ขอบคุณครับ คุณ CrazyHOrse
ชื่อจังหวัดฉะเชิงเทรา นี้ ผมคิดว่าสำเนียงไทยที่ว่า "ชำ-เรา" น่าจะตรงกับ "เชิง-เทรา" ครับ ทราบมาว่า ชื่อจังหวัดนี้แปลว่า "คลองลึก"
=================

อ่านที่คุณพิพัฒน์ถามผิดไป จาก "ฉำ" เป็น "จำ" อิอิ

คือ FireFox ของผมนี้ เวลาอยู่หน้าตอบ font มันจะเล็กมาก ตัว ฉ จะดูคล้ายตัว จ
"ฉำ" นี้ ถ้าใช้เดี่ยวๆ เห็นจะไม่มี แต่ก็คุ้นๆ ว่าตอนเด็กเคยได้ยินวลีว่า "...ให้ฉำไปเลย" หมายถึง กระทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้หนำใจ
ข้อนี้ ผมไม่แน่ใจว่า "ฉำ" จะเพี้ยนมาจาก "ฉ่ำ" หรือไม่ (คือ ทำจนเกิดความชุ่มฉ่ำในหัวใจ

) และก็ไม่แน่ใจอีกว่า "หนำ" ก็เพี้ยนมาจาก "ฉ่ำ" ด้วยหรือไม่

มีวลีที่ยังได้ยินบ่อยๆ ว่า "อิ่มหนำสำราญ"
คำว่า "หนำใจ" เดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยได้ยินแล้วเหมือนกันครับ คำที่ให้ความหมายทำนองเดียวกัน แต่ดูออกจากรุนแรงหน่อยคือ "สะใจ" "สาแก่ใจ" ซึ่งพิจารณาแล้วคิดว่า "สะใจ" คงเพี้ยนมาจาก "สาแก่ใจ"
สา ก็น่าจะแปลว่า พอ, เหมาะสม เพราะ มีศัพท์ซ้อนความหมายว่า "สาสม"
น่าแปลกที่ราชบัณฑิตยสถานจะหลุด "สา" ในความหมายนี้ไป คงเป็นเพราะไม่นิยมใช้เดี่ยวๆ แต่มักใช้คู่กับ "สม" เป็น "สาสม"
สาสม [สา–สม] ว. เหมาะ, สมควร, เช่น ต้องลงโทษให้สาสมแก่ความผิด.
=========================
ส่วนศัพท์ที่ว่าด้วย "ฉำ" เท่าที่ค้นได้มีอยู่ ๓ คำครับ
1)
ฉำฉา ๑ น. ชื่อเรียกไม้เนื้ออ่อน โดยมากเป็นพวกไม้สนที่ใช้ทําหีบบรรจุของมา จากต่างประเทศ.
๒ (ถิ่น-พายัพ) น. ต้นก้ามปู. (ดู ก้ามปู).
2)
ฉำเฉง น. มูลฝิ่นครั้งที่ ๓. (จ. ซำเฉง).
3)
ฉำแฉะ ว. เฉอะแฉะ; อืดอาดล่าช้า.
ฉำฉา คำนี้เดาว่ามาจากภาษาจีนครับ ยังไม่เคยค้น จะเก็บไว้เป็นการบ้าน
ฉำเฉง ราชบัณฑิตยสถาน บอกว่ามาจากคำจีน แต่ไม่ได้ระบุไว้ว่ามาจากตัวใด
ฉำแฉะ ฉำ ในที่นี้ก็คือ "ฉ่ำ" นั่นเองครับ เพราะให้ความหมายในทำนองเดียวกันหมด ฉ่ำ ช้ำ ชุม ชื้น เฉอะ แฉะ แถมเป็นศัพท์กลุ่ม ฉ-ช อีกต่างหาก
คำว่า "ฉำแฉะ" นี้ ผมไม่เคยไ้ด้ยินเลยครับ ปัจจุบันคงไม่นิยมแล้ว จะได้ยินแต่ เฉอะแฉะ เปียกเฉอะแฉะ ถ้าในความหมาย อืดอาดล่าช้า ก็จะได้ยินว่า "เฉื่อยแฉะ" มากกว่า หรือแม้แต่ "อืดอาดล่าช้า" เอง ก็ไม่ค่อยได้ยิน แต่จะได้ยิน "อืดอาดยืดยาด" มากกว่า