ศึกหน้านางครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก เห็นทีจะไม่เลิกราง่ายๆ โปรโมเตอร์ทั้งหลายไม่ควรพลาดครับ

[CrazyHOrse]

หนุ่มอื่นจบกันยังครับเนี่ย ขอปิดท้ายเผื่อฟลุกด้วยคนครับ

เพลงนี้เป็นเพลงที่เหลือ เพราะมีที่เหลือ เหลือมาฝากเธอ

[บัว]

ชักจะเป็นห่วงคุณแจ้งซะแล้วค่ะ อยู่ ๆ  หายไปเฉย ๆ เดี๋ยวก็เจอวาทะ นึกจะไปก็ไป นึกจะมาก็มา  อีกคน

ไม่อยากบอกให้ใจเสียว่า สำหรับบัว ถึงจะอยู่ฝ่ายคุณแจ้ง แต่ก็สังหรณ์ใจชอบกลว่า คุณ นกข. นี่แหละน่ากลัว  เพราะสังเกตเอาว่า เวลาแกโผล่เข้ามาทีไร แม่หญิงมักจะ "ออกอาการ" ทุกที  แม้จะพยายามกลบเกลื่อนทำเป็นงอนเป็นโกรธก็ตาม นี่บัวเดาเอาเองคนเดียวนา
ลูกพี่อย่านึกตัวเองคะแนนนำนะคะ เดี๋ยววืดไม่รู้ตัว

กระทู้นี้น่าลุ้นชะมัดเลย อยากรู้ว่าสุดท้ายแม่หญิงจะเลือกใคร

[นนท์]

คุณบัวอย่าเพิ่งสันนิษฐานอย่างนั้นซีครับ ลูกพี่คุณเองนั่นแหละจะหัวใจวาย
ส่วนผม ไม่ถึงขั้นวาย แต่ก็วูบไปนิดนึง

ผมยังไม่เห็นว่าแม่หญิงจะเป๋ไปทางใครสักคน ไม่ว่า คุณนกข. หรือ คุณแจ้ง กระทั่งกับผม เธอก็ยังรักษาระยะได้ดีมาก .. (ชักจะท้อ)  อยากจะมอบเหรียญวีรสตรีปีสองพันให้ซะจริง ๆ ทำได้ไงก็ไม่รู้
ยิ้ม  ๆ หยิ่ง ๆ  แต่ก็มีการทิ้งหางตาให้ทุกวัน จนผมไปไหนไม่รอด

แบบนี้ ต้องใช้เพลงนี้ ฝากไว้ก่อนนะครับ  

รักหญิงยอดงามต้องมีความใจเย็น
เธอมักทำเล่นตัวแสนงอน
ถือว่างามเฉิดฉายต้องให้ชายวิงวอน
ยิ่งงามยิ่งงอน
แม้รักเธอจริงจัง
ต้องระวังยั้งใจไว้ก่อน
รู้ว่างอนยิ่งงาม หล่อนยิ่งทำเป็นงอน
ขอให้เพียงออดอ้อนออดง้อโดยดี
งอน แท้ แม่งาม
หนุ่มต้องตามง้อแม่งอนอ่อนน้อมยอมพลี
จับกระแตยากแค่ไหน ก็ไม่เท่านารี
มักจะดิ้นหลุดหนี ปราดเปรียวและไวสิ้นดี
จะบอกวิธีพิชิตเธอให้
ใช้กรงรักดักล่อป้อยอเอาใจ
พลัดเข้ากรงเมื่อไรปราบเสียให้ซมซาน
จะปราบคนแง่งอน ให้อ่อนอยู่มือ
ใช้แต่ไม้ดื้อเป็นแนวต้านทานหล่อน
จะผลักไสไม่ต้องย่อท้อถึง
หน้าง้ำงอเราก็ยิ้มหวานหล่อน
จะว่าไรเราไม่แยแส
ตื้อเท่านั้นแลจะครองจักรวาล
มินานหรอกนะ หล่อนก็จะสงสาร
ถึงทีได้การปราบให้หวานไปเลย

จับกระแต ชื่อแม่หญิง (ของนนท์) ครับ

[แม่หญิง]

