ไม้ใบแสนสวย

[Bana]

เฟิร์นนาคราชครับ  ไม่ทราบว่าใช่หรือเปล่าครับคุณป้ากุน .....

[pakun2k1d]

อย่างที่บอกค่ะว่าเก็บมาข้างทาง  ไม่ได้รู้จักจริงจัง  เห็นใบสวย ๆ ลองเด็ดด้วยมือเปล่าก็ไม่ยากก็เลยได้ติดมือมา  ตอนเดินเล่น ๆ ในสวนโมกข์จำได้ว่ามีใบไม้สวย ๆ เยอะที่เดียว  แต่ตัวเองเดินไปมือเปล่าค่ะ  บางต้นเด็ดไม่ได้  ถ้าเด็ดมันจะช้ำเสียเปล่า ๆ ก็ไม่ได้เก็บ  เพราะฉนั้นถ้าจะให้ตอบว่าต้นอะไรก็ได้แต่เดาโดยไปดูเทียบ ๆ เอา  ซึ่งไปลองดูแล้วก็คล้าย ๆ กับเฟิร์นก้านแดงอย่างที่คุณติบอว่า  แต่ก็ไม่มั่นใจค่ะ  เพราะรูปที่มีให้เทียบมันเล็กมาก  แต่ไม่น่าจะใช้นาคราชค่ะคุณBana  เพราะลักษณะใบต่างกัน  ผู้รู้ท่านใดทราบ  รบกวนด้วยนะคะ 

แล้วถ้าตัวเองเจอเหล่าใบไม้ที่ทับเก็บไว้จะนำมาเป็นปริศนากันต่อนะคะ  ตอนนี้ยังหาไม่เจอเลยค่ะว่าทับแล้วเก็บไว้ในหนังสือเล่มไหนบ้าง  ชอบเรื่องอย่างนี้มานานแล้วค่ะ  แต่ไม่รู้จะไปถามใคร  เมื่อก่อนยังไม่มีอินเตอร์เน็ตแบบนี้  ก็ได้แต่เก็บไว้คนเดียว  ต้องไปขุดกรุออกมาก่อนนะคะ

[ติบอ]

สมัยก่อนผมก็ชอบทำ Herbarium เหมือนกันครับ หัวหน้าห้อง
แต่พอสีเปลี่ยนก็เอาไปโยนทิ้งซะ......

จนกระทั่งไดไปดูพิพิธภัณฑ์ทางพฤกษศาสตร์ในต่างประเทศนู่นน่ะครับ
ถึงได้เห็นว่าบางชิ้นเขาเก็บกันมาร่วมร้อยสองร้อยปี
(ที่จริงดอกกุหลาบทับแห้งของพระพันปีหลวงที่พระที่นั่งวิมานเมฆ ผมก็เห็นอยู่หลายครั้ง
ทำไมลืมคิดถึงซะได้ก็ไม่รู้ งุงิ)



ปล. เฟิร์นนาคราชมีหลายอย่างครับ
มีตั้งแต่ตัวเล็ก ตัวโต ใบกว้าง ใบฝอย
ผมไม่สันทัดเรื่องเฟิร์นเลย... เคยปลูกบ้างก็เสวยสวรรค์ซะส่วนมาก
คงต้องลองถามท่านอื่นดูแล้วล่ะครับ แหะๆ

[Bana]

ผมก็เคยเอาดอกพุดมาหนีบในหน้าหนังสือเหมือนกันครับท่านหัวหน้า  กลิ่นหอมดีด้วย  แต่โดนคุณแม่เอ็ดว่าผมไม่รักษาหนังสือ  เพราะจะทำให้หน้าหนังสือเป็นคราบเป็นรอย  ตั้งแต่นั้นมาเลยไม่กล้าทำอีกอ่ะครับ
ผมชอบเดินป่า  เจอเฟิร์นแปลกๆหลายชนิด  แต่ไม่รู้จักชื่อครับ  และเป็นคนไม่ค่อยชอบถ่ายรูปด้วย  คือเดินจริงๆแบบผจญภัยแล้วก็แล้วไป  ระยะหลังๆไปที่เดิมทีไรใจหายครับ  ต้นไม้ใบหญ้าที่เคยเขียวชอุ่มหายไปเยอะครับ  สัตว์ที่เคยเห็นหรือได้ยินเสียงร้องก็หายไปด้วย น่าเสียดายธรรมชาติงามๆบ้านเราจริงๆ ... งิงุ

