มองมาเลย์ แล้วเหล่ดูไทย

[NAVARAT.C]

ขอประทานโทษเถิดครับ ผมมิได้หมายความอย่างนั้น
เชิญท่านอาจารย์ต่อประเด็นที่ยังติดใจได้ครับ

ถ้าจะให้ดี ท่านผู้ที่เข้ามาอ่านอย่างเงียบๆจำนวนไม่น้อย(สำหรับเรื่องหัวข้ออย่างนี้)
จะแสดงความเห็นของท่านบ้างก็จะวิเศษ

[เทาชมพู]

มิได้ค่ะ  ไม่ได้คิดว่าคุณนวรัตนต่อว่าต่อขานอะไร
ดิฉันหมดภูมิพอดี  ยังนึกไม่ออกว่าจะมีอะไรมาต่อ 
อยากฟังความเห็นคนอื่นๆเหมือนกัน   รู้สึกว่ามีแต่ ๒ คนอยู่บนเวที  แถมไม่มีคอนเสิร์ตประกอบ   ย่อมไม่คึกคักเอาเสียเลย
คุณวันดี คุณเพ็ญ คุณหลวง คุณศิลา คุณ CVT คุณBharamet   ไม่แอะอะไรบ้างหรือคะ

[Diwali]

เข้ามาส่งเสียงว่ายังตามอ่านอยู่ครับ

จะว่าไปแล้ว ผมเคยถกประเด็นการเมืองในประเทศทั้งสองเปรียบเทียบ
สถานที่ ที่นั่งถกกัน เป็นเหลาแห่งหนึ่งห่างจาก KL Sentral ประมาณ 2 กม.
เหตุการณ์เกิดเมื่อต้นเดือนพฤษภาคม 2553 (ครับ หมาดๆมานี่แหละ)
เพื่อนชาวจีน-มาเลย์ ส่งเสียงล้งเล้งเต็มที่ แสดงความอิจฉาเสรีภาพ+การแสดงออกทางการเมืองของไทย
ในขณะที่ผมก็ เห็นตรงกันข้าม (เข้ากันกับหัวกระทู้ มองมาเลย์ เหล่ดูไทย)
ครั้นพอดึกเข้า เหล้าเริ่มเดิน เสียงเริ่มดังเต็มที ผมเลยเกริ่นไปว่า อย่าเสียงดังสิ เดี๋ยวคนเชื้อสายมาเลย์มาได้ยินเดี๋ยวหมั่นไส้
แล้ววันนั้นเอง ผมก็ได้ความรู้ใหม่ว่า เหลาใหญ่ๆในมาเลย์เซียหลายแห่งที่ขายอาหารจีนและขายเหล้า จะไม่มีคนมาเลย์เข้ามานั่งปะปนด้วยเด็ดขาด
เพื่อนบอกว่า เพราะเหลาเหล่านี้ ขายอาหารที่ประกอบจากสุกร(กับข้าวเนื้อหมู) และขายสุรา ด้วย
นี่แหละที่ผมกลับไปคิดว่า นี่เป็นสิ่งที่อาจถูกมองได้อีกแนวว่า คนเชื้อสายจีน ถูกมองว่า มีดินแดนส่วนตัวที่คนมาเลย์มุสลิม ไม่อาจเข้ามาเฉียดกรายได้

ในขณะเดียวกัน ที่ทำงานเพื่อนผมกลุ่มนี้ ระดับเมเนเจอร์ ล้วนแล้วแต่เป็นคนเชื้อสายจีน
แต่มีพนักงานระดับโอปะเรเตอร์ เป็นคนเชื้อสายมาเลย์จำนวนไม่น้อย
เลขาฯเพื่อนผม เป็นก็สาวเชื้อสายมาเลย์คนหนึ่งสรวมฮิยาร์ปมาทำงาน
ถูกโปรโมทขึ้นมาจากระดับล่าง แต่ขอโทษเถอะครับ ทำงานไม่ค่อยจะได้เรื่องเท่าใหร่ครับ
ตลอดช่วง หก-เจ็ดเดือนที่ติดต่องานกัน ผมต้องมีเรื่องหงุดหงิด กับเลขาฯ เพื่อนคนนี้มากๆ
วันนี้ก็ต้องยกหูทางไกลไปคอมเพลน เป็นคนประเภท ไฟไม่ลนก้น ไม่ถูกตำหนิหนักๆ งานก็จะไม่เดิน

