ในอดีตลึกลงไปเราคงยังนึกกันไม่ออกว่า เราสูญเสียกันไปเท่าไหร่กับเหตุการณ์ อย่างที่เป็นอยู่นี้
อ่านข้อความที่บางท่านเขียนไว้ก็อดเศร้าใจไม่ได้ ทุกอย่างคงกลับไปเหมือนเดิมไม่ได้ เพราะเรามาไกล
เกินไปแล้ว วันนี้เหมือนจะต้องทอดอาลัยไปกับ ทุกอย่างที่ผ่านมาเข้ามาให้รู้เห็น เป็นสงสารคนที่บ้านที่
คอยโทรฯมาถาม ห่วงตัวเองว่าพรุ่งนี้จะเป้นอย่างไร เห็นใจเจ้าหน้าที่ที่เข้าไปปฏิบัติงานในพื้นที่ต่างๆ ขอบคุณ
พนง.รถเมล์ที่ยังพยายามวิ่ง นึกถึงคนกรุงเทพในจุดต่างๆว่าวันนี้จะกินอะไร นึกถึงคนที่ยังบาดเจ็บ นึกถึงคน
ที่เข้าไปช่วยเหลือ นึกถึงคนที่ตายไป นึกถึงสถานที่สำคัญๆต่างๆ ที่ผูกพันต่อความรู้สึกของใครหลายๆคน
เมื่อก่อนเราอาจจะยังรู้สึกไกลตัว ตอนเกิดเหตุการณ์ความรุนแรงที่สามจังหวัดชายแดงภาคใต้ แต่วันนี้เหตุการณ์
เข้ามาอยู่ในจุดศูนย์กลางของประเทศบ้าง กลายเป็นความระส่ำระสายไปทั่วประเทศ
อย่างน้อยที่สุดเมื่อความเลวร้ายผ่านเข้ามา เหมือนว่าจะทำให้เราพอมองเห็นความดีที่แทรกตัวอยู่บ้างในสังคม
แต่เมื่อเวลาที่ความแตกแยกของคนในชาติเกิดขึ้นแล้ว ไม่รู้ว่าเย็นวันนี้เราจะยังยืนตรงเคารพธงชาติได้อย่างภาคภูมิใจ
กันอยู่อีกหรือเปล่า.....
<![CDATA[<a href="http://www.youtube.com/v/Erdiy3NM5hA&hl=en_US&fs=1&" target="_blank">http://www.youtube.com/v/Erdiy3NM5hA&hl=en_US&fs=1&</a>]]>
