เอ่อ...คุณวันดี ตอนนั้นผมอยู่ปลายยอดไผ่ครับ
จำได้เลาๆ ว่า พลตรี ประภาส ท่านเคยเล่าหรือให้สัมภาษณ์ไว้ว่า
เมื่อท่านมาเป็นโฆษกบรรยายพระราชพิธีใหม่ ๆ
ท่านก็ไม่ใคร่ทราบข้อมูลพระราชพิธีสักเท่าไร
แต่เมื่อมารับหน้าที่นี้แล้ว ท่านก็เริ่มศึกษาหาข้อมูลมากขึ้น
ประกอบกับท่านได้รับมอบหมายให้ทำงานอย่างนี้บ่อยๆ เข้า
ท่านจึงชำนาญและมีประสบการณ์มาก
จะว่าไปก็เหมือนกับคนทำงานแปลเอกสารนั่นแหละครับ
แรกๆ ก็แปลได้ไม่สละสลวย แปลผิดๆ ถูกๆ ไม่รู้จักคำศัพท์เฉพาะทางบ้าง
แต่ถ้าได้ทำบ่อยๆ เข้า และหมั่นหาความรู้ใส่ตัวมากขึ้น
ก็จะเป็นผู้เชี่ยวชาญได้เหมือนกัน
กรณี พลตรี ประภาส นอกจากงานพระราชพิธีแล้ว
เรายังได้ยินท่านอ่านประกาศเวลารถถังออกมาวิ่งตามถนนในพระนครด้วย แม้กระทั่งครั้งล่าสุด
นัยว่า น้ำเสียงของท่านเป็นเอกลักษณ์สำหรับการอย่างนั้นไปแล้ว และคนก็จดจำได้มากเสียด้วย
ไม่รู้ว่า ท่านจะภูมิใจหรือไม่
ข้อมูลเป็นสิ่งสำคัญมาก จะเขียนหนังสือสักเรื่องก็ต้องหาข้อมูล
การเป็นผู้บรรยายในงานสำคัญๆ ก็ต้องหาข้อมูลกันอย่างหนัก
แต่รู้สึกว่า โฆษกหรือพิธีกรเดี๋ยวนี้หย่อนยานเรื่องการหาข้อมูลกันมาก
ยังไม่นับเรื่องพูดผิด ติดตะกุกตะกัก พูดเร็วจนฟังไม่ทัน
