แบกเป้เดี่ยวท่องเที่ยวเส้นทางสายไหมในจีน

[JD]

คือขอทราบว่าเส้นทางสายไหมสมัยโน้นนนนนน นี่ออกจากไหน ไปสิ้นสุดที่ไหนครับผม
มานิต

โปรดดูแผนที่ประกอบใน คคห 7
ทางสายไหมเริ่มจาก เมืองซีอัน (I) หรือชื่อเก่าคือเมืองฉางอัน
ขึ้นเหนือเพื่อตัดไปทางตะวันตก อันมีเมืองสุดท้ายในประเทศจีน คือเมือง คาสือ (Kashgar)  (B)

ก่อนจะเข้าสู่เอเซียกลาง (Central Asia) ผ่านตะวันออกกลาง ไปสิ้นสุดที่โรม

ชาติเอเซียกลางที่เป็นทางผ่านของทางสายไหม ก็คือชาติที่ลงท้ายด้วยคำว่า สถานๆ ทั้งหลาย
ที่เราเห็นตอนแข่งกีฬาเอเซี่ยนเกมส์นั่นเอง


จากแผนที่ใน คคห 7 ซินเจียงทั้งมณฑลคือทางผ่านของเส้นทางสายไหมโบราณ
วัฒนธรรมความเป็นอยู่ของพลเมือง ได้รับอิทธิพลแขกปนจีน
ทั้งเรื่องภาษา อาหารการกิน ตลอดจนการรักษาสภาพศพของคนที่ตายแล้ว
 

[JD]

แผนที่เอเซียกลาง  ที่ทางสายไหมพาดผ่าน ไปสู่ยุโรปใต้

[JD]

การบินจากกวางเจา สู่อูรูมูฉี เมืองหลวงของซินเจียงใช้เวลา 5 ชั่วโมงเศษ
ถึงอูรูมูฉี หิมะยังตกอยู่ ขี้เกียจหาที่พัก
เจอโรงเเรมหรูกลางๆ สามดาว ราคาคืนละ 130 หยวน
ที่ดีไมไ่เเพ้กัน แค่ 80 หยวน ก็ไม่ยอมให้คนต่างชาติพัก
ถือว่า ความปลอดภัยไม่เพียงพอ
เหตุผลแท้จริง คงต้องการดูดเงินคนต่างชาติมากๆ กระมัง


ที่เที่ยวเมืองนี้ไม่มีอะไรมาก
ชั้นล่างของโรงเเรมเป็นบริษัททัวร์ ที่ขายให้คนจีนเป็นหลัก
ดูราคาแล้วไม่แพง ยิ่งถ้าคนจีนตัดสินใจซื้อบริการที่ราคานั้น
ก็แปลว่าราคาต้องโอเค

ทัวร์หนึ่งวันเต็ม ไปทะเลสาบเทียนฉือ (ห่างตัวเมืองราว 1 ชม.) ราคา 180 หยวน
ในจำนวนนี้เป็นบัตรผ่านประตูที่ทัวร์ต้องซื้อให้เรา 100 หยวน และค่าอาหารกลางวัน 10 หยวน

พอถึงอุทยาน ต้องเสียค่ารถรับส่งภายในอุทยานอีกคนละ 35 หยวน
ไม่ซื้อไม่ได้ เพราะเดินไกลและขึ้นเขาอีกต่างหาก

ไกด์มาขายออปชั่นเพิ่ม หากต้องการเข้าชมวัดจีนอีกสองแห่ง ประมาณ 30 หยวน
และเข้ากระโจมของคนพื้นเมือง จิบชา ฟังดนตรี อีก 20 หยวน


น้ำในทะเลสาบเป็นน้ำแข็ง

[JD]

มีผมคนเดียวในคณะทัวร์ที่ไม่ได้ซื้อออปชั่นวัดเพิ่ม จึงเดินเตร่เผาเวลาเล่น
นึกแล้วเชียว คล้อยหลังไปแปบเดียว คณะกลับมาแล้ว
อากาศหนาวเหน็บ ไม่มีใครอยากเดินฝ่าความหนาวไปไกลลิ่ว
หันหลังกลับไปสู่วัดใกล้แทน

