กรุเรื่องเก่า สาวครีเอทีฟ

[หมีใหญ่]

ความเห็นส่วนตัวครับ ผมคิดว่าคนที่สองเหมาะกับบริษัทน้ำมันหรือกรมส่งเสริมการส่งออกครับ รู้สึกว่าเธอมั่นใจในตัวเอง คนที่สี่คงได้กับวิสกี้ครับ ถุงเท้า ผ้าขนหนูคงจะเป็นคนที่สามออกสดใส คนแรกเลยตกรอบสำหรับผม ถ้าจะหาให้ได้ก็อาจจะเป็นวิสกี้ครับ เอาเป็นในแบบสาวมั่น (คนละแบบกับคนแรกนะครับ)

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

ความเห็นแต่ละท่านน่าสนใจไปคนละแบบ เดี๋ยวดิฉันจะเล่าถึงตัวจริงที่ทำงานสี่แอคเคานท์ดังกล่าวนะคะ
กรมส่งเสริมฯ คนที่ประสานงานได้ดีที่สุดไม่มีปัญหา หรือถ้ามีเธอก็พยายามแก้ไขให้ลุล่วงไปโดยปัญหาไม่มาถึงผู้บริหาร เป็นสาวสวยหุ่นนางแบบ จบมหาวิทยาลัยแถวท่าพระจันทร์การันตีว่าอึด ..
อะลุ้มอะหล่วย แต่ถึงที่สุดก็ไม่ยอมคนได้ ทำงานหนัก ภาษาอังกฤษพอไปได้
เธอจะแต่งตัวด้วยเสื้อส่วนใหญ่เป็นผ้ายืด แต่แนวเบลาส์ มีกุ๊กกิ๊กเล็กน้อยพอไม่ให้จืด และใส่กางเกงสแล็ค เนื่องจากหน้าสวยหุ่นดี แต่งตัวไม่เชย ทำงานดี ลูกค้าก็เลยข่มไม่ได้
เคยมีอีกคนเซอร์วิสกรมเช่นกัน สาวคนนี้เก่งภาษา ทำงานเป็นระบบ สติปัญญาดีมาก รวยอีกต่างหาก แต่งตัวสวยและดูแพง เป็นคนทำงานเร็วและคล่อง ความเร็วของเธอทำให้พลาดได้ เพราะไม่ละเอียด
..
วิสกี้ ไม่ค่อยมีผู้หญิงเซอร์วิสวิสกี้หรือบรั่นดีได้ดีพอที่จะยกตัวอย่างได้เลยค่ะ

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

สิ่งหนึ่งที่ทำลายคนตั้งใจทำงานและทำงานดี คือการได้ถือแอคเคานท์ที่ลูกค้าไม่อยู่กับร่องกับรอย ไม่มีเหตุผล และคิดว่า เป็นการจ้าง จ่ายเงินแล้วต้องทำได้ ทำราวกับเออีเป็นทาส
เอเจนซี่ต้องถนอมเออีดีๆเหล่านี้ไว้ เปลี่ยนให้ถือสินค้าหมูๆ ลูกค้าดีๆบ้าง ไม่งั้น คนทำงานก็หมดกำลังใจค่ะ
ไม่กระหน่ำซ้ำเติมจนหมดไฟ
แต่บางทีเออีก็หาทราบไม่ว่า หัวหน้าน่ะ ต้องเผชิญปัญหาและความเครียดจากลูกค้ามากกว่าหลายเท่า
ถึงแม้ว่าหัวหน้าจะโปรโมท หรือขึ้นเงินเดือนให้ดีแค่ไหน วันหนึ่ง คนเหล่านี้ก็จะถามตัวเองว่า นี่ฉันต้องมาจับเจ่ากับลูกค้าแบบนี้ทำไม มันไม่ได้อะไรขึ้นมาเลยสักนิด
บั่นทอนมาก
แอคเคานท์ดีๆก็มีนะคะ และส่วนใหญ่ ถ้าเราทำงานเต็มที่ ทุ่มเท ต่อให้ลูกค้ายากเพียงไร ก็ต้องเห็นใจคนทำงาน
นอกจากลูกค้าที่เขามีเอเจนซี่อื่นในใจที่คิดว่า ทำงานให้เขาได้ดีกว่าเรา และอยากเปลี่ยนอยู่แล้ว
มันก็ลำบากค่ะ
เออีสวย เก่ง ดีแค่ไหน ก็รั้งไม่อยู่
...
มาว่าถึงเออีบริษัทน้ำมัน เนื่องจากเป็นแอคเคานท์ใหญ่ ก็ต้องมีพี่เบิ้มคอยคุม ระดับเอ็มดีเลย รองลงมาก็ระดับฉlient Service Director และรองลงไปอีกก็แอคเคานท์ ไดเร็คเตอร์ แล้วถึงเป็นเออี วิ่งงาน ตามงาน โทรศัพท์ทำนัดประชุม เตรียมเอกสาร ซีร็อกซ์จะเป็นงานหลัก จนเดี๋ยวนี้มีคอมพิวเตอร์ใช้งาน ลดการใช้กระดาษไปเยอะเลยค่ะ
บคลิกเออีบริษัทน้ำมันก็ควรจะดูแล้ว ประเทืองอารมณ์หน่อย
มั่นใจ ลุย นั่งมอไซค์ไหวยามประชุมด่วน
สมัยหนึ่ง ที่สุขุมวิทรถติดมากๆ รถไฟฟ้ายังไม่มี ประธานเอเจนซี่ในซอยสุขุมวิท ๙ รถติดปากซอยแค่จะไปประชุมที่ตึกอมรินทร์โซโก้ อีกไม่กี่ซอย ต้องตัดสินใจลงจากเบนซ์คันงาม ซ้อนมอไซค์รับจ้างไปแทนค่ะ
เห็นไหม ว่า เราติดดินกันแค่ไหน

