ใต้เงาเจดีย์ที่ศรีลังกา

[Kurukula]

ลายก้านขดออกหัวกนกผักบุ้ง (ใช่ป่าว) 

[Kurukula]

สิงห์ัลังกา ลายข้างบนกระบวนคล้ายๆขาสิงห์เลยครับ

[Kurukula]

กนกไทย จากวัดราชบูรณะ

[Kurukula]

กนกลังกา เอามาเทียบกันครับ 

[virain]

กลายเป็นว่าได้หลักฐานที่มาของ กนกของไทยชิ้นใหม่เลยนะครับ  

[yutthana]

ไม่ได้ชอบหรอกครับงานประติมากรรม แต่ตูบ้าเลยละ     ขอบคุณคุณกุครับที่ให้เปิดหูเปิดตาจริงๆ ศิลปะนี่ได้รับอิทธิพลไปเต็มๆเลย

[virain]

สงสัยเราจะเอาลายจากศรีลังกานี่มาปนเขมรอีกที ก่อนที่จะพัฒนาการเป็นลายไทยอย่างสมบูรณ์แบบต่อมา ??
ไม่รู้ว่าลังกาทิ้งระบบลายแบบนี้ไปเมื่อไหร่ หรือเขาพัฒนาไปอีกรูปแบบครับ

[virain]

เรื่องระบบลายพวกนี้มองดูก็น่าชื่นใจ แสดงว่าระดับความสัมพันธ์ของไทยกับลังกานี่มีมาก คงเป็นจุดเริ่มต้นที่เรา
รับรูปแบบศาสนาและศิลปะจากเขา ต่อมาเขาก็มารับจากเราในสมัยอยุธยา การยักย้ายถ่ายเททางด้านศาสนา
และวัฒนธรรม ถ้าไม่มองในเรื่องของเขาของเราอย่างเอาเป็นเอาตาย ก็แสดงว่าเรากับเขาก็พลัดกันล้มพลัดกันยืน
เติบโตมาด้วยกัน

สงสารก็แต่ศรีลังกาเคยถูกต่างชาติมายุให้รำตำให้รั่ว จนทำให้ตอนนี้ก็ยังแตกกันเป็นบาดแผลลึกของคนในชาติที่แสนเจ็บปวด
เมืองไทยเองดูเหมือนก็จะเจริญรอยตามศรีลังกาไปอีกครั้ง และเจ็บปวดไม่แพ้กัน เพราะคงไม่อาจลดเหตุผลที่มีมากมาย
ในใจของแต่ละคน

..... สิงห์สุโขทัยครับ

[virain]

สามสิงห์ ... เห็นแล้วนึกถึงแมว

[Kurukula]

ศิลปะสุโขทัยเติบโตขึ้นมาจากรอยครูเก่า คือ เขมร และำพุกาม ขณะเดียวกัน ก็ได้รับแนวความคิดของศาสนาใหม่มาจากลังกา เนื่องจากศูนย์กลางความศักดิ์สิทธิ์เดิมสูญสิ้นไป ในช่วงการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในพุทธศตวรรษที่ 18

ถ้าเรามองประวัติศาสตร์เอเซียโดยภาพรวม จะเห็นว่า ราชวงศ์หยวนมองโกลปราบได้ทศทิศ พระเจ้าหงวนสีโจ๊วทรงวีนเมืองพุกามล่มจมไปแล้ว ขณะที่เมืองพระนครของขอมล่มไปเพราะไม่สามารถจัดการกับระบบชลประทานขนาดมหึมาได้ พุทธศาสนาหินยานเก่าฝ่ายมรัมวงศ์จึงสิ้น ขณะที่มหายานของเขมรก็ล่มสลาย

ที่สำคัญคือ ศาสนาอิสลามเริ่มแพร่เข้าสู่อินเดีย วีนราชวงศ์ปาละ-เสนะ และพุทธคยา ซึ่งเป็นศูนย์กลางความศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของพุทธศาสนาจนล่ม พระอินเดียแตกกระเจิงไปอยู่ทิเบตบ้าง พม่าบ้าง

เช่นเดียวกับอาณาจักรพุทธ-ฮินดูในชวากำลังระส่ำระสายเพราะการขยายตัวของอิสลาม

สถานการณ์พุทธศาสนาขณะนั้น กำลังย่ำแย่สุดขีด เหลือเพียงศรีลังกาแห่งเดียว ที่พุทธศาสนายังเหลือรอด แต่ก็ย่ำแย่เต็มที หากพระเจ้าวิชัยพาหุและปากรมพาหุมิได้กู้กรุงจากน้ำมือทมิฬสำเร็จ ศูนย์กลางความศักดิ์สิทธิ์สมัยนั้น จึงเลื่อนจากคยา ไปอยู่ที่ศรีลังกา จึงเป็นคำตอบว่า ทำไมใครต่อใครจึงไปลังกากันวุ่นวายนัก

เหนมีคนอยากดูสิงโตลังกา ชิ้นนี้อายุร่วมๆกับสุโขทัยอยู่

[Kurukula]

จากวัดลังกาดิลก กรุงโปลนนารุวะครับ งามนักหนา เขาว่าเป็นชิ้นเอก เลยดูแปลกตากว่าสุโขทัยนิดๆ

[Kurukula]

สิงห์พูเดิ้ลแบบบ้านเราบ้าง

[Kurukula]

จิตรกรรมที่ลังกาดิลก โปลนนารุวะ

[Kurukula]

ดูวัดศรีชุมบ้าง

[Kurukula]

ลังกาก็เหมือนบ้านเราแถวๆนครศรีธรรมราชครับ คือฝนตกชุก พืชพรรณก็คล้ายๆกัน ต้นมะพร้าว มะม่วงเยอะแยะ เพราะอากาศชื้น ฝนตกบ่อย ดังนั้นก็เลยมีปัญหาเหมือนเราด้วย คือจิตรกรรมเก่าๆไม่เหลือมากแล้ว ส่วนใหญ่เป็นของใหม่สมัยแคนดี้

อันนี้ที่เหลือก็น้อยเหลือเกิน แต่ก็ละม้ายคล้ายสุโขทัย โดยเฉพาะเทวดาใส่การัณฑมงกุฏ (มงกุฏปล้องๆชั้นๆสำหรับเทพชั้นรอง) และอุทรพันธะ สายรัดพุงแบบอินเดียใต้ ลองนึกถึงเทวดาวัดเจ็ดยอดครับ เหมือนกันเลย