ผมยอมรับว่า เป็นลักษณะการทำงานหรือนิสัยเฉพาะคน แต่ก็อดบ่นไม่ได้
ผมได้ถามเพื่อนผมไปว่า เปลี่ยนตัวเลขาฯไม่ได้หรือ ผมเห็นน้องอีกคน หมวยๆ ท่าทางคล่องทำงานอยู่ในแผนก
เพื่อนผมตอบว่า ถ้าจะปลด จะเปลี่ยนงาน เรื่องค่อนข้างใหญ่ เลยไม่ค่อยอยากยุ่ง
รอให้ถึงวาระ แล้วค่อยเปลี่ยนเลขาฯ แล้วกัน
ไม่แน่ใจว่าเกี่ยวกันหรือเปล่า แต่ไม่กล่าวถึงต่อแล้วกันนะครับ


เอาเป็นว่า มาลงชื่อตามอ่าน แล้วก็ขอเสนอหน้าส่งเสียงบ้าง แม้อาจารย์ฯจะไม่เชิญก็ตามที (ผมหน้าด้านอยู่แล้วครับ อิอิอิ)

[เทาชมพู]

ขอต้อนรับค่ะ   ขอโทษที่เชิญไม่ทั่วถึง   
กระทู้ค่อยคึกคักขึ้นมาหน่อย      อยากฟังประสบการณ์ในมาเลเซียอีกค่ะ

[NAVARAT.C]

                 เพลง “ข้าวนอกนา” ในมาเลเซีย

         Cina balik Cina  –  chinese go back to china      
Kalau semua balik ah  –  if everyone goes back
  Sini bukan Malaysia  –  this place isn't Malaysia

           เจ๊กจงกลับเมืองจีน    เจ๊กจงกลับเมืองจีน
          
                ถ้าเจ๊กหมดไป     ที่นี่ก็ไม่ใช่ เมืองมาเลเซีย

[เทาชมพู]

คนร้องเพลงนี้ จะให้เจ๊กกลับไป  หรือไม่อยากให้กลับกันแน่ 

[SILA]

เข้ามาลงชื่อว่าตามอ่าน ครับ

            มองเขาแล้วเหล่ดูเรา จะกล่าวรวบรัดว่า เขาเกิดเหตุการณ์ไม่สงบรบกันเองเมื่อหลายสิบปีก่อน
แสดงว่า เขาก้าวหน้าและเราตามหลังเขาอยู่หลายปี ได้หรือไม่

            ปัญหาศาสนาของมาเลย์ยังกรุ่นอยู่ เมื่อไม่นานก็มีข่าวคริสต์ อิสลาม

             แต่สิ่งที่บ้านเขามีแล้วบ้านเราไม่มี(ที่หลายคนเห็นพ้อง) คือ รัฐบาลที่มีเสถียรภาพสูง
(เผด็จการประชาธิปไตย ?) คอรัปชั่นน้อย และระบบรากฐานที่อังกฤษผู้ปกครองเดิมวางไว้ดี

             ไม่ทราบว่า อังกฤษแสดงท่าทีหรือมีบทบาทอย่างไร ตอนเกิดความวุ่นวายนั้น ครับ

[NAVARAT.C]

คุณSILAครับ ถ้าความก้าวหน้าที่คุณว่าเป็นความก้าวหน้าลงคลองผมก็เห็นด้วย อันที่จริงการรบราฆ่าฟันกันเองระหว่างคนไทยเราก็มีมาตลอดเหมือนกัน 2476ก็ไม่ใช่ครั้งสุดท้าย แต่การปลุกระดมคนสองฝ่ายให้เกลียดกันอย่างเข้ากระดูกดำแล้วก่อจลาจลฆ่ากัน แล้วเผาบ้านเมืองของตัวเองนี่ เราไม่ควรจะก้าวมาทันลงคลองหลังเค้าตั้ง40ปี จนเค้าขึ้นจากคลองไปอาบน้ำแต่งตัวใหม่นมนานแล้ว

