ขออนุญาต เข้ามาขุดเรื่องนี้ กลับมาคุยต่อนะครับ
เผอิญว่า เพิ่งกลับจากการไปทำงานที่สลังงอร์ เมื่อคืนวาน
มื้อค่ำได้ถกเรื่อง ไทย-มาเลย์เซีย เปรียบเทียบกันอยู่
เพื่อนใหม่ผม อายุไล่เลี่ยกัน คนวัยทำงาน วิพากษ์รัฐของเขาซะเสียเลย
ล้วนแล้วแต่เป็นโครงการของท่าน ดร.มหาเด่ว์ ทั้งนััน
มีหลายประเด็นเหลือเกิน แต่หนึ่งในนั้น คือเรื่อง รถยนต์แห่งชาติ
ประเด็นนี้ เป็นเรื่องที่คนไทยจำนวนมาก คิดอิจฉา มาเลย์ฯ ที่เขามีรถยนต์แห่งชาติ
โดยเฉพาะ รถ Proton SAGA ที่ถูกนำมาล้อว่า ปะตัน สากู่ (Stupid Proton)
เพราะเหตุที่ มาเลย์ มีรถแห่งชาติ ย่อมต้องคุ้มครองธุรกิจนี้
เรื่องนี้ เพื่อนผมวิจารณ์ว่า ทำให้คนรายได้ไม่มากอย่างเขา หมดสิทธิใช้รถที่ดีกว่าแต่ราคาไม่สูง
ทำให้ เฉพาะ คนที่มีเงินเดือนระดับ senior management ถึงจะมีปัญญาขับ ฮอนด้า ซีวิค คันละล้านได้
มุมนี้ พอเหล่กลับมามองไทย คล้ายกันและต่างกันอยู่ในตัวครับ
ภาครัฐไทย ก็คุ้มครอง รถยนต์ในประเทศเหมือนกัน
ผมเองก็หมดโอกาสจะหารถ mercedez ดีคันเล็กๆ ราคาในยุโรปคันละเจ็ด-แปดแสน
แต่รับประทานน้ำมันแบบประหยัด ประมาณ สามสิบกิโลเมตรต่อลิตร
เพราะรถรุ่นดังว่า เมื่อมาขายในไทย กลายเป็นคันละสามล้านห้า (ภาษีล่อไปแล้ว สองล้าน)
แล้วพอมองกลับมา ว่ารัฐเรา คุ้มครองธุรกิจรถยนต์เพื่อใครกันแน่
(คนงานที่เป็นแรงงานชาวไทย กระนั้นหรือ)
รถที่ผลิตในไทย เป็นธุรกิจของใคร แบรนด์อะไร คงไม่ต้องพูดถึงนะครับ

จากที่เคยถกกับคนไทย หลายคนกลับมองเรื่องนี้คนละแบบ
เพื่อนคนไทยผมหลายคน มักยกตัวอย่างว่า ขนาดมาเลย์เซียประเทศเล็กกว่า ยังมีแบรนด์รถของตัวเอง
รถแบรนด์ไทย คงเป็นฝัน ตลอดไป
แต่เพื่อนชาวมาเลย์ฯ ของผม ยืนยันว่า Proton นั้น เป็น The most stupid policy เลยทีเดียว

เชิญท่านอื่นๆ ถกกันบ้างครับ