วันนี้ ไม่ร้องเพลง แต่มีนิทานมาเล่าให้ฟังค่ะ

กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว
มีพ่อนกกางเขนตัวหนึ่ง บินโฉบมาแวะทักทายแม่นกกางเขนตัวหนึ่ง
ด้วยความเจ้าชู้ ช่างเล่นเจรจา ก็เพียรเล่านิทานให้แม่นกฟังทุกวัน
จนแม่นกเริ่มหลงเสน่ห์ คิดมีไมตรีตอบด้วย
เกือบถึงขั้นช่วยกันสร้างรวงรัง
แต่แล้ว....จู่ ๆ วันหนึ่ง
พ่อนกกางเขนตัวดีก็บินหนีไปเฉย ๆ ไม่บอกไม่กล่าว
ปล่อยให้นางนกสาวงงงัน และเฝ้าแต่รอด้วยความโศกเศร้า
ระหว่างนั้นเอง พ่อนกกระจาบที่ทำรังอยู่ใกล้ ๆ
เห็นเหตุการณ์มาตลอด
ก็ยื่นปากเข้ามาปลอบโยน ร้องเพลง(ลูกทุ่ง)  เห่กล่อม
และคอยให้กำลังใจจนนางนกสาวเริ่มเข้มแข็ง มีแรงบินได้อีกครั้ง
แต่ความที่พ่อนกกระจาบยากจน ไม่เป็นที่รักของนกแม่ยาย
ความรักระหว่างพ่อนกและแม่นกทั้งสองก็เลยไปได้ไม่ไกลเท่าที่ควร
แถมนกแม่ยายก็ยังหันไปสนับสนุนนกขุนทองหนุ่มเมืองกรุง  
ที่แรงดี มีกะตังค์ แถมเอาเรือนหอระดับทัชมาฮาลเข้ามาล่อ

แม่นกสาวให้รู้สึกสับสนเป็นอย่างยิ่งกับเหตุการณ์ในชีวิต
กำลังจะต้องตัดสินใจ พ่อนกกางเขนจอมเจ้าชู้ตัวเดิมก็บินร่อนกลับมาอีกครั้ง
ชวนไปเต้นระบำต่ออย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว
ทำให้ความรักที่เคยมอดสนิทไปแล้ว เริ่มถูกก่อกวนขึ้นมาในใจอีกหนหนึ่ง แต่ก็ยังเข็ดหลาบและรักศักดิ์ศรี นกหญิงไทยอยู่
ในขณะที่ความรักกับความชังกำลังต่อสู้กันนั้นเอง
พ่อนกกระจาบก็กลับเริ่มห่างหาย ไม่รู้เพราะท้อใจแม่ยายหรือรักไม่จริง
ส่วนพ่อนกขุนทองหนุ่มก็รุกหนัก เพราะมีนกแม่ยายคอยเชียร์อีกต่างหาก

ถ้าคุณเป็นแม่นก คุณจะทำอย่างไรเจ้าคะ

[เทาชมพู]

นิทานเรื่องนี้มีแต่คุณน้ำผึ้งป่าแห่งสกุลไทย  หรือถอยหลังกลับไปยุคสตรีสาร ก็มีแต่ "จินตนา ๒" เท่านั้นที่จะตอบได้จะแจ้ง
ดิฉันเอง ไม่ตอบดีกว่า-เสียฟอร์มแม่ยายหมด  เพราะ

ความรักเหมือนโรคา.........กำบังตาให้มืดมน
ไม่ยินและไม่ยล................อุปสรรคะใดใด
ความรักเหมือนโคถึก.......กำลังคิกผิว์ขังไว้
ก็ย่อมจะโลดไป...............บ่ยอมอยู่ ณ ที่ขัง

แต่ยังไงขอให้แม่หญิงไปสำรวจเว็บบอร์ดอื่นดูให้ดีๆก่อนนะคะ
นกบางตัวก็บินว่อนอยู่หลายเว็บ  จะบินไงก็ไม่ทราบ  ดิฉันได้ยินเสียงกรี๊ดสนั่นมาจากทุกเว็บเลยละค่ะ

[นนท์]

ไม่ว่าจะนกกางเขน หรือนกกระจาบ ก็ดูเหมือนจะทำให้แม่หญิงช้ำใจทั้งนั้น

เลือกนกนนท์ เอ๊ย นกขุนทองเถอะครับ

[นกข.]

กรรมการ... กรรมการครับ
ผมขอพักยกก่อนครับ ถูกหมัดแม่หญิงเข้า เป๋ไปเลย....
(โดยเฉพาะท่อนที่บอกว่า แม่นกชักจะคิดมีไมตรีตอบด้วย ถึงกับเกือบถึงขั้นร่วมกันสร้างรัง)
แถมถูกคุณว่าที่แม่ยายโดดจากที่นั่งชั้นริงไซด์มาช่วยรุมอีก - -

ใจคอแม่นกกางเขนสาวจะซีเรียส หรือแค่จะแกล้งพ่อนกแก่ๆ อย่างผม ให้หัวหมุนเล่นกันเนี่ยะ?

