เพิ่งเจอนักโฆษณาเมื่อวานนี้ คุยเรื่องการเมืองอยู่ดีๆ ไปเรื่องเมลามงเมลามีนเฉยเลย..
จู่ๆ เขาซึ่งเป็นคนต่างจังหวัดไปเสียแล้ว เล่าว่า
ผมได้ดูหนังมะลิ เมื่อวันก่อน ดูแล้ว ไม่เหมือนหนังมะลิเลยดิฉันงง กำลังกลับรถอยู่ สะดุดพรืด เครื่องดับ
ไม่ใช่เพราะอะไรหรอกค่ะ รถมันเก่าไปหน่อย ...
อะไรคะ เป็นอย่างไร ไม่ใช่หนังมะลิ แปลว่ามันดีมาก หรือว่า มันห่วยมาก .. งง 
ก็หนังมะลิในสายตาของดิฉันน่ะ กลางๆนี่คะ
แต่เขาน่ะ คนทำมะลิตัวจริงมาก่อน
หนังมันขายโรงงานครับ หนังทำเป็นช่องๆ แบ่งเป็นเฟรมๆ แล้วก็มีโลโกมะลิสลับ ขั้นตอนการผลิตต่างๆนานา ดิฉันถามตรงเป้า แล้วcopyน่ะ ว่าไง
ต้องขยายความนิดนะคะ สำหรับคนไม่รู้เรื่องโฆษณา copy ก็คือคำพูดโฆษณานั่นเอง
"ก็ขายมาตรฐานของโรงงาน ความสะอาด อะไรทำนองนี้นะครับ... เป็นผม ผมจะพูดสั้นๆเลยว่า มะลิ ไม่มีเมลามีน"
ดิฉันยกนิ้ว..
แต่เสี้ยววินาที ก็ตอบอย่างปลงๆว่า "เขียนไปงั้น ก็คงไม่ผ่านอีกน่ะแหละ"
แต่ในใจก็คิดว่า นี่คืองานที่ท้าทายอย่างหนึ่งของนักโฆษณา คุณรู้ว่าเขียนแบบนี้ไป อาจจะไม่ผ่านอย. คุณต้องมีอะไรสำรองในสมอง ที่ทำให้ผ่านอย.และผู้บริโภคก็รับความหมายนั้น
ถ้างานง่าย ใครๆเขาก็ทำได้กันหมดสิคะ