เรือนไทย
ยินดีต้อนรับ ท่านผู้มาเยือน
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
ส่งอีเมล์ยืนยันการใช้งาน?
ข่าว: การแนบไฟล์ กรุณาใช้ชื่อไฟล์ภาษาอังกฤษเท่านั้นครับ
หน้า: 1 2 [3] 4 5 ... 7
  พิมพ์  
อ่าน: 35754 เริ่มต้นเป็นนักเขียน
Oam
แขกเรือน
ชมพูพาน
***
ตอบ: 168



ความคิดเห็นที่ 30  เมื่อ 25 ก.พ. 08, 22:44

ตั้งกะเว็บโน้นล่ม ชีวิตก็เปลี่ยนไป การงานก็ยุ่ง เรื่องส่วนตัวก็ยุ่ง
พี่ปุ้มคนงาม โทรฯหาหลายทีไม่เคยรับ คงกลัวเป็นโทรศัพท์คนโรคจิตล่ะสิ
คิดถึงนะครับ ไว้มีคิวว่าง นัดมากินให้อ้วนกันตายไปเลยข้างหนึ่งดีไหมครับ เจ๋ง

พยายามเขียนต่อไปเรื่อยๆ ครับ คุณ jaiya มาให้กำลังใจ
บันทึกการเข้า
pipat
แขกเรือน
นิลพัท
*******
ตอบ: 1802


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 31  เมื่อ 11 มี.ค. 08, 10:12

แอบทราบมาว่า มาลัยสามชาย เป็นนิยายที่จงใจแหวกข้อยึดถือ(เดิมๆ) ทิ้งไป
ผมไม่อ่านนิยาย

ขอเรียนถามท่านที่อ่านว่าเป็นเช่นนั้นหรือไม่ อย่างไรครับ
บันทึกการเข้า
จ้อ
แขกเรือน
สุครีพ
******
ตอบ: 1081

แต่งงานแล้วจ้า ...


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 32  เมื่อ 12 มี.ค. 08, 13:07

มาลงชื่ออ่านไว้ก่อนครับ ตอนนี้แทบไม่ได้เงยหน้าอ้าปากแล้ว
หนังสือที่ผมแปลจะต้องส่งหลังสงการนต์ ยังมีให้ต้องปวดหัวอีก 400 กว่าหน้า เฮือกกกกกก  ร้องไห้
บันทึกการเข้า
กุ้งแห้งเยอรมัน
แขกเรือน
สุครีพ
******
ตอบ: 1573



ความคิดเห็นที่ 33  เมื่อ 12 มี.ค. 08, 13:47

นักเรียนเต็มห้อง แต่อาจารย์ยุ่งอยู่ ลังเล ลังเล ลังเล ร้องไห้
บันทึกการเข้า
kindness
อสุรผัด
*
ตอบ: 4


ความคิดเห็นที่ 34  เมื่อ 13 มี.ค. 08, 00:28

มาขอสมัครเป็นนักเรียนด้วยค่ะ
เขียนบทความเกี่ยวกับศาสนาบ้าง 
เลยอยากเขียนรู้การตามหลักการค่ะ   ยิ้มกว้างๆ
บันทึกการเข้า
drunken beauty
อสุรผัด
*
ตอบ: 18


เขาเป็นมั่งคั่งนั่งรถยนต์ เราเป็นคนสองขาพาร่างไป


ความคิดเห็นที่ 35  เมื่อ 13 มี.ค. 08, 01:30

มาสมัครเรียนด้วยคนค่ะ และขอรบกวนสอบถามความคิดเห็นของอาจารย์และเพื่อนๆ พี่ๆ ร่วมห้องว่า นิยายเรื่อง THE DA VINCI CODE ของ DAN BROWN อะไรคือเสน่ห์ของนิยายเรื่องนี้มากกว่ากัน ระหว่าง
-ข้อมูลเกี่ยวกับพระคริสต์ที่สอดคล้องกับ สิ่งของ หรือสถานที่อย่างน่าตกใจ
-การเดินเรื่องที่หักมุมอยู่ตลอด ยิงฟันยิ้ม


บันทึกการเข้า
agree
ชมพูพาน
***
ตอบ: 114


แสงสว่างเสมอด้วยปัญญาไม่มี


ความคิดเห็นที่ 36  เมื่อ 15 มี.ค. 08, 13:11

ลงทะเบียนเรียนวิชาวรรณกรรมด้วยคนครับ  ยิ้ม

ผมคงต้องศึกษาให้มากขึ้น เพราะกำลังแต่งหนังสืออยู่

อ้อ ! ผมอยากทราบ "เคล็ดลับเขียนให้สนุก" อย่างมากครับ ใครรู้ ใครทราบก็ช่วยแนะนำให้ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
บันทึกการเข้า

Some dream of worthy accomplishments, while others stay awake and do them.
บางคนฝันที่จะประสบความสำเร็จอย่างสวยหรู ในขณะที่บางคนกำลังลงมือกระทำ
deedeenaka
อสุรผัด
*
ตอบ: 3


ความคิดเห็นที่ 37  เมื่อ 16 มี.ค. 08, 14:27

มาลงชื่ออ่านอย่างเดียวค่ะ  หมดวัยเรียนแล้วววว
ความฝันอยากเป็นนักเขียนมันกระพร่องกระแพร่ง(เขียนถูกรึป่าวเนี่ย)
แต่ความขี้เกียจไม่เคยกระพร่องกระแพร่งลงเลย...ให้ตายสิ...อันมากกกก(เกี่ยวไรด้วยล่ะนี่)
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33584

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 38  เมื่อ 18 มี.ค. 08, 18:11

ตอบไม่เรียงกันตามคำถามนะคะ
-
อ้างถึง
ผมอยากทราบ "เคล็ดลับเขียนให้สนุก" อย่างมากครับ ใครรู้ ใครทราบก็ช่วยแนะนำให้ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
ถ้าจะให้คนอื่นสนุก  คนเขียนต้องสนุกกับการเขียนเสียก่อนค่ะ     ถ้าคนเขียนเครียด  ความเครียดก็ลงไประหว่างบรรทัด คนอ่านจะสัมผัสได้
เว้นแต่มืออาชีพ อาจจะสร้างความสนุกให้คนอ่านได้     แต่ถ้าหัดเขียนใหม่ 
อย่าไปเสี่ยงตามเขาเลยค่ะ

-
อ้างถึง
นิยายเรื่อง THE DA VINCI CODE ของ DAN BROWN อะไรคือเสน่ห์ของนิยายเรื่องนี้มากกว่ากัน ระหว่าง
-ข้อมูลเกี่ยวกับพระคริสต์ที่สอดคล้องกับ สิ่งของ หรือสถานที่อย่างน่าตกใจ
-การเดินเรื่องที่หักมุมอยู่ตลอด


โดยความเห็นส่วนตัว(ซึ่งอาจจะแตกต่างจากคนอื่น)  เห็นว่าข้อแรก เป็นความโดดเด่นเฉพาะตัวของเรื่องนี้
ส่วนข้อสอง  นิยายสืบสวนสอบสวนก็มักจะเล่นทางด้านหักมุมอยู่แล้ว
และโดยส่วนตัว  ไม่ค่อยจะชอบเรื่องนี้เท่าไร   เพราะข้อมูลพระคริสต์อ่านไปสักพักก็รู้สึกว่ามั่ว จับแพะชนแกะกันหลายตอน  เลยไม่คล้อยตาม
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33584

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 39  เมื่อ 20 มี.ค. 08, 21:37

อ้างถึง
แอบทราบมาว่า มาลัยสามชาย เป็นนิยายที่จงใจแหวกข้อยึดถือ(เดิมๆ) ทิ้งไป
ผมไม่อ่านนิยาย

ขอเรียนถามท่านที่อ่านว่าเป็นเช่นนั้นหรือไม่ อย่างไรครับ

ตั้งใจอย่างนั้นเหมือนกันเมื่อเริ่มเขียนว่าจะไม่เขียนอย่างที่เคยเรียนมา    ก่อนหน้านี้จะผูกติดกับทฤษฎี ว่าตัวละครต้องมีความลึก มีสามมิติ  ไม่ควรดีหรือเลวอย่างสุดโต่ง มิฉะนั้นจะกลายเป็นตัวละครแบน ไม่มีชีวิตชีวา  และไม่สมจริง
เรื่องนี้เขียนขึ้นให้ตัวละครสุดโต่ง   ดีก็ดี เลวก็เลว อย่างไม่มีข้อสงสัย   ไม่ต้องมาเถียงกันว่าใครดีใครไม่ดี
อยากทดลองว่าตัวละครที่สุดโต่งนั้นจำเป็นต้องแบนราบ  ไม่มีชีวิตชีวาตามทฤษฎีจริงหรือไม่

ผลจากการทดลอง ก็คือไม่จริง

ผู้อ่านบางท่านติดตามอ่านตัวละครเลวสุดๆ ด้วยความติดอกติดใจ   ถ้าหายไปเกิน ๒ บทเป็นต้องทวงถามว่าเมื่อไรจะออกมาให้เห็น   ตัวละครดี ก็มีคนติดตามเอาใจช่วยให้รักษาความดีได้ตลอดรอดฝั่ง
ปฏิกิริยาตอบรับจากคนอ่านทำให้ได้คำตอบว่า ตัวละครมิติเดียวก็สร้างให้มีชีวิตชีวา ให้คนอ่านได้รู้จัก เห็นภาพ รู้จักมักคุ้น เหมือนเป็นคนจริงๆได้เช่นกัน
บันทึกการเข้า
Oam
แขกเรือน
ชมพูพาน
***
ตอบ: 168



ความคิดเห็นที่ 40  เมื่อ 22 มี.ค. 08, 22:15

นั่นคือ หนึ่งในวิธีการเป็นนักเขียนที่ดีคือต้องกล้าลอง หรือเปล่าครับอาจารย์

ผมเพิ่งอ่านเรื่อง หญ้าแพรก ดอกมะเขือ เรือน้อย แล้วรู้สึกว่าอาจารย์พยายามทำอะไรบางอย่างที่แปลกไป แต่เนื่องจากไม่ใช่นักอ่าน+วิจารณ์มืออาชีพ เลยไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี

อาจจะต้องขอความคิดเห็นจากพี่กุ้งแห้งฯ ยอดนักอ่าน

เพิ่มเติม เกี่ยวกับเรื่องมาลัยสามชาย ผมว่าอาจารย์ใช้ยี่ห้อ ว.วินิจฉัยกุล แต่เขียนด้วยอารมณ์ประมาณแก้วเก้า อ่านแล้วสะใจสุดๆครับ
บันทึกการเข้า
กุ้งแห้งเยอรมัน
แขกเรือน
สุครีพ
******
ตอบ: 1573



ความคิดเห็นที่ 41  เมื่อ 22 มี.ค. 08, 22:51

เอ้อ.. ดิฉันกำลังอ่านมาลัยสามชายรอบที่สองครึ่งอยู่ค่ะ คุณโอม คาดว่า คงเหมือนรอบแรกคือลุยฉลุย ขอบคุณที่ยกให้เป็นยอดนักอ่าน ( อายจัง อายจัง หลังๆไม่ได้เป็นยอดนักซื้อกับใครเขา เพราะมีน้องๆผู้อุปการะที่ซื้อไวกว่า )
ก็เรื่องนี้น่ะ ไปอ่านในร้านกาแฟร้านประจำหนึ่งในสี่ร้านที่ไปนั่งสงบอารมณ์ เพลิดเพลินกับชาหอมกรุ่น
คอมพิวเตอร์แบตหมด ไม่มีที่ชาร์จ ทำไงดีล่ะ คว้าพลอยแกมเพชรเล่มเดือนไหนไม่ทราบขึ้นมา พลิกไป พลิกมา
มาลัยสามชาย.. โดยเทาชมพู โอ๊ย ขอโทษค่ะ ว. วินิจฉัยกุล
ไปเจอครั้งแรก ก็ตอนเจ๋งเป้งที่สุดของเรื่อง อ่านไปก็อื้อฮือ .. อื้อฮือ อยู่ในใจ
พระอาจารย์เรา สุดยอดแห่งความบีบคั้นบรรยาย เห็นภาพจะจะ ไม่ได้รู้จักมาก่อนว่านายนรินทร์เป็นใคร แม่ทองไพรำมาจากไหน และนายตำรวจชรานั่นสำคัญอย่างไร
ฉากนั้นฉากเดียว ที่พ่อฆ่าลูก ทำให้ดิฉันตะเกียกตะกายไปหาพลอยแกมเพชรย้อนหลังเล่มไหนก็ได้ที่มี ที่ๆมีพลอยแกมเพชรก็อู่รถสวีเดนที่บางแสน ร้านกาแฟที่บองมาเช่ ร้านกาแฟที่ปั๊มเปโตรนาส วิภาวดี และร้านเล็กๆที่คาร์ฟูร์ลาดพร้าว
เห็นความพยายามไหมคะ
...
แล้วก็เริ่มอ่านเรื่องโหดๆ แปลกๆของนักเขียนที่ชื่อโอมด้วยค่ะ
บันทึกการเข้า
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
*****
ตอบ: 33584

ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม


เว็บไซต์
ความคิดเห็นที่ 42  เมื่อ 22 มี.ค. 08, 23:01

ตอบคุณโอม
ก็ถ้าลองอะไรใหม่ๆได้  งานประจำก็จะไม่น่าเบื่ออีกต่อไปไงคะ

ตอบคุณกุ้งแห้ง
บทนั้นบทเดียว เขียนยากที่สุด ถ้าสมองดิฉันเป็นคอมพ์ คงจะเห็นว่าเปลืองแบตเตอรี่ไปเกือบหมดจากการโหลดบทนั้นออกมาบทเดียว
บันทึกการเข้า
Oam
แขกเรือน
ชมพูพาน
***
ตอบ: 168



ความคิดเห็นที่ 43  เมื่อ 23 มี.ค. 08, 10:30

ตอนนี้บทประพันธ์เรื่อง "เรื่องของน้ำอบ" ก็สนุกมาก ผู้คนตามอ่านกันตรึม ลอกเปลือกกันออกมาทีละชั้นยังกับลอกหอมหัวใหญ่ เสียแต่กว่าจะออกเป็นรายสะดวก ไม่ได้ออกเป็นรายสัปดาห์  ยิงฟันยิ้ม

ถ้าเอาไปลง pantip คนตามอ่านขนาดนี้ ต้องมี สนพ. มาติดต่อขอพิมพ์รวมเล่มแล้วครับ

สำหรับมาลัยสามชายตอนที่พี่กุ้งแห้งว่านั้น ข้อสรุปที่ได้จากการอ่านคือ พระยานราภิบาลยิงปืนไม่แม่น (วัยรุ่นเซ็ง)
บันทึกการเข้า
Nirapati
อสุรผัด
*
ตอบ: 1


เนียรปาตี


ความคิดเห็นที่ 44  เมื่อ 01 ก.พ. 09, 22:18

กราบสวัสดีอาจารย์เทาชมพู
ทักทายไปยังสมาชิกทุกท่าน และขอแนะนำตัวเองพร้อมกันในที่นี้เลยนะครับ
ผมขอสมัครเข้าเรียนในห้องนี้ด้วยคน เพราะเป็นอีกหนึ่งคนที่เพิ่งหาตัวเองเจอได้ไม่นาน ว่าก็เป็นคนหนึ่งที่รักการเขียนเหมือนกัน นอกเหนือจากการอ่าน ก็เลยอยากเข้ามาศึกษาหาความรู้ และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับสมาชิกในห้องเรียนนี้

ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ
บันทึกการเข้า
หน้า: 1 2 [3] 4 5 ... 7
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006, Simple Machines
Simple Audio Video Embedder

XHTML | CSS | Aero79 design by Bloc หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.064 วินาที กับ 19 คำสั่ง