นายสง่า มยุระ ผู็ให้กำเนิดพู่กันของไทย

[jean1966]

ภาพทั้งหมดเหล่านี้ มาจากหนังสืออัตตชีวประวัติของท่าน ของผมเคยมี แต่ภายหลังหายสาปสูญสมัยเรียน เสียดายมาก เพราะเป็นหนังสือเล่มนึงที่สร้างแรงบันดาลใจให้มาเรียนจิตรกรรมไทยเลย ขอบคุณน้องยุทธที่นำมาให้ดู ปูชนียบุคคลบ้านเราล้มหายตายจากไปทีละคน อนาคตต่อจากนี้เราชาวชมรมฯจะสืบสานเจตนารมณ์ท่านเหล่านั้นให้ศิลปะไทยอยู่คงคู่เมืองไทยสืบต่อไป

[kui045]

เห็นภาพจิตรกรรม ฝาผนัง
ตอนหนุมานอมพลับพลา
ใน คห.2 และ คห. 4
นี่เป็นงานของครูสง่าทั้ง 2 ภาพเลยใช่ไหมครับ
อารมณ์ภาพต่างกันจัง

ภาพ 4 นี่เป็นตาหนุมานแล้วได้อารมณ์ดีจริง

เคยอ่านบทความวิพากษ์(ในแง่ไม่ดีนัก)
งานซุ้มหน้าบันที่วัดราชบูรณะของครูสง่า
ที่เป็นภาพนูนลอยตัว ออกมาอยู่บนฐาน
แล้วมีความคิดเห็นกันอย่างไรบ้างครับ

[yutthana]

เป็นผลงานของครูสง่าทั้งสองห้องครับเพียงแต่หนุมานอมพลับนี่อ.สง่า  เขียนเมื่อ๒๔๗๓  และอ.โหมด  ว่องสวัสดิ์ มาซ่อมเมื่อ๒๕๑๗  ครับ    อีกห้องที่อ.สง่างามคือห้อง ๑๐๔  ตอนฤาษีโคบุตรพาหนุมานไปเฝ้าทศกัณฐ์  เขียนพระราชวังงามมากเขีนย๒๔๗๒   นายสวาท  ภมรจันทร์เขียนซ่อม   ๒๕๑๘    ห้องที่๑๖๑  ตอนปล่อยม้าอุปการ   ซึ่งอ.สง่าซ่อมเองในปี๒๕๑๕   อีกห้องคือห้อง๑๗๘เป็นตอนจบของเรื่องรามเกียรติ์ครับ ซ่อมโดยนายสวาทอีกเช่นกัน     ส่วนเรื่องการวิจารณ์บทความนั้นเป็นเรื่องธรรมดาครับ  ที่จะมีในทางลบบ้างทางบวกบ้างคงต้องดูเจตนาอาจจะผิดหลักของการทำประติมากรรม แต่ถ้าดูภาพรวมแล้วผลว่าเป็นงานที่ดีครับ  เหมือนตัวท่านอ.สง่าเองท่านเป็นครูคนหนึ่งที่เป็นส่วนเชื่อมโยงสืบทอดงานศิลปไทยมาสู่พวกเราในปัจจุบันท่านหนึ่ง ท่านมีคุณความดีมากมาย และถ้าไม่มีท่านผมจะหาพู่กันที่ไหนใช้เขียนรูปได้ได้ละครับ  ผลงานทุกชิ้นของครูในแต่ละช่วงเวลาถือว่าเป็นอัญมณีสีสรรค์ในแต่ละช่วงเวลาครับ  พวกเราคงเก็บสิ่งดีที่เป็นภูมิปัญญาของท่านไว้  ส่วนที่ไม่ดีบ้างก็เอามาปรับปรุงตัวเองต่อไปครับ

[ฉันรักบางกอก]

คุณครูคะ หนูกับเน น่ากลัวตรงไหนคะ

[virain]

ขอชื่นชมผลงานของอาจารย์ครับ


...เหอๆ
รูปผมถ่ายกับวัดปราสาทก็มีนะ ตอนเพิ่งรื้อกำแพงแก้วออกใหม่ๆ
ไม่เห็นน่ากลัวเลยนา

[Kurukula]

ระวังชัตเตอร์นะน้องเน

[yutthana]

น้องเนกับน้องแพรรักนะจุ๊บๆ