ขออภัยขอโทษโปรดเถิดคน (นก?) ดี ที่หนีหน้าหายห่างไป เพราะบางทีมีงานยุ่งๆ รุมเข้ามาจ้ะ นี่ต่อจากนี้ไปก็จะเริ่มประชุมถี่อีกแล้ว งานมันกำลังจะเยอะรออยู่ข้างหน้านี่แหละ ไม่รู้จะหาทางเข้ามาเล่านิทานได้อาทิตย์ละกี่วัน

ว่าแล้วก็ต้องแอบแว่บจากห้องประชุม หนีงานปีนขึ้นไปบนเขา ขออนุญาตป๋าร้องเพลงนี้นะครับป๋าครับ ถึงผมจะไม่ได้เป็นทหารอาชีพ และความเป็นอยู่ตอนนี้ที่นี่ นับว่าสบายกว่าทหารหาญของชาติก็เหอะ ขอโมเมว่าภารกิจที่ผมทำอยู่ก็พอเทียบได้กับสนามรบนิดๆ เหมือนกันนี่นา
...จาก ยอดดอย แดนไกลใครจะเห็น
ยาก ลำเค็ญ เพียงไรใจยังมั่น
จะ ปกป้อง ผองไทย ชั่วนิรันดร์
สิ้น ชีวันก็ยังห่วงหวงแผ่นดิน
ด้วย หน้าที่ ชีวิตรับผิดชอบ
คือ คำตอบ ที่รบอยู่ มิรู้สิ้น
ความ ภูมิใจ ลึกล้ำด่ำดวงจินต์
รัก แผ่นดิน รัก เกียรติศักดิ์นักรบไทย

....คิด ถึงยอด หฤทัยใจ จะขาด
แต่ ไม่อาจ ตัดใจทิ้งไปได้
ด้วย หน้าที่ ศรัทธาท้าใจกาย
ทรง ความหมาย เกินค่ากว่าชีวี
....ส่งใจข้ามขอบฟ้า ห่วงหา.. เสมอ
หวังเพียงเธอ นึกถึงผู้อยู่... ที่นี่
ขอให้รอ วันรุ่ง ของพรุ่งนี้...
ฟ้าคงมี พรชัย ให้กับเรา...

ขอลากิจไปทำงานสักพักครับ แล้วว่างแล้วจะกลับเข้ามาใหม่ (ไม่งั้นอาจจะถูกไล่ออกจากงาน!)

[ภูมิ]

โน่นแน่นกเขากรู จุก จุกกรู นกมันเฝ้าดูหาชู้มัน
โถ โกงคอทําเสียงหวาน ช่างน่าสงสานนกกระไรเลยเจ้า
*****
เลิกเป็นนกกางเขนดีกว่าครับ
มีเเต่เรื่องเศร้าๆ
นกกางเขนภาคใหม่แบบเรียนภาษาไทยนี้ก็ถูกยาฆ่าแมลงตาย

[เทาชมพู]

โบกบินไปแล้วหรือคีรีบูน........  

วิญญาณโกโบริล่องลอยไปประชุมที่ทางช้างเผือกเสียแล้ว  บนโน้นงานยุ่ง   คงไม่กลับมาสร้างรวงรังแน่นอน
ตานี้  คุณลูกหญิงจะย้ายไปอยู่ทัชมาฮาลหรือสวนกล้วย ก็ถือว่ายังมีตัวเลิอกนะคะ

[บัว]

สถานการณ์กลับพลิกผันในฝ่ามือเดียว เอ๊ย.. นิทานเรื่องเดียว
นกเบอร์หนึ่งของดิฉันโดนหมัดแม่ยายและลูกสาวสอยร่วง โกยแน่บไปซะแล๊ว ว  ว  ว

[แจ้ง ใบตอง]

ไม่ได้เข้าเน็ตสองวัน คุณ นกข.เปลี่ยนเวทีมวยเป็นเวทีรำวงซะแล้ว  แต่เหมือนฟ้าดินไม่เข้าข้างคนผิด
แม่หญิงไม่รับโค้ง แถมยังปฎิเสธแบบตัดบัวไม่ไว้ใย เลยต้องต้องบากหน้าไปหาคุณชานเรือน เผอิญ
คุณชานเรือนถูกคุณพระนายโค้งตัดหน้าไปเสียก่อน สงสารแต่คุณนนท์เค้าต่อยมวยไทยกันอยู่ดีๆ ใช้ได้
ทั้งหมัดเท้าเข่าศอก คุณนนท์คงไม่ชำนาญเอาแต่ชกสากลอย่างเดียวคะแนนที่ออกมาก็เลยไม่จะแจ้ง
แถมยังเจ็บตัว ถ้าปล่อยไว้แบบนี้คงจะพ่ายหมดรูปแบบ Out class

