ผมมีความเห็นว่า
ภาษาที่ใช้เขียนตามหลักที่มีการจารึก
หรือจดหมายเหตุ
กับภาษาพูดคงไม่ต่างกันมาก

เสียดายที่เกิดไม่ทัน และไม่ได้เมมโมรี่ไว้
แต่ ตั้งแต่เกิดมาเกือบหกสิบแล้ว
ก็เห็นว่า ภาษาพื้นบ้านแต่ละถิ่น
ก็ค่อนข้างชัดเจน ชัดถ้อยชัดคำ ตรงไปตรงมา
ไม่อ้อมค้อม ไม่มีลีลา ให้ต้องแปลอีกเหมือนปัจจุบัน
