวัติท่านชิ้น ม.จ.ศุภสวัสดิ์ สวัสดิวัฒน์

ไม่ทราบมีใครเคยอ่านบ้างไหมคะ มีอะไร ๆ ที่คนรุ่นหลังไม่รู้เกี่ยวกับเสรีไทยมากมาย

อยากได้ผู้รู้มาช่วยกันวิเคราะห์วิจารณ์ให้คนรุ่นหลังได้เข้าใจประวัติศาสตร์ให้ตรงค่ะ

ด้วยความนับถือนะคะ

"ร่วมฤดี"
 

[Wandee]

อนุสรณ์งานพระราชทานเพลิงศพ หม่อมราชวงศ์  จิตราภา  (นวรัตน) ยะสวัสดิ์


หม่อมราชวงศ์ จิตราภา (นวรัตน)  ยะสวัสดิ์  เป็นธิดาสุดท้องของ มหาเสวกตรี หม่อมเจ้าปราณีเนาวบุตร  กับหม่อมผาด

เกิด               วันที่ ๖ พฤษภาคม  ๒๔๗๔  ณ วังนวรัตน  ตำบลเทเวศน์  กรุงเทพมหานคร
ถึงแก่กรรม       วันที่ ๙ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๓๓

สามี               พลโท วิฑูรย์  ยะสวัสดิ์

บุตร               นายสุรเดช




       หนังสืออนุสรณ์เล่มนี้  เป็นหนังสือหายากเล่มหนึ่ง       เมื่อเริ่มศึกษาเรื่อง พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัว  ก็ได้ตำราปืนใหญ่มา รวมทั้งเอกสารทางการ

และประวัติศาสตร์ต่าง ๆ  ทั้งประวัตินาย นอกซ์ และ ร้อยเอกอิมเป(รายนี้ประวัติลึกลับ ไปได้มาจากเอกสารของบริติข อินเดียหรืออะไรทำนองนั้น)     ได้คิดผิดไปว่ามีหนังสือพอแล้ว

เมื่อต้องการอ่าน พระนิพนธ์ ของ กรมสถิตย์ธำรงศักดิ์  ก็ต้องไปขอยืมเอกสารของเพื่อนมาถ่ายเอกสาร  ตั้งใจว่าถ้าไม่มีการทวงถามอย่างเป็นทางการโดยปิดอากรแสตมป์มา

ก็คงจะทนุถนอมหนังสือเล่มนี้ไว้  เพราะมีประโยชน์มากเกินกว่าที่คิด


     เล่มสีน้ำเงิน  มีชื่อคุณหญิงอยู่ตอนล่างของปก เป็นสีเงิน


       นอกจากพระนิพนธ์ของกรมสถิตย์ธำรงศักดิ์ ซึ่งนักประวัติศาสตร์ทั้งปวงไม่น่าพลาด  ยังมีเรื่องเรือประเภทต่างๆ ในหน้า ๓๘ คือเรือบริก  เรือบาร์ก  และ สกูเนอร์  

เวลาอ่านแล้วไม่รู้จักก็รำคาญตัวเองอยู่เหมือนกัน

       มีผังราชสกุล และพระราชประวัติสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัว ๒ บทความ  มี "เลาะวัง" ๑  

บทความเรื่องพระปรีชาสามารถของพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัว ของ ถนอม  นพวรรณ ซึ่งมีรายละเอียดเรื่องป้อมน่าอ่านมาก  

มีบทความเรื่องการทรงผนวช  ซึ่งน่าใช้อ้างอิงมาก


       มีคำถามว่า

หกพระยาในตอนนี้คือใครบ้าง

"ราวดึกสงัดปัจฉิมราตรี                                        ก็รีบพาชนนีขนิษฐน้อย
หกพระยาข้าทูลละอองบาท                                    บวรนารถเคยได้ใช้สอย
ล้วนซื่อตรงจงรักไม่เลื่อนลอย                                  ได้ติดต้อยตามเตือนเพื่อนชีวิต"


ในจำนวนหกพระยา   เป็นสี่พระตำรวจ หรือสองพระตำรวจ            กรุณาแต่นามเท่านั้นพอ  เรื่องประวัติพอไปหาดาบหน้าได้

[Wandee]

ขอบคุณ คุณร่วมฤดีค่ะ  


     เคยเตือนสหายทั้งปวงไม่ให้ใช้หนังสือของพลโทประยูร ภมรมนตรีเพราะถูกฟ้องว่าข้อมูลคลาดเคลื่อนให้เก็บออกจากตลาดค่ะ

ร้านหนังสือหรือโรงพิมพ์ที่ถือหนังสืออยู่ก็ฉีกปกเดิมออกใส่ปกใหม่สีขาว  วางขายแต่ไม่ทั่วไปนัก

คราวหน้าถ้าเห็นก็ซื้อเถอะค่ะ   อ่านสนุกมากแต่จะนำข้อมูลมาใช้คงไม่ได้


       ร้่านน้ำชาที่โรงแรมเอราวัณดั้งเดิมที่เข้่าออกทางร้านค้าเล็กๆหมู่นั้น  เป็นที่ๆ พลโทประยูรนั่งพักผ่อนประจำก่อนที่ท่านจะประสบอุบัติเหตุ