ผมเข้ามาคราวนี้ค่อนข้างหนักใจ เหมือนที่คุณพระนายว่า คุณนกข.ลูกเล่นแกเยอะ ถึงแม้สังขารไม่อำนวย
ก็เถอะ แต่กลเม็ดแพรวพราวจีบสาวมาหลายประเทศแบบไม่จำกัดเชื้อชาติ  ใครรู้ไม่ทันแกก็หลงคารมเอา
ง่ายๆ ตอนชวนแม่หญิงออกไปแดนซ์ผมภาวนาให้เจอจังหวะแบบแทงโก้ทีเทอะจะได้ร้องหายาหอมยาลม
กันมั่ง

ได้ฟังแม่หญิงตัดพ้อคุณ นกข. แล้ว ผมใจคอไม่ค่อยดีเลย อยากให้แม่หญิงฟังเพลงพื้นบ้าน(สำผัสสระอัน)
เพลงนี้ครับ เผื่อบางทีใจที่หวั่นไหวมันจะหนักแน่นขึ้นนะครับ

สุริยนย่ำสนธยาเอ้ยกาจะกลับคืนรัง
คิดถึงคู่ที่เคยอยู่กิน
คิดถึงถิ่นแห่งความหลัง
คิดถึงนางที่เคยกอด
เราเคยพร่ำพรอดเคยหยอกเย้า
ป่านฉะนี้แม่นงเยาว์แม่จะคิดถึงเราหรือเปล่าเอ้ย (ซ้ำ)
เอ้ยโอ่ละหน่ายหน่อยเอย.......

จะเอ่ยความไปตามทำนอง
ถึงแม่เนื้อทองน้องทรามเชย
คิดถึงเนื้ออุ่นที่เคยหนุนตัก
คิดถึงน้องรักร่วมเคียงเขนย
คิดถึงน้ำพริกก่อนถ้วยเก่า
คิดถึงตัวเจ้าเมื่อก่อนเคย
คิดถึงแก้วตาแม่งามชื่น
กลัวจะเป็นอื่นไปเสียเลย
ขอบอกตามตรงนะแม่กลิ่นดอกเตย
อย่าลืมคู่เคยที่อิงแอบกัน
เมื่อคืนก่อนเจ้ายังอ้อนออดพี่
กระซิกกระซี้อย่างสุขสันต์
แต่มาบัดนี้เจ้ามีคู่อื่น
ให้พี่ขมขื่นทุกคืนวัน
โอ้เจ้าดอกเอยยย....เอิงเอ้อเอิงเอยยย..
โอ้เจ้าดอกว่ารักเร่ เจ้ามาถ่ายเทแล้วเหหัน
หรือเห็นว่าเขา (นกข) นั้นรูปหล่อ
พะเน้าพะนอแม่แจ่มจันทร์
เขาเจือน้ำผึ้งหรือโปรยยาหอม
แล้วแม่พยอมจึงเชื่อมั่น
เจ้าไม่รู้หรอก เออเอิงเอย แม่แจ่มจิต
ว่ามันคือยาพิษอยู่ในขัน
หลงเห็นกรงจักรเป็นดอกบัว
เจ้าหมองมัวชั่วชีวัน
ถ้าเขารักใคร่คงได้สู่ขอ
กับแม่และพ่ออย่างชายชาญ
แต่เจ้าหลงผิดกับคิดว่าดี
จึงหอบผ้าหนีไม่มีเดียดฉันท์
เจ้าลืมลูกทุ่งที่มุ่งใจซื่อ
จนคนเขาลือไปทั่ววิชาการ(ดอทคอม)
ข้าเที่ยวตามหาเอ็งทั่วบางกอก
รีบบ้านนอกเถิดจอมขวัญ
ข้าไม่รังเกียจหรือว่าเดียดฉันท์
รู้แล้วแจ่มจันทร์รีบกลับมาเอ๋ย
ข้าไม่รังเกียจหรือว่าเดียดฉันท์
รู้แล้วแจ่มจันทร์รีบกลับมาเอ๋ย
เอ๋ยโอละหน่ายหน่อยเอย....