ยังดีนะครับ ในความเหมือนที่แตกต่างอีกอย่างหนึ่ง ในมาเลย์ตอนนั้นเขาใช้ยุทธศาสตร์ม็อบชนม็อบ แล้วฝ่ายรัฐที่คุมบังเหียนโดยกลุ่มอัมโนก็ถือว่าชอบธรรมที่จะส่งทหารมาเลย์เข้าจัดการ มีอำนาจตามกฏหมายที่จะยิงคนที่ฝ่าฝืนคำสั่ง และคนที่ถูกยิงส่วนใหญ่เป็นคนจีนตามแผนเป๊ะ แต่ในเมืองไทยคราวนี้  แกนนำเสื้อสีต่างๆพยายามที่จะรักษาระยะห่างระหว่างกันไว้ได้อย่างน่าชมเชย มิฉนั้นถ้าเกิดเหตุการณ์ม็อบชนม็อบก็คงจะจิ๊บหายวายป่วงยิ่งกว่านี้ ในมาเลเซียใช้เวลาร่วมสามเดือนถึงจะหยุดมิให้มีเลือดเปื้อนแผ่นดินได้จริงๆ

แม้มาเลเซียยังดูว่ามีความขัดแย้งในสังคมอยู่มาก แต่พวกเค้าก็พยายามบีบช่องว่างลงเรื่อยๆ ข้อสำคัญคือกฏหมายและการรักษากฏหมายอย่างเคร่งครัด ใครจะเรียกว่าเป็นเผด็จการก็เชิญเรียกไป ฝรั่งนั้น มองว่าถ้าบ้านเมืองมีการเลือกตั้งก็เป็นประชาธิปไตยแล้ว (พม่าไม่ต่างกับเขมร แต่ไม่ยอมให้มีการเลือกตั้ง เลยโดนฝรั่งบีบอยู่นั่นแล้ว) มหาธีร์เคยพูดตอนขึ้นเป็นนายกใหม่ๆว่า คนจีนอย่าหวังจะได้รับการยอมรับให้มีสิทธิ์เท่าภูมิปุตราในเร็ววัน ไม่มีทาง อย่างน้อยก็อีกร้อยปีถึงจะเป็นไปได้  แต่ร้อยปีของมหาธีร์ก็ปาเข้าไปครึ่งทางแล้วในพ.ศ.นี้ เผลออีกแปร๊บเดียว เขาอาจถมช่องว่ามิดแล้วก็ได้

ที่ถามว่าอังกฤษมีปฏิกิริยาอย่างไรหลังวิกฤต13พ.ค. รัฐบาลอังกฤษก็ได้แต่เพียงแสดงความเป็นห่วงเป็นใยไปตามเรื่องแหละครับ ให้เอกราชไปแล้วก็เข้าไปก้าวก่ายกิจการภายในของเค้าคงไม่ได้ ถ้าหากว่าคนอังกฤษมิได้ถูกฆ่าตาย หรือทรัพย์สินของคนอังกฤษมิได้ถูกเผาทำลาย ก็คงยุ่งได้แค่ห่างๆแหละครับ

[bookaholic]

หนึ่งในเสียงเงียบครับ 
ผมเป็นคนไม่ค่อยเชื่อการเมืองว่าประเทศไหนจะดีกว่าประเทศไหน   เห็นสูสีกันอยู่    อาจมีคนมองว่ามาเลเซียนำหน้าเราไปหลายขุม ก็จริง   แต่ลึกลงไปมันก็มีคลื่นใต้น้ำก่อตัวมาตลอด  ทุกวันนี้ก็ยังมี
แว่วมาว่าพรรคอัมโนซึ่งเคยมีมาตรฐานเข้มข้น ปีที่แล้วก็มีกลิ่นตุๆลอยออกมา เหมือนกัน    แม้แต่นายราจิบ ราซัคเองก็มีข่าวกวาดขยะส่วนตัวกับลูกน้องไว้ใต้พรม        ถ้ามองลึกลงไปผมก็เห็นว่าเรายังมีส่วนดีของเรา ที่ไม่ยุ่งยากอย่างเขา   แต่เขาก็มีส่วนดีของเขาที่ไม่ยุ่งยากอย่างเรา  ถัวเฉลี่ยแล้วปานๆกัน 
ถ้ามองเขาแล้วย้อนมองเรา     ส่วนหนึ่งปัญหาจลาจลเกิดได้ในปีนี้  เพราะการตั้งรับของพี่มาร์คไม่ค่อยจะเข้มแข็ง  ไม่ทันการณ์เอาเสียเลย    ปล่อยปัญหาป่าล้อมเมืองให้ลุกลามมาได้ตั้งแต่เมษาปีก่อน    จะย้ายผู้ว่าหรือเครื่องแบบก็ไม่ได้ผลเท่าที่ควร   จนกระทั่งป่าบุกเข้ากลางใจเมือง   ก็ยังปรองดองกันอยู่    จนเผาบ้านเมืองเศรษฐกิจมหาวินาศไป  ถึงได้ลุกขึ้นมาเด็ดขาดได้ซะ
ฟังอภิปรายในสภาแล้วเป็นไงบ้างครับ   ผมเฉยๆนะ   ทำใจว่าเป็นละครฉากหนึ่งก็ไม่อินอยู่แล้ว   ท่านเหล่านี้พร้อมจะฟาดฟันกันให้แตกดับได้ในวันนี้  แต่ก็ย้ายพรรคเปลี่ยนใจไปกอดคอกันได้ในวันหน้า    ในอดีตเราก็เคยเห็นกันบ่อยๆ     ท่านเชือดเฉือนกันสะใจยังไง  ผมก็เลยไม่ค่อยมันครับ 
ไม่รู้ว่ามาเลย์เขาทำกันแบบนี้หรือเปล่า

[NAVARAT.C]

ขอโทษคุณBookaholicด้วยครับ ผมไม่ใช่ผู้ชำนาญในเรื่องการเมืองของไทย หรือของมาเลเซียระดับไหนทั้งสิ้น ที่อาสามาเขียนให้อ่านกันยืดยาวก็ล้วนแต่เป็นเรื่องในอดีตที่ส่วนหนึ่งกลายเป็นประวัติศาสตร์ไปแล้ว พอเขียนให้สนุกได้(แหะ แหะ คือผมสนุกน่ะครับ ส่วนท่านอ่านแล้วอาจจะบอกว่าไม่เห็นสนุกก็ได้) แต่ถ้าจะให้เขียนเรื่องการเมืองล้วนๆ ผมคงเขียนได้ไม่สนุก โดยเฉพาะการเมืองไทยในปัจจุบัน อภิปรายไม่ไว้ใจอะไรที่เพิ่งผ่านไปนี่ ผมไม่ดูเลย นั่งอยู่คนละห้องที่ทีวีตั้งอยู่ พิมพ์กระทู้นี้ต็อกๆแต็กๆไปเรื่อยๆ มีอยู่ช่วงหนึ่งเสียงมันผ่านหูผมเข้ามายังไงไม่ทราบ พอรู้ว่าเป็นเสียงใคร และกำลังพูดอะไร ผมก็อยากจะลุกขึ้นไปทห่ด้ฟฑแสเนนห…ให้มัน แต่ยังดีที่คุมสติตนเองไว้ได้

[bookaholic]

ผมว่าท่าน Navarat C. ถ่อมตัวมากไปมะคับ
คุยระดับสภากาแฟก็ได้ครับ   ถ้าไม่อยากเจาะลึก เกรงกระเทือนม้ามใครเข้าได้ง่ายๆ เราก็คุยกันไปแบบเงี้ยครับ
ผมชอบดูเขาอภิปราย   มันทดสอบความอดทนที่จะไม่ /@#$%% จอทีวีเอาง่ายๆ  ถ้าทนรายการนี้ได้ ทนฟังอย่างอื่นเรื่องเล็กครับ
ผมเข้ามาอ่านบ่อยครับ แต่ไม่ค่อยล็อกอินเข้าระบบ    ความรู้น้อยได้แต่อ่านอย่างเดียว  หลังๆนี้ก็ไม่มีเวลาเปิดตำราซะด้วย
ก็ขอมาฟังท่านเล่าอะไรๆต่อไปอีกนะครับ    นานๆ สนุกได้ที่   อาจจะแจมซะที

[NAVARAT.C]

การเมืองตอนที่ฝุ่นตลบนี่ มันไม่รู้ว่าใครเป็นใคร ยืนตำแหน่งไหน สมมติว่าเราอยู่ที่นั่น เห็นนายก(อ่านว่านาย ก.)ยืนอยู่จริงๆ แล้วเราร้องบอกว่า นายกอยู่ตรงนี้ ไอ้คนที่ฝุ่นมันบังอยู่ ก็อาจจะเห็นว่าเราโกหกก็ได้ เพราะมันเชื่อว่ายังไงๆนายกก็ต้องอยู่ตรงจุดที่มันเชื่อ  ผมจึงชอบเขียนเรื่องการเมืองตอนที่ฝุ่นมันจางแล้วครับ ขี้เกียจต่อล้อต่อเถียง

