เพชรบุรี บนรอยทางมรดกอยุธยา (ทริปย่อย)

[virain]

อาจารย์ น ณ ปากน้ำ กล่าวถึงภาพเขียนทวารบาลที่บานประตูคู่กลางของพระอุโบสถไว้ว่า
"คือภาพทวารบาลงดงามมาก แปลกทั้งรูปศิลปะและความคิด เป็นภา่พทวารบาลซึ่งเขียนโดย
ฝีมือช่างสมัยอุธยาตอนปลาย ยืนหันด้านหน้า แต่มงกุฏทรงเทริดแบบมงกุฏพระทรงเครื่องสมัยอยุธยา
เครื่องเคราก็เหมือนๆกัน มือข้างหนึ่งปล่อยนิ่งข้างลำตัว อีกข้างหนึ่งจับลายกระหนกงดงามจับใจมาก
ตัวกระหนกนั้นคล้ายช่อดอกไม้ ออกแบบไว้ดีพอไม่ขาดไม่เกิน"

[virain]

...

[virain]

...

[virain]

ลายทองบนพื้นแดงบนเสาปูนย่อมุมในพระอุโบสถ ออกแบลายงดงามมาก

[virain]

...

[virain]

พระประธานในพระอุโบสถ

[virain]

สมเด็จ ฯ กรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ ทรงกล่าวถึงว่า "พระประธานและพระบริวาร ฐานปั้นเป็นงามนัก
เพดานทำตารางอยางอกเลา มีดาวกลาง กลางช่องใหญ่"

[virain]

...

[virain]

เพดานเหนือเศียรพระประธานมีเฉพาะแบบนี้ คติคล้ายวัดสระบัวครับ

[virain]

ศาลาการเปรียญวัดใหญ่สุวรรณาราม "เป็นเรือนไม้ทรงไทยขนาด ๑๐ ห้อง ยาว ๑๕ วา กว้าง ๕ วา หลังคาลดสองชั้น
มีมุขทั้งสองด้าน ด้านตะวันตกทำเป็นจั่วสองชั้น ด้านล่างมีเสารองรับเรียกว่า มุขประเจิด มีหลังคาปีกนก ลาดลงมาอีก
ด้านละสามตับ มุงด้วยกระเบื้องกาบกล้วยแล้วฉาบปูนทับตลอด เชิงชายหลังคาประดับกระเบื้องดินเผามีลวดลายต่าง ๆ
.... ภายในศาลาโถมีเสาจำนวน ๑๔ ต้น เป็นเสาแปดเหลี่ยม เสาในประธานปิดทองลายฉลุตลอดทั้งเสา ลายคล้ายกันเป็นคู่ๆ
ไม่ซ้ำกัน เครื่องบนหลังคาทั้งขื่อ แป กลอน เขียนลายตลอดทุกชิ้น
...บานประตูเป็นศิลปะสมัยอยุธยาตอนปลาย เป็นบานประตูไม้จำหลักเป็นลายก้านขดปิดทองงดงาม ประณีตบรรจง ฝีมือคล้าย
บานประตูพระวิหารวัดพนัญเชิง หรือวัดหน้าพระเมรุ"

[virain]

เมื่อพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จประพาสวัดใหญ่ ฯ เวลานั้นกำลังมีการต่อตีนหัวเสาและขื่อ พระองค์ได้ทอดพระเนตรฝีมือการรักษา
ของเก่าว่าตัวไม้อันไหนควรเปลี่ยนหรืออันควรรักษาไว้ ทรงพอพระราชหฤทัยมาก ทรงรับสั่งให้เว้นหัวเสาต้นหนึ่งด้านทิศเหนือ ซึ่งเป็นเสาต้นที่แปดไว้
ไม่ให้ลงรักหรือทาสีทับ เพื่อให้คนชั้นหลังได้ศึกษา ยังปรากฏอยู่จนถึงทุกวันนี้ ปรากฏพระราชหัตถเลขาของพระองค์ มีความตอนหนึ่งว่า
"พระในวัดนี้ ตั้งแต่พระครูเป็นต้นไป เป็นช่างไม้ด้วยกันโดยมาก รู้จักรักษาของเก่าดีเป็นอย่างยิ่ง เช่น ศาลาการเปรียญซึ่งเป็นสิ่งสำคัญ ไม้ท่อนไหนผุ
เปี่ยนแก้ไม้ท่อนนั้น ส่วนที่เป็นลวดลาย สลักหรือเขียนอันยังจะใช้ได้เก็บของเก่าประกอบอย่างดีที่สุดซึ่งจะทำได้ แต่ในการที่จะซ่อมขึ้นให้ดีบริบูรณ์
อย่างเก่านั้น ไม่แต่ฝีมือพระ ถึงฝีมือช่างหลวงทุกวันนี้ก็ยากที่จะทำให้เข้ากันกับของเดิมได้"
 "หลังพระอุโบสถตรงกันแนวเดียว มีการเปรียญยาว เสาแปดเหลี่ยม เขียนลายรดน้ำ ลายไม่ซ้ำกันทุกคู่ ฝากระดานประกน ข้างนอกเขียนลายทอง
ข้างในเขียนลายน้ำกาว บานประตูสลักซับซ้อน ซุ้มเป็นคูหางามเสียจริง"

[virain]

...

[virain]

...

[virain]

...

[virain]

...