[V]

ขอเล่นด้วยคนนะคะ ตามอ่านประสบการณ์ของคุณกุ้งแห้งเยอรมัน สนุกมากเลยค่ะ ขอมาทายด้วยคนนะคะ

ขอเดาว่า #1 น่าจะุืืืทำ account น้ำิมันเพราำะื้่ท่าทางทะมัดทะแมงดี ดูคล่องแคล่วเป็นสาวออฟฟิศ

#2 น่าจะุืืืทำ account ถุงเท้า และผ้าขนหนูได้ดี เพราำะ้ดูจากบุคคลิกแล้วดูเป็นแม่บ้านทันสมัยมากกว่าอีกสามคนที่เหลือ

#3 น่าจะุืืืทำ account วิสกี้ เพราำะ้ดูแต่งตัวแบบสาวออฟฟิศแบบ casual กว่า ดูสบายตาลูกค้าน่าจะชอบ deal งานด้วยมากกว่า

#4 น่าจะุืืืทำ account กรมส่งเสริมการส่งออก เพราำะ้ดูแต่งตัวทันสมัยมีสไตล์ ดูมีรสนิยมที่ดี

พอไหวมั้ยคะคุณกุ้งแห้งเยอรมัน  in my office doesn't have thai font to type so that I have to use visual thai keyboard. It took a long time to type all this... but I tried na ka... hee.he.e.

