............................- ฬ. รำพัน -
.............“...แยกสีลมที่นี้..........เป็นพยาน
.............มีหนึ่งโรงพยาบาล.......ราชสร้าง
.............ถูกกล่าวว่ามีทหาร.......แอบซ่อน
.............จริงบ่มีเอ่ยอ้าง...........แหกหน้าเสียคน”
....หนูเรียนแพทย์ยังเด็ก...........เป็นหมอเล็กแสนสับสน
“บ้าน”หนูรักษาคน...................ต้องถูกค้นกันวุ่นวาย
....ถือปืนยืนจังก้า...................ประดาหน้าชี้ตึกหมาย
เข้ามาเป็นร้อยนาย..................อย่าท้าทายได้เห็นดี
....อาวุธพบเด่นชัด.................มีดผ่าตัดยาหลากสี
เข็มคมคีมทวี........................แกล้งตายมีมิไว้ใจ
....ไม่มีเราถอยกลับ ................หน้าแตกยับลับเฉไฉ
ไม่เห็นไม่เป็นไร.....................จะมาใหม่เอาให้เจอ
....บ้านหนู“ขาว”สีเดียว.............แดง-เหลือง-เขียวอย่ามาเจ๋อ
บางคนเปรียบเลิศเลอ...............เทียบเสมอ“ซาลาเปา”
....ไส้หมูแดงแค้นเคือง.............ไส้ถั่วเหลืองคนชอบเหมา
ไส้แท้จริงใจเรา......................หาแบ่งเขาเหล่าฝ่ายใด
....หน้าที่คือรักษา...................ไม่ว่ามาจากสีไหน
ทุกคนคือคนไทย....................แค่เข้าใจต่างเส้นทาง
....หากถอยคนละก้าว...............ยิ่งถอยยาวแล้วสะสาง
ปัญหาเอามากาง.....................ถึงคิดต่างทางออกมี
....ญาติหนูล้วนคนไข้...............โปรดเห็นใจในวิถี
เดือดร้อนผ่อนปรนที................ขอพื้นที่หนูคืนมา
....ไตร่ตรองกันสักนิด..............หลายชีวิตรอรักษา
เป็น-ตายเสี้ยวเวลา..................“อหิงสา สันติ”เทอญ.
...............................Pp
......................๒๙ เมษายน ๒๕๕๓
จาก
http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P9190171/P9190171.html