ลงจากวัดก็ไปกระโจมวัฒนธรรมของชาวพื้นเมือง
จิบชานมจามรี ของขบเคี้ยว ฟังดนตรีจากหนุ่มจีน เค้าหน้าเป็นคนคาซัคสถาน

[JD]

บริษัททัวร์มาส่งโรงแรม วันนี้ย้ายเข้าไปนอนโรงแรมราคา 80 หยวน ตึกถัดไป
เพราะเมื่อวานตอนไปทานอาหาร คุยกับคนจีนโต๊ะข้างเคียง
ตีสนิท เขาช่วยเปิดห้องพักให้ ใช้ ID จีน
ประหยัดเงินได้อีกหน่อย

เวลา 12.57 น. วันรุ่งขึ้น ซื้อตั๋วรถตู้นอนไปคาสือ ใช้เวลา 25 ชั่วโมง
ราคา 324 หยวน เตียงบน ถ้าเตียงล่างเเพงกว่า 20 หยวน แต่ตั๋วหมดแล้ว

หากซื้อตั๋วเครื่องบินล่วงหน้า สัก 10 วัน จะซื้อได้ในราคา 410 หยวนเท่านั้น
รถไฟตู้นอนและเครื่องบิน ราคาแทบไม่ต่างกันเลย
รถไฟเมืองจีนรักษาเวลาดีมาก วิ่งนิ่ม แทบไม่ได้ยินเสียงกะฉึกกะฉักเหมือนบ้านเรา

ภาพ โรตีจีนใส้กุ๋ยฉ่าย แสนคุ้มค่า ราคา 1 หยวน
และทิวทัศน์ตลอดทางที่รถไฟวิ่งผ่านไปเมือง คาสือ

[JD]

วิวในตู้รถไฟ และป้ายบอกขบวน

[JD]

สาวน้อยชาวจีนปนคาซัค

เข้าเขตเมืองคาสือ อากาศเริ่มอบอุ่น พิชพรรณสีเขียวสด
ใบไม้เริ่มผลิ บ่งบอกว่าฤดูชุนเทียนเริ่มต้นแล้ว

[JD]

ตลอดทางที่รถไฟวิ่งผ่าน มีหลุมศพหลายแห่ง
ทรงโดม ชัดเจนว่าเป็นของชาวมุสลิม ซึ่งมีประเพณีฝังศพ


ถึงคาสือเกือบบ่ายสามโมง
ประชากรในคาสือร้อยละ 95 เป็นอย่างน้อย เป็นมุสลิม
มองไปทางใด ก็เห็นสตรีโพกผ้าคลุมผม หรือไม่ก็บุรุษใส่หมวกอิสลาม

[manit peuksakondh]

ดีจังครับ ยังกะไปเองเลย เพราะคงไปไม่ไหว ห่วงเรื่องสุขภาพ ระหว่างทางเป็นอะไรละก้คงจะลำบาก(ไม่)น่าดู ขอทราบว่านมจามรี ต่างจากนมวัวที่บ้านเราไหมตรับ
มานิต

[JD]

ชานมจามรี รสชาติออกไปทางชามากกว่านมครับ
ลำพังกลิ่นของนมจามรีก็ไม่ต่างจากนมวัวเท่าไร
เพราะจามรีก็เป็นวัวประเภทหนึ่ง เรียกว่า เหมาหนิว หรือวัวขนนั่นเอง

เวลาชงชา เขาใส่เครื่องเทศหลายอย่างลงไปด้วย เช่น กานพลู
(ใส่ทีละอย่าง แต่ละแห่ง แต่ละอย่าง) พอกลับถึงบ้าน ลองชงชาปนเครื่องเทศดูบ้าง
ได้กลิ่นหอมหวลทีเดียว

[JD]

คาสือเหมือนเมืองแขกมากกว่าเมืองจีน เมืองมุสลิมเเท้ๆ
บริษัททัวร์บอกว่า ถ้ามาถึงซินเจียงแล้วไม่ได้มาคาสือ ถือว่ายังไม่ได้สัมผัสซินเจียงของแท้
เท่านั้นแหละ ผมไม่รอช้ารีบซื้อตั๋วรถไฟทันที

