กล้วยไม้

[เทาชมพู]

มีรูปดอกกล้วยไม้หลากหลายชนิดมาให้ดูกันค่ะ
ประเดิม ด้วย แวนด้าลูกผสมชื่อ "แก้วเก้า"
สีม่วงออกน้ำเงินเข้ม  ซึ่งถือกันว่า ดอกไม้เฉดสีบลู เป็นสีที่หาได้ยาก  โดยเฉพาะสีน้ำเงินเข้ม

"แก้วเก้า" เป็นไม้ที่สามีดิฉันผสมขึ้นมาเอง จดทะเบียนไว้ที่อังกฤษหลายปีแล้ว  ตั้งชื่อตามชื่อใครคงนึกกันออก

"แก้วเก้า" เคยชนะประกวดรางวัลที่ ๑ ประเภทแวนด้า ที่งานกล้วยไม้นานาชาติ จัดที่โตเกียว เมื่อปี 2000

ภาพนี้ฝีมือ "นายอินทร์" ค่ะ

[meemee]

สวัสดีค่ะ
ขออนุญาตเข้ามาร่วมเป็นสมาชิกใหม่เมื่อวานนี้เองค่ะ
ขอฝากตัวกับทุกท่านด้วยนะคะ

เห็นดอกกล้วยไม้ "แก้วเก้า" แล้ว เกิดคำถามตามมาว่า
ทำไมต้องมีการจดทะเบียนกล้วยไม้คะ เหมือนกับการจดลิขสิทธ์หรือเปล่า
และถ้าไปจดที่อังกฤษ แล้วจะมีผลในประเทศไทยหรือไม่

ส่วนเรื่องความสวยของ "แก้วเก้า" คงไม่ต้องบอก เพราะรางวัลที่ได้จากโตเกียวเป็นการการันตีอยู่แล้ว

[SILA]

        ชอบ กล้วยไม้ลืมดอย เพลงของครูพรานบูรพ์ ครับ  ท่านแต่งเนื้อร้องเล่นคำสัมผัสนอกในไพเราะ
ผู้อาวุโสที่ชื่นชอบเพลงนี้มักจะกล่าวแบบติดตลกว่า เป็นเพลงสมวัย  กล้วยไม้ - ใกล้ม้วย

         สมัยก่อนมีรุ่นพี่อ่านสกุลไทยเลยทำให้ได้อ่านเรื่อง ฟ้าต่ำ ที่มีนางเอกไฮโซ, พระเอกคนธรรมดา กับกล้วยไม้
และ
         น้ำตกผากล้วยไม้ ห้วยลำตะคอง เขาใหญ่ ครับ
       

[เทาชมพู]

อุตส่าห์จำนิยายได้   ขอเอาเพลงมาฝากค่ะ พร้อมกับภาพฟาแลนนอปซิส สีชมพู
ฝีมือคุณเอลวิสภู (ตามเคย)

กล้วยไม้ลืมดอย

กล้วยไม้ของเราแต่เก่าก่อน อยู่ในดงในดอน เจ้าซ่อนช่อซ่อนใบ
ไกลภู่ ไกลผึ้ง ซ่อนอยู่ถึงไหนไหน
ใครจะเด็ดจะดมได้ ใครจะเด็ดจะดมได้ เราไม่เห็นเลย
โอ้กล้วยไม้เอย น่าชื่นน่าเชย เจ้าบ่เคยชอกช้ำ
ทุกเช้าสายบ่ายค่ำ ชื่นบ่ช้ำชอกเลย

เดี๋ยวนี้ดูหรือกล้วยไม้ มาชู่ช่อชูใบ บานอยู่ในกระเช้า
ลืมดอยลืมดอน ที่เคยซ่อนก่อนเก่า
ภู่จะคลึง ผึ้งจะเคล้า ให้เจ้าเฉาลง ภู่จะคลึง ผึ้งจะเคล้า ให้เจ้าเฉาลง
โอ้กล้วยไม้เอย โธ่ไม่น่าเลย ที่จะมาไหลหลง
เจ้าลืมซุ้มพุ่มพง เจ้าลืมดงดอยเอย

[เทาชมพู]

แอสโคเซนด้า สีแดง

[SILA]

        ผู้ที่ไปเยี่ยมเยือนน้ำตกผากล้วยไม้ในอดีต ช่วงเดือนมีนาคมถึงเมษายน จะได้พบกับ
หวายแดงบานแดงฉานบนลานหินและแนวป่าบริเวณน้ำตก สวยงามยิ่ง
         แต่ในปัจจุบันต้องมีโครงการเพื่อฟื้นฟูหวายแดงในบริเวณน้ำตกให้กลับมางดงามเช่นวันวาน

http://www.212cafe.com/freewebboard/view.php?user=fernkorat&id=1716

         กล้วยไม้ในนิยายช่วยทำให้คาดได้ว่า อ.เทาชมพู เป็นใครครับ

[เทาชมพู]

แวนด้าลูกผสมสีน้ำตาลอมแดง   เป็นสีที่คนไทยไม่ชอบ  ญี่ปุ่นก็ไม่ชอบเหมือนกัน
คนเอเชียชอบสีสดใส เหมือนลมฟ้าอากาศบ้านเรา
แต่สีขรึมๆอย่างนี้  ชาวยุโรปชอบมากค่ะ

[pipat]

สมัยเป็นนักเรียนขาสั้น มีครูฝึกสอนรุ่นพี่คนหนึ่ง เขาลือกันว่าเป็นลูกสาวเศรษฐี
คุณพ่อเพาะกล้วยไม้....เราก็งง สมัยนั้นนึกในใจว่า เลี้ยงกล้วยไม้ จะรวยได้งัย
ต้องเล่นกล้วยไม้สิ เพราะจำได้อีกว่าพระยาท่านหนึ่ง เล่นกล้วยไม้ขนาดหนัก
ลือกันว่ารวยนัก

ต่อมาเพื่อนที่สนิทกับครูฝึกสอนท่านนั้น มาเล่าว่า
เฉพาะค่าเข้าชมเรือนกล้วยไม้ ก็เก็บเงินได้เดือนละเป็นแสน คนดูบินมาแต่ประเทศนอกทั้งนั้น
นั่นน่ะ สมัยรถเมล์เที่ยวละห้าสิบตังค์นะครับ

ต่อมาอีกแหละ เพื่อนคนเดิมบอกว่า เรือนกล้วยไม้ปิดแระ ไม่รับคนนอกอีกต่อไป
เราก็งง ถามว่า อ้าว แล้วค่าเข้าชมเดือนละตั้งมาก ก็อดสิ
เราเอง อยากชมมั่ง ก็อดด้วยรึ

เพื่อนบอกว่า คุณพ่อโกรธมาก จู่ๆ ปีที่แล้ว กล้วยไม้ของท่าน ที่ท่านอุตส่าห์เพาะเลี้ยงผสมพันธุ์
จนกลายเป็นสายพันธุ์ใหม่ เป็นลิขสิทธิ์เฉพาะของท่าน
ได้รางวัลระดับโลกมากมาย เฉพาะขายสายพันธุ์ ก็รายละเป็นล้าน
ไปปรากฏตัวว่ามีญี่ปุ่นฟาร์มหนึ่งเพาะได้ นำออกขายแข่ง

ท่านจึงสอบสวนเด็กในสวน จนทราบความจริงว่า
วันหนึ่งมีกรุ๊ปทัวร์จากประเทศปลาดิบนี่แหละ เข้ามาชม ชมอย่างละเอียด
มีคนหนึ่ง อ้างว่าคัดตะหมูก ขอถือกระดาษทิชชู่ติดมือไปด้วย
พอคนดูแลเผลอ มันก็เขี่ยเมล็ดในดอกหนึ่งใส่กระดาษนั้น เอากลับโตกิโอ

จริงเท็จไม่ทราบเหมือนกัน
แต่ครูคนนี้รวยจริง
ขนาดมีที่ดินอยู่สีลม รำคาญพี่น้องแย่งกันนัก ขอยกให้โรงเรียนผม โรงเรียนผมบอกว่า
ขอบคุณ ไม่รู้เอามาทำมะรัย......

เฮ้อ

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

ย้อนหลังไปหลายปี ตอนกุ้งแห้งเยอรมันยังเด็กๆึ มีลุงเขยคนหนึ่ง หน้าตาเป็นศิลปินจีนหล่อๆ ผมขาว ใส่แว่น มีหนวดเคราแพะ ผิวบางมาก ท่านใช้เวลาว่างปลูกกล้วยไม้ ทำรังแขวนที่บ้านริมน้ำ เป็นรังกว้าง โปร่ง เวลาดิฉันไปวิ่งเล่น และหาหนังสืออ่านบ้านนั้น ก็จะเห็นคุณลุงท่านง่วนอยู่อย่างเงียบๆกับกล้วยไม้ของท่าน ดูน่าพิศวง สวยงาม เป็นอาหารตาอาหารใจที่สุด
ดิฉันชอบไปเดินดูกล้วยไม้..ก็รู้สึกว่า เป็นดอกไม้ที่สวยมากที่สุด เสียดายไม่หอม
ย้อนหลังขึ้นมาอีกนิด ได้ไปอยู่ที่เมืองดอกไม้แห่งหนึ่งของยุโรป เวลาผ่านร้านดอกไม้ ก็จะหยุดดู ทั้งการวางของร้าน และการจัดวางของธรรมชาติ ในบรรดาทิวลิปสีสวย กลีบงามที่ชูก้านทั้งช่อ พิศแล้ว จะงามและมีราคาเท่ากล้วยไม้ไม่มี
ถามคนขายว่านี่มาจากเมืองไทยหรือเปล่า
เขาบอกใช่.. ยูเป็นคนไทยหรือ
ย้อนมาอีกที..เมื่อไม่นานมานี่เอง ได้ไปชมสวนกล้วยไม้คุณหญิง ที่นครปฐม ซึ่งเป็นหนึ่งในสองจังหวัดที่สมบูรณ์อย่างที่กล้วยไม้ชอบ
กล้วยไม้ชอบสี่อย่างค่ะ แดด ลม และน้ำ..รวมทั้งสภาพแวดล้อมด้วย
ได้พบและพูดคุยกับท่านเจ้าของสวน จึงได้ปัญญาติดตัวมาด้วยพอประมาณ
ท่านเลี้ยงกล้วยไม้ด้วยความรักจริงๆ เหมือนคุณลุงของดิฉัน แต่ความสุขในการทำสิ่งที่รักนั้น มันกลายเป็นสิ่งที่ขายได้เสียด้วย

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

กว่าจะทำกล้วยไม้ให้ได้ดอกงามๆ การลงทุนสำคัญนอกจากเรื่องที่ดิน การสร้างเรือนเพาะแล้ว ที่สำคัญคือเวลาค่ะ จึงเหมาะกับคนที่อดทน ใจเย็นและใจรัก รัก รัก เท่านั้น
มาที่นี่ดิฉันและเพื่อนๆเพิ่งเห็นว่า ไม่ใช่ดอกกล้วยไม้เท่านั้นที่สวย แต่ราก และใบ สวยด้วย

[Andreas]

แวะเข้ามาชมความงามของดอกกล้วยไม้อีกคนครับ....

ตอนเด็กๆๆ เพิ่งจบใหม่ๆๆ ผมก็มีความฝันอยากจะลองเพาะเลี้ยงเนื่อเยื่อกล้วยไม้ไว้ปลูกรอบๆๆบ้านครับ เพราะที่บ้านยายผมรอบๆๆบ้านก็จะมีดอกกล้วยไม้ ทั้งกล้วยไม้ป่า เหลืองจันทรบูรณ์ กระ รวมไปถึงรองเท้านารี.... มีหลากหลายพันธ์ครับ ซึ่งแต่ละคนในบ้านก็จะหามาปลูกไว้ แล้วก็ปล่อยให้มันขึ้นตามธรรมชาติ

แต่ส่วนตัวผมชอบแวนด้าครับ

และก็ชอบฟ้ามุ่ยด้วยเช่นกันครับ จำได้ว่าตอนออกทำวิจัยภาคสนามบนดอยสูงๆๆ จะเห็นว่าหน้าบ้านของชาวเขา โดยเฉพาะม้ง จะมีดอกฟ้ามุ้ยบานสะพรั่ง สีฟ้าใส สีม่วง ให้ตื่นตาตื่นใจครับ.....

พยายามเหลือเกิน หลายครั้งครับที่ลองขอเค้ามาปลูกบนพื้นราบ แต่ก็ไม่สำเร็จซักที.... แต่ยังไม่ตัดใจง่ายๆๆแน่ครับ เอาไว้ถ้าต้องกลับไปตั้งหลักฐานที่เมืองไทย ก็อาจจะต้องเอาวิชาที่เรียนมาปัดฝุ่นดูครับ เผื่อว่าจะปลุกขึ้นรอบๆๆบ้านได้ครับ....

หลายคนมักจะบอกว่า กุหลาบ หรือไม่ก็ลิลลี่ คือ ราชินีแห่งดอกไม้ทั้งปวง ...แต่สำหรับผม ผมว่ากล้วยไม้ครับ.... เพราะเธองามเด่นจนยากที่จะเอาดอกอื่นๆๆมาประดับไว้ด้วยบนแจกันเดียวกัน.....

ผมจัดดอกไม้ทั้งงานแต่งงานและงานอีเวนท์มาหลายปี ตระหนักได้เลยว่า เธอ งามแต่เพียงผู้เดียวจริงๆๆ ครับ......

ดังนั้นการจัดดอกไม้แบบเซนของญี่ปุ่น จึงเหมาะที่จะมาใช้กับกล้วยไม้ที่สุด..... เรียบง่าย และดึงเอาความสวยสะพรั่งของกล้วยไม้ออกมาได้อย่างมากที่สุด.....

ขอบคุณสำหรับภาพดอกไม้สวยๆๆครับอาจารย์คุณหญิงฯ

ผมจะรอภาพต่อๆๆไปครับ....

สวัสดีครับ

Andreas

[ติบอ]

คุณ Andreas ครับ

ฟ้ามุ่ยเลี้ยงไม่ยากนักครับ ในภาคกลางก็พอเลี้ยงได้
แต่ข้อแม้ค้อต้องเลือกผ้ามุ่ยจากป่าที่เหมาะสม
ถ้าเขามาจากที่ๆอากาศซื้นและหนาวมาก.... ก็ปรับตัวไม่ค่อยได้

แต่ถ้ามาจากป่าที่ค่อนข้างแล้ง กลางกรุงเทพนายติบอก็เลี้ยงออกดอกมาแล้ว
(แต่ต้องน้ำถึง ปุ๋ยถึง หน่อยนะครับ ไม่อย่างงั้นเจ้าตัวก็ไม่งาม)




ปล. หาฟ้ามุ่ยลูกผสมง่ายกว่าเยอะครับ ต้นไม่กี่บาทเองด้วย แหะๆ

[เทาชมพู]

คุณ meemee ถามว่า
ทำไมต้องมีการจดทะเบียนกล้วยไม้คะ เหมือนกับการจดลิขสิทธ์หรือเปล่า
และถ้าไปจดที่อังกฤษ แล้วจะมีผลในประเทศไทยหรือไม่

เหมือนจดลิขสิทธิ์ค่ะ  ถ้าหากว่าใครผสมกล้วยไม้ขึ้นมาได้  ก็สามารถส่งไปขอจดทะเบียนชื่อที่อังกฤษได้  ที่นั่นมีองค์การสมาคมกล้วยไม้โลก ซึ่งถือเป็นมาตรฐานในการจดทะเบียนชื่อ ทั่วโลก
ต่อไปใครจะใช้ชื่อกล้วยไม้ใหม่ชนิดนี้ก็ต้องใช้ชื่อที่จดทะเบียนค่ะ

อย่างชื่อ "แก้วเก้า " เกิดจากต้นพ่อแม่  คือ แวนด้า A 15  เข้ากับ แวนด้า B 3  (ชื่อสมมุตินะคะ)
เป็นไม้ที่ไม่มีใครนำมาผสมกันมาก่อนหน้านี้  เมื่อได้ลูกออกมา สวยถูกใจ เจ้าของสามารถตั้งชื่อใหม่ว่า "แก้วเก้า"  จดทะเบียนรับรู้ที่สมาคมนี่แหละ
ชื่อนี้ก็จะกลายเป็น "ยี่ห้อ" ของไม้ต้นนี้ จะเพาะเนื้อเยื่อหรือเพาะเมล็ดออกมาเป็นกี่แสนต้นก็ตาม  ก็ต้องชื่อ "แก้วเก้า" ยืนพื้นในฐานะต้นพ่อ หรือแม่ อยู่ดี

นำแวนด้าลูกผสมสีชมพูมาฝากค่ะ   แวนด้าที่เป็นไม้เศรษฐกิจ เรียกง่ายๆว่าขายได้ มี  ๒ สีหลัก คือไม้บลู และไม้แดง
ต้นนี้จัดเป็น "ไม้แดง"

[เทาชมพู]

รูปดอกกล้วยไม้ที่นำมาลง โปรดทราบว่าเป็นฝีมือคุณเอลวิสภู  มียี่ห้อ Paul ตัวเล็กๆพองาม ประทับอยู่มุมขวาล่างค่ะ

นี่คือหวาย เป็นอีกตระกูลหนึ่งของกล้วยไม้  ภาษาอังกฤษเรียกว่า dendrobium มีชื่อย่อยหลากหลายค่ะ จำไม่หมด

[เทาชมพู]

ฟาแลนนอปซิส สีเหลือง แต่งแต้มแดงสด  เหมือนสลัดปลายพู่กันลงไป
นึกถึงสีสัญลักษณ์ของชาว มธ. ค่ะ