แบกเป้เดี่ยวท่องเที่ยวเส้นทางสายไหมในจีน

[JD]

ย่านเมืองเก่าแคชการ์
ดูแล้วนึกถึงสภาพสลัมที่มีคนขุดรูอยู่ แออัด
แต่ก็อยู่กันมาหลายร้อยปีแล้ว

ค่าเข้าย่านเมืองเก่า 30 หยวน
บางประตูไม่มีคนเฝ้าครับ ฟรี

[JD]

ก่อนจะลาจากคาสือ
ผมจะพาชมบ้านดินเหนียวของพวกอุยเกอร์กันหน่อยครับ

ดูภายนอกซอมซ่อ แต่ด้านในมีชีวิตชีวา ไม่โทรมอย่างที่คิด

[JD]

ช่วงที่สอง
คาสือ-->เหอเทียน (Hoton)-->หมิงเฟิง -->เฉียวมั่ว


ลาจากคาสือแล้ว
ไม่ทราบว่าจะไปไหนต่อดี
เอาแผนที่มาดู แล้วปรึกษากับเพื่อนรวมทาง
เธอปริ้นต์แผนการเดินทางที่มีคนทำไว้ทางเน็ตติดตัวมาด้วย
ผมเสี่ยงตามเธอ ลงใ้ต้ไปเมืองเหอเทียน
จุดหมายคือดูมัมมี่ที่เฉียวมั่ว (โผเธอเขียนว่า Mummies in its original tomb)

ฟังดู ยั่วยวนใจไหมครับสำหรับท่านที่ยังไม่เคยเห็นมัมมี่
เอาล่ะ ตามเธอไป ไปไหนก็ได้ ขี้เกียจคิดครับ
ซื้อตั๋ว 95 หยวน รถนอนรอบสองทุ่มครึ่ง
พอฟ้าสางก็ถึงเหอเทียน

ทานอาหารเช้า เป็นเกี๊ยวน้ำยัดไส้เนื้อแพะสับ (หุ่นตุ้น)
ชามละ 5 หยวน ได้เกี๊ยวมาเกือบ 20 ตัว
คนขายเป็นมุสลิมอุยเกอร์ อัธยาศรัยดีมาก
ผมถามเธอว่าเครื่องเทศป่นๆ สีเขียวที่ลอยในชามเกี๊ยว หอมมาก
มันคืออะไร กลิ่นคล้ายใบโรสแมรี ผสมมิ้นท์

เธออธิบายว่าเป็นเครื่องเทศพื้นเมือง ชื่ออะไรผมจำไม่ได้
ถ้าชอบ จะให้สามีเธอไปซื้อให้ ชงดื่มกับน้ำชาหรือดื่มเปล่าๆ ก็ได้
ผมฝากซื้อ 10 หยวน ได้กลับมาถุงเบ้อเริ่ม
ให้ค่าน้ำมันเธอ 2 หยวน แต่เธอไม่รับ บอกว่านิดหน่อยเท่านั้น
มิตรจิตรมา ก็มิตรใจไป
เลยบอกเธอว่าก่อนรถออกไปหมิงเฟิง ผมจะมาทานมื้อบ่ายอีกครั้ง
ขอไปสำรวจเมืองเสียก่อน

[เทาชมพู]

กระทู้นี้น่าจะลงใน Blue Planet ของ Pantip

[Anna]

คุณJDขา  ไปสำรวจเมืองแล้วยังไงต่อคะ  รออ่านอยู่นะคะ   

[Tanat]

จุดหมายคือดูมัมมี่ที่เฉียวมั่ว (โผเธอเขียนว่า Mummies in its original tomb)

รออ่านมัมมี่อยู่ครับ คุณเจดีย์

[JD]

มรดกของทางสายไหมในซินจียง  ที่เหลือให้ปัจจุบันชนรำลึกถึงอดีตกาลนานโพ้น
ก็เหลือเพียงไม่กี่อย่าง อย่างแรก คือ ศาสนาอิสลามและวิถีชีวิตของอิสลามิกชน
พ่อค้าอาหรับเดินทางข้ามทะเลทรายมาถึงจีน ไม่ได้เพียงผ่านมาแล้วผ่านไป
แต่ได้ปักหลักพักค้าง รอนแรม จนเกิดเป็นชุนชนที่เจริญงอกงามมานับพันปี
ยิ่งหากลงเจาะลึกดูเมืองในทิศตะวันตกของจีน แถบมณฑทลเสฉวน กานซู และชิงไห่
ที่ใดมีชุมชนมุสลิม ทีนั้นน่าจะมีประวัติศาสตร์เกี่ยวข้องกับการค้าขายสมัยโบราณ
ตัวอย่าง เช่น เมืองซงพาน เมืองเล็กๆ ใกล้อุทยานแห่งชาติจิ่วไจ้โกว
มีชุมชนมุสลิมขนาดใหญ่ เพราะเมืองนี้เเต่ก่อน เป็นเมืองหน้าด่านที่เชื่อมจีนและทิเบต



เมืองเหอเทียนมีอุตสาหกรรมทอพรมขนแกะด้วยมือมานานแล้ว
สันนิษฐานว่าพ่อค้าอาหรับ อาจเป็นพวกเปอร์เซียที่โด่งดังทางการทอพรม
เข้ามาตั้งรกราก และได้หอบวัฒนธรรมชิ้นนี้มาด้วย

 
นอกจากนี้  เหอเทียนก็มีการทอผ้าไหมด้วยมือครบวงจร
สมัยก่อนเมื่อมีการพบหลุมฝังศพโบราณของฮ่องเต้
มักพบผ้าไหมในสุสานด้วย ภาพผ้าไหมที่เห็น คือ ภาพจากเน็ต
เป็นผ้าไหมจากหลุมศพหมายเลข ๑ ที่หม่าหวังตุย เมืองฉางซา มณฑลฮูนาน
ราชวงศ์ฮั่น อายุประมาณ ๒๐๐ ปี ก่อนคริศตกาล
สีสันยังดูดีแม้ว่าอายุอานามก่อนที่พระเยซูทรงประสูติเสียอีก


แอบซูม
สาวน้อยในโรงทอพรม อายุไม่น่าเกิน ๑๓ ปี
ทำงานแลกค่าแรงวันละหกสิบบาท
ผลิตภัณฑฺ์หยาดเหงื่อของเธอวางขายตารางฟุตละเกือบพันหยวน

[JD]

จากเหอเทียนต่อไปเฉียวมั่ว เพื่อดูมัมมี่
ถนนตัดผ่านทะเลทรายผืนใหญ่ คนขับใจดีจอดรถให้ปีนเนินทราย ๑๕ นาที
มีอูฐฝูงใหญ่กำลังหรรษากับกิ่งไม้แห้งๆ
จากนั้นเราไปต่อ ทำเวลาเพื่อให้ทันดูมัมมี่ก่อนค่ำ

ถึงเฉียวมั่ว
พิพิธภัณฑ์ที่นี่ไม่เก็บค่าเข้าชม สร้างไว้ใหญ่โต แต่ไม่มีนักท่องเที่ยวมาชมสักเท่าไร
ส่วนมัมมี่ ต้องจ่าย ๕๐ หยวน อยู่ห่างออกไปสองกิโลเมตร
ซื้อบัตรก่อน แล้วเจ้าหน้าที่จะไปไขกุญแจพาชม


เจ้าหน้าที่เปิดพิพิธภัณฑ์เพื่อให้คน ๒ คนชม
ภาพไม่ชัดนะครับ เพราะกดส่ง

[pooklook]

น่าไปเที่ยวจังค่ะ