โมฆบุรุษ - ปรง เจ้าพระยา

[เทาชมพู]

เจ้าพระยาพาที : โมฆบุรุษ
(ไทยโพสต์ ๒๕ เมษายน ๒๕๕๓)

(หนึ่ง)-อยู่อยู่มีสองอดีตมหาอำมาตย์
แต่กิริยามารยาทมาด “ทาส-ไพร่*”
(*ซึ่งบัดนี้มิมีในประเทศไทย
พระทรงชัยได้เลิกมากว่าร้อยปี)

คือสอง “โมฆบุรุษ”สุดทุเรศ
กล้าแปลงเพศปิดมายาใบหน้าผี
ทำเป็นเอ่ยมธุรสพจนีย์
ว่าหวังดีต่อชาติ-ประชาชน

เสนอถ้อยร้อยปดพจนารถ
แต่ขี้ขลาดซ่อนเงื่อนไขให้สับสน
“สองผี”เคยคว่ำชาติยับถึงอับจน
ยังไม่พ้นกงกรรมที่ทำมา

สองผีเคยได้สนองรองพระบาท
ตำแหน่งราชการดีดั่งมีค่า
ได้รับคุณพระมหากรุณา
ทั้งเครื่องราชอิสริยาภรณ์มงคล

ได้ดื่มน้ำพระพิพัฒนสัตยา
ทดแทนคุณพสุธาปฏิสนธิ์
บัดนี้กลับตระบัดสัตย์วัจน์วกวน
กล้าฉ้อฉลดึงฟ้ามาย่ำยี

กล้าประกาศขอเข้าเฝ้าบาทยุคล
ทั้งรู้ว่าผิดมณฑลราชวิถี
ทั้งรู้ว่า “โขนค้ำหัว”ตัวไม่มี
ผิดพระราชประเพณีศรีครรลอง

ทั้งจ้วงจาบหยาบช้าเฉกกาลี
หากไม่มีพระกรุณาเสนอสนอง
ยังบังอาจวาดวจีกลีคะนอง
เหิมลำพองว่าต้องรับกรรมตามมา

(สอง) - หากประชาสามัญขั้นต่ำต้อย
ด้วยจำเป็นเฉกเช่นด้อยการศึกษา
ไม่ซึ้งราชประเพณีในวิญญาณ์
ถ่มน้ำลายรดฟ้าอาจอภัย

แต่คนเคยเป็น “ผู้นำ”ค้ำประเทศ
สร้างสังเวชกลีกรรมจะทำไฉน
คืนยศฐาบรรดาศักดิ์จักน้อยไป
คืนเครื่องราชฯก็คงไร้ในสำนึก

เพราะผู้ดื่มน้ำพิพัฒน์สัตยา
ปฏิญาณตนหลายคราขาดรู้สึก
ควรสอน “สองอมนุษย์”สุดล้ำลึก
ไปครองคึกคำถ่อยได้ในต่างแดน?

ปรง  เจ้าพระยา