เมื่อตอนที่พี่ไผ่หน้าดำคร่ำเครียดอยู่กับการทำวิทยานิพนธ์
จนแทบจะสำลักความเครียดตายนั้น ญาติมิตรจะอาศัยไหวัวานอะไร
ก็ให้รู้สึกว่าเป็นการรบกวน เหมือนคนไร้น้ำใจ
ช่วงนั้นเอง
"น้องน้อย" เพื่อนสนิทของพี่ไผ่ ซึ่งอยู่ต่างจังหวัดแสนไกล
ก็มาขอให้พี่ไผ่ช่วยจัดการเรื่องการสมัครสอบเรียนต่อให้
นับตั้งแต่การซื้อใบสมัคร การสมัคร ดูสถานที่สอบ ดูรายชื่อผู้มีสิทธิ์สอบ
หาที่พักให้ ส่งข่าวให้เป็นระยะ ๆ ไปรับ ไปส่ง ทุกครั้งที่เข้ากรุงเทพฯ
แจ้งผลการสอบข้อเขียน การสอบสัมภาษณ์ รายละเอียดต่าง ๆ ในการรายงานตัว ฯลฯ
ซึ่งล้วนแต่ต้องรีบแจ้งให้ทราบทางโทรศัพท์ทางไกลทั้งสิ้น
และที่บ้านน้องน้อยไม่มีโทรศัพท์
ต้องโทรไปที่ทำงานของแฟนน้องน้อยในเวลากลางวันแสก ๆ
ซึ่งสิ้นเปลืองค่าโทรศัพท์มาก และหาตัวน้องน้อยยากด้วย ต้องโทรตั้งหลายครั้ง
ข่าวว่าตั้งแต่ประกาศผลว่าน้องน้อยสอบได้ ผอ.
ก็อนุญาตให้น้องน้อยลาเพื่อเตรียมตัวเกี่ยวกับการรายงานตัวเข้าเรียนไม่ต้องไปโรงเรียนอีกแล้ว
แทนที่น้องน้อยจะอยู่คอยรับโทรศัพท์จากพี่ไผ่ แต่กลับวิ่งไปโน่นมานี่ วัน ๆ
ไม่ได้อยู่ติดบ้านเลย
ซึ่งเรื่องนี้พี่ไผ่รู้สึกน้อยใจและเกิดความรู้สึกขัดแย้งมาก
แฟนน้องน้อยก็ได้ดุน้องน้อยว่า พี่ไผ่เขาช่วยเหลือเธอ
เธอควรจะตอบแทนด้วยการอยู่ให้พี่ไผ่ช่วยได้สะดวกหน่อย ไม่ใช่วัน ๆ เอาแต่ตะลอน
ๆ ไปช่วยคนนั้นคนนี้ น้องน้อยตอบว่า
"นี่แหละ
ก็เพราะฉันเที่ยวช่วยคนอื่น พี่ไผ่เขาถึงได้ช่วยฉันไง"
/>
คำตอบของเขา ทำให้พี่ไผ่นึกไปถึงเรื่องรังสีตกกระทบและรังสีสะท้อนทันที
และสามารถขจัดความรู้สึกขัดแย้งและความน้อยใจไปได้เป็นปลิดทิ้ง
รู้สึกว่าได้ยกระดับจิตใจของตนเองขึ้นมาอีกระดับหนึ่ง
เกิดความเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง ว่า
A ช่วย B แต่ B
ไม่จำเป็นต้องช่วย A เสมอไป อาจจะเป็น
A ช่วย B แต่ B
ไปช่วย C
/>
ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาตามธรรมชาติดังภาพรังสีตกกระทบและรังสีสะท้อนข้างล่างนี้
ถ้าจะพิจารณาเป็นองศา
ก็จะมีเพียงหนึ่งในร้อยแปดสิบเท่านั้นที่รังสีสะท้อนจะย้อนรอยเดิมของรังสีตกกระทบ
คือ กรณีที่รังสีตกกระทบตั้งฉากกับแนวระนาบที่จุดตกกระทบเท่านั้น กรณีอื่น ๆ
ล้วนแต่สะท้อนไปในแนวที่ไม่ย้อนแนวเดิมทั้งสิ้น !
/>
ขอเชิญชวนท่านอื่น ๆ ที่มีประสบการณ์ในทำนองนี้
ส่งเรื่องของท่านที่เกี่ยวกับ "รังสีตกกระทบและรังสีสะท้อนสอนคุณธรรม"
มาแลกเปลี่ยนกันด้วยค่ะ
![]()
src='
http://vcharkarn.com/reurnthai/uploaded_pics/RW348x000.gif'>
