ครับคุณoffzaa หีบพระอภิธรรมใบนี้อยู่ในพช.พระนครครับ น่าจะพระที่นั่งพรหเมศธาดา?? เป็นห้องตาลปัตรน่ะครับ
อาจผ่านเลยกันไปได้ง่าย ถ้าจำไม่ผิดมีหีบกระแหนะรักนี้อยู่สองใบ ตอนเห็นตาไม่ถึงเลยถ่ายมานิดเดียวเพราะไม่ชอบ
แต่พอพี่กุ ขึ้นไปดูก็มาเล่าให้ฟังถึงหีบกระแหนะครุฑอันนี้อีก เลยเอามาลงให้ดูครับ ส่วนผมไปสนใจหีบพระอภิธรรม
ลายเซิงหวาย หรือใครจะพอใจเรียกลายช่างหลวงอยุธยาก็ได้ 555 แต่เสียดายหีบในนั้นอยู่ในที่มืดและวางติดผนังทำให้
มองเห็นลายไม่ครบทุกด้านเสียใจอยู่
เรียกผมเนก็ได้ครับ แล้วถ้าต้องการภาพไฟล์ใหญ่กว่านี้ก็เมลล์มาขอกันได้ เฉพาะภาพที่ผมถ่ายแล้วมาโพสเองนะครับ
แล้วคุณoffzaaจะดูงานกระแหนะรักไปทำหุ่นหรือครับ
รักกระแหนะ คือ ยางรักที่ผสมกับสมุกใบตอง, ชัน, ปูนขาวแดง, น้ำมันยางเคี่ยวไฟอ่อนๆ จนเหนียวค่อนข้างแข็งจนปั้นได้ไม่คลายตัว
ใช้สำหรับกระแหนะ (คือกดลงบน แม่พิมพ์) ลวดลายต่างๆ หรือกระจังขนาดต่างๆ คลึงเส้นลวด, ใช้ปั้น หรือเสริม หน้าโขนตามส่วนต่างๆ
ที่ต้องการเน้นให้ดูลึก หรือนูนตามลักษณะของหน้า หัวโขน
กระแหนะ ยังหมายถึงงานปูนปั้นปิดทองได้อีก แปลว่าแตะ,เติม ครับพี่ทอมมี่ ส่วนลึกกว่านี้ต้องให้ครูยุทธมาอธิบายต่อ
ถึงพี่แพรครับ อย่าแกล้งๆตอบสิ
ถึงวัดบึงผมอยากไปมากครับ ได้ยินชื่อมานาน พี่เซียผมขอคำอธิบายเกี่ยวกับสถานที่หน่อยว่าเป็นไงบ้าง จะถ่ายรูปสวยไหม
งานศิลปะสมัยอยุธยาต่างๆอย่างหน้าบัน คันทวย ยังอยู่ดีหรือเปล่าครับ พี่กุผมขอไปด้วยดิ
อ้างอิง
http://thaihandiwork.com/changsipmu_j21.php