[pakun2k1d]

ดิฉันชอบทำจนมีอุปกรณ์ทำขี้นเองง่าย ๆ ค่ะ  เป็นไม้อัดเจาะเป็นรู ๆ 2 แผ่นขนาดประมาณครึ่งหน้ากระดาษ A4  เวลาจะทับก็เอากระดาษหนังสือพิมพ์สอดไว้ตรงกลางหลาย ๆ แผ่น  แล้วก็หนีบด้วยตัวหนีบใหญ่ ๆ   เดินทางไปไหนก็นำติดตัวไปด้วย  วิธีนี้ทับใบไม้ดอกไม้ได้รูปแบนสวยค่ะ  พอได้มาแล้วค่อยไปเก็บไว้ในหนังสืออีกที  แต่ส่วนใหญ่ดิฉันชอบทำเป็นการ์ดบ้าง แต่งปกสมุดส่งให้เพื่อนเป็นของขวัญในโอกาสต่าง ๆ บ้าง  ไม่รู้ว่ายังเหลืออยู่แค่ไหน  ตอนหลัง ๆ ไม่ค่อยได้มีโอกาสเดินทางไปไหน  ไม่มีโอกาสเก็บใบไม้ดอกไม้แปลก ๆ อีกเลย  กิจกรรมเหล่านี้ก็หายจากชีวิตไปด้วย  แล้วก็ไม่เคยเห็นเด็ก ๆ ปัจจุบันทำงานอย่างนี้  แม้แต่หลานตัวเองค่ะ  ทีวี เกมส์ คอมพิวเตอร์ดึงเวลาไปหมดแล้ว  มีมาฝากอีกหนึ่งชิ้นค่ะ  ไม่รู้เลยล่ะว่าต้นอะไร  เก็บจากที่ไหน  ดูสวย ๆ และเผื่อมีผู้รู้นะคะ 

ปิดท้ายค่ะ  ดิฉันว่าความสวยงามเกิดขึ้นง่าย ๆ ระหว่างทางในชีวิตประจำวันของเรานี่แหละค่ะ  แค่เรามีเวลาใส่ใจกับสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มองข้าม ๆ กันไป  ต้นหญ้าข้างถนนบอกดิฉันมาค่ะ

[ติบอ]

เดาว่าดอกกับใบของคุณป้ากุนมาจากคนละแหล่งกัน หรือเปล่าครับ (?)
ดอกเหมือนดอกหญ้าในกลุ่มของพวก "ไข่เหา" ที่ขึ้นอยู่ทั่วไปตามริมทาง
ส่วนใบดูแล้วเหมือนเฟิร์นในกลุ่มย่านลิเภาครับ

ผมเดาไปตามที่สมองขี้เลื่อยจะนึกออก ถ้าผิดคุณป้ากุนก็อย่าถือสานะครับ

[pakun2k1d]

แม่นแล้วค่ะคุณติบอ  ก็เพิ่งรู้นี่แหละค่ะว่าหญ้าอย่างนี้เรียก ไข่เห่า ได้ยินแล้วขนลุกทีเดียว  นึกถึงเด็กคนหนึ่งค่ะ  เธอไม่สามารถดูแลตัวเองได้  เป็นเหาจนต้องโกนผมออกหมด ขนาดนั้นพอผมขึ้นนิดหน่อยก็มีไข่เหาให้เห็นอีก  กว่าจะแก้ได้ต้องกวาดล้างกันยกชุมชนทีเดียว  ใครนะช่างตั้งชื่อจริง ๆ

ส่วนใบจำไม่ได้แล้วค่ะว่ามาจากไหน  อย่างไร  จะถูกจะผิดไม่รู้เช่นกันค่ะ