Keep it coming ka... I like your story

Regards,
-V-

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

สวัสดีค่ะ คุณVยินดีต้อนรับค่ะ
..
แต่ละท่านก็มีเหตุผลของตนเองแตกต่างกันไป อ่านสนุกทีเดียว อย่างว่าแหละค่ะ สนุกๆ ทีนี้ดิฉันจะขอวิเคราะห์จากงบดีไหมคะ เราเรียกว่าบิลลิ่งค่ะ บิลลิ่งสูงๆ ก็ต้องแต่งตัวหรูๆ บิลลิ่งน้อยหน่อย ก็ลำลองได้ เอางั้นดีกว่า
บริษัทน้ำมัน ปีหนึ่ง ตีเสียว่า ๓๐ ล้าน วิสกี้ แบรนด์เดียว ทุ่มงบปลายปีมหาศาลสามเดือน ๖๐ ล้าน
ผ้าขนหนูและถุงเท้า งบตลอดปี แต่แรงหน่อยก็ตอนโรงเรียนเปิด รวม ๔ ล้าน
และกรมส่งเสริมฯ เฉพาะงานBIG เมษา ๑๕ ล้าน
ตกลงเอเจนซี่คุณเอลวิสภู เกินร้อยล้านไปนิดๆสมการคาดคะเน
...
สาวทั้งสี่ใส่ชุดของDonna Karen หมดละค่ะ แต่ต่างสไตล์กันเท่านั้น ทีนี้แบ่งตามบิลลิ่ง เทียบกับการลงทุนนะคะ
เบอร์สาม ลำลองมาก เหมาะกับงบน้อยๆ สบายๆได้ อย่างลูกค้าถุงเท้าและผ้าขนหนูแน่นอน
เบอร์หนึ่งเดินเข้าออฟฟิศแพงๆ โก้ๆอย่างปตท. สาวปตท.ต้องชิดซ้าย ฝ่ายการตลาดต้องทึ่งหน่อย อื้อฮือ ชุดเนี้ยบ แพง เสนอใบพีซีอีที แพงได้ ลูกค้าเงยหน้าดูเออี เอ้อ..ยอมเซ็น ..คอสท์สูงหน่อยไม่ค่อยต่อพิรี้พิไร
เบอร์สอง เท่มาก เดินที กระโปรงพลิ้ว เสื้อแขนกุด เซ็กซี่หน่อยๆ เข้าออฟฟิศวิสกี้ได้ บรรดาลูกค้าฝรั่ง หรือเด็กจบนอกชอบแน่ๆ ดูแล้ว แม่คนนี้ดื่มเหล้าได้ ดูจากท่าทาง การแต่งตัวมีสไตล์ ลูกค้าหนุ่มๆต้องพยายามหาเรื่องให้เข้ามาประชุมบ่อยๆ จะได้ดูความเนียนของผิว
เพลิน..ดี
ทีนี้จะเหลือใคร กรมส่งเสริม.. งานของขวัญ จะแต่งตัวจืดๆเป็นนักธุรกิจแบบเบอร์หนึ่งมันน่าเกรงขามไป โก้เกินหน้าพวกลูกค้าฮ่ะ
มันต้องมีลีลาหน่อย มีครีเอถีบว่างั้น
แน่ะ จอดรถที่ใต้ถุนกรมตรงสนามบินน้ำปุ๊บ ไม่ต้องใส่หมวก เดินกระโปรงบานก้าวฉับๆ ขึ้นไปที่ประชุม สร้างชีวิตชีวา
ผู้หลักผู้ใหญ่ชอบ
แต่ถ้าเป็นตึกตรงรัชดา ที่จอดรถร้อนมาก เดินใส่หมวก ขึ้นมา ข้าราชการถึงจะอ้าปากค้าง .. ก็อึ้ม.. มันร้อน เก๋ดีซะอีกยัยคนนี้
อ๋อ ทำงานBIG ต้องมีฟิลลิ่งออกดีไซน์เนอร์หน่อย เอ้า ใช้ได้ๆ ปีหน้าเอางบไปอีกนะจ๊ะ
 

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

แต่ในชีวิตการทำงานจริงๆ เราดูจากบุคลิกลูกค้าค่ะ ไม่ได้ดูจากงบหรอก การจัดเออีให้chemistryไปได้กับลูกค้า สำคัญมาก ไม่งั้นลูกค้าขอเปลี่ยนคนถือได้..
เรื่องสไตล์การแต่งตัวนั้น เป็นเรื่องการเสริมบุคลิกของเจ้าตัว
แต่งตัวสวย บริการห่วย บริหารไม่เป็น สมองถั่ว ก็มีถม..

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

งานนี้ สนุกไหม ท้าทายไหม
ดิฉันว่างานของเออี เหมือนจะสนุกสำหรับสาวหนุ่มที่ชอบพบปะผู้คน ใหม่ๆตลอด ดูแล้วไม่จับเจ่ากับที่ รายได้งาม มีการเรียนรู้ตลอดเวลาทั้งด้านการบริหารเงิน และความเข้าใจในศิลปะการขายภาพ ไอเดีย และคำ
มีบางคน ไม่สันทัดหรอก คิดว่าจะช่วยคนเขียนคำโฆษณา ด้วยการแก้แทนลูกค้าเสียก่อน ครีเอทีฟก็ไม่ชอบใจ แต่เมื่อแก้ตามที่เธอบอก แล้วขายลูกค้าได้ คนที่ทำงานก็จะเชื่อมั่นขึ้นมาได้ว่า
เออ เจ้านี่มันเข้าท่าว่ะ เข้าใจลูกค้าดี แก้รอบเดียวอยู่...
แต่ก็มีเออีหลายคนเหมือนกัน คิดว่าชั้นเก่ง ชั้นจะแก้ จนกว่าจะพอใจแล้วไปขายลูกค้า พวกครีเอทีฟนี่ สตึมากๆ ดีแต่เขียนอะไรไม่รู้ ไม่เห็นจะขายของตรงไหนเล้ย..
เรียกว่าย่ำยีงานจนเสียไอเดียไป ก่อนถึงลูกค้าก็มี
อันตะร้าย อันตรายค่ะ...

