ทุกวันนี้สังเกตว่าเด็กวัยรุ่นไทยมีคำต่อว่าต่อขานใหม่ๆเกิดขึ้นมากมาย
อาทิ ปลวก, เห็ดสด, ติ่งหู และช้างยิ้ม เป็นต้น
จึงเป็นที่น่าสนใจว่ามีที่มาจากที่ใด หรือมีผู้ใดเป็นต้นแบบ
เพราะนับแต่อดีตสืบมา สำนวนแปลกๆมักมีที่มาแปลก ดังผมเคยอ่านมา คำว่า "โคม" ในสมัยรัชกาลที่ห้า หมายถึงการกล่าวเกินจริง
เป็นผลจากเหตุการณ์ไฟไหม้ที่เขาวัง เนื่องจากโคมที่ลอยแล้วน้ำมันหกลงไปถูกองค์พระที่นั่ง
ภายหลังเมื่อถามถึงเหตุการณ์ไฟไหม้ครั้งนั้น ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ล้วนเล่าถึงขนาดของโคม
ซึ่งการบรรยายขนาดใหญ่กว่าของจริง
ภายหลัง ในสมัยรัชกาลที่ห้า การกล่าวว่าโคมจึงหมายถึงการพูดเกินจริง
ในปัจจุบันนี้มีคำแสลงใหม่ๆ เรื่อยไปจนถึงคำต่อว่าต่อขานใหม่ๆในกลุ่มเด็กวัยรุ่น
จึงอยากทราบว่า คำเหล่านี้มีที่มาอย่างไร (เพราะเคยถามเด็กวัยรุ่นที่พูดแล้วเขาก็ไม่รู้)
เพื่อเป็นเกร็ดความรู้การพัฒนาการทางภาษาต่อไป
ขอช่วยบอกกล่าวกันหน่อยนะเธอว์... (ตัวอย่างก
ารใช้ภาษาอีกแบบในปัจจุบันในเว็ปไซด์แห่งหนึ่ง...)