[แจ้ง ใบตอง]

ช่วงนี้ผมหาเวลาว่างยากเต็มที  เพราะติดภารกิจทั้งงานราษฎร์ งานหลวง ต้องไปเป็นวิทยากรให้กับสมาคม
ชาวสวนกล้วยแห่งประเทศไทย งานเรียนก็มีเค้าว่าจะไม่จบเทอมนี้ซะแล้ว เพราะมัวแต่ร้องเพลงอยู่ อาจารย์
ท่านบอกว่าถ้ายังแบ่งเวลาไม่ถูกจะขอเข้ามาเป็นนางเอกด้วยอีกคน ต่อไปผมคงไม่ได้เข้ามาเฝ้าแม่หญิงตลอด
๑๘ ชั่วโมงแล้วนะครับ แต่ช่วงกลางวันก็จะเข้ามาบ้าง ได้ยินว่าคุณ นกข.บอกว่าติดภารกิจเหมือนกัน
ผมจึงค่อนข้างสบายใจ ฝากคุณนนท์ดูแลแม่หญิงด้วยนะครับ เพราะดูแล้วอยู่กับคุณนนท์น่าจะปลอดภัยดี
เปรียบได้ดังว่า "เหมือนมดแดงแฝงพวงมะม่วงงอม  เที่ยวไต่ตอมเต็มอยู่ไม่รู้รส" (ล้อเล่นครับคุณนนท์
ไม่ได้ยั่วให้โกรธหรอก) สำหรับแม่หญิงผมมอบเพลงนี้ให้อีกเพลงครับ

ฝากรักเอาไว้ในเพลงสักคำ
ขอให้เธอจดจำเอาไว้
เพื่อคอยเตือนหัวใจ..
ว่าเราเคยได้พร่ำรำพัน

ถ้อยคำที่ฉันได้มอบกับเธอ
หัวใจใฝ่ละเมอเฝ้าฝัน
เพื่อจะได้เตือนความสัมพันธ์...
คำรักนั้นเธออย่าเลือน

ฟังเธอฟังเอาไว้
เมื่อเราห่างไกล เพลงจะได้คอยเตือน
เมื่อยามเหงาไม่มีเพื่อน
จะได้คอยเตือนเหมือนฉันอยู่ใกล้เธอ

ฝากรักเอาไว้ให้เธอจดจำ
หัวใจฉันจะช้ำก็เพราะเธอ
ฝากใจมั่นฝันละเมอ...
คำรักนั้นเธออย่าลืม

(กระท่อนกระแท่นเต็มทน เพลงนี้ไม่แม่นครับ)

คงต้องฝากคุณบัว กับคุณบีช่วยดูแลแม่หญิงอีกแรงครับ

[B]

Got it ka! Actually,  you do not need to worry about the man from Geneva, since I know that he already met an "Angel" in heaven! (I am pretty sure that Maeying and (your) mother in law know this ka.)

[แม่หญิง]

ยังจำได้ไหม  ถึงใครคนหนึ่ง
ซึ่งคุณเคยบอกว่ารัก รัก รัก ยิ่งนัก
ยังจำได้ไหม ถึงใครคนหนึ่ง
ซึ่งคุณสมัครเป็นทาสดวงใจ
เพ็ญเดือนสิบสอง น้ำนองตลิ่ง
อกคุณแอบอิง อกหญิงคนไหน
ยังชมว่าสวย เหมือนดั่งเดือนผ่อง
เฝ้าปองรักใคร่ จำได้ไหมคุณ

คุณชมดวงตา ว่าสุกเหมือนดาว
คุณชมผิวสาว ว่าขาวเหมือนนุ่น
คุณชมกลิ่นแก้ม ว่าหอมละมุน
ซ้ำชมว่าอุ่น ยามหนุนอุรา
ยังจำได้ไหม ถึงใครคนหนึ่ง
ซึ่งคุณเคยบอกว่ารัก รัก รัก เท่าฟ้า
ยังจำได้ไหม ถึงใครคนหนึ่ง
ซึ่งคุณเพ้อว่า เป็นยอดบูชาของคุณ

[บัว]

ว้า  คุณแจ้ง ทำไมเปรียบแม่หญิงว่าเป็น มะม่วงงอม อย่างนั้นเล่า
ตัวเลือกน้อยลงแทนที่จะทำคะแนน กลับหกล้มซะอีกแล้ว

แม่หญิงเลือก ๆ ไปซะคนเถอะนะคะ
ยิ่งกระทู้ยืดเยื้อ บัวกลัวลูกพี่บัวจะตกม้าตายซะเองก่อนน่ะค่ะ