แบบนี้ ครีเอทีฟอยากจะ เอ้อ..ดีดให้ไปไกลๆเสียละมากกว่าฮ่ะ

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

ผู้มีชื่อเสียงที่เคยผ่านงานนี้มา มีใครบ้าง ดิฉันจะขอยกชื่อจริงมาเลยแล้วกัน คือคุณอภิรักษ์ โกษะโยธิน คุณนวลพรรณ ล่ำซำ ทั้งสองท่านทำงานดี เพื่อนร่วมงานรักและให้ความร่วมมือ ทำงานกันเป็นทีมดี
ระดับหัวหน้าทีมบริหารลูกค้า มีคุณชลิต ลิมปนะเวช คุณสพรั่ง ปาลเสถียร คุณวิชัย สุภาสมบูรณ์
ระดับเอ็มดี ที่รู้จักกันดีในหมู่นักโฆษณา ถึงการทำงานแบบถึงลูกถึงคน คุณกำธร กมลวรินทร์ทิพย์ ที่ล่วงลับ คุณวินิจ สุรพงษ์ชัย คุณจิม เบลล์
...
ดิฉันเชื่อว่า ต่อให้ยุคสมัยเปลี่ยนไป มีเทคโนโลยีการเสนองานที่สะดวกขึ้น งานเออี ก็ยังต้องอาศัยคุณสมบัติต่อไปนี้
ความเฉียบคม  ในการกรองบรีฟมาร์เก็ตติ้งของลูกค้า ออกมาเป็นแนวทางการโฆษณาแบบเนื้อๆ ไม่เอาน้ำ เพื่อให้ครีเอทีฟ จับทางได้ถูก
หูตากว้างไกล   ในเรื่องของการโฆษณา การตลาด สื่อ จะได้เอามาดัดแปลง ปรับปรุง ใช้ มิใช่ลอกเลียนโต้งๆ
รสนิยมดี อันนี้สอนไม่ได้ เป็นสิ่งติดตัวที่ต้องสะสมเอง
นิสัยบริการ เพราะนี่คืองาน และคุณสมบัติสำคัญในการผูกใจเพื่อนและลูกค้า
ความยืดหยุ่น รู้อะไรควรตื๊อ อะไรควรหยุด อะไรควรถอย และอะไรควรกัดไม่ปล่อย
....

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

ลูกค้า แม่เอ๊ย

กรุเรื่องเก่า สาวครีเอทีฟของดิฉันคงจะขาดรสชาติ ถ้าไม่พูดถึงผู้ที่ทำให้เรามีเงินใช้ มีงานทำ ก็จะใครเสียอีกหากไม่ใช่ลูกค้าผู้มีพระคุณทั้งหลาย
แต่ถามดิฉันวันนี้ ใครคือลูกค้าที่ประทับใจสุด
คงต้องคิด ก่อนตอบ เพราะคำถามต่อไป คือประทับใจตรงไหน แต่ละท่าน มีมุมโหด มุมเมตตา มุมเชี่ยว และมุมเคี่ยว(เขี้ยวด้วย) ที่น่าชื่นชม และน่าขมขื่น สร้างความประทับใจไปคนละแบบ
เรื่องนี้เป็นเรื่องของประบการณ์ที่เจอมากับตัวดิฉันเอง บางท่านที่แสนจะเมตตาดิฉัน อาจจะวีนครีเอทีฟท่านอื่นก็ได้ เป็นสิ่งที่ดิฉันไม่รับรองนะคะ
...
ลูกค้าท่านหนึ่ง ที่ดิฉันนึกถึงทันที ก็คือ เบอร์หนึ่งของลีเวอร์บราเธอร์ ยุคหนึ่ง
เราได้รู้จักนายห้างเทียม โชควัฒนาแห่งสหพัฒน์และฟาร์อีสท์ จากประสบการณ์ส่วนตัวของดิฉันแล้ว
คราวนี้ มาถึงเบอร์หนึ่งของคู่แข่งบ้าง
ท่านก็ล่วงลับไปแล้วเช่นกัน เป็นตำนานการตลาดที่ดิฉันไม่พลาดในชีวิตการทำงานบนเนทางสายนี้ค่ะ
คุณวิโรจน์ ภู่ตระกูลไงคะ