สองสามปีที่ผ่านมา ผมเมามันกับเรื่องการเมืองมาก เสพย์มันทุกสื่อ ทั้งอินเตอเน็ท หนังสือพิมพ์ วิทยุ และทีวี แทบจะประสาทรับประทาน บังเอิญมีพระมาโปรดให้ผมฝึกดูจิต คือฝึกตามรู้ตามดูกิเลศของตน ตัวแรกเลยที่ฝึกแล้วเห็นชัดคือตัวโทษะ ตัวอื่นๆเช่นโลภะ หรือที่ดูยากคือโมหะ(แว็บหลงไปคิดเรื่องไม่ควรคิด)ก็ไม่ร้ายเท่าโทษะนี้ เมื่อเริ่มฝึกตนเองดังกล่าวสักพัก ผมก็ค่อยๆลดความบ้าระห่ำในการเสพย์สื่อลงไปเอง จนช่วงหนึ่ง ผมเลิกไม่ดูไม่ฟัง ไม่อ่าน มันก็ดีขึ้นนะครับ แต่ก็เห็นว่ากิเลสโทษะมันลดลงก็จริง แต่เป็นเพราะเราไปกดมันไว้ วันดีคืนดีเผลอไปเห็นหน้าไอ้พวกเบื๊อกเข้า โทษะก็โผล่มาทำร้ายตัวเราเองอีก แต่ระยะหลังนี้ สติเริ่มมาไว พอเห็นโทษะปุ๊บ สติมาปั๊บ โทษะก็ขาดลงตรงนั้น ชีวิตผมก็เริ่มเป็นธรรมชาติขึ้น คือไม่ดูแต่ไม่หนี เมื่อไรอยากดูก็ดู อยากอ่านก็อ่าน ตัวโทษะโผล่ขึ้นมาก็รับรู้ว่ามันโผล่ขึ้นมา สติมาทันก็กลับเป็นกลางใหม่  คือไม่ได้ฝึกอดทนที่จะดูคนพวกที่เราเกลียดนะครับ แต่ผลลัพท์วันหนึ่งก็อาจจะคล้ายๆกับที่คุณBookaholic ว่า ถ้าทนรายการอภิปรายฯนี้ได้ ทนฟังอย่างอื่นก็เรื่องเล็ก แต่จุดหมายอันยาวไกลของผมน่าจะเป็น เห็นสักแต่ว่าเห็น ได้ยินสักแต่ว่าได้ยิน แต่ไม่มีกิเลศมาเกาะอารมณ์

อ้าว นี่เรากำลังคุยการเมืองกันอยู่หรือเปล่านี่  ถูกโจทย์หรือเปล่า?

ผมจะไปต่างจังหวัดแต่เช้าสองวันนะครับ ไม่ได้ตัดช่องน้อยหนีไปไหน อยู่ทางนี้ท่านคุยกันไปก่อนนะครับ ถ้าค่ำๆเข้าเนทได้ก็จะมาร่วมด้วยครับ

[Diwali]

กลับมาจากที่ทำงาน นั่งอ่านความเห็นของหลายๆท่าน แล้วคันมือ ขอพิมพ์ตอบบ้างไม่ให้กระทู้เงียบ


ก่อนอื่นต้องขอประทานโทษคุณครูใหญ่เทาชมพูก่อนครับ ผมไม่ได้มีเจตนาใดอื่น
ต้องการเพียงแค่ส่งเสียงจริงๆ 
คุณครูใจกว้าง ถือเสียว่า ลูกหลานรัก จึงกล้าพูดเล่นจนลืมกาลเทศะครับ ต่อไปจะไม่กล้าหยอกแบบนี้แล้วครับ

ต่อมา ขอแสดงความคิดเห็นว่าเห็นด้วยกับคุณ BookAholic บางประการครับ และก็เห็นด้วยกับคุณ Navarat.C ครับ
แต่ที่อยากส่งเสียงรอบนี้คือ คุณ Navarat.C ถ่อมตนมากไปครับ
ผมดันเป็นคนประเภท ที่ชอบฟังผู้ใหญ่เล่าเรื่องครับ
ผู้อาวุโส (โดยเฉพาะท่านที่แซยิดใหญ่ไปแล้ว) เล่าแล้วก็ควรฟังครับ สนุกหรือไม่ ไม่ได้อยู่ที่คนเล่าครับ แต่อยู่ที่คนฟัง
แต่ผมฟัง(อ่าน)แล้วสนุกทุกครั้ง ไม่ว่าจะอ่านซ้ำกี่รอบก็สนุก

