เรื่องพระนามแฝง กอ ไกริฏ "นายอยู่" เคยเล่าเอาไว้ในหนังสือพิมพ์ชาวไทย และคุณโสมทัต เทเวศร์ ได้คัดเอามาลงไว้ในหนังสือ นักเขียนสยาม ความว่า
เมื่อ ปี ๒๔๗๒ นสพ. ไทยหนุ่มวันอาทิตย์ จัดประกวดเรียงความแก้กระทู้ธรรม โดยตั้งกระทู้โจทย์ว่า ความลับคับอก และประกวดกวีวัจนนิพนธ์ นายบุญ ธัชประมุข กับ"นายอยู่" เป็นคนเลือกตั้งกระทู้ธรรม ส่วนโจทย์กวีนิพนธ์ เป็นหน้าที่ของ "แมวคราว"
ครั้งหนึ่ง ฝ่ายกวีนิพนธ์ ตั้งโจทย์ว่า ให้แต่งโคลงที่มีรสและเนื้อความเสมอด้วยโคลงบทหนึ่งในนิราศนรินทร์ บทนี้
๐พันเนตรภูวนาถตั้ง ตาระวัง ใดฮา
พักตร์สี่แปดโสตฟัง อื่นอื้อ
กฤษณนิทรเลอหลัง นาคหลับ ฤาพ่อ
สองพิโยคร่ำรื้อ เทพไท้ทำเมินฯ
หากใครแต่งโคลงได้ดังเกณฑ์ดังกล่าว จะได้รับรางวัล ๒๐ บาท หากแต่งดีกว่าโคลงโจทย์ ให้ ๑๐๐ บาท จากนั้นก็มีคนส่งโคลงเข้าประกวดมามาก มีดคลงบทหนึ่ง ผู้แต่งใช้นามว่า กอ ไกริฏ แต่งได้ดีถึงรางวัลพิเศษ ๑๐๐ บาท โคลงนั้นว่า
๐จตุรพักตร์มิพักเอื้อ พักตร์ชม พักตร์พี่
วาสุเทพทเลนม หลับพริ้ง
นิลกัณฐกระสันสนมทรง เนื้อทิพย์ เพลินฤา
สองสวาทจำประวาสทิ้ง นิวาสซ้ำทำเฉยฯ
กรรมการที่ตัดสิน มี มหาบุญ ธัชประมุข "แมวคราว" นายพงษ์ ไทยแท้ และ"นายอยู่" จึงให้โคลงของ กอ ไกริฏ ชนะรางวัล แต่กรรมการก็สงสัยอยู่ว่า ใครหนอคือ กอ ไกริฏ คงได้แต่คาดคะเนว่า ผู้ที่มีฝีมือปานนี้ "เห็นจะเป็นกรมพระนรา" แล้วก็ได้พยายามหาทางสอบข้อมูลว่ากอ ไกริฏ เป็นใคร
เมื่อ นสพ. ไทยหนุ่มวันอาทิตย์ ฉบับที่ลงประกาศผู้ได้รับรางวัลแต่งโคลงออกไปได้ ๒-๓ วัน ปรากฏว่ามีชายวัยกลางคน แต่งตัวเป็นระเบียบ นุ่งผ้าพื้น สวมเสื้อชั้นนอก ไม่ใส่เกือก ถือหมวก (เพราะเข้ามาในสำนักงาน) มาส่งหนังสือถึงบรรณาธิการขอรับเงินรางวัลดคลงนั้น ซึ่งก็ได้จ่ายรางวัล ๑๐๐ บาทแก่ชายนั้นทันที
ในระหว่างที่ชายผู้นั้นรอรับเงินรางวัลอยู่ มหาบุญได้กระซิบให้เสมียนคนหนึ่งสะกดรอยตามชายคนดังกล่าวไปพอให้รู้ที่พักอาศัย จากนั้น ครึ่งชั่วดมง เสมียนกลับมาบอกว่า สะกดรอยตามชายคนนั้นไปจนถึงแพร่งนรา เห็นชายคนนั้นเลี้ยวเข้าไปในวังกรมพระนรานั่นเอง เป็นอันสิ้นสงสัย กอ ไกริฏ เป็นกรมพระนรา นั่นเอง และได้รู้ความหมายพระนามแฝงนั้น (ดังได้อธิบายไปแล้ว) ด้วย
นอกจากนี้ เสด็จในกรมพระองค์นั้นยังใช้ พระนามแฝงว่า กอ ไกริฏ และ กิฏ ไกรอ ทรงพระนิพนธ์โคลงกลอนและกลอนคำผวนลงในไทยเขษมรายเดือนด้วย ดังนี้
๐หยกกลอนฮวนแกลดปอนผอนอักแษด
ยอนเป็นกลักสาเภไต๋ท่าแหน่ง
เมี่ยนแปลกไปล่พ้ายเหลียนไคลกันป๊าย
ไน้จักวอกวารโหอานเอาขว่าม
พลศแผยงกทละบลห้อยหยดใย้
ถ่อยแปลกหนึงคั้งฟุนก้ามยังฟ่อ
ลวนคำผองยนฉงวนคามอุทน
กะวามสยีฉะลึ้งสาดรึ้งถูเอย ฯ กิฏ ไกรอ
(อ่านเผินๆ ถึงว่า เป็นกลอนภาษาญวนแกว)