[Oam]

กระทู้จะอยู่ได้ ก็ต้องมีลูกค้าตามมาอ่านกระทู้

รออ่านทั้งสารคดี และนิยายจากพี่กุ้งแห้งคะรับ
 

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

ขอบพระคุณที่มาเตือนสติค่ะ คุณลูกค้า...
......
เขียนๆไปก็ชักปลงๆว่า โอ้โฮ คนที่เราศรัทธา ลาไปอีกภพกันหมดตามกฎแห่งอนิจจัง ทรัพย์สิน หัวโขน เสื่อมหมด เหลือแต่ความดีที่ทำให้คนรำลึกถึง
...มาต่อเรื่องที่น่าจะเป็นประโยชน์กับคนที่อยู่กัน ก่อนจะปลงจนเขียนไม่ออกดีกว่านะคะคุณโอม
...
ยุคที่ดิฉันทำงานร่วมกับเจ้าหน้าที่ของลีเวอร์ ขอบอกว่ามันหยด คุณวิโรจน์เป็นประธานบริษัท และเป็นประธานประเภททำงานจริงจัง เดินเข้าห้องโน้น ออกห้องนี้ ให้ความำคัญกับการตลาดเป็นอย่างยิ่ง ขณะที่เรากำลังประชุมเสนองานในห้องประชุมของลีเวอร์ ซึ่งอยู่ที่ตึกเพลินจิต กับการตลาดระดับผอ. หรือแบรนด์ หรือเอ็มดีก็ตาม คุณวิโรจน์ก็สามารถเปิดประตูเข้ามาได้โดยไม่ต้องมีการเคาะ แล้วนั่งฟังเราได้
ดิฉันจำได้ว่า หลักง่ายๆของคุณวิโรจน์คือ ทำโฆษณาอะไรก็ตาม ป้าขายกล้วยแขกที่บุรีรัมย์ หรือที่ไหนก็ได้ในเมืองไทยต้องดูแล้วชอบ ดูแล้วรู้เรื่อง
น่าเสียดายที่โฆษณาทุกวันนี้ เขาทำโดยเอาตัวเองเป็นหลัก
เราจึงมีโฆษณาที่ไม่รู้ตอบโจทย์อะไรกันเยอะ
มิหนำซ้ำ ข้ามขั้น ผู้กำกับหนังโฆษณาบางคน แน่มาก สามารถคิดหนังเองกับลูกค้า โดยไม่ผ่านครีเอทีฟ
หรือมี ก็เป็นแค่หัวหลักหัวตอ
 

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

น้องๆครีเอทีฟก่นกันตรึม ว่าเดี๋ยวนี้ ลูกค้าที่แน่ๆ(จริงหรือไม่ ไม่ขอยืนยัน)ตัดเอเจนซี่ทิ้ง ตรงไปหาผกก.ให้รับบรีฟการตลาดเอาไปทำหนังได้เลย โดยไม่มีคนคิดคนกลาง
copywriter ที่รับงานจากproduction houseโดยตรงก็มี
storyboardก็มีมือวาดอยู่แล้ว
idea ให้ผู้กำกับคิดแล้วกัน แหม เก่งกันทั้งคู่(ประชดหรือเปล่าคะเนี่ย)
ดิฉันเลยถามว่า มันออกมาสำเร็จให้เห็นเป็นกรณีศึกษาสักชิ้นหนึ่งไหมล่ะ พี่จะได้เอามาเขียน คนเล่าส่ายหน้า..อย่างเอือมๆ
ในวงการนี้ มีลูกค้าเก่งระดับเซียนหลายคนที่มีเงินมาก และสามารถซื้อตัวผกก.หนังที่เธอหรือเขาปลื้ม ให้มารับบรีฟโดยตรงอยู่บ้าง เพราะประสบการณ์แก่กล้า ผ่านครีเอทีฟมาแล้วรุ่นแล้ว รุ่นเล่า จนคิดว่า หนังที่สร้างความสำเร็จให้สินค้า มาจากฝีมือคุณท่านล้วนๆ
เอาทางพุทธเข้าข่ม มันน่าเวทนาดีไหมล่ะคะ...
แต่คนแบบนี้ มีจริงๆค่ะ