อย่างไรก็ขอส่งให้คุณ Navarat.C ออกเดินทางก่อนครับ หากระหว่างทางมีเรื่องก็กลับมาเล่าบ้างนะครับ
จะรอคอยเช่นเดิม
ส่วนทางผม ก็ขอนั่งอ่านต่อไปเงียบๆ  สนุกคนเดียวต่อครับ เพราะเชื่อส่วนตัวว่ากระทู้นี้เดินไปเรื่อยๆ ครับ

[เทาชมพู]

ก่อนอื่นต้องขอประทานโทษคุณครูใหญ่เทาชมพูก่อนครับ ผมไม่ได้มีเจตนาใดอื่น
ต้องการเพียงแค่ส่งเสียงจริงๆ  
คุณครูใจกว้าง ถือเสียว่า ลูกหลานรัก จึงกล้าพูดเล่นจนลืมกาลเทศะครับ ต่อไปจะไม่กล้าหยอกแบบนี้แล้วครับ

อย่าร้อนตัวกลัวผิดเลยค่ะ   ดิฉันไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย  เชิญเข้ามาพูดคุยตามสบาย
ถ้าคุยกันอยู่แค่ ๒-๓ คน  ก็จะหมดเรื่องคุยกันเร็ว

คุณบุ๊คหายไปเสียนาน   ถ้ามีเวลาก็แวะมาแจมกันอีกนะคะ  

[bookaholic]

เข้ามาตามคำบัญชาแล้วครับ
ผมเขียนคู่มือดู(หรือฟัง)การอภิปรายในรัฐสภาให้เป็นสุข    มาเผื่อเรือนไทย
1  วิธีอย่างท่าน Navarat C. ปฏิบัติก็ยอดเยี่ยมครับ  คือตามจิตให้ทัน     ดูแล้วปรี๊ดแตกก็ให้รู้ว่า นี่ตัวโทสะนะ กิเลสนะ    รู้เท่าทันมันนะ   มันตั้งขึ้น เป็นอยู่ และดับไป  ไม่คงทน  อย่าไปยึดติดกับมัน  เพ่งมองมันเหมือนเรามองนกนอกหน้าต่าง  เดี๋ยวมันก็บินไป  อย่าไปจับนกไว้ละกัน  นกมันจะขี้รดเอา
2  ทำใจว่ากำลังดูละครรอบดึก เรื่องนึง มีให้ดูฟรีๆก็ดูไป  ง่วงเมื่อไรเข้านอน    ไม่อยากดูก็ไม่ต้องดู  อยากดูก็ดู    ดูแล้วต้องรู้ว่านักแสดงเค้าเล่นเสร็จเค้าก็กลับบ้านไปนอนหลับสบาย  เผลอๆพระเอกผู้ร้ายกอดคอไปกินเหล้าต่อกันในผับ   เราคนดูอินกับมันมาก นอนไม่หลับ ตื่นสาย ทำงานไม่ทัน โทรม สุขภาพจิตเสีย  ไม่คุ้มครับ
3  ถ้าอัดอั้นเต็มแก่ อย่าเก็บกด อันตราย   อยากด่าก็ตะโกนด่า อยากร้องก็ร้อง เอาให้สุดเสียงถ้าแน่ใจว่าไม่รบกวนคนอื่น    เสร็จแล้วลงวิดพื้น ซิทอัพ ออกกำลัง เตะตะกร้ออะไรก็ได้   ระบายอารมณืออกไปทางกำลังกาย   เพลียแล้วหายเครียดเองครับ   อย่าเผลอเขวี้ยงจอทีวี  มันแตกต้องซื้อใหม่  ไม่คุ้มเช่นกันครับ
4 นั่งปลงครับ    ยังไงเราก็เกิดในประเทศนี้   หนีไม่พ้น     เอาเป็นว่าเลือกตั้งครั้งหน้าอย่าเลือกละกัน    ถ้ารวมกลุ่มกับเพื่อนๆทำกิจกรรมเพื่อการเมืองได้ก็ทำไป    หลายเสียงรวมกันข้อต่อรองจะมีน้ำหนักมากขึ้นครับ