สมัยทึ่คุณเทาชมพูยังอยู่ชั้นน่าจะประถมหรือมัธยมต้นที่โรงเรียนแถว ๆ นั้น    

เค้กเนยที่นี่อร่อยมาก  และกาน้ำชาชุบเงินหนา  เครื่องไม้เครื่องมือก็เป็นเงินทั้งสิ้น  หัวหน้าบ๋อย นับถือความสามารถของ ด.ญ. วันดี

ในการกินขนม  สั่งแซนวิชแปลก ๆ   และเรียกน้ำร้อนมาเติมกาชาหลายครั้ง    

ถ้ารู้จักกับคุณเทาชมพูมาก่อน  คงเอาขนมไปส่งที่หน้าโรงเรียนทั้งๆที่คุณเทาชมพูไม่ใช่นักเรียนประจำ

ถ้าพูดถึงอาหารการกินแล้ว  สามารถเลี้ยวออกทะเลไปไกลค่ะ


     คุณหลวงวันนี้หายตัวไปจตุจักรค่ะ   เดี๋ยวดิฉันจะโทรไปตาม ตามร้านในเส้นทาง    

ท่านสูงอายุค่ะ  ไม่ชอบใช้มือถือ   ท่านหิ้วถุงผ้าหนาๆไว้ใส่หนังสือ  แล้วยังมีถุงผ้าพับไว่ในถุงผ้านั้นอีก ๑ หรือ ๒ ใบไว้ใส่หนังสือที่เจอ


       เรื่องท่านชิ้นนั้น  มีผู้เขียนละเอียดไว้หลายแห่งแล้ว

[เทาชมพู]

ถึงไม่ได้อยู่ร.ร.เดิมมาหลายสิบปีแล้ว   ทุกวันนี้    ก็ยังนัดกินบัตเตอร์เค้กกันได้นะคะ คุณวันดี   

ถ้าดญ.วันดีเอาเค้กเนยมาส่งให้ดญ.เทาชมพูที่รั้วร.ร. จะได้รับฟรุ้ทเค้กฝีมือคุณแม่ของดญ.เทาชมพูตอบแทน 1 อันใหญ่
ฟรุ้ทเค้กของแม่ พิมพ์เหมือนพิมพ์เยลลี่รุ่นเก่าที่มีกลีบโค้งกลมรอบด้าน  แต่เป็นพิมพ์เค้กขนาดใหญ่เท่าเค้กวันเกิดสมัยนี้   ในเนื้อเค้กมีเชอรี่เชื่อม  และลูกเกต  ไม่มีไอซิ่ง ทำไว้แจกเพื่อนฝูง ไม่ได้ขาย
มีอะไรอย่างหนึ่งที่คุณแม่ใส่ลงในเค้กให้หอมหวาน  เป็นของเหลวสีน้ำตาลเข้ม ในกระป๋องเล็กๆ หยดลงในแป้งผสมสองสามหยด     มันจะหอมเหมือนใส่บรั่นดี แต่ว่าไม่ใช่บรั่นดี    บ้านเราไม่กินเหล้ากัน  ดิฉันไม่รู้ว่าเรียกอะไรจนบัดนี้

คุณแม่เป็นลูกค้าประจำของร้านเสรีวัฒน์ที่สะพานหัน  ซื้อแป้งซอฟตาซิ้ลค์ เชอรี่เชื่อม ลูกเกต ผงฟูรอยัล เนยและนมตราแหม่มทูนหัว ที่นั่นเป็นประจำค่ะ
เมื่อไม่มีคุณแม่แล้ว  ดิฉันก็ไม่เคยได้กินฟรุ้ทเค้กอย่างนี้เลย นับแต่นั้นมา

[Wandee]

เสรีวัฒน์ที่มีเนยถังทอง  แป้งสาลี และเครื่องมือทำขนมขาย 

มีหนังสือทำขนมเป็นหนังสือเล่มเล็กๆ   มีขนมอย่างหนึ่งชื่อผีเสื้อ   อ่านแล้วน่าสนุกค่ะ

คือทำคัพเค้กธรรมดา  ตัดยอดที่สูงออก  แบ่งเป็นสองส่วน(ปีกผีเสื้อ)แล้วใส่กลับลงไปในคัพเค้กอันเดิม  ฟังดูง่ายมาก อิอิ

กุลสตรีไทยสมัยก่อนทำกับข้าวขนม ตัดเสื้อผ้า  ถักนิต  ปักผ้า ไปสะพานหัน  บางลำภู และสหกรณ์  อ้อ! ที่ประตูน้ำมีร้านขายเครื่องกระป๋องเรียกว่าร้านใต้ดิน

โชคดีที่แม่สนับสนุนให้อ่านหนังสือค่ะ   ถ้าเรียกหาตัวต้องขาน  แล้วไปปรากฎตัวให้เห็น

จะโดนถามว่า  ทำอะไรอยู่

อ่านหนังสือจ้ะ  ด.ญ.วันดีตอบเสียงใส

แม่ก็จะบอกว่า  ไปได้ (คือไม่ต้องช่วยงานนานาประการนับไม่ถ้วน)   การอ่านหนังสือเป็นการป้องกันตัวของดิฉันค่ะ