นิยายเก่าเล่าใหม่

[NAVARAT.C]

หนังสือเกี่ยวกับเด็กนั้น จ้อนกับแดง ว่าสนุกแล้ว ไปอ่าน “วิลเลี่ยมเด็กจอมแก่น” ของ ว. ณ ประมวลมารค ยิ่งสนุกเข้าไปกันใหญ่  เรื่องนี้พระองค์หญิงวิภาวดีทรงแปลมาจาก “William” ของ Richmal Crompton ที่เขียนออกมาเป็นชุดใหญ่ ผมเพิ่งรู้ตอนเข้าเวปหาข้อมูลเรื่องนี้นี่เองว่า ผู้เขียนเป็นผู้หญิง นึกว่าเป็นผู้ชายแบบป.อินทปาลิตเสียอีก ตกลงแล้วนักเขียน และนักแปลเรื่องเด็กผู้ชายที่แก่นๆได้อย่างเยี่ยมยอดนี่เป็นผู้หญิงทั้งนั้นเลยสิเอ้า ไม่รู้พวกเธอรู้ได้อย่างไรละเอียดละออว่าพวกเด็กผู้ชายมีพฤติกรรมป่วนประสาท(โดยไม่ทะลึ่ง)ได้เยี่ยงนี้ ท่านๆลองดูท่าทางของตัวแสดงที่เขาเอามาทำหนังดูสิครับ เห็นท่านายวิลเลี่ยมแล้วเป็นยังไง ผมยังเสียดายว่า ริชมอลเขียนเรื่องนี้ไว้เป็นสิบเล่ม พระองค์หญิงทรงแปลเรื่องแรกเรื่องเดียวคือ William’s happy days  แล้วก็มิได้ทรงแปลอีกเลย ทำไม๊ ทำไม

[เทาชมพู]

จ้อนกับแดง ปกที่คุณนวรัตนนำมาลงให้ดู   ดิฉันมี  แต่ไม่เหลือซากแล้ว   ข้างในมีภาพจ้อนนอนอยู่บนเตียงมีคุณแม่นั่งยิ้มอยู่ข้างเตียง
เป็นเตียงสำหรับเด็กฝรั่งที่น่ารักมาก  มีผ้าห่มเป็น quilt แบบฝรั่ง  ติดระบาย   ในยุคที่เมืองไทยมีแต่ผ้าผวย

หนังสือการ์ตูนนอกจากชุดของวอลท์ ดิสนีย์  มีการนำการ์ตูนฝรั่งมาพิมพ์ แปลภาษาไทยในคำพูด    
ตัวการ์ตูนอีกชุดที่ดังมากในสมัยนั้นชื่อ little Lulu  หรือไทยเรียกว่า หนูน้อยลูลู   เจ้าหนุ่มอ้วนคู่หูชื่อ ทับบี้

[เทาชมพู]

กำลังจะพูดเรื่อง วิลเลียม  เด็กจอมแก่น พอดี     เป็นหนังสือเล่มโปรดในวัยเด็กอีกเล่มหนึ่งค่ะ
เป็นหนังสือปกแข็งรวมเรื่องสั้นราวๆ ๑๒ เรื่องของวิลเลียม บราวน์  มีพี่ชายหนุ่มน้อยชื่อโรเบิตและพี่สาวชื่อเอเธล
ความซุกซนอย่างไร้เดียงสาของ "คณะนอกกฎหมาย" ที่วิลเลียมเป็นหัวหน้า จนป่วนกันทั้งหมู่บ้าน  ทำให้คนอ่านที่เป็นเด็กนักเรียนยิ้มได้ตลอดตั้งแต่คำแรกจนคำสุดท้าย
อ่านแล้วอ่านอีก  พร้อมเสียดายว่าทำไมพระองค์หญิงไม่ทรงแปลเพิ่ม
เวลาผ่านไปหลายสิบปี   ไปสืบหาจนเจอเรื่องนี้ทางอินเทอร์เน็ต      พอดีลูกสาวคนโตเรียนอยู่อังกฤษในเวลานั้น    แม่เลยฝากซื้อได้มาหลายสิบเล่ม    ตั้งใจจะแปล    ผ่านไปหลายปีเพิ่งเสร็จไปเรื่องเดียว  พิมพ์แจกแฟนคลับ ไม่มีขาย
เรื่องที่เหลือยังคงเรียงกันอยู่ในตู้   หาเวลาว่างมาแปลไม่ได้สักที     นอกจากนี้มีปัญหาลิขสิทธิ์เข้ามากำหนด ถ้าสนพ.เขาไม่อนุญาตก็แปลไม่ได้  เว้นแต่แปลประกอบการสอนในห้องเรียน เพื่อประโยชน์ทางการศึกษา

