กรุณาหากลอนบทหนึ่งของสุนทรภู่ให้หน่อยค่ะ

[Chutcharawan]

กลอนบทหนึ่งของสุนทรภู่ที่กล่าวถึงบายศรีคะ   คำแปลประมาณว่าบายศรีถึงยามมีงานก็ตั้งไว้บูชา พองานเลิกราก็หมดค่าเป็นใบตอง  ประมาณนี้คะ  ถ้าหากใครรู้ก็ช่วยโพสให้ด้วยนะคะ

[เทาชมพู]

เหมือนใบศรีมีงานท่านสนอม
เจิมแป้งหอมน้ำมันจันทน์ให้หรรษา
พอเสร็จการท่านเอาลงทิ้งคงคา
ต้องลอยมาลอยไปเป็นใบตอง

จาก รำพันพิลาป