ตำนานนักกลอน

[SILA]

        ยังมีบทกลอนอีกชิ้นหนึ่งของคุณนภาลัย ที่ได้รับการถ่ายทอดกันมาโดยเฉพาะในช่วงเดือนสิงหาคม

      งานวันเกิดยิ่งใหญ่ใครคนนั้น               
ฉลองกันในหมู่ผู้ลุ่มหลง   
หลงลาภยศสรรเสริญเพลินทะนง           
วันเกิดส่งชีพสั้นเร่งวันตาย   
               
       อีกมุมหนึ่งซึ่งเหงาน่าเศร้าแท้           
หญิงแก่แก่นั่งหงอยและคอยหาย     
โอ้วันนี้ในวันนั้นอันตราย                 
แม่คลอดสายโลหิตแทบปลิดชนม์
   
      วันเกิดลูกเกือบคล้ายวันตายแม่       
เจ็บท้องแท้เท่าไรก็ไม่บ่น                                   
เจ็บท้องแท้เท่าไรก็ไม่บ่น                                      (บางแห่งเป็น  .... มิได้บ่น)
เติบโตจนบัดนี้นี่เพราะใคร
             
      แม่เจ็บเจียนขาดใจในวันนั้น         
กลับเป็นวันลูกฉลองกันผ่องใส   
ได้ชีวิตแล้วก็เหลิงระเริงใจ           
ลืมผู้ให้ชีวิตอนิจจา 
                     
      ไฉนเราเรียกกันว่าวันเกิด             
วันผู้ให้กำเนิดจะถูกกว่า               
คำอวยพรที่เขียนควรเปลี่ยนมา   
ให้มารดาคุณเป็นสุขจึงถูกแท้
       
      เลิกจัดงานวันเกิดกันเถิดนะ         
ควรแต่จะคุกเข่ากราบเท้าแม่         
รำรึกถึงพระคุณอบอุ่นแด             
อย่ามัวแต่จัดงานประจานตัว