[NAVARAT.C]

ขอสมัครเป็นแฟนคลับ ณ บัดนาวครับ
จะต้องทำอย่างไรบ้าง ช่วยบอกเป็นวิทยาทานด้วย

[เทาชมพู]

ก่อนอื่นต้องไปค้นก่อนว่าที่เหลืออยู่บนชั้นหนังสือ มีกี่เล่ม และอยู่ตรงไหน
หลังจากนั้นจะส่งให้หลังไมค์ค่ะ

[เทาชมพู]

ไปค้นมาแล้ว เจอเล่มเดียว     กำลังหาว่ามีอีกไหมค่ะ
เอาปกมาให้ดูเล่นพลางๆ

[เทาชมพู]

นิทานสำหรับเด็ก เนื้อเรื่องเป็นนิทานพื้นบ้าน ที่ได้รับอนุญาตให้อ่าน คือนิทานของเสรี เปรมฤทัย     อ.เสรี มีฝืมือทั้งแปลเรื่องต่างประเทศ  แต่งเอง และวาดรูป
จำได้แค่นี้เอง
******************
แม่อ่านนิตยสารศรีสัปดาห์    สมัยกึ่งพุทธกาลเป็นนิตยสารชั้นนำของกลุ่มคนอ่านผู้หญิง   นักเขียนประจำเกือบทั้งหมดก็เป็นผู้หญิง    จะว่าไปแล้ว  นึกไม่ออกเลยว่ามีผู้ชายเขียนอยู่ด้วย
นักเขียนนำของนิตยสารคือคุณ "จินตะหรา"  หรือม.ร.ว. จินตนา นพวงศ์  เขียนเรื่องปรารถนาแห่งหัวใจ  แสงสูรย์   และนามปากกา สราญจิตต์  เขียนเรื่อง บุษบาวิไล ลงในนิตยสารรายเดือนในเครือเดียวกัน ต่อมาเลิกไป
 ม.ล.ศรีฟ้า(ลดาวัลย์)มหาวรรณ  ใช้นามปากกาว่า จุลลดา ภักดีภูมินทร์  เขียนเรื่อง ลางรัก
 คุณกฤษณา อโศกสินใช้นามปากกาว่า กัญญ์ชลา เขียนเรื่อง ประตูสีเทา
คุณสุภาว์ เทวกุล เขียนเรื่องสั้นลงเป็นประจำ  เป็นเรื่องสั้นที่มีหลากรส  หวาน คมคาย ขบขัน ล้อเลียน    เรื่องตลกของเธอมีอยู่ชุดหนึ่ง ตัวเอกชื่อคุณแมว เป็นผู้ชายละเอียดลออเกินมนุษย์      คุณแมวหัดเขียนนิยาย แค่นางเอกตื่นจากที่นอน ก็บรรยายละเอียดขนาดว่าก้าวลงจากเตียง หย่อนเท้าซ้ายก่อนตามมาด้วยเท้าขวา  จะก้าวกี่ก้าวบอกหมด  เอื้อมมือหยิบอะไรก็บอกทุกอิริยาบถ
บรรยายไปเป็นหน้า   นางเอกยังลงจากเตียงเดินไม่ถึงห้องน้ำเลยค่ะ