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

เล่าเรื่องลูกค้าสักคนเป็นตัวอย่างค่ะ
ในเอเจนซี่ฝรั่ง หัวหน้าฝรั่ง กำลังง่วนอยู่กับการคิดหนังสบู่ตราหนึ่ง ที่เคยออกวางตลาดแล้ว ลูกค้ารายนี้ เป็นอิสราเอลที่ทำมาหารับประทานในเมืองไทยมานาน เหลือเชื่อนะคะที่บ้านเรา มีเจ้าของธุรกิจเชื้อสายยิวกับเขาด้วย ถ้าไม่ทำโฆษณาก็คงไม่ทราบ มีกิจการดังที่ทำกำไรมากมาย และมีงบโฆษณาสูง ให้แบรนด์อื่น แต่ไม่ได้ใช้กับแบรนด์นี้มานาน
ยิวคนนี้ ขึ้นชื่อมากๆ เรื่องความหิน
กิตติศัพท์ที่เป็นตำนานคือสามารถเอาสตอรี่บอร์ดโยนถังขยะได้ต่อหน้าต่อตาเอดีอาวุโส
หัวหน้าเป็นอาร์ตไดเร็คเตอร์ค่ะ คิดหนังไปสามเรื่องให้เลือก ดิฉันเป็นแค่ผู้ช่วย ไม่ใช่ต้นไอเดีย แต่ได้ไปช่วยสานต่อความคิดและคิดคำพูดโฆษณาจากsenseของฝรั่ง แปลงมาเป็นไทย โดยรักษาคอนเส็ปท์ไว้
สำหรับดิฉัน เป็นงานถนัด... ใช้สมองเพียงบางส่วนเอง

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

เตรียมการดิบดี หัวหน้าดิฉันบอกให้ดิฉันเป็นคนพรีเซนต์ บริษัทของลูกค้าอยู่ไหนไม่รู้จำไม่ได้ค่ะ นายห้างยิวมานั่งฟังเองเลย ฟังเสร็จ ชมแล้วชมอีกว่าดี เลือกมาหนึ่งบอร์ด ได้ทำหนังเลย..
หัวหน้าดิฉันยักคิ้ว บอกว่า He bought it because he likes you..
..
หนังเรื่องนั้น มีนักร้องหมายเลขหนึ่งของเมืองไทยยืนเกาะบันไดเลื่อนมองตามนางเอกในฐานะตัวแสดงประกอบด้วย ตอนนั้นเขายังรัศมีไม่ออก เพราะเราไม่ชอบเขี้ยวเขา เลยไม่ได้เป็นตัวเอกค่ะ
แต่ก็หน้าตาดีพอที่จะถูกคาสติ้งจับมา ให้เราเลือก
หาหนังเรื่องนี้ดูน่าจะไม่ได้แล้ว ออนแอร์ได้ไม่เท่าไหร่ ก็ไม่มีงบ
สินค้าอุปโภคบริโภค หยุดโฆษณาไม่ได้หรอกค่ะ
...
สินค้าเพื่อผิว ความสวยงาม แฟชั่น ใช้คนสวยอย่างเดียวที่ไม่ดัง ไม่เป็นดารา นางงาม ก็ต้องสวยระดับชาติ หรือสวยระดับโลก ถึงจะตรึงใจคนได้ให้ชอบในตราสินค้า
สินค้าคุณภาพด้วยแล้ว ถ้ายิ่งมีดารามาใส่ ไม่ต้องพูดอะไรมาก
ตาถึง เลือกนักแสดงดีๆ
ก็สามารถดึงดูดกลุ่มเป้าหมายได้
ภาพนี้ไปเจอเข้าจากกรุหนึ่งค่ะ เดี๋ยวนี้ นางเอกอันดับหนึ่งในอดีต กลายเป็นดาวตลกไปแล้ว

[Oam]

สวมแพน แสนเพลิน

สวยไม่เบา แบบล้ำนำหน้า แสนสบายใช้คล่องต้องบาจา บาจา รู้เฟื่องเรื่องรองเท้า

นันยาง ใช้ทน จนลืม