" รุ่งเรือง.. เมืองศิลป 2"

[Kurukula]

ขอตอบคุณ pakun2k1d ก่อนนะครับ

กระเบื้องที่ผมกล่าวถึงในวัดกระเบื้องเคลือบ หรือวัดบรมพุทธาราม หมายถึงกระเบื้องมุงหลังคาครับ ไม่ใช่กระเบื้องประดับหลายสีประดับพระเจดีย์อย่างในวัดโพธิ์

กระเบื้องเหล่านี้จะจุ่มสีลงไปเพียงบางส่วน (ไม่ใช่ทั้งอัน) เพื่อประหยัดเคลือบ ส่วนที่เหลื่อมกันก็จะโดนอันอื่นปิดทับบริเวณที่ไม่ได้เคลือบไว้

เช่นเดียวกับกระเบื้องโบสถ์ทั่วไปครับ

ส่วนกระเบื้องประดับนั้น บางส่วนตัดมาจากชิ้นส่วนถ้วยชาม ที่สั่งเข้ามาจากเมืองจีน บางครั้งก็ใช้ทั้งใบประดับเข้าไปเลย

จะเคลือบเองก็ลงทุนเกินไปครับ

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

ภาพนี้สำหรับผู้ชื่นชอบกระเบื้องเคลือบค่ะ
มองจากเจดีย์รัชกาลที่๓ สีเหลือง ไปยังองค์กลางสีเขียว รัชกาลที่๑ และองค์ขาว รัชกาลที่๒

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

ไม่ใช่งานง่าย และไม่ธรรมดาค่ะ

[pakun2k1d]

ขอบคุณคุณกุรุกุลาค่ะ  งั้นแสดงว่าความจำดิฉันถูกต้อง  แล้วเทคนิคการประดับกระเบื้องอย่างนี้มีความเป็นมาอย่างไรค่ะ  น่าสนใจจังค่ะ

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

แหม่มท่าทางติสท์สุดๆ เถียงกับเพื่อนฝรั่งหัวฟู บุคลิกเหมือนคนทำโฆษณา ว่า แหม เป็นยุคซิกส์ตี้ส์แหงๆ.. 

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

 

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

 

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

ช่างกำลังซ่อมกระเบื้องเคลือบบางส่วนพอดี วิธีทำคือลงปูนขาวก่อน แล้วค่อยติดกระเบื้อง ..
แตวิธีทำย้อนไปสองร้อยปี ก็เหมือนการทำงานศิลปะ คือต้องวางโครงดีไซน์ก่อน แล้วจึงวางสี เพื่อมาเลือกตัดกระเบื้องให้ตรงกับขนาดและมุมที่จะใช้ ไม่ว่าจะโค้งจะเว้าอย่างไร หรือบางส่วนก็ใช้แจกันทั้งใบวาง หรือวางถ้วยเป็นเกสรของดอกทั้งดอก ส่วนกลีบดอกไม้ หรือเกล็ดมังกรก็ต้องวางให้เกิดมิติ..
ดิฉันอยากจะขอฟังคนเขียนรูปมาเล่าให้ฟังบ้างค่ะ

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

คว้ากล้องคู่ใจไปมาเมื่อวาน ฝากเพื่อนๆเรือนไทยค่ะ

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

ทีนี้มาดูของรัชกาลที่๔ บ้างค่ะ เป็นสีขาบ

[กุ้งแห้งเยอรมัน]

สไตล์เจดีย์มีเมตตามาก มีบันไดให้ขึ้นและเดินรอบฐาน มองลงมา มองขึ้นไป ต้องไม่กลัวความสูงค่ะ

[pakun2k1d]

เห็นภาพของคุณกุ้งฯ แล้ว  ดิฉันนึกถึงหนังสือของฝรั่งที่เขารวบรวมลายโมเสคศิลปะของประเทศแถบเมดิเตอร์เรเนียนอย่างโมรอคโคไว้  ของเราจะมีใครรวบรวมศึกษาไว้บ้างไหมนะ  นี่ถ้าเราทำเป็นรายการทีวี  สาธิตให้เห็นตั้งแต่การออกแบบ แล้วตัดกระเบื้องทีละชิ้น ๆ ค่อย ๆ มาติดทีละช่อง ทีละลาย คิดดูซิว่า  เจดีย์ 1 องค์มีกี่ลาย ต้องตัดกระเบื้องกี่ชิ้น  ใช้ถ้วยชามไปกี่ใบ ใช้เวลากี่วัน คนกี่คน จะมีใครทำไหมนี่

[elvisbhu]

น่าสนใจ ...จะเป็นการวิเคราะห์และเก็บหลักฐานสุดยอดงานศิลปกรรมยุครัตนโกสินท์ชิ้นหนึ่งตรับ

[Bana]

ผมว่าดูแล้วสีสันคล้ายๆไปทางจีนนะครับ  เซรามิคพวกนี้คงซื้อจาก ตปท  ไม่ทราบว่าตอนนั้นได้มีการนำเข้าจากยุโรปหรือเปล่า  ถ้าไทยเราเผาเองก็ถือว่าสุดยอด  จากรูปคุณกุ้งทำให้ต้องหาโอกาสเก็บตังค์ไปเที่ยว  กทม ซะหน่อยจะไปดูแต่วัดโพธิ์อย่างเดียวเลยอ่ะครับ