ในนิตยสารศรีสัปดาห์นี้เอง  โรสลาเรน หรือ ทมยันตี ถือกำเนิดขึ้นในวงการ     เธอมีเรื่องสั้นที่ตัวเอกเป็นเด็กหนุ่มชื่อนายตั้ม  มีพี่ชายเป็นนิสิตแพทย์ และพี่สาวสวยอีกคน     เป็นเรื่องครอบครัวที่แจ่มใสน่ารัก  แต่ก็มีบางตอนที่เศร้าจนน้ำตาตก เมื่อตั้มเล่าถึงเพื่อนที่จากไปด้วยโรคฮีโมฟีเลีย(เลือดไม่แข็งตัว)
"ในฝัน" นวนิยายเรื่องยาวเรื่องแรกของโรสลาเรน  ลงที่นี่ด้วย    พระเอก เจ้าชายโอริสสา  เป็นเจ้าชายแสนหล่อแห่งดินแดนภารตะในฝัน       เรื่องต่อมาคือ ค่าของคน   นิยายโรแมนติคที่พระเอกเป็นนักธุรกิจหล่อ รวย เจ้าชู้ ลูกเล่นพราว   นางเอกก็แสนบอบบางและหยิ่งทะนงในศักดิ์ศรี    ตอนนั้นดิฉันดูเหมือนจะเข้าร.ร.เตรียมอุดมแล้ว  จำได้ว่าสาววัยรุ่นคลั่งไคล้เรื่องนี้กันมาก

[เทาชมพู]

ย้อนกลับไปเรื่องวิลเลี่ยม เด็กจอมแก่นอีกหน่อย
เรื่องนี้ทำละครวิทยุ  ทีวีและหนังมาหลายยุคแล้ว  ล่าสุด ปี 1994-5  BBC เอามาทำหนังชุด Just William
ผู้รับบทวิลเลี่ยมคือดาราเด็กชื่อOliver Rokison
เชิญอ่านได้ที่นี่ค่ะ
http://www.justwilliam.co.uk/page-film1st.htm

[เทาชมพู]

ทั้งแฟนเก่าและแฟนใหม่ของวิลเลียม ดูได้ที่นี่  ในยูทูปมีอีกหลายคลิป

[เทาชมพู]

[NAVARAT.C]

ขอบคุณครับ เห็นแล้วเหมือนเจอเพื่อนเก่าที่หายไปนานจนลืมหน้ากันไปแล้ว

ค่อยชุ่มชื่น มีกำลังวังชากลับไปลุยเมืองญวนเมืองเขมรต่อได้

ป.ล.แต่ผมว่าเจ้าเด็กในรูปขาว-ดำของผมหน้าตาท่าทางกวนกว่าเจ้าอ้วนในหนังนะครับ
ดูในclipแล้ว ท่าทางจะลูกไฮโซไปหน่อย ไม่ค่อยบ้านนอกๆตามเนื้อเรื่อง

[proudtobethai]

แวะเข้ามาอีกรอบ หลังจากหายจากอาการคาดไม่ถึงค่ะ

มาบอกความเปิ่นของตัวเอง เพราะตามอ่านหลายหัวข้อในเวปนี้มาตั้งนาน ไม่เคยเฉลียวใจเลยว่าใครเป็นใครบ้าง แม้บางครั้งเคยมีแวบเข้ามาในสมองบ้างว่า ทำไมเวปฯนี้ มีแต่ผู้ทรงคุณวุฒิ แต่ละท่านมีความรู้รอบด้านมาถ่ายทอดให้อ่าน ก็ดันไปคิดซะว่า ก็เวปวิชาการนี่นา คงเป็นคณาจารย์หลายๆท่าน เข้ามาเป็นสมาชิกหรือดูแลเวปอยู่

แต่พอเห็นหน้าปกหนังสือ คห ที่ 20 ทำเอาถึงบางอ้อเลยค่ะ ตามมาด้วยอารมณ์ดีใจ ที่ได้เจอกับนักเขียนในดวงใจ ในโลกไซเบอร์นี้ ดีใจจริงๆเลยค่ะ เพราะเป็นแฟนหนังสืออาจารย์มาเงียบๆนานแล้ว ตั้งแต่สมัยก่อน อยู่บ้านที่ต่างจังหวัด คุณแม่รับนิตยสารสกุลไทย เป็นประจำ ก็จะติดนิยายในนิตยสารฯ และเป็นแฟนหนังสือ ของอาจารย์ และ ทมยันตี มาจนถึงทุกวันนี้

แวบมาแล้ว ก็แวบออกไปด้วยความเกรงใจ เพราะพาออกนอกหัวข้อไปหน่อย ขอโทษนะคะ   

[เทาชมพู]

ขอบคุณค่ะ

[เทาชมพู]

ศรีสัปดาห์เป็นจุดเริ่มต้นทางของนักเขียนสตรีแถวหน้าหลายคน    หนึ่งในนั้นที่คุณศิลาคงรออ่านมานาน คือคุณชูวงศ์ ฉายะจินดา ราชินีแห่งเรื่องพาฝัน
คุณชูวงศ์เริ่มต้นด้วยเรื่องสั้นและเรื่องสั้นแปล ในศรีสัปดาห์  ใช้นามปากกาว่า "เทิดพงศ์"  จนคนอ่านนึกว่าเป็นผู้ชาย
เรื่องสั้นแรกๆของเธอเป็นเรื่องล้อเลียนเสียดสีสังคมหน่อยๆ      เช่น "ในมุมกลับ"  เป็นเรื่องเมียน้อยรัฐมนตรีที่กลายมาเป็นเมียหลวง   ชีวิตก็เลยเหน็ดเหนื่อยสาหัส  ผิดกับตอนสุขสบายเป็นเมียน้อย
อีกเรื่องหนึ่ง "หนึ่งในห้าร้อยจำพวก " เป็นเรื่องสามี เล่าถึงเพื่อนสาวของภรรยาที่เป็นผู้หญิงฝันเฟื่อง      ขนาดไปอวดเพื่อนฝูงว่าบ้านของหล่อนคือคฤหาสน์หลังงามของเขา   โดยไม่รู้เลยว่าเพื่อนคนนั้นคือหลานสาวเจ้าของบ้านนั่นเอง
แล้วก็มีเรื่องแปล  เห็ดมฤตยู แปลและเรียบเรียงจากเรื่อง "THE VOKE IN THE NIGHT" ของ WILLIAM HOPE HODGESON    เล่าถึงเห็ดสยองที่งอกขึ้นบนร่างของเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย จนกลายเป็นมนุษย์เห็ด   เรื่องนี้อ่านแล้วสะเทือนใจในชะตากรรมของเหยื่อ มากกว่าสยอง
แต่คุณชูวงศ์ไม่ได้เดินตามเส้นทางสะท้อนสังคมแบบเบาๆ แต่มีสาระ อย่างในตอนเริ่มแรก   นวนิยายเรื่องยาวเรื่องแรกของเธอ "ตำรับรัก" เป็นนิยายพาฝัน   สีชมพูหวานยิ่งกว่ากระทู้ของคุณเพ็ญชมพูเสียอีก
ทำให้นักอ่านวัยรุ่นอย่างดิฉัน เคลิ้มไปกับฉากพระเอกนางเอกนั่งชมจันทร์กันที่หาดหัวหิน พร้อมเพื่อนฝูงที่แห่กันไปในช่วงฮันนีมูน    มานึกทีหลังเมื่อโตแล้ว   ว่าน่าแปลก ทำไมเขาไม่ไปกันสองคนอย่างฮันนีมูนทั่วไป
แต่ตอนนั้นไม่ได้สงสัยอะไรหรอก  กลับรู้สึกว่าสำนวนภาษาของคุณชูวงศ์ พรรณนาภาพได้สวยมาก   เหมือนพาคนอ่านเข้าไปนั่งในฉากด้วย
ภาษาคุณชูวงศ์ เป็นภาษากระจ่าง อ่อนหวานและเห็นภาพ ตามพื้นฐานอักษรศาสตร์ของเธอ

[เทาชมพู]

เมื่อคุณชูวงศ์ไปเขียนลงในเดลิเมล์วันจันทร์     นิยายที่ดังระเบิดของเธอก็เกิดขึ้นที่นั่น คือ "จำเลยรัก"
ห้าสิบกว่าปีให้หลัง    พล็อตพระเอกฉุดคร่าพานางเอกไปกักขังเป็นนักโทษ    ก็ยังเป็นพล็อตฮิทไม่เลิก    คนรุ่นแรกที่อ่านเรื่องนี้เป็นปู่เป็นย่ากันไปหมดแล้ว    หลานๆก็ยังรับความบันเทิงในขนบนี้ได้

พล็อตนี้เรียกว่าพลิกล็อคภาพลักษณ์พระเอกนิยายรัก   ก่อนหน้านี้ พระเอกจะต้องสูงศักดิ์ สง่างาม  เป็นเจ้านายหรือเชื้อพระวงศ์  หรืออย่างต่ำก็ลูกพระยา   
เพิ่งมีคุณหฤษฎ์นี่แหละที่เถื่อนและโหด   แต่ก็เป็นสุภาพบุรุษ ไม่ทำอันตรายนางเอก นอกจากกักขังไว้เฉยๆ
กักขังกันไปมา พระเอกนางเอกก็เลยรักกัน    ดูๆนางเอกพอหายตกใจกลัวแล้ว    ก็ไม่ได้เกลียดพระเอกมากมาย    นานๆเข้า  ยังมีจริตอย่างหญิงสาวเมื่ออยู่ใกล้ชายหนุ่มด้วยซ้ำไป

ก่อนหน้า จำเลยรัก ก็มี สุดสายป่าน ที่ลงในเดลิเมล์วันจันทร์      เป็นเรื่องพระเอกที่เคยไปหลงรักสาวแฝดคนน้อง แต่ห่างกันไป ก็มาเจอสาวแฝดคนพี่ แล้วเลยนึกว่าคนเดียวกัน  แยกไม่ออกเอาเสียจริงๆ  ขนาดนางเอกปฏิเสธยังไม่ยอมเชื่อเลย
"สุดสายป่าน"ใช้พล็อตเดียวกับ "สุดสายใจ" ของคุณชูวงศ์ ที่เป็นเรื่องสั้นสองหรือสามตอนจบ ลงในศรีสัปดาห์มาก่อน
แต่เรื่องดังที่สุดของคุณชูวงศ์คือจำเลยรัก      พล็อตพระเอกเถื่อนกลายมาเป็น cliche ของวงการนวนิยายไทย คือเป็นพล็อตที่ใครๆก็นิยมใช้กัน
ก่อนหน้าจำเลยรัก  มีพล็อตหลานสาวเจ้าคุณปู่ ที่ "สลักจิต" ของบุษยมาส    พ่อแม่กระทำผิดที่แต่งงานกันโดยพลการ   แล้วตาย  หลานเลยเป็นที่เกลียดชัง แต่ก็ทำความดีลบล้างความผิดของพ่อแม่ จนกลายเป็นทายาทเจ้าคุณปู่แทน
พล็อตนี้ก็ฮิทอยู่พักใหญ่

ก่อนหน้า "สลักจิต"  มีนิยายรักพาฝันอมตะ ที่นักอ่านหญิงอย่างแม่ ไม่อาจมองข้ามได้   จึงส่งให้ลูกสาวอ่านเมื่อเข้าวัยรุ่น  เห็นว่าไม่มีพิษภัย
คือ "ปริศนา" และ "บ้านทรายทอง"