บุคคลสำคัญอย่างจอมพล ป. และพลต.อ.อดุล เป็นคนที่น่าสนใจศึกษาการทำงานของท่าน เพราะงานที่ทำมีทั้งคุณอนันต์และโทษมหันต์
เมื่อพิจารณาเส้นทางการเมืองของจอมพล ป. ดิฉันมองอย่างหนึ่งว่าท่านคงเป็นที่เชื่อถือและยำเกรงของเพื่อนพ้องทหารจำนวนมาก เมื่อมีการรัฐประหารหรือปรามปรามทีไร จอมพลป.ถึงไม่เคยพลาด แสดงว่าท่านหาคนเป็นมือเป็นแขนให้ท่านได้เยอะ ไม่เฉพาะแต่มือขวาอย่างหลวงอดุลเท่านั้น
ดูแต่รัฐประหารที่จอมพลผินทำ เป็นตัวอย่าง อ่านคำชี้แจงของจอมพลผินก็เห็น ท่านยอมรับว่าบารมีท่านไม่เทียบเท่าจอมพลป. ความเคารพยำเกรง มีเหนือกว่าความต้องการเป็นใหญ่
หลวงอดุลเองเมื่อสังเกตถึงผลงาน ก็ทำให้จอมพลป.อย่างมอบกายถวายชีวิต จะว่าเป็นเพราะหวังเงินทองผลประโยชน์ก็ไม่ใช่ เพราะท่านไม่คอรัปชั่น บ้านช่องทางการก็ต้องสร้างให้อยู่ และไม่ปรากฏว่าลูกหลานท่านติดอันดับมหาเศรษฐีในภายหลัง
ถ้าจะว่าท่านหวังตำแหน่ง ตำแหน่งที่มาแบบไม่มีผลประโยชน์แอบแฝง มันก็คือความรับผิดชอบและงานหนักเท่านั้นเอง ทั้งยังเสี่ยงต่อการถูกปองร้ายด้วย เพราะเป็นตำแหน่งที่ให้โทษคนอยู่มาก
แต่ท่านก็ทำให้จอมพลป. ทุกอย่าง จนกระทั่งมาแตกกันในบั้นปลาย
เคยรู้จากผู้ใหญ่ว่า จอมพลป.ตอนหนุ่มๆ(ถึงตอนแก่ก็เถอะ) เป็นคนรูปงาม กิริยามารยาทดีหาที่ติมิได้ พูดจาไพเราะ ใครรู้จักท่านเป็นส่วนตัวมักจะปลื้ม เพราะท่านเป็นคนมีเสน่ห์
นอกจากมีเสน่ห์ อาจมีอำนาจด้วยในตัว ท่านถึงผูกใจนายทหารชั้นผู้ใหญ่ไว้ได้มาก จะยกเว้นก็แต่คลื่นลูกหลังอย่างจอมพลสฤษดิ์ ซึ่งมีคุณสมบัติบางอย่างเหมือนท่าน
อย่าเพิ่งเริ่มเรื่องจอมพลสฤษดิ์นะครับ ขอร้องงง
ไม่เริ่มค่ะ รอคุณนวรัตนเริ่มเองนะคะ