[JD]

ที่พักที่คาสือ ได้ที่ International Youth Hostel ใกล้จัตุรัสกลางเมือง
ห้องหนึ่งมี 6 เตียงๆ ละ 35 หยวน
แต่ชวงนี้แขกน้อย ทั้งตึกมีแขกอยู่แค่ 3-4 คน

ข้าวของที่เมืองนี้ราคาถูกกว่าเมืองจีนทั่วไป ถูกแบบไม่น่าเชื่อ  
แพงเฉพาะเนื้แพะ ก.ก. ละ 200 บาท
เนื้อแพะย่าง ไม้ละหยวนครึ่ง น้ำชาฟรี
ส่วนก๋วยเตี๋ยว ชามละ 1 หยวน

[JD]

เนื้อแพะย่าง ย่างกันสดๆ ร้อนๆ ริมถนน เป็นอาหารยอดนิยม เห็นทั่วทุกหัวระแหง
แคนตาลูบ เฉือนขายสดๆ เช่นกัน ซื้อแล้วกัดกินตรงนั้น ทิ้งเปลือกตรงนั้น
ไม่ต้องหั่นให้ยุ่งยาก ชิ้นละครึ่งหยวน

[JD]

ขอเชิญพี่เทียนแวะมาดู bagel หน่อยครับ

หน้าตาเหมือน รสชาติเหมือน แต่กรรมวิธีไม่สู้เหมือน
ผมเข้าใจว่า bagel ที่ต้องต้ม เพราะต้องการให้โด ขึ้นฟู ได้ที่
การทำขนมปังสมัยใหม่ ใช้ตู้ปรูฟ อบไอน้ำแทน
สำหรับภูมิปัญญาชาวบ้าน อาจมีวิธีอื่นอีกก็ได้


ขนมปังมีรูกลาง คล้าย bagel สนนราคาไม่แพงเลย
2 อัน 1 หยวน

[tian]

ขอเชิญพี่เทียนแวะมาดู bagel หน่อยครับ

หน้าตาเหมือน รสชาติเหมือน แต่กรรมวิธีไม่สู้เหมือน
ผมเข้าใจว่า bagel ที่ต้องต้ม เพราะต้องการให้โด ขึ้นฟู ได้ที่
การทำขนมปังสมัยใหม่ ใช้ตู้ปรูฟ อบไอน้ำแทน
สำหรับภูมิปัญญาชาวบ้าน อาจมีวิธีอื่นอีกก็ได้


ขนมปังมีรูกลาง คล้าย bagel สนนราคาไม่แพงเลย
2 อัน 1 หยวน

น้อง JDจ๋า

พี่เข้ามาอ่านแล้ว ที่ยังไม่ได้ตอบนั้น มัวแต่ยุ่งกับสารพัดเรื่อง
ขนมปัง bagel สไตร์จีนน่าสนใจมาก ตอนพี่อยู่เซี่ยงไฮ้ เคยเจอ
เตาแบบเดียวกัน แต่ทำขนมปังอีกอย่าง กลมๆ แบนๆ เหมือนขนมปังอินเดีย
ที่เรียกว่า นาน แต่แบนกว่า ฉีดนํ้าก่อนเข้าเตาอบเหมือนกัน

พี่ให้สามีดูรูปการทำ bagel สไตร์จีน ตะโกนออกลั้นว่า ของปลอม
ของจริงต้องต้ม แล้วอบ การต้มพี่ว่ามันทำให้หนัก ไม่บวม เบา เหมือน
ขนมปังฝรั่งเศส เคี้ยวได้หนึบๆ (chewyแหละ ไม่รู้เรียกว่าอะไร)
bagel เป็นขนมปังยิว ที่หากินแทบไม่ได้ในอิสราเอล

เขียนบ่อยๆ นะ พี่ชอบอ่านมาก อ่านแล้วเพลินเหมือนไปเที่ยวเองเลย
I like I like