[ติบอ]

เครื่องเคลือบสีเดียวเป็นของดีอย่างหนึ่งในช่วงราชซงศ์ชิงตอนปลายครับ
พี่แกผลิตส่งขายไปทั่วโลก ปรับหน้าตาและรูปร่างเอาใจลูกค้าได้ตามคำสั่ง ไม่แพ้ผ้าแขก
เมืองไทยก็เลยได้เข้ามาใช้เยอะเหมือนกัน
ผมเคยเห็นเศษๆ อยู่ในหลุมขุดค้นที่คณะโบราณฯ ไปขุดกระทรวงพาณิชย์อยู่หลายสีเหมือนกันครับ

แต่ของในวัดนี้คงซ่อมใหม่หลายครั้งแล้วล่ะครับ กว่าจะมาถึงเวลาที่พวกเราได้ไปดู
ถ้าคุณกุ้งแห้งฯ อยากดูอะไรที่เก่าและยังสวยกว่านี้
ผมแนะนำให้ข้ามเรือไปอีกฝั่งของแม่น้ำเจ้าพระยาครับ
อีกวัดนึง ที่ฟากขะนู้นเขายังสวยกว่ามาก
(ถึงจะใช้จานชามรุ่นหลังราชวงศ์ชิงมาแต่งบ้าง แต่โดยรวมไม่ได้ดูใหม่จ๋าอย่างวัดโพธิ์ครับ)




ปล. ผมพูดถึงวัดไหน ขออนุญาตไม่เฉลยครับ
ให้เซียนวัดไปเดินหากันเองก่อน (ใบ้ว่าไม่ได้อยู่ที่พรปรางค์วัดแจ้งครับ หิหิ)



ปล.2 กระเบื้องลายดอกไม้ที่ซ่อมใหม่หลายครั้งทำไม่เหมือนของเก่าครับ
พวกดอกใหญ่ๆ เมื่อก่อนเคยใช้พู่กันเขียนลายเส้นคมกริบ
เดี๋ยวนี้กรมศิลป์แกกลัวจะไม่เดิ้ลลลล พอ
ต้องเอาแอร์บรัชมาเขียนซะลายเลอะเทอะขอบพร่าไปหมด
ดูตัวอย่างได้ที่วัดเฉลิมพระเกียรติ (ที่ถ่ายหนังจักรๆวงศ์ๆบ่อยๆ)

หรือพวกกระเบื้อตัดชิ้นเล็กๆ ที่เขาว่ามันงามที่เส้นขาวของเนื้อกระเบื้องชั้นเลิศ ตัดกับสีสดของเคลือบสี
เดี๋ยวนี้พี่แกก็กลัวจะผิดธรรมชาติดอกไม้ ปั้นกระเบื้องเป็นกลีบๆ ใบๆแล้วเอาไปชุบน้ำเคลือบจนไม่เหลือขอบขาวก็บ่อย

ส่วนไอ้กระเบื้องลายดอกไม้ร่วงแบบที่พี่กุ้งฯถ่ายมา.......
ผมว่าถ้าเอาของใหม่ไปเทียบกับของโบราณท่านทำแล้วหน้าตาเหมาะเอาไปติดห้องน้ำตามสปาไฮโซมากกว่าผนังวัดครับ
เห็นแล้วอยากร้องไห้พอๆกับความรู้สึกของใครซักคนที่อุตส่าห์ถ่อสังขารไปถึงวัดแจ้ง
เพื่อดูจิตรกรรมลายดอกไม้ร่วงเพราะได้ยินคนโบราณชมว่างามหนักหนาน่ะแหละครับ เหอๆ



ปล.3 รุ่นพี่คนไทยที่ผมรู้จักคนหนึ่งแกหนีไปอยู่ต่างประเทศตั้งแต่เมื่อ พ.ศ. 2523 ก่อนจะบูรณะกรุงเทพกัน
แล้วก็ไมได้กลับมาเยี่ยมถิ่นฐานบ้านเก่าเลยเพราะได้เมียแหม่มไปแล้ว..... ปีที่แล้วแกแวะกลับมา
เราก็เลยไปกราบไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์แถวสนามหลวงกันเพราะถือว่าเป็นกลางเมือง
คำถามแรกที่แกถามขึ้นมาตอนรถผ่านวัดโพธิ์ทำเอาผมสะอึกอยู่จนถึงทุกวันนี้
เพราะแกถามผมว่า "เขาทำอะไรกันน่ะ วัดพวกนี้ซ่อมทีไรดูสวยน้อยลงไปทุกที"

แต่ไอ้ที่น่าสะอึกที่สุด..... ก็เมื่อเราไปเดินผ่านหอระฆังของวัดหนึ่งแถวนั้น
ซึ่งประดับกระเบื้องสีเหลือง น้ำเงิน เขียว และแดงสดสลับกันอย่างน่ากลัว
เพราะแกถามผมว่า "ทำไมวัสดุมันเหมือนไอ้ที่เอาไว้ทำส้วมตามวัดบ้านนอกตอนสมัยพี่เป็นเด็กเลยวะ ?"