ขออนุญาตยกมือแสดงความเห็นครับ
คำว่า "ขวัญ" ไม่ใช่คำภาษาเขมรครับ แม้รูปคำจะทำให้สันนิษฐานว่าน่าเป็นคำเขมร แต่แท้จริงเป็นคำไท ในภาษาเขมรไม่มีคำว่า "ขวัญ" แต่มีคำในภาษเขมรที่ใช้ในความหมายเท่ากับคำว่า ขวัญ ของไท คือ พฺรลึง (อ่านว่า โปฺรลึง หรือ ปฺรัวลึง) ส่วนคำว่า ขวัน ในภาษาเขมรซึ่งออกเสียงเหมือนคำว่า ขวัญ นั้น เขมรแปลว่าชื่อหม้อขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง นอกจากนี้ก็มีคำว่า ขฺวาน่นาค ซึ่งเป็นคำเขมรที่ยืมไปจากภาษไทยว่า ขวัญนาค หรือ ทำขวัญนาค นั่นเอง ตรงนี้พจนานุกรมภาษษเขมรเองก็อ้างที่มาว่ามาจากภาษาไทย และยังว่าแต่โบราณเขมรเรียกการทำขวัญนาคว่า เหาพฺรลึงนาค แปลตามคำว่า เรียกขวัญนาค คำว่าขวัญนี้ พบในภาษาไทถิ่นอื่น เช่น ภาษาไทใหย่ หรือฉาน เขียน ขวัน ส่วนภาษาไทอื่นยังไม่มีเวลาค้นครับ แต่คติความเชื่อเรื่องขวัญนี้มีอยู่ในกลุ่มชนที่ใช้ภาษาตระกูลไท-ไตทุกกลุ่ม แม้กระทั่งชาวไทอาหมในอินเดียก็มีคติและพิธีกรรมเกี่ยวกับเรื่องขวัญ ในกลุ่มภาษามอญ-เขมรก็มีความเชื่อเรื่องขวัญเหมือนกัน แต่เขามีคำเรียกต่างออกไป อย่างมอญใช้คำว่า ปุง์ขเมา อ่านว่า เปิงคะเขา หรือบางทีก็ใช้ว่า เปิง ก็มี ส่วนเขมรมี พฺรลึง หรือบางทีก็ใช้ว่า สิริ หรือ มงคล .
ส่วนเรื่องคำว่า โรงเรียน กับ สถานศึกษา ว่ามีความหมายเท่ากันนั้น ส่วนตัวคิดว่าไม่ใช่
สถานศึกษา มีความหมายกว้างกว่าคำว่า โรงเรียน สถานศึกษา มีความหมายรวมถึงสถานที่ที่ใช้เป็นที่เรียนทั้งหมดทุกระดับชั้น ได้แก่ โรงเรียน วิทยาลัย มหาวิทยาลัย สถาบันราชภัฏ (สมัยก่อนเปลี่ยนเป็นมหาวิทยาลัยราชภัฏ) สถาบันเทคโนโลยี ฯลฯ
ส่วนโรงเรียน ถือว่าเป็นกลุ่มย่อยของสถานศึกษาที่ใช้ชื่อนำหน้าว่า โรงเรียน เท่านั้น ซึ่งจริงก็ยังแยกย่อยไปอีกมากประเภท แต่กระนั้นความหมายก็ไม่กว้างเท่ากับคำว่าสถานศึกษา ทั้งคำว่า โรงเรียน และสถานศึกษา เป็นคำไทย คำว่า โรงเรียน เพิ่งเกิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่ ๕ ส่วนคำว่า สถานศึกษา คงเกิดหลังจากนั้น แม้ดดยพื้นฐานของคำประสม ๒ คำนี้ จะเป็นคำมาจากภาษษอื่นที่ไม่ใช่ภาษาไทย แต่การที่ไทยนำคำเหล่านี้มาปรุงประสมประกอบเป็นคำใหม่ เพื่อใช้ในภาษา ย่อมต้องมีการเปลี่ยนแปลงความหมายและขอบเขตของความหมาย โดยอาจจะไม่ได้ยึดขอบเขตความหมายคำในภาษาเดิมก็ได้ เพราะถือว่าคำที่เกิดใหม่เป็นคำไทยแล้ว
ฉะนั้นที่ว่า
ทั้งๆที่ 2 คำนี้กินความเท่าๆกันเลยครับถ้าแปลกลับไปในภาษาเดิม อยากขอความกรุณาให้ช่วยแจกแจงรายละเอียดเพิ่มเติมครับ คุณติบอ
(แม้ว่า โรงเรียน จะสร้างจากคำภาษาเขมรทั้ง ๒ คำ แต่ในภาษาเขมรไม่มีคำว่า "โรงเรียน" เขมรเขาใช้คำว่า สาลาเรียน หรือ สาลา หมายถึง